فاشیسم : قسمت 1/3 - فاشیسم چگونه ظهور کرد؟ 

حمایت اختیاری از دیپ پادکست:
/ deeppodcastiran
Instagram: / deep.podcast
Telegram Channel: Https://www.telegram.me/deeppodcast
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
music by :
@ScottBuckley
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع:
جنبشهای فاشیستی، بحرانِ نظام لیبرالی و تکامل فاشیسم اثر ارنست نولته
عناصر و خاستگاه توتالیتر - هانا آرنت
توضیحات مترجم (مهدی تدینی) در مورد فاشیسم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فاشیسم به عنوان مفهوم عام
برای فهمیدن فاشیسم باید تاریخ فاشیسم رو بررسی کنیم. فاشیسم با اینکه یک جنبش ایدئولوژیک بود اما با جنبش های مشابهش خیلی متفاوته. مثلا شما برای فهم مارکسیسم، باید نظرات کارل مارکس رو بخونید، مسائل حقوقی مارکسیسم رو بخونید و تاریخش خیلی اهمیت نداره. ولی در مورد فاشیسم اینطور نیست . تعریفِ فاشیسم از دلِ تاریخش میاد.
تصوری که اکثر مردم از فاشیسم دارن، اینه که فاشیسم رو موسولینی در ایتالیا بوجود اورد. به همین دلیل شاید خیلیا فکر کنند ما میخوایم درباره نحوه قدرت گرفتن موسولینی صحبت کنیم. ولی اینطور نیست. درسته که در تاریخ فقط اسم یک حکومت فاشیسم بود و اونم حکومت موسولینی در ایتالیا بود، ولی بسیاری از متفکرین معتقدند فاشیسم یک مفهوم وسیعتریه که میشه به جنبش های مختلفی اون رو تعمیم داد.
بین الملل سوم
اولین افرادی که اعلام کردند فاشیسم یک مفهوم عامه، و درباره خطراتش هشدار دادند، کمونیست ها بودند. این اتفاق زمانی افتاد که موسولینی هنوز در ایتالیا قدرت نگرفته بود. کمونیست ها تنها افرادی بودند که دستگاه فکری و نظریشون، میتونست به طور دقیق فاشیسم را تشخیص بده
هر جریانی که مخالف انقلاب سوسیالیستی باشه، یک جریانِ فاشیسته.
کمونیستها هم تصمیم گرفتن با فاشیستها درگیر بشن. قرار شد نشونه های فاشیستها رو پیدا کنند و تا قبل از اینکه فاشیستها به قدرت برسن، باهاشون مقابله کنند.
اونها به حافظه تاریخیشون مراجعه کردند. میخواستن ببینند اولین مخالفان انقالاب در روسیه تزاری چه گروه هایی بودند. حدود 20 سال قبل از اینکه موسولینی به قدرت برسه، گروه های انقلابی برضد حکومت تزار داشتند رشد میکردند. هدف همشون این بود که سلطنت تزار رو کنار بزنند، یا یک حکومت مشروطه به روی کار بیارند یا یک حکومت سوسیالیستی.
در این بین یک گروه ضد انقلاب شکل گرفت به نام "صدگان سیاه". این گروه شدیدا طرفدار تزار و مخالف هر نوع انقلابی بود. این گروه یک سلطنت طلب افراطی بود. این افراد بسیار مذهبی و ضد یهود هم بودند. کاری که گروه صدگان سیاه میکرد این بود که در دسته های زیادی به خیابون ها میرختند و هرکسی که سوسیالیست بود رو یا به شدت کتک میزدند و یا حتی میکشتند. رفتار و نوع عملکرد این گروه بسیار شبیه به کارهایی بود که 20 سال بعد موسولینی در ایتالیا انجام داد. بدین ترتیب کمونیستها اولین گروه فاشیستی رو صدگان سیاه معرفی کردند و بعد هم اعلام کردند هر گروهی که در هرجای دنیا، نشانه هایی شبیه به صدگان سیاه داشته باشه، یک گروه فاشیستیه.
