ادیت👌 ویدیو با اینکه بلند بود نسبت به ویدیوهای قبلیتون ، خیلی سریع برام تموم شد روح مهرجویی بزرگ و همسرش شاد 🤍💙 حتما البته شاده و داره تو ی دنیا دیگه میگه و میخنده با هنرمنداشون..
آقا فوق‌العاده بود این ویدیو. واقعا میگم سرتاسرش دلچسب و گیرا و حتی نو بود از اطلاعاتی که کمتر میدونستم. به نظرم چون شما خب خیلی ارتباطات و خاطراتی دارید از این بزرگان سینما مثل آقای بیضایی، کیمیایی، کیارستمی، تقوایی و حاتمی، اگر امکان داشت براتون و وقت داشتید و موقعیتشون جور شد، بدونید که خیلی مشتاقیم.
ارادتمندم. در هر موقعیتی به هر بهانه‌ای این کار را انجام داده‌آم و باز هم ادامه می‌دهم. از جمله در کلاسی که موضوعش اخلاق حرفه‌ای در مستندسازی بود و درباره‌ی کیارستمی صحبت شد. در همین کانال تقدیم شده
دیدن این دیوونه بازی ها و شوخی ها حال آدم رو خوب می کنه ولی وسط دیدن این ویدئو هم چند بار یاد پایان فجیع زندگی داریوش مهرجویی و وحیده محمدی فر افتادم و هر بار انگار یه مشت تو شکمم زدن😔
سکانس بازدید از موزه در تهران طهران هم یه تیکه کمدی عالی داشت که پدر خانواده با اشاره به لوستر بزرگ آویزان از سقف کاخ به پانته ا بهرام می‌گفت فکر کن این لوستر سقف خونه ما بود😂 😂
بسیار عالی و درجه یک بود. و چقدرعالی که درباره وحیده محمدی فر و بخصوص نقش تاثیر گذارش در دختر دایی گم شده گفتید؛ در مقابل آن کلیشه رایج این سالها که مهرجویی از وقتی با این خانم کار (و زندگی)کرده فیلمهایش خراب شده.
آقای مهرجویی عزیز و دوست‌داشتنی، ما مَردم ناخوشبخت و نابَخت ایران ِگرفتار در این کابوس، کابوس خوابی که چهل سال است نتوانسته‌ایم از آن بیدار شویم و چقدر زیبا بود که شما گفتید این کلاه‌ی که چهل سال است بر سر ما گذاشته‌اند را دیگر نمی‌خواهید. آقای مهرجویی عزیز، مهربان و یگانه مرگ ِانسان و هنرمندی به بزرگی شما با آن‌همه فیلم‌های جاودان که در تاریخ سینمای ایران یگانه است به قدری برای من سخت و دردناک است که هر چقدر تلاش کردم تا از کلمه‌ی مرگ برای شما استفاده نکنم، نتوانستم کلمه‌ی دیگری پیدا کنم به جای مرگ، چه رسد به قتل. چه رسد.. دوست نداشتم برای شما که سرشار از زندگی بودید و خواهید بود تا فیلم‌های شما هستند از کلمه‌ی مرگ بگویم. چطور می‌توانم حالا از کلمه‌ی قتل و کاردآجین شدن شما و همسرتان بگوییم. چقدر قتل کلمه‌ی نامحترمی است برای شما. مگر در تمام سینمای ایران، مگر در تمام کارگردان‌های سینمای ایران چند نفر به اندازه‌ی شما خوب و آگاهانه، متعهد و مسئولانه مثل (نارنجی‌پوش)، مثل (دایره‌ی مینا) که موجبات ایجاد سازمان انتقال خون شد، فیلم ساخته‌اند. مگر محترمانه‌تر از شما آقای مهرجویی عزیز یا علی حاتمی، ناصر تقوایی، عباس کیارستمی، مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، بهمن فرمان‌آرا و حمید نعمت‌اله در این سینما کسی پیدا