#वासुदेवसंगीतसभा #vasudevsangeetsabha #ShriDattaBavani #दत्तबावनी #DattaBavani
मूळ पद रचना :प.प.श्री.रंगअवधूत महाराज
संकल्पना, शब्दांकन आणि निवेदक : आदरणीय गुरुवर्य श्री. अजितदादा तुकदेव.
(संस्थापक अध्यक्ष - वेद वासुदेव प्रतिष्ठान, पुणे.)
मूळ अल्बम / ध्वनिमुद्रिका : वासुदेव दत्त - अत्रि - पदी (निरंजन संगीत)
वासुदेव संगीत सभा,'श्री वेद वासुदेव प्रतिष्ठान, पुणे
मूळ गायक : वासुदेव संगीत सभेचे साधक गायक/गायिका :
सौ. कल्याणी आमलेकर कुलकर्णी, सौ. रसिका आमलेकर बावडेकर, सौ. अश्विनी मेढेकर साऊरकर, श्रीमती रेणुका भृगुवार, श्री. दत्तप्रसाद पांडे, सौ. वसुधा वैद्य भालेराव
||श्री श्रीमद् सद्गुरू संग ||
‘दत्तबावन्नी’ ह्या सिद्ध शब्दातच गुरु दत्तात्रेयांना प्राप्त करण्याचे प्रयोजन आहे. काही स्तोत्रेच अधिष्ठान निर्माण करणारी असतात. अद्वितीय गुरूपरंपरेचे, अभय निर्माण करणारे, कवच प्रदान करणारी असतात. दत्तावतारी परमहंस परिव्राजकाचार्य श्रीमद् वासुदेवानंद सरस्वती स्वामींचे प्रत्यक्ष अनुग्रहीत, अलौकिक गोष्टी लीलया करणारे, परमपूज्य बापजींची म्हणजेच परमपूज्य श्री रंगावधूत स्वामींची ही दत्तपदी म्हणजेच वासुदेवपदीची ही रचना होय.
‘नारेश्वर’ या नर्मदा किनारी वसलेल्या, नैसर्गिक वैरत्त्व ज्या भूमीवर नाहीसे होऊन, वन्य हिंस्त्र जीव देखील जिथे वैरभाव विसरून, सहज एकत्रित विचरतांना दिसली, त्या एकांत पवित्र भूमीची ‘तपोभूमी’ म्हणून निवड. निमित्त झाले श्री कमळाशंकर त्रिवेदींचे. त्यांच्या पत्नी सौ. धनलक्ष्मी अखंड त्रासलेल्या व व्याधीग्रस्त. व्याधी नष्ट व्हावी म्हणून श्री कमळाशंकरांची बापजीना अखंड विनंती व त्यातूनच ‘दत्तबावन्नी’ या गुरू दत्तात्रेयांचे माहात्म्य वर्णन करणार्‍या निरंजन पदाची निर्मिती.
उपनयन संस्कारानंतर सहकुटुंब नरसोबावाडी येथे आले असता, गुरुशिष्य दृष्टादृष्ट, विलक्षण ओढीने धावत जाऊन गुरुपदास मिठी. “बाळ, तू कोणाचा?” अशी सद्गुरूंची विचारणा होताच “तुमचाच” असे तात्काळ उत्तर देणार्‍या पूर्वाश्रमीच्या ‘पांडुरंग विठ्ठल वळामे’ या आठ वर्षीय बाळाची म्हणजेच बापजींची आणि गुरू प. प. श्री. वासुदेवानंद सरस्वती स्वामी महाराजांची ही लौकिक अर्थाने केवळ एकदाच भेट. सद्गुरूचरणकमळांवर मस्तक टेकताच दोहों हृदयात गहिवर दाटला, खडीसाखरेचा एक खडा स्वहस्ते भरवला आणि अद्वितीय, अलौकिक अशा गुरूपरंपरेतील या माऊलीची, गुरू वासुदेवांची, या बाळावर पूर्ण कृपा पाझरली, दत्तगुरूंच्या भावभक्तीचा, कार्याच्या प्रचार-प्रसाराचा वारसा शिष्योत्तमास प्राप्त झाला. दत्तभक्तीचे बीजारोपण झाले, संपूर्ण गुजरात प्रदेशास दत्तपरंपरेची ओळख झाली, ‘नारेश्वर’ चा जन्म झाला, बीजाचा वटवृक्ष झाला.
दिव्यतम नर्मदातटी, गुजरात राज्यातील मेहसाणा या जिल्ह्यातील सईज गावी, गुजराती भाषेत, शके १९९१, माघ शु. प्रतिपदा, सोमवार दिनांक ०४/०२/१९३५ रोजी, सिद्धनाथ महादेव मंदिराच्या धर्मशाळेत दैदीप्यमान, जाज्वल्य अशा गुरुमूर्तींचे म्हणजेच साक्षात भगवान दत्तात्रेय, त्यांचेच सगुणावतार भगवान श्रीपादश्रीवल्लभ व भगवान श्रीमन् नृसिंह सरस्वती यांच्या लीलांचे वर्णन करणार्‍या, अतिआर्ष विनवणीतून माऊलीस हाक मारणार्‍या, आधि-व्याधी-उपाधी व इतर अनेक संकटांचे विमोचन करणार्‍या, प्रत्यक्ष अनुभवातून उतरलेल्या, परमदिव्य अशा या निरंजन पदाची निर्मिती झाली.
दत्त चालीसा लिहिण्याच्या उद्देशाने रचना करीत असता ओळी बावन्न झाल्या म्हणून त्यात फेरफार करण्याचा प्रयत्न करीत असता, प्रत्यक्ष दत्तप्रभू प्रगट होऊन, “वर्षाचे आठवडे बावन्न, गुरुचरित्राचे अध्याय बावन्न व स्तोत्रही बावन्न ओळींचे, म्हणून या स्तोत्राची ‘दत्तबावन्नी’ अशी ओळख निर्माण होईल” असा आशिर्वाद देते झाले. व्यष्टिसाठी लिहिलेले पद समष्टीस व्यापून आज घरोघरी साधनेच्या निमित्ताने म्हटले जाते. बावन्न गुरुवारी नित्य नेमाने पठण करणार्‍यास सद्गुरूंच्या कृपेचा, संत कृपेचा अनुभव हमखास येतो असे गुरू वचन आहे.
ज्यांच्या एका श्वासातून चारही वेदांची निर्मिती, ज्यांचे वर्णन करतांना प्रत्यक्ष शेषसुद्धा थकून जातो, सगुणावतारी असूनही प्रत्यक्षात जो निर्गुण परब्रह्मस्वरूप आहे, अशा भगवान दत्तात्रेयांना वारंवार वंदन करीत जयघोष .. तपसि तत्त्वमसी ए देव | बोलो जय जय श्री गुरुदेव, बोलो जय जय श्री गुरुदेव, बोलो जय जय श्री गुरुदेव...
बस..
वासुदेवाचे चरण...
1 июл 2021
