یو جنرال چې د وژنو زړه بوږنوونکې کیسې کوي، سوله غواړي 

یو متقاعد جنرال، په افغانستان کې د لومړني ولسمشر محمد داوود خان د وژلو پېښې په ګډون د تېرو څلورو لسیزو جګړو زړه بوږنوونکې کیسې کوي، له ښکېلو غاړو غواړي چې یوموټی شي او د افغان وژنې دغه اوږده لړۍ پای ته ورسوي.
پنځه اتیا کلن متقاعد جنرال بادشاه میر تڼی د خوست ولایت د تڼیو ولسوالۍ اصلي اوسېدونکی دی او دا مهال په کابل ښار کې ژوند کوي.
تڼی له حربي پوهنتونه فارغ شوی، د ملي دفاع وزارت په بېلابېلو برخو کې یې دندې ترسره کړې، د ۱۳۵۷ کال د غویي له کودتا لږ وروسته یې هجرت کړی، په ۱۳۷۱ کال کې یې د جنرالۍ رتبه اخیستې او د حامد کرزي واکمنۍ په لومړیو کې د تورن جنرالۍ په رتبه تقاعد شوی دی.
جنرال تڼي د خپل کور په یوه خونه کې د هغه مهال خپل انځورونه لګولي چې پوځي جامې یې پر تن دي او غښتلی ځوان دی، خو اوس یې ځواني له لاسه ورکړې، دنګه ونه یې کږه شوې، اوږده سپینه ږیره لري او په لګړه ګرځي.
دغه متقاعد پوځي د افغانستان له ناخوالو ډېرې ترخې خاطرې لري.
هغه په داسې حال کې چې په لړزېدلو لاسونو یې امسا لګوله، د مرکې خونې ته راننوت او د پژواک خبري اژانس خبریال سره یې خپله مرکه داسې پیل کړه: “د هېواد جګړې او بد حالات مې ځوروي، درېغه هېواد کې مو سوله وای او د جګړو د ناخوالو پر ځای مو د سولې د خوږو یادونو کیسې کولای.”
تڼي وویل چې لومړی ځل یې د ظاهرشاه واکمنۍ پر مهال د څرخي پله پولیګون ته څېرمه د څلورم ځواک (قوه چهار) د حفظ او مراقبت امر په توګه دنده ترسره کړې ده.
هغه وایي چې د محمد داوود خان له واکمنۍ وروسته د خلق ډموکراتیک ګوند حکومت د کابل ښار په پولیګون سيمه کې د ده په مخکې یو شمېر کسان وژلي دي.
جنرال تڼی شېبه داسې چوپ پاتې شو، تا به ویل چې اوس هم پولیګون کې د وخت د حاکمانو له خوا د انسانانو وژلو صحنه ګوري او کریکې یې خبرو ته نه پرېږدي.
وروسته هغه خبرې پیل کړې، ویې ویل چې د هغه مهال شوي ظلمونه به یې تر قیامته هېر نه شي.
ده وویل چې د ۱۳۵۷ کال د غویي اوومې کودتاچیانو، پخوانی ولسمشر محمد داوود او د هغه د کورنۍ شاوخوا ۱۶ غړي د ده په مخ کې په پولیګون کې تر خاورو لاندې کړل.
هغه وایي: “د شپې یوه بجه وه، یو قسم ترپال داره موټر چې دایروي شکله ګروپونه یې لرل، راغی او [پولیګون کې] زموږ په مخ کې ودرېد، راغلو کسانو غږ وکړ چې جسدونه ښکته کړئ. دوه عسکر موټر ته ور وختل، لومړی مړی یې راښکته کړ، ما ونه پېژاند او کندې ته یې ور وغورځاوه، ورپسې یې دویم مړی راښکته کړ، ما وپېژاند چې داوود خان دی… داوود خان او د هغه د کورنۍ شاوخوا ۱۶ غړي یې همدې کندې ته ور وغورځول.”
دی وایي چې په دغه وخت کې د وخت «کمونیستي رژیم» ځیني لوړپوړي چارواکي هم حاضر وو او د دغه بهير څار یې کاوه.
هغه زیاتوي: “کله چې ټول شهیدان له موټره را ښکته کړل شول، ما خپلو عسکرو ته امر وکړ چې د موټر څخه شین ترپال راخلاص کړي او پر وژل شوو کسانو يې ور واچوي… وروسته یې ټول خښ کړل، د مخابرې جيپ یې هم په سر ورته وګرځاوه او چارواکي او موټر همداسې ترې روان شول.”
تڼی وایي چې وروسته یې د یاد ډله ییز قبر ځای داسې په نښه کړ چې له سړکه تر قبره ۹۵ قدمه واټن و او په ۱۳۸۷ کال کې ده د سیمې د دوو نورو کسانو په مرسته دغه قبر د داوود خان د کورنۍ غړو او حکومت ته ور وښود.
ځینو سرچینو یاد دوه نور کسان د حمیدالله او مولاګل په نومونو یاد کړي او ویلي یې دي چې دغه دواړه د یادې سیمې ملکان دي.
د داوود خان له وژل کېدو شاوخوا ۳۰ کاله وروسته د هغه او د کورنۍ د غړو مړي یې وموندل شول او د کابل ښار دارالامان سيمې ته نږدې د سکارټ پر غونډۍ د ځانګړو مراسمو په ترڅ کې خاورو ته وسپارل شول.
share support subscribe !!
subscribe: / pajhwokafghannews
Follow us on the links below:
/ pajhwoknews
pajhwok
/ pajhwok
www.pajhwok.com
video@pajhwok.com
mobaile : 0093770464141