دکلمه لری موسا و شبان با صدای زیبای بهنام رضایی 

#دکلمه_لری
#دکلمه
#موساوشبان
#بهنام_رضایی
کوروش کیانی قلعه سردی
#کوروش_کیانی_قلعه_سردی
deklame lori mosa va shaban
behnam rezayi
دید چوپونی موسا مِنه کینو که اگوت
بارالها کُجنی تا مو بِرووم جاته
سیزن و قرقره وردارُم و شو وا نَمِ دل
پُرِ سوز مُهره و منگوله کُنم چوغاته
نِشتِ خارانه دِرارُم زِ مِن تنگه ی پات
پَل و پَهرو بزنُم جووه و پو زاراته
چَمدونی ز کویت وِرده بووم ایدُمِتِس
تا بِتَمنی به مِنِس جووه و شولاراته
مَشک اَو یارم و وا گَرتِه اِشورُم سَرِته
و نِخونام اپِلِغنم شش و گنداراته
تیخِ نو یارُم و خُو ریشِتِه از تَه اِزَنُم
وا نوک شونه کِرِنجی اِکُنُم زلفاته
نوک سویلاته زنُم تا نره مِن پاله ی دو
وا نمک پاک ایکُنم زردی دِندوناته
اَر بخَوسی سرت اینُم به سرِ زونیِ راس
پَر دار ایکَنُم و باد ایزَنُم گرماته
چُرت اگر بُردِته نهلُم بکنه وَشخِه کسی
پَشخه نهلُم بخوره قند کَدِ لوواته
سیت دوتا برزیَری خونُم و شوخی و بَلال
خَو که بُردِت و حنا رشت ایکُنم پنگاته
آسیو اَر که نبو گی خوم و خوت گِرده خوریم
خَرُمه یارم و خوم بار ایکُنم باراته
ایچو موسا ز پس بَرد چرکنی چوپون
دَم دهونت بِنِه و گالِه مَزَن کُرفاته
جِن به نفتت بزنه رَبه ستایش نکُنی
مر خدا فِرگ ایکُنی تاتته یا وازاته
که چونو هر چه به زونِت ادرا بِس اگویی
هفت پشت پدرت لایق لیچاراته
مر خدا چی تونه که جووه و تُمبون کنه پا
شِش و گندار فقط مِن سَر و مینا داته
مَر نخوندی به قرونا که خدا جور تَشِه؟
سی چه لر دشمن درس وقلم و ساواته؟
اَر خدا مثل مو حرفای لران ایفهمی
شو تَش اینا همه ی طایفه و ایلاته
حرف مُفت اَر بزنی بزگَلِتِه گرگ اِخوره
توبه کن زیتَر اگرنه ته جَندَم جاته
آبرو هر چه لره بُردیِه طی حضرت حق
قُلف کن زونِتِه زیتر که کلیتِس ناته
شون کوه گرزه به گل کفت و وریستا سر پا
لیوه ووبید و گریوِست و اگود هیهاته
اَقِهس دِرد و دو تا پاسِه پتی کِرد و گُرود
به کُوه و دار و گَر و برَد اِزِی کُلماته
شونه کوه ری وخدا کرد و کُچُک وَند و اگود
جا سگُم ار نکُشم شَو مِنه خَو موساته
حضرت حق ز ته عرش غُرُمنی موسی
شونه کو ار خوسه وندَک دم او بالاته
وا بدم از پل شالو بکنن شَو شوِرِت
هر کجا سیل ایکنم آه یکی دینداته
ایچو او رویه نه نیله که شَق وابو به کلاک
مردم لر ملوونن اِبَرِن ما گاته
لرِنه ساده نبین نیست بنی اسراییل
اینو تِلنِن به وَر گُرز سرا ماراته
سی چه نسبت به مو دل مردمنه سرد اکُنی؟
ول کنی حمد و ثناخوندن وامیراته؟
ار مو هم ره وه زبونا دل مردم نبرُم
په چطوری کِل یک رد اکنم کراته؟
گر چه از چِنچِنَکا سختتره لهجه لر
دل لر پاک تر از چشمه او کُه ماته
سر درارم مو ز زونا همه نیخا تو بگی
اشکنادی دل چوپونم و دینِس ناته
جَلد رو دینس و هر طور اتَری والونِس
بگو ورگرد و بیو سر دو تیا خوم جاته
من ترازین مو دِشمون و دعا هُم وزنن
من مُوازین مو نیکی و گناه هم ذاته
جُست چوپوننه موسی ولی از قدرت حق
دید حرفای دلس قُرص تر از آیاته
گو بگو هر چه دل تنگِت اخو از یو به بعد
وا بووخشیم که نشتُم بزنی حرفاته
تا تری شُرگ خدانه بکو وا لهجه لری
سی خدا ترجمه کردم همه درداته