سلام روزتون بخیر، ممنون بابت توضیحات قشنگتون ...🌱🙏🏻⚘️ استاد من دقیقا این طرحواره رها شدگی رو دارم و متاسفانه توی خونه ی ما ،من از بچگی شاهد دعواهای شدید پدر و مادر و به طبع برادرم با خودم بودم !به طوری که استرس شدیدی رو مدام با خودم حمل میکردم !من در طول رابطه های دوستانه که با هم کلاسی هام در مدرسه و دانشگاه داشتم دقیقا این حالت وابسته شدن شدید و پشت سرش طرد شدن و شکستن و تنهایی رو تجربه کردم ! و وقتی که توی کارگاهای اموزشی راجب طرح واره ها تحقیق کردم متوجه این موضوع شدم که به دنبال رها شدگی ،طرح واره ی ایثار هم برام ایجاد شده بود و خیلی درد ناک بود ! مخصوصا اینکه وقتی به خانوادم میگفتم فقط مسخرم میکنن و میگن کاش تو نمیرفتی این رشته !و بدا به حال کسانی که میخوان بیان پیشت مشاوره !🥺 و دوباره طرد شدن اتفاق میوفته ! و عزت نفسم هم پایین میاد ! تا اینکه چند ماه پیش یه کیلیپی ازتون دیدم توی اینستا که فرمودید باید مرز بزاریم توی روابطی که داریم و ارزش قائل باشیم و وقتی یک اتفاق یا حالتی چند بار داره تکرار میشه باید بازبینی کنیم و مشکل اصلی رو رفع کنیم ! من به دنبال این حرف ریشه یابی کردم کتاب هایی مثل تئوری انتخاب و طرز فکر رو خوندم و روی ناخواگاهم کار کردم بسیار بسیار سخت بود تغییر کردن برای منی که ۲۴ ساله اینجوری بودم ولی همه رو به جون خریدم و خودم رو نجات دادم و دایره ی ارتباطاتم رو خیلی کم کردم ..با اینکه هنوز هم اون احساس کمرنگ شده ولی هنوز هم دارم تلاش میکنم در موقعیت هایی که همیشه یه جور واکنش رو داشتم توی اون لحظه باید جور دیگه ای رفتار کنم ... لطفا اگر امکانش هست راهنماییم کنید ،ممنونم 🙏🏻🌱
نمیترسم فرد تنهام بزاره ولی چرا از تنهایی می ترسم چون تو تنهایی غرق فکر افکار کله خرابم میشم فرو میرم تو خودم احساس ناامیدی تفاوت و بی عرضه بلدنبودن میکنم
استاد من ۱۶ سالمه و امسال که وارد مدرسه جدید شدم چند تا دوست پیدا کردم که وقتی مثلا با دو سه نفر دیگه یکم صمیمی میشم و حرف میزنم دوستام با من سرد میشن و گاهی هم به زبان میارن که تو چرا از جمع خودمون خارج میشی گاهی هم حتی مثل بچه ها قهر میکنن . منم جدیدا انگار دیگه از این کارشون میترسم و احساس میکنم اگه نباشن هیچ دوستی ندارم 😢
