من نمیدونم چرا جدیدا همه فیلمهای ایرانی هیچ پایانی ندارن انگار داری سریال میبینی و قسمت بعدی داره... نویسنده ها خل شدن فیلم رو با سریال اشتباه گرفتن، این فیلم سازها و کارگردانها چرا بازیچه دست این سناریست ها شده با اعتبار و کاریر خودشون بازی میکنن 😮
بازی ها خیلی خوب بود به خصوص بازی خانم پانتآ بهرام آخر فیلم هم کاملا مشخص بود بعضی از آدم‌ها ،تنهایی باعث اذیت و آزار و بدبختی خیلی ها میشن حتی بچه هاشون
فکر کنم منظور این فیلم این بود تلخی بی پایان بهتر از پایانی تلخه... میخواست زندگی رو از چشم یک سناریست دیوانه که مشکل روحی داره بهمون نشون بده و بگه هممون دیوونه ایم و اصلا نمیدونیم هدف چیه کجاست و واسه چی زندگی میکنیم 😂😂😂
