در مجموعهی اختلالات جنسی به بررسی و ارزیابی اختلالات، بیماری ها، مشکلات و مفاهیم مربوط به مسائل جنسی پرداخته می شود و در این قسمت به همجنسگرایی پرداخته شده است. اگرچه همجنسگرایی در این مجموعه قرار داده شده است اما این بدین معنا نیست که به عنوان اختلال جنسی ارزیابی می گردد و نام اختلالات جنسی صرفا به عنوان اسم این مجموعه انتخاب شده است تا مشخص کنندهی نوع مطالب طبقه بندی شده در این قسمت باشد.
همجنسگرایی در گذشته به عنوان یکی از اختلالات جنسی ارزیابی می شد اما در حال حاضر، هیچ مکتب روانشناسی معتبر و شناختهشدهای همجنسگرایی را اختلال نمیداند. انجمن روانشناسی آمریکا (APA) در سال 1973 همجنسگرایی را از فهرست اختلالات روانی خارج کرد و از آن زمان تاکنون، هیچ مدرک علمی معتبری برای اثبات اینکه همجنسگرایی یک اختلال است، پیدا نشده است.
با این حال، در گذشته، برخی از مکاتب روانشناسی، همجنسگرایی را نوعی اختلال میدانستند. از جمله این مکاتب میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
روانکاوی: در اوایل قرن بیستم، برخی از روانکاوان، همجنسگرایی را نوعی ناهنجاری روانی ناشی از مشکلات دوران کودکی میدانستند.
رفتارگرایی: رفتارگرایان معتقد بودند که همجنسگرایی یک رفتار آموختهشده است که میتواند از طریق روشهای درمانی تغییر داده شود.
اما، تحقیقات علمی نشان داده است که هیچ یک از این نظریهها درست نیست. همجنسگرایی یک گرایش جنسی طبیعی و سالم است و هیچ دلیلی برای درمان یا تغییر آن وجود ندارد.
امروزه، اکثریت قریب به اتفاق روانشناسان و متخصصان سلامت روان معتقدند که همجنسگرایی یک اختلال نیست. سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیز در سال 1990 همجنسگرایی را از فهرست بیماریها خارج کرد.
در حال حاضر، تمرکز روانشناسی بر روی کمک به افراد همجنسگرا برای مقابله با تبعیض و پیشداوریهایی است که ممکن است با آن روبرو شوند.
28 сен 2024