توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
آقای برهانی انسان واقعی هستند،من بیشتر سخنرانی هاشون رو گوش میدم ،دقدقه اجتماعی و طرز برخورد با بانوان کم حجاب و صدماتی که بر پیکره ی اجتماع و دو قطبی شدن ها و صدماتی که به روح و روان و دین و مذهب جامعه وارد میشود در حرف های ایشان بوضوح و بحق است،زنده باشند انشالله
👍🌹 درود و سلامتی مهیار عزیز و محترم با آرزوی موفقیت و بهروزی شما و هم فکرهای شما ✌ ❤💚🤍 👑 نکته اینکه مهیار عزیز 👍لایک من صرفا بجهت هدف و فکر و عمل شما هست آقای مهیار عزیز
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
نشنیده حرفهای حاج محسن قابل قبوله با اینکه این همه محرومیت و سختی و تنگی بهشون تحمیل شده باز مرد و مردونه وایساده خدا انشالله پشت و پناهش باشه و آرزوی موفقیت براش داریم
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
توبه حقیقی یعنی شناخت مرز بین نفس نیکی ها و نفس بدیها و اکراه از نفس بدیها و حرکت عاقلانه و خالصانه به سمت نیکی‌های الهی و قرآنی: انسان همانند درختی که از زمین می‌روید و شاخ و برگ برافراشته و بذرهایش را در همه ی جهات پراکنده میکند، دارای نتیجه ی اعمال است که در عالم نفسانی این نتیجه ها تبدیل به وجودها و زوجها و همنشین های او میشوند. شاید در منطق معمولی ما غیر ممکن به نظر برسد که کسی همزمان خوب و بد باشد، همزمان در مجازات و در پاداش الهی قرار داشته باشد، اما در عالم نفس چنین امری ممکن است، فرض کنید سخن خطا و کافرانه ای گفته اید و باعث گمراهی عده ای از دین کامل اسلام شده اید، تا زمانی که این سخن در بین مردم می گردد، خداوند از نفس خودتان برایتان زوجی زشت می آفریند تا مجازات عمل خودتان را ببینید، تا زمانی که توبه کنید و خداوند شما را ببخشد. شاید در این دنیا نتیجه ی اعمال خودتان و فشار زوج‌های نفسانی خودتان را به شکل اضطراب و افسردگی تجربه کنید اما در عالم بعدی این فشار بسیار جدی و حقیقی و ماندگار است. برای دوری از قرینها و همنشین های بد که از نفس خود انسان ساخته میشود، قبل از مرگ باید شمشیر تقوای الهی و نماز و روزه را بر علیه نفس خودتان بکشید و خودتان را در پرتو نور پاک کننده ی الله به آتش بکشید. این آتش که حضرت ابراهیم را نسوزاند، شما را نیز نخواهد سوزاند اگر در اهداف خودتان خالص باشید و تنها برای رضایت الله عمل کنید. برای مثال وقتی صبح زود از خواب بیدار میشوید برای نماز، در ابتدا گویی ضربه ای آزار دهنده دریافت میکنید که باعث عذاب شما میشود، اما بدانید که این خود حقیقی شما نیست که در آن لحظات عذاب می‌کشد بلکه خود شیطانی شماست که ناله میکند، هرکس بیشترین و عمیقترین ناله های درونی را در مسیر الله و اسلام تحمل کند، بالاترین مراتب بهشت برایش گشوده میشود. نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود. بسم‌الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾ منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج ها را آفرید از آنچه زمین می رویاند و از نفس خودشان و از آنچه نمی دانند.
بادرودوسپاس فراوان به هم میهنان عزیز()اراک دوتا جوان‌رو بخاطر توهین به مقدسات اعدام کردند ()آقا محسن میفرمایندیک تا پنج سال حبس ()کجای کاری عزیز گویا مطلع نبستین شما()
والا اصن مهم نیست که پیامبر گوشت تلخ بوده یا دلقک شیرین بیان!! مشکل اینجاست که خدا و دین رو به شکلی که با سیاست و منافع خودشون همراستا باشه تفسیر و تعریف می کنند!! یک روز میاد میگه صبر رکن پایه دین هست و دستور پیامبر، پس مردم صبوری کنید و اعتراض نکنید. فردا میگه آیه قرآن داریم که هرکسی اعتراض کرد دست و پاهاش رو قطع می کنیم و وسط دریا غرق می کنیم. یکی رو بخاطر خرید سکه و دلار به جرم فساد فی العرض اعدام می کنند.. بعد امام جمعه رو با هزار میلیارد دزدی دستور میدن مومنانه برخورد کنید!!! این سیاست و قانون یک بام و دو هوا همه رو بیچاره کرده
دوستان عزیز بخدا لایک و کامنت هیچ هزینه ای براتون نداره امروز کانالهایی رو میدیدم که با یه تیتر زرد ده ها هزار بازدید و لایک گرفته بودن کانالی زده بود پرونده افرادی که در جلو چشم زن و شوهر به هر دوی آنها تجاوز کرده بودن
اتفاقن همیطور شده مگر متوجه صحبتهای ملعون پناهیان درباره حضرت پیامب اسلام وامام علی چگونه انتقاد می کرد اصلن خودش اعتقاد به خدا پیامبر وامام علی اعتقاد ندارد ودر هر فرصتی پیش می اید به تضعیف اعتقادات مردم کرده و لطمه وارد می کن واگر متوجه شده باشید پناهیان کسی را تهدید می کرد به چنین می گوید اقا فکر نکن حساب شما از ما جداهست هرچه پیش اید شمارا باخود خواهیم کشاند وشما خود بیشتر اهمه می دانی چه کردی پس بهتر است که قبل از انوقت که مسئله بجائی باریگ منجر نشود صدیقی را از مهلکه نجات بده ما در خدمت به شما بادروغ وحیله وازخود مان حدیث وروایت ساختیم تا شما به مقام تقدیس رساندیم وپیمانمان این بود که در خیر وشر از ما دفاع کنی وشخص مخاطب پناهیان خود خامنه ای است واگر یک کسی دیگر سرقت می کرد عیر از صدیقی واگر کسی غیر پناهیان به پیامبر توهین کرده باشد واو را نامهربان و امام علی قاسی القلب وبدمرام نعت کرده تا الان چند بار در قوه قضائیه وبیت عنکبوت محاکمه وتار عنکبوت تهران اورا پیچانده ودر قبرستان دفن شده بود ولی صدیقی وپناهیان بعد از علنی شدن اختلاس هزاز ملیاردتمانی ازگل وماهیانه یک ملیارد تومان کرایه هتل مشهد واریزی بحساب شخصی صدیقی خامنه ای انها در مشارکت در جلسه اعظای بیتش دعوت کرده و انگار چیزی نشده ودر دانشگاه تهران که برای دانشجویان سخنرانی می کرد چنین گفت که نباید ابروی مومن را برد واگر خطائی مرنکب شود ایت زیبنده نیست ای دجال دین اسلام را بیشتر از خود شیطان خراب کردی بداگید دجال مورد منظر که با امام زمان مخالفت کرده وبر علیه امام زمان می شورد همین دجال بیت
Poshte tamame harfhaye farid modaresi ye kharkosdegie khasi penhane, yani age avale sohbatesh ham ensani shoro kone hatman vali akharesh ro say mikone neshoon bede cheghadr lajan tashrif dare.
