پرتو نور برنامه شماره ۱۰۶۵. بنا بر تعلیم مولانا، هرکدام از ما آدمیان خلاقیت‌ها و ظرفیتهایی داریم که هنوز کشف نکرده‌ایم. جمال و زیبایی بی نهایتی داریم که در پشت ابرهای تعلقاتمان مخفی است:
تو هنوز ناپدیدی، ز جمال خود چه دیدی / سحری چو آفتابی ز درون خود برآیی
تو چنین نهان، دریغی که مهی به زیر میغی / بدران تو میغ تن را که مهی و خوش لقایی
بزرگترین مانع بر سر راه تابش خورشید درون و شکوفأیی جان آدمی، "من کاذب" (منیت) است. "من کاذب" چیزی نیست الا یک سری پندارها و توهمات در باره خویشتن. و همین منیت است که آدمی را متکبر و متعصب می‌کند، و توفیق شنیدن حرف نو و نگاه کردن به جهان و زندگی از منظری نو، را از او می‌‌ستاند. برای رفع این مانع چه باید کرد؟ باید آن تصویر و تصور دروغین از خویشتن را شکست (خود‌شکنی). وقتی رشته آن توهمات و تعلقاتی که "من کاذب" را می‌‌سازند، بریده شد آن وقت بند از دست و پای روح آدمی برداشته میشود. روح سبکبار میشود و میتواند پرواز کند و "جان" آدمی را شکوفا کند. در این برنامه به تشریح پاره‌ای از آرا مولانا در این زمینه می‌پردازیم.
#مولانا
#عرفان_اسلامی
#عبادیات
28 сен 2014