اما تعریف فاشیسم فقط به کمونیست ها خلاصه نمیشه بلکه بعدها تعاریف دیگری هم از فاشیسم مطرح شد، تعاریفی که دیگه ریشه در کمونیسم نداشت.
فاشیسم در دورانِ آن
« ارنست نولته یک متفکر آلمانی بود که برای اولین بار در کتاب "فاشیسم در دوران آن" تعریف جامع و بسیار متفاوتی از فاشیسم رو ارائه داد. تعریفی که عملا هیچ ربطی به تعریف کمونیست ها از فاشیسم نداره. »
از دید نولته فاشیست ها گروهی بودند که اعتقاد داشتند با لوس بازی و خوشبینی لیبرال ها نمیشه حریف انقلابیون کمونیست شد.
در یک نظام لیبرالیستی، شما به کمونیستها آزادی بیان میدادید، نشریه میدادید، آزادانه میتونستن در انتخابات شرکت کنن و چیزهایی از این قیبل، در حالی که هدف کمونیست ها این بود که وقتی قدرت گرفتن، حکومت رو کلا از بین ببرن. پس با آزادی دادن نمیشه با این کمونیستها برخورد کرد. فاشیستها اعتقاد داشتند باید با سرکوب شدید به جنگ با این انقلابیون سوسیالیست رفت.
« نولته معتقده اولین فاشیست ها در فرانسه ظهور کردند و اولین گروه فاشیستی رو یک جنبشی به نامِ جنبش آکسیون فرانسز یا اقدام فرانسوی Action Française میدونه . این گروه در فرانسه تاسیس شده بود. این جنبش حوالی سالِ 1900 میلادی در فرانسه شکل میگیره یعنی 20 سال قبل از ظهور اولین دولت فاشیستی در ایتالیا.
بنابراین اولین فاشیسم میشه آکسیون فرانسز در فرانسه که میشه فاشیسم آغازین، گروه دوم فاشیسم میشه فاشیسم ایتالیا که بهش میگن فاشیسم نورمال. و گروه سوم هم فاشیسم آلمانی میشه که بهش فاشیسم رادیکال میگن یا همون حزب نازی آلمان. »
این بیزاری از انقلاب و نژاد گرایی راست گرایان، یک قرن در بین روشنفکران فرانسوی ادامه داشت. تقریبا در بین تمام متفکران راست گرای فرانسوی در قرن نوزدهم میشه این نژاد گرایی و تنفر از انقلاب رو مشاهده کرد.
همه این تفکرات در نهایت در شارل موراس و آکسیون فرانسز جمع شد و اینبار دیگه تئوری و نظریه نبود، بلکه اینبار همونطور که دیدیم واردِ مرحله عمل شد. به همین دلیل آکسیون فرانسز یک گروه سلطنت طلب، نژاد باور، ضد لیبرال، ضد سوسیالیسم، ضد جمهوری، کلیسا باور و شدیدا ملی گرا از کار دراومد. در واقع دو تفکر اصلی آکسیون فرانسز که سلطنت طلبی و ضد انقلابی بود، تفکراتی بودن که یک قرن در فرانسه ریشه دوونده بود.
آکسیون فرانسز طرفدار دو آتیشه کلیسای کاتولیک هم بود. اونقدی که از خود پاپ، کاتولیک تر بودن. اما نکته جالب اینه که همه اعضای این گروه بی خدا بودند. در
در نهایت بعد از چند سال گروه های دیگه فاشیستی در فرانسه و سایر اروپا تشکیل شدند و گروه آکسیون فرانسز به یک گروه پیر و حوصله سر بر تبدیل شد که دیگه جوونا اونقدری بهش علاقه نداشتن. این گروه همچنان فعاله و دو نشریه به زبان فراسوی داره. آکسیون فرانسز اولین گروه فاشیستی در تاریخ بود