نقیضه «پارودی»
«پَرودی» (فرانسوی: parodie) نیز گفته می‌شود، تقلید طنزگونه از یک کار هنریِ دیگر است. نقیضه در مواردی به قصد استهزاء و نقد اثر ساخته می‌شود و در مواقعی تنها هدف خنداندن است. این سبک یکی از فنون عمده طنز محسوب می‌شود.
نقیضه از زمان افلاطون در شعر و ادبیات استفاده می شده و سابقه آن در موسیقی به قرن هجده باز میگردد. زمانی که در نمایش های موزیکال روی آثار آهنگسازانی چون باخ پارودی کار می شده به صورتی که اشعار خنده دار روی پلاکاردهایی توسط بازیگران روی صحنه برده می شد تا تماشاچیان همزمان با شنیدن موسیقی بتوانند این اشعار را بخوانند.
با تأکید بر نظریه گفتگویی باختین و با توجه به دیدگاه‌های ژنت و بارت، می‌توان پارودی را چنین تعریف کرد: پارودی تقلید یا تغییر شکل عامدانه محصولی فرهنگی-اجتماعی (شامل انواع متون ادبی و غیر ادبی و گفتار در معنای بسیار گسترده باختینی آن) است که با دیدگاهی دست کم سرگرم‌کننده، نه لزوماً تمسخرآمیز، موضوع اصلی خود را بازآفرینی می‌کند.
تدوین: هما ایرانی
کمانچه: دانیال نیکبخت
همخوان: سایه، سپیده
22 сен 2024
