جناب دکتر سروش، این بنده شرمنده هم نمیتوانم درک مثبتی از قتل زرگر توسط طبیب الهی کسب کنم. آنچه که برای من مهم‌ترین است این است که شما طفره میروید، با عنوان کردن اینکه طبیب الهی را نمیتوان زیر سوال برد به دلیل عدم توانی درک انسانی! آنکه درک محدود داد توانایی طرح سوال را هم داد، گیریم که بسیاری موارد جوابی درخور مهیا نباشد. سوال ماهیتن تا به معشوق جواب نرسد در تکاپو خواهد ماند. آیا در طرح سوال مانعی وجود دارد؟ حتی اگر خداوندی خدا زیر سوال باشد؟ که قرنهاست انسان پی جواب است. در شروع گفتار شما به نوعی طرح سوال را زیر سوال بردید! خوب عمل ناعادلانه است و شاید مولانا قصد انعکاس واقعیت های ناعادلانه داشته حتا از جانب طبیب الهی. هنوز بعداز ۱۴ قرن بحث جنگ‌های ناعادلانه پیامبر بیجواب است. مگر امکان دارد که سوال را انکار کرد! سوال وقتی شکل می‌گیرد حیات مستقل می یابد. می شود سوال را بیان نکرد که این خود بسیار چرایی ها بوجود می اورد. استاد بزرگوار، من تنها شاگرد کودن شما هستم. اما شاگرد بی چون و چرا نیستم..
