همانیکه روی دو سبتک یا اوکتاوف میخواند بی سر و بی کیف و به فشار بیجا میخواند. اگر روی سر خود کار نکند آینده نیست. دوست مان که در وسط نشسته است نام سر و کیف در صدایش هست او را میتوان هنرمند نامید. نوجوان هم آینده خوب دارد اگر پیش آدم مسلکی زانو زده ریاضت بکشد.
