سامانی و بهارمست ، شاهکار صبا در سه گاه 

ابوالحسن خان صبا در طول زندگی ‌ پر-ثمر و کوتاهش دهها شاهکار آفرید و چندین نسل از نوازندگان و موسیقیدانان این سرزمین در آغوش ِمهر او تربیت شدند، بالیدند و به سهم خود نسلهای دیگری را تربیت کردند. او باغبان این گلستان بود. باغبانی که گیاه شناس هم بود و در دامان او بزرگانی چون خالدی،تجویدی،فرامرز پایور، پرویز یاحقی ،حبیب الله بدیعی، رحمت الله بدیعی،استاد قنبری مهر، اسدالله ملک، حسین تهرانی، و بسیارانی دیگر هر یک به فراخور روزگار پرورش یافتند و گلستان ِفرهنگ ایرانی را آبیاری کردند. بدون شک چهارمضراب سه گاه( زنگ شتر) شاهکار اصلی صبا در خلاقیت است اما در کنار آن ، دو قطعه زیبای "سامانی" و "بهارمست" هم معمولا به دنبال ِ”زنگ شتر” در یک کوک و در یک گام نواخته میشوند. تاریخچه ِخلق ِ”سامانی" را استاد تجویدی پیشتر بیان کرده اند اما برای آن دسته از هموطنان که نشنیده اند، صبا این قطعه را با الهام از صدای چرخش درب اتاق ، روی لولای خشک آفرید و ترجیع بند این قطعه که ترکیبی از تونیک و شاهد سه گاه است، در ذهن زیبای صبا ، از روی صدای باز و بسته شدن درب اتاق ساخته شد. او ذهنی چنین نازک و لطیف داشت...