تأمل روی من- فکر مانند تأمل روی بدن است و منجر به تقویت ایگو می‌شود. ایگو را قوی‌تر می‌کند. باید آگاه باشد که مشغول از بین بردن ایگو باشید نه اینکه آن را قوی‌تر کنید. کاری که باید انجام دهید این است که من-فکر را تا سرچشمه‌اش دنبال کنید. روی من-فکر تأمل نکنید بلکه دنبالش کنید.
تفحص خویش هیچ ربطی به مراقبه ندارد. هنگامی‌که تعمق می‌کنید باید روی آن سرچشمه (منشأ) تعمق کنید که همان خدا، خویش یا آگاهی است. ممکن است ساعت‌ها روی منشأ تعمق کنید و این کاملاً خوب است اما هرگز روی من- فکر تعمق نکنید.
من -فکر فرایندی است که شما از مغز تا قلب دنبالش می‌کنید و منشأش قلب معنوی است که همان خویش یا آگاهی است.
همیشه وقتی من- فکر را دنبال می‌کنید تمایل بیشتری به مدام فکر کردن به این من فکر وجود دارد. من فکر باید نابود شود. من- فکر، خویش شخصی، نفس یا ذهن همه مترادف هستند. آن‌ها حقیقتاً اصلاً وجود ندارند.
بنابراین وقتی شما روی آن‌ها تأمل کنید درواقع روی چیزی تأمل می‌کنید که اصلاً وجود ندارد و درنتیجه مایا یا توهم را افزایش می‌دهید. به همین خاطر است که هرگز نباید به چالش‌ها و مسائلتان فکر کنید یا اگر مشکلاتی دارید روی آن‌ها تأمل نکنید زیرا با این کار آن‌ها را تقویت می‌کنید.
همین‌طور که به آن‌ها فکر می‌کنید آن‌ها را قوی‌تر و قوی‌تر می‌کنید. شما نیاز دارید تا فقط به آن منشأ فکر کنید. فقط خدا. چطور به خدا فکر کنید؟ باید به نام خداوند متوسل شوید. نام خداوند چیست؟ کسی می‌تواند بگوید؟
یکی از شاگردان: «من-هستم»
رابرت: بله من-هستم درست است. من-هستم اولین نام خداوند است. پس وقتی به شما گفته می‌شود تا به خدا فکر کنید منظور من-هستم است. این خیلی مهم است برای اینکه این زندگی شماست. آنچه انجام می‌دهید تعیین می‌کند که شما چه چیزمی‌شوید. هرکجا که افکارتان باشد قلبتان نیز
همان‌جا خواهد بود. این را درک کنید، احساسش کنید.
#رابرت آدامز
#کتاب آگاهی و مایا
#کتاب صوتی
30 сен 2024
