به نظرم اصلا نباید از طرف دلیل نخواستنش رو بپرسیم چون به هر دلیلی که باشه بازم فکرمون و درگیر می‌کنه ،پس دلیلش هرچی بوده برای خودش دلیل بوده برای اینکه با ما نباشه، در واقع بهانه بوده و بس
با درود....همه راهکارهای ارائه شده که بیان شد درسته...ولی اجرای این موارد بسیار سخته...تنها گذشت زمانه که میتونه آدم رو آرام کنه...و این زمان برای بعضی ها کوتاه و برای بعضی افراد دیگه خیلی طولانیه...
من وقتی جدا میشم از کسی که دوسش دارم اولش خیلی ناراحت میشم تا یک ماه طول میکشه و بعدش یواش یواش ارومتر میشم ولی هیچ وقت دست از کار نمیکشم و ادامه میدم و اهدافم رو دنبال میکنم که اون فکر نکنه خیلی برای من زیاد بوده اون ضرر کرده باشه نه من ، من یه ادمی رو که درکم نکرد رو از دست دادم ولی اون کسی که همه کار براش انجام میداد حتی از جونش میگذشت از دست داد
با سپاس ؛ما هم شما را دوست داریم،چرا؟ چون انسانهای خیر خواه و سودمند به خود ودیگران مورد احترام و محبت همگان قرار دارند یا، حداقل برای کسانی که قدر دان و آگاه به مسئله هستند .قدر خود را بدانید و موفق باشید.
