یاد یار
مرا هر گه بهار آید به خاطر یاد یار آید
به خاطر یاد یار آید مرا هر گه بهار آید
چوپیش خنده گل ابرآزاری کند زاری
مرا در سر هوای ناله های زارزار آید
چوفریاد هزار آید شود دردم هزار ای گل
شود دردم هزار ای گل چو فریاد هزار آید
مرا جان دگر بخشد دم باد سحرگاهی
که از باد سحرگاهی نسیم زلف یار آید
چولاله سرخوش ودلکش دمد دردامن هامون
دل خونین من دوراز تو ای گل داغدار آید
بحسرت یادم آید نقش نوشین نگارینم
چمن چون از گل و نسرین پر از نقش و نگار آید
به بارآمد نهالان چمن سرسبز شد گیتی
نهال آرزوی من الهی کی به بارآید
به گلشن خواندم بلبل که هردم بی گل رویت
خلد خارم به پای دل، گُلم در دیده خار آید
چه خوش باشد که آن خورشید رُخ با چشم خواب آلود
شب هجران به بالین من شب زنده دار آید
ملالت کردنش نتوان که ترک صحبت ما گفت
که سلطان راسزد کزصحبت درویش آراید
دل چون غنچه پژمرده من وانخواهد شد
اگرصد بارگل روید وگرصد ره بهارآید
خدا را شهریار آن نغمهء شیرین مکرر کن
مرا هر گه بهار آید به خاطر یاد یار آید
محمد حسین شهریار
13 апр 2024
