یک جواب بیست هزار جایزه _ فصل دوم _ قسمت 115 

آمین🎉

از جمله آیاتی که وجود نماز را برای گذشتگان ثابت می کنند عبارتند از : در حکایت حضرت إسماعيل عليه الصلاة والسلام در قرآن آمده است : وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا مريم:55 ترجمه : و (او همواره) خانوده اش را به نماز و زکات فرمان مي داد، و نزد پروردگارش پسنديده بود . در باب حکایت حضرت مریم علیها السلام آمده است : يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ آل عمران: 43 ترجمه : اي مريم! فرمانبر پروردگار خود باش و سجده کن و با رکوع کنندگان رکوع کن . در باب حکایت عيسى عليه السلام آمده است: وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا مريم 31 ترجمه : و تا زنده ام مرا به نماز و زکات سفارش کرده است. در حکایت حضرت إبراهيم عليه السلام آمده است : رب اجعلني مقيم الصلاة ومن ذريتي إبراهيم 40 ترجمه : پروردگارا ! مرا بر پا دارنده ي نماز قرار بده ، و از فرزندانم (چنين فرما) ، پروردگارا ! و دعاي مرا بپذير!

روایت از رسول الله صلی الله علیه و سلم نقل شده است که : پیامبران گذشته (درود خدا بر آنها باد) بطور همیشگی نمازهای پنجگانه ای را که حضرت جبرائیل با پیامبر خدا ص بصورت جماعت خوانده آنها نیز خوانده اند . عبدالله بن عباس روایت می کند : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَمَّنِی جِبْرِیلُ عِنْدَ الْبَیْتِ مَرَّتَیْنِ، فَصَلَّى بِی الظُّهْرَ حِینَ زَالَتِ الشَّمْسُ، وَکَانَتْ بِقَدْرِ الشِّرَاکِ، وَصَلَّى بِی الْعَصْرَ حِینَ کَانَ کُلُّ شَیْءٍ مِثْلَ ظِلِّهِ، وَصَلَّى بِی الْمَغْرِبَ حِینَ أَفْطَرَ الصَّائِمُ، وَصَلَّى بِی الْعِشَاءَ حِینَ غَابَ الشَّفَقُ، وَصَلَّى بِی الْفَجْرَ حِینَ حَرُمَ الطَّعَامُ وَالشَّرَابُ فِی الصَّائِمِ، وَصَلَّى بِی الْغَدَ الظُّهْرَ حِینَ کَانَ کُلُّ شَیْءٍ مِثْلَ ظِلِّهِ، وَصَلَّى بِی الْعَصْرَ حِینَ کَانَ ظِلُّ کُلِّ شَیْءٍ مِثْلَیْهِ، وَصَلَّى بِی الْمَغْرِبَ حِینَ أَفْطَرَ الصِّائِمُ، وَصَلَّى بِی الْعِشَاءَ ثُلُثَ اللَّیْلِ الأَوَّلَ، وَصَلَّى بِی الْفَجْرَ فَأَسْفَرَ، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَیَّ، فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ، هَذَا الْوَقْتُ وَقْتُ النَّبِیِّینَ قَبْلَکَ، الْوَقْتُ مَا بَیْنَ هَذَیْنِ الْوَقْتَیْنِ منبع حدیث : ابوداود وترمذی ترجمه : رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند : «جبریل امین دوبار نزد خانه خدا (خانه کعبه) به امامت من ایستاد و (پشت سر او نماز را خواندم) نماز ظهر را وقتی برایم خواند که خورشید از خط استوا زوال کرده و سایه به اندازه بند کفش بود، و وقتی نماز عصر را برایم خواند که سایه هر چیزی به اندازه خودش بود، و نماز مغرب را وقتی برایم خواند که روزه دار افطار می‌کند و روزه‌اش را می‌گشاید، وقتی نماز عشاء را برایم خواند که شفق احمر و سرخی کنار آسمان ناپدید شده بود، و نماز بامداد و صبح را وقتی برایم خواند که خوردن و نوشیدن بر روزه دار حرام می‌شود، و چون فردا آمد نماز ظهر را وقتی برایم خواند که سایه هر چیزی به اندازه خودش بود، و نماز عصر را وقتی برایم خواند که سایه هر چیزی به اندازه دو برابر خودش بود، و نماز مغرب را وقتی برایم خواند که روزه دار افطار می‌کند، و نماز عشا را وقتی برایم خواند که یک سوم اول شب گذشته بود، و هنگامی نماز صبح را برایم خواند که هوا به خوبی روشن شده بود. سپس به من نگریست و گفت: ای محمد! این است وقت نیایش و نماز پیامبران پیش از تو، و اوقات نماز تو بین اوقات این دو روز قرار دارد که برایت نماز خواندم»

اما در مورد جزئیات نماز آنها بجز چند موردی ما اطلاعی نداریم از جمله اینکه برای آنها مانند نماز ما راست و چپ التفات کردن سر نماز ممنوع بوده است . یک تفاوت نماز ما با نماز امتهای گذشته نماز امت های انبیای پیشین در مکانی خاص بایستی خوانده می شد و آنها نمی توانستند در هر نقطه ی از زمین نماز گذراند اما برای این امت محدودیت مکانی وجود ندارد و می توانند روی سنگ ، خاک ، گیاه وفرش و در همه جای زمین نماز بخوانند . رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند : وجعلت لي الأرض مسجداً وطهوراً، فأيما رجل من أمتي أدركته الصلاة، فليصلِّ ترجمه : برای من تمام زمین مسجد (جای برای نماز) و پاک قرار داده شده است ، پس هر مردی از امت من که ، نماز اورا فرا رسید پس نماز را همانچا بخواند. منبع صحیحین بخاری و مسلم تفاوت در قبله و برخی از ارکان نماز ابتدا باید گفت که امت یهود روز شنبه را محترم می شمردند و آن را روز خاص میدانستند و مسیحیان روز یکشنبه را و الله تعالی برای این امت روز جمعه را تعیین نمود . امت حضرت عیسی علیه السلام بسوی مشرق نماز می خواند و امت حضرت موسی علیه السلام بسوی بیت المقدس و الله تعالی برای این امت خانه کعبه را تعیین نمود . در برخی از ارکان نماز اختلاف وجود داشت از جمله اینکه بعضی های شان در نماز فقط رکوع انجام میدادند اما سجده نمی کردند و بعضی دیگرفقط سجده می کردند رکوع انجام نمی دادند ، برخی دیگر سرنماز سخن می گفتند واین منعی برای آنها نداشت و برخی دیگر سرنماز می توانستند در صورت نیاز حرکت کنند ، و الله مهربان روش کامل این عبادت را که بدون سخن گفتن، حرکت کردن سرنماز و همراه با رکوع و سجده است به امت حضرت محمد مصطفی علیه السلام ارزانی داشت .

دقیقا

ها راست میگین