احسنت. در ادبیات کلاسیک فارسی هم به جای آبی از سبز استفاده می شده: مه جلوه می نماید بر سبز خگ گردون تا او به سردرآید، بر رخش پا بگردان حافظ به آهی گنبد خضرا بسوجم فلک را جمله سر تا پا بسوجم بابا طاهر اما کلمات نیلگون،کبود،لاجوردی، فیروزه و زبرجد هم به کار گرفته شده، هرچند از خانواده رنگ سبز به شمار می رفتند: روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد ------ بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند حافظ بر آمد پیلگون ابری ز روی نیلگون دریا چو رای عاشقان گردان چو طبع بیدلان شیدا فرخی سیستانی ولی کلمه آبی از قرن هجدهم متداول شده.
سپاس،بله در ایران هم تا چند دهه پیش آبی را سبز بنفش معرفی میکردند و برام همیشه سوال و جای تعجب داشت!البته این نامگذاری شاید مختص مناطق و گویش ما باشد.اما بنظر زمان قدیم بخاطر عدم کاربرد این رنگ در مایحتاج خویش نام و نشانی ندارد یعنی بیشتر از چندتا رنگ مرسوم استفاده میکردن و زمینه مصرفی برای ابی وجود نداشت و شایدم طریقه ساخت ان کشف نشده بوده!!
در مورد رنگ دریا که اشاره فرمودین یک نکته بهش اضافه کنم و اون اینکه رنگ دریا وقتی از نزدیک نگاه میکنی آبی نیست بلکه وقتی از دور و به خصوص آسمان نگاه میکنی آبی دیده میشه یا سیاره زمین از دور مثل یک تیله آبی رنگ دیده میشه در حالی که روی زمین اینجور نیست پس جای تعجب ندارد گذشتگان در مورد رنگ دریا رنگ آبی را بکار نبردن
با سپاس از برنامه جالب هست بدونید من در زمان بچگی به این مسئله حساس بودم که وقتی با مردم پیر در آن زمان صحبت میکردی مخصوصا که بی سواد یا کم سواد بودند اکثرا رنگ آبی را نمیشناختند و هر چیز آبی رنگ را سبز میدانستند من یادم هست میرفتم و رنگ سبز را پیدا میکردم و میگفتم نگاه این سبز هست و این آبی ولی قبول نمیکردند و هر دو را سبز میدانستند مثل اینکه واقعا چشمشون تفاوت بین سبز و آبی را تشخیص نمیداد 🙏🏻🌷
