کاش این سخنان آلبرت اینشتین رو زودتر شنیده بودم و هرروز توی زندگیم ازشون استفاده میکردم ... 

ما در سخن بزرگان گلچینی از زیباترین و شنیدنی ترین سخنان بزرگان را برای شما جمع آوری و به تصویر میکشیم
اگر این محتوا براتون جذاب بود ، لطف کنید و با عضویت در کانال و لایک کردن کارها ما رو در این مسیر حمایت کنید
همچنین نظراتتون رو هم برای ما بنویسید
سخن بزرگان
#انگیزشی
#سخن_بزرگان
#نقل_قول
#درس_زندگی
آلبرت اینشتین (Albert Einstein) در 14 مارس 1879 در آلمان به دنیا آمد. او فرزند پدر و مادری یهودی بود که از نظر اقتصادی در طبقه‌ی متوسط جامعه جای می‌گرفتند. آلبرت تنها یک خواهر داشت که دو سال از او کوچک‌تر بود. آلبرت اینشتین درباره‌ی کودکی خود می‌گوید که دو اتفاق بر روی او تأثیر شگرفی گذاشت. یکی از این دو اتفاق آشنایی او با قطب‌نما بود. برای آلبرت اینشتین جالب بود که چگونه عقربه‌های قطب‌نما با نیرویی نامرئی حرکت می‌کنند. کنجکاوی و پژوهش درباره‌ی این نیروی نامرئی یکی از پروژه‌های علمی آلبرت اینشتین شد. اتفاق دوم زمانی بود که او در 12سالگی از طریق کتابی با هندسه آشنا شد.
روحیه‌ی آلبرت اینشتین پس از این آشنایی تغییر کرد. او از نظام آموزشی آن روزگار آلمان خوشش نمی‌آمد و از نظر او، آن نظام آموزشی قاتل خلاقیت و کنجکاوی دانش‌آموزان بود. یکی از معلمان آلبرت اینشتین در مدرسه به او گفته بود که در بزرگسالی به هیچ چیز نخواهد رسید. برخلاف معلمانش که او را ناامید کردند، شخص دیگری به انیشتن جوان انگیزه داد تا در پی دانش برود. نام این شخص مکس تلمود بود. تلمود دانشجوی پزشکی بود و گاهی به خانه‌ی آلبرت اینشتین می‌آمد و شام می‌خورد. مکس تلمود با آلبرت اینشتین جوان درباره‌ی فیزیک و فلسفه حرف می‌زد و ذهن او را با پرسش‌های مهم درگیر می‌کرد.
از آنجایی که پدر آلبرت اینشتین در کسب‌وکار خود با شکست‌های مختلفی روبه‌رو می‌شد، تحصیل آلبرت اینشتین نیز به مشکل می‌خورد. او نتوانست تحصیلات خود را به پایان برساند و برای همین باید به خدمت سربازی می‌رفت، اما از خدمت سربازی نیز فرار کرد و به خانه برگشت. در آن سال‌ها، آلبرت اینشتین با مشکلات متفاوتی مواجه بود و خانواده‌ی او نیز آینده‌ی روشنی برایش متصور نبودند. او به سوئیس رفت و تحصیلات خود را در آنجا پی گرفت، و در سال 1900 توانست از مدرسه‌ی پلی‌تکنیک فدرال در شهر زوریخ دیپلم بگیرد.
هر چند آلبرت انیشتین توانست تحصیلات خود را به پایان برساند، تازه مشکلات برای او شروع شده بود؛ او نمی‌توانست برای خود موقعیت مناسبی در دانشگاه‌ها بیابد. خانواده‌اش نیز نمی‌توانستند از او پشتیبانی مالی کنند. به همین دلیل، آلبرت اینشتین مجبور شد که به شغل‌های بی‌ربط و سطح‌پایین روی بیاورد تا تنها بتواند روزگار خود را بگذراند، اما از آن شغل‌ها نیز اخراج می‌شد. با این حال، این سال‌ها برای آلبرت اینشتین به زودی گذشت. او در سال 1905 و در 26سالگی، 4 مقاله‌ی مهم نوشت. این سال به «سال معجزه» معروف است. این چهار مقاله تأثیر مهمی بر شهرت علمی آلبرت اینشتین داشت. او از طریق این چهار مقاله، نسبیت خاص را بنیان گذاشت و در سال 1926 نیز نسبیت عام را مطرح کرد.
آلبرت اینشتین علاوه بر فعالیت‌های علمی خود، به کنش‌های سیاسی نیز دست می‌زد. فعالیت‌های علمی او در میانه‌ی جنگ جهانی اول متوقف شد. او از جمله‌ی معدود روشنفکرانی بود که در آن سال‌ها بیانیه‌ای امضا کردند و از حکومت آلمان خواستند وارد جنگ نشود.
موفقیت علمی آلبرت اینشتین موجب شد که او شهرتی جهانی نیز پیدا کند. او به سرتاسر جهان سفر و درباره‌ی ایده‌های خود سخنرانی می‌کرد. آلبرت اینشتین در نهایت توانست در سال 1921 به دلیل فعالیت‌هایش در زمینه‌ی اثر فوتوالکتریک به جایزه‌ی نوبل فیزیک دست پیدا کند.
پس از به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در آلمان، آلبرت اینشتین از آلمان به آمریکا مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آن کشور ماند. آلبرت اینشتین در 18 آوریل 1955 و در 76سالگی درگذشت.