گاگریو در بختیاری به نام‌های دیگری مانندِ «گوگِریو» و «سُروُو» که مخففِ سرودهٔ عزا است گفته میشود.
گاگریوسبک های مختلفی داردکه هرطایفه ازهفت لنگ وچهارلنگ یک سبک خاص دارند،مثل سبک بهداروندباب،سبک دورکی باب وسبک چهارلنگ باب البته این سبکها درتمام مناطق بختیاری اجرامی شودوبه محدوده خاصی ختم نمی شوند.
گاگریو [دونگ دال] در زبان بختیاری یعنی نوای غمگین قدیمی ترین گاگریوهابه سبک زنانه خوانده می شونداین سبک ازموسیقی بسیارغمگین وسوزناک است که درهنگام سوگواری ومرگ یکی ازافرادهرتیره بستگی به جایگاه اجتماعی فرد متوفی خوانده میشود. این سبک درمناطق هفت لنگ نشین و چهارلنگ نشین به یک صورت اجرامی شود. مردان نیزبه این سبک درمراسمات عزاداری تسلط کامل دارندودرحالاحاظراین سبک بیشترتوسط مردهاخوانده می شودودرمقابل مبلغی دریافت می‌کنند.
"دنگدال" به گویش میوندی هم باز به معنی گاگریو می‌باشد. گاگریو در بختیاری به نام‌های دیگر مانند «گوگِریو» و «سُروُو» که مخففِ سرودهٔ عزا است گفته میشود.
این قطعه توسط محمد زمانی بهداروند از شناخته ترین هنرمندان این سبک خوانده میشود.
This piece is sung by Mohammad Zamani Behdaravand, one of the most famous artists of this style.
Gagriu [Dong Dal] in Bakhtiari language means sad voice. The oldest Gagriu are sung in a feminine style. This style of music is very sad and poignant, and during the mourning and death of a person, it is darker depending on the status of the community.
This style is implemented in the areas of Haft Lang and Charlang comuities in the same way. Men also have complete mastery of this style in mourning ceremonies, and currently this style is mostly sung by men and they receive a fee in return.
1 окт 2024