می‌شود. آقای مهرجویی عزیز چقدر خندیدیم با اجاره‌نشین‌ها و به استعاره‌ها و نشانه‌گذاری‌های فیلم از دید خودمان فکر کردیم. چقدر و چندبار اجاره‌نشین‌ها نگاه کردیم. چقدر و چندبار هامون نگاه کردیم. چندبار لیلا. من حتا نارنجی‌پوش را هم بارها نگاه کردم. آن‌روز صبح که خبر این فاجعه را شنیدم، دیدم آنقدر تنها و با درد مانده‌ام که دیگر نمی‌شود. از دوستی خواستم پیشم بماند. خداحافظ آقای مهرجویی، ما مَردم خوشبختی بودیم که فیلمسازی مثل شما داشتیم. و حالا و الان و وقت نوشتن و گفتن از شما، وقت مناسبی برای نفرت‌پراکنی و گفتن از بی‌احترامی‌هایی که به شما شد نیست. ما مردم محترمی نبودیم برای فیلم‌ساز محترمی چون شما در کشوری که کوچکترها یاد گرفته‌اند ادای بزرگ بودن در بیاورند و اتفاقن جواب هم گرفته‌اند. من حتا یک لحظه هم ندیدم که شما ادای بزرگ بودن در بیاورید، در عین بزرگی، و این فرق شما با ادابازها بود. من خواب میبینم، کابوس، که جا مانده‌ام، هر شب یک‌جا.
در برنامه چشم انداز بی بی سی در بخش بزرگداشت بیتا فرهی , نسخه بسیار باکیفیتی از بانو رو دیدم . اینو باید پیگیری بکنیم که هر جور شده به دستش بیاریم. مهرجویی یه خاطره شد برامون بسیار درد آور که فقط با دیدن فیلمهاش آرامش میگیرم
فقط جسارتا می خواستم عرض کنم قطعه موسیقی که در فیلم اجاره نشین ها استفاده شده از یوهان سباستین باخ نیست. آریایی است از اپرای خشایار شاه اثر جورج فردریک هندل به نام Ombra mai fu (هرگز سایه ای وجود نداشت) که به نام لارگوی هندل (Handel's Largo) هم معروف است. ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-N7XH-58eB8c.htmlsi=puSAl19Z7NaqnbY9
درود، کامنتم جدی‌ست. آیا شما احتمال نمی‌دهید بخشی از این دیوانه‌بازی‌ها، از جمله ملحفه‌بازی با روشنفکران تا دختردایی گمشده و آسمان محبوب به خاطر بهره‌بردن مهرجویی از روانگردان‌ها باشد؟ از جمله بنگ و حشیش و گل. من راستش به نظرم بعید نیست. و البته این را از موضع سرزنش و شماتت و عارضه‌یابی نمی‌گویم.
دوران شروع این رفتارها که داریم از آن حرف می‌زنیم، دهه‌ها پیش از رواج این چیزهاست. مهم‌تر از آن: هزاران و میلیون‌ها نفر در دهه‌های بعدی مصرف کردند، چرا چنین نتایج هنرمندانه‌ای به بار نیامد؟ پس زمینه‌ی دیوانگی اصیل هنرمندانه در فرد مهم است و به سرچشمه‌ی زایش بدل می‌شود.
همیشه محتوی باارزش مخاطب کم داشته و درستش هم همینه امیدوارم مشکل مالی از اصالت آدم های کمیابی مثل شمارو مستاصل نکنه ....گرچه هر انسان اندک خردمند واقعی از منفعت طلبی و حرص دور بوده دم شما گرم
لطف دارید ولی نباید این طور باشد. محتوای باارزش وقتی مخاطب کم دارد که جذاب نباشد. تصور می‌کنم این ویدئو حوصله‌ی مخاطب بی‌حوصله را هم سر نمی‌برد. بنابراین همه‌ی دوستان فهیم همچون شما باید لطف و کمک کنند به درست‌تر دیده شدن این تولیدات. مخلصم
