با سلام و درود و احترام بر استادان بزرگوار بی نهایت از بیاناتان با فضلیتان تشکر اجر کم الله❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
چونکه عدم اجزا ندارد و چیزی که اجزا ندارد نه مرکب هست ونه مجرد. پس نمی‌شود عدم را به کسی تقدیم کرد یا نشان داد، چونکه نه ماهیت دارد و نه هویت و نه ذات.
البته بنده معتقد هستم که عدم حتی در سایه وجود هم رخ حقیقت پیدا نمیکند و خود استاد نیز نظرشان همین هست. ولی واژه عدم در سایه وجود معنی مجازی و فرضی پیدا می کند
سلام استاد بزرگوار خدا وند مگر در همه جا حضور ندارد حضوردارد باید بنده اش نیز حصور داشته باشه نه اینکه در یک جا خلوت کند از همه چیز چشم پوشد اصل انست حصور یابد تا صفات خدایش به همه اثبات کند همه خدا یش را بشناساند چطور هر چه دیده بیند دل کند یاد اونجا باید ثابت کند که جلونفس را گرفته است اونجا قدرت انسان بنمایش گداسته می شود ولی هیچ چیزی نباشه دل هم یادی نمیکند شرمنده که ایجا نوشته ام عدرخواهی می کنم❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
طبیعت میداند که از اصلش جدا شده و آگاه هست چون جلوه خود حضرت حق هست و ستایش می‌کنند دایم اصل خویش را ( طبق دریافت‌های خود) چون در برنامه زندگی پس از زندگی تجربه گری میگفتن درختان رو در عالم بالا می‌دیدند که همه تسبیحات حضرت حق رو میگفتن درختانی که در محلی در دوران کودکی اون تجربه گر واقع بودن در دنیای طبیعی
