عزیزم خودت رو گول نزن. منم بعد از 16 سال صبر و تحمل و امید به تغییر همسرم، در نهایت با آسیبهای فراوان از همسر وابسته به خانواده، جدا شدم و اگرچه تأثیر اون آسیبها هنوز هست، اما راحت شدم از شر همگیشون و دارم نفس میکشم.
چقدر متأسف شدم برای شما دو عزیز نازنین نه فقط به خاطر جدایی که هم رنج و اذیت و هم جدایی😔 مردها قبلا باید از نظر روانی مستقل بشن تا عاشق بشن یا بهتر وابسته نشن وگرنه این جور مردا رو گویی میخوان از مادر بکنن و ببرن برای همین دو طرف دردشون می یاد(مادر و پسر) هی میخوان بهم بچسبن🤨 تربیت اکثر پسرا اینه خودشونم هیچ تلاشی برای اندکی رشد نمیکنن امیدوارم در بقبه کاراتون موفق باشین 🌹🙏🌹🙏🌹
بنظرم خانم تله عدم خود ابرازگری دارند (اگه در کودکی ما آزادی کافی برای بیان غم،خشم واحساسات نداشته باشیم در بزرگسالی،احساس گناه کرده وبی اراده هستیم و مشکل ابراز خشم داریم که افسردگی،کینه توزی ،احساس پوچی و روز مرگی از نشانه هاشه)مشکل همسرشون طرحواره پذیرش جویی ونقص و شرمه که از عزت نفس پایین ناشی میشه(اگر در کودکی بدون عیب جویی و طرد عاطفی تحسین نشده باشیم،در بزرگسالی به جبران احساس گناه و شرمساری،برتری طلب میشیم)و آقا هم تله اطاعت دارند.خوبه بدونیم نیاز ما به اندازه نیاز دیگران مهمه و همسر الویت اول ماست،والدین ما هم الویت اول همدیگه هستن.حمایت،توجه و مراقبت از وظایف مرد هست و تو این مورد آقا ،احساس مسولیت نسبت به همسر ندارن و حمایت لازم رو نمی کنن.اگه روی طرحواره هاشون کار کنند رابطه و زندگی مشترکشون رو بدرستی مدیریت خواهند کرد.
آخه آدم یه شوهر تو این سن کار نداره رو میخواد چکار وبعد بچه هم نخوای واقعا غیر عادی هست . تو هم این تحفه رو نگه داشته چون بال وپری نداره که مثل بابات بپره
منم پسری را دوست داشتم وقتی ازدواج کردیم دیدم که هنوز زیر فرمان مادرش بود کار میکرد ولی درامدش را من نمیدیدم وهرچه که میخرید بمن میگفت مادرم خریده و روزی که اولتیماتوم رفتنم را بهش دادم زودتر از من تقاضای طلاق کرده بود و این خواسته مادرش بود.
موندم ایشون برای چی تماس گرفته بود!!!! 🤔🤔🤔برخی همه چیزو خودشون از دکترم بهتر می دونند از علافیه بیکاریه که تماس می گیرند الکی وقت دکتر و ملت و می گیرند
شنیدن این موردها نشون میده دورو بر ما چه خبره. و نظرات دکتر به نظرم خیلی هوشمندانه و در بسیاری موارد بسیار کمک کنندس. یعنی بعضی از آدما از بلاتکلیفی با خودشون و زندگیشون در میان. این راهنمایی های دکتر یه جور معیار و اندازه (يه جور متر و اندازه ) به بعضی ها میده و کمکشون میکنه بتونن بهتر و زودتر تصمیم بگیرن. مثلا بنده که هم دختر و داماد دارم و هم پسرم چند وقت دیگه ازدواج میکنه و زندگی خودشو داره, یاد میگیرم که خط قرمزهای رابطه خانوادگی رو حفظ کنم. توانم رو بذارم هم خودم و همسر خودم رو سلامت و مستقل نگه دارم تا مزاحم بچه هامون نباشیم و حتما اگه امکانش باشه به اونا چون جوونن کمک هم بدیم که خوشحال و خوشبخت بشن.
