اين قطعه ، در شور "مى" توسط استادبديعى در كوك مى.لا.ر.فاسُرى ساخته و اجرا شده است و يكى از چهارمضرابهاى شور شناخته شده استاد است و در كتاب سوم "ساز ِتنها" كه حاوى برخى آثار مكتوب ِ حبيب الله بديعى است ، اين قطعه آمده است.
بسیار ممنون از زحمتتون که این قطعه بسیا زیبا و بیاد ماندنی ۵۵ ساله استاد حبیب اله بدیعی در شور رو زنده کردید. روح آن بزرگوار شاد و یادش همیشه گرامی باد.
درود بر شما ، صرف نظر از زیبایی قطعات و مارت استاد نوازنده ، چیزی که بسیار حیرت آور است نظم نوازندگی و حفظ سرعت در تمام قطعات از ویژگی های جناب سلیمی است ، به همین دلیل گوش فرا دادن به نوازندگی ایشان باعث آرامش بیش از حد میشود . درود بر شما ❣️
درود هنرمند مهربان و اصیل جناب سلیمی بزرگوار عجب پنجه شیرین و هنر زیبایی دارید یاد استاد حبیب الله خان بدیعی را زنده کردید روح آن استاد فقید شاد و یادش گرامی بی نهایت زیبا و عالی بود لذت بردم جناب سلیمی عزیز با این نوازندگی زیبا دلم را شاد کردید حبیب الله خان را بی نهایت دوست داشته و دارم تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزرده گزند مباد سلامت همه آفاق در سلامت توست به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد حافظ
یاد استاد حبیب اله بدیعی بخیر و روحش شاد که این قطعه فراموش نشدنی را در روح و فرهنگ ما ایرانیها بیادگار گذاشت. ۵۵ سال از عمر این اجرا میگذره ولی هنوز شنیدن آن اشک آدم رو در میاره و تو رو میبره تا کوچه باغ خاطره های گریز پا. دست شما درد نکنه آقای سلیمی از این یاد آوری دلنشین.
این چهارمضراب شور حبیب الله بدیعی در میان آثار او ، کاملا شناخته شده است . در این گام و با کوک استاندارد شور چپ کوک برای ویلن (می.لا.ر.می) بقیه اساتید ( یاحقی و ملک و دیگران) هم آثار مشابهی ساخته اند ، اما اثر بدیعی در میان آنها نیز اثر ممتاز و شنیدنی ای است. پیزیکاتوی بجا روی سیم اول و استفاده از پوزیسیون روی سیم سوم و بکارگیری ِهمه سیم ها برای تنوع شنیداری ، همگی از ویژگیهای این اثر هستند. ضمنا نت ِاین قطعه هم به کوشش ِآقای فرهمند قابل دسترسی همگان است.
سپاس از شما هموطن گرامی . حبیب بدیعی رامشگری یگانه بود که قدرت و لطافت را در حد کمال به هم نزدیک کرده بود. میدانید که نواختن نغمه های لطیف ایرانی ، بیش از قدرت (و پیش از آن) نیازمند ِنازکی و ظرافت است. این ظرافت ، باید ابتدا در ذات ِنوازنده باشد ، تا سپس بتواند روی ِساز بازتاب داشته باشد. البته این ظرافت علاوه بر کاراکتر نوازنده ، به روزگارش هم مربوط است. حبیب بدیعی فرزند ِ زمانه اش بود.
بنده خدای ناکرده در حد ایراد گرفتن از حضرتعالی نیستم چراکه نوازنده حرفه ای نیستم به مانند شما ولی یک شنونده حرفه ای هستم در ضمن با کارهاتون هم خیلی خیلی حال میکنم.
دستت درد نکنه استاد فقط خواهشی دارم و آن اینکه کوک سازت را در هر مایه و دستگاهی که می‌زنی را ساده اعلام کن تا در آینده مورد استفاده هنر آموزان قرار گیرد ..شما می لا رمی زدید ،،اگر دیز و بمل و سوری کرون را هم توضیح دهید ..درود بر شما و موفق باشید
فرمایش شما متین است. کوک ویلن در این قطعه “می.لا.ر.می” است و طبعا نشانه ی سرکلید ، فاسُری است که مربوط به هر قطعه ای است که در گام ِشور “ِمی” نواخته شود.
