صل الله علیک یا ابا الفضل العباس واویلا إذا غضب العباس ... واویلا إذا غضب العباس ... یعنی واویلا موقعی که عباس غضب کنه ... نه هزار و چهار صد سال پیش بلکه همین الان ... وای بر کسی که حضرت ابالفضل العباس بهش غضب کنه ... وای بر کسی که حضرت قمر منیر بنی هاشم بهش غضب کنه ... دیگه ببینید اگر سیدالشهدا به شخص یا اشخاصی غضب کنه چه اتفاقی میوفته ؟ حافظ گفت شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان ... منظور حافظ از این بیت شعر زمانی هست که حضرت اباالفضل به اون چند صد نفر اهالی سپاه کفر و شرک و ظلم غضب نکرد بلکه بهشون نگاه تند فرمود. بعضی ها میگن که حضرت به اونها غضب کرد. نخیر حضرت غضب نکردن بلکه بهشون فقط نگاه تند کردن ... اگر بهشون غضب میفرمودن که هم قالب تهی میکردن و هم زمین اونها رو درجا میبلعید. پس یعنی با تندی و شدت حضرت نگاهشون کرد و تمام اون چند صد نفر درجا قالب تهی کردن ... یعنی روح از بدنشون مفارقت کرد و به درک واصل شدن ... موفق و سلامت باشید شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان
