ළා දලු බෝපත් සෙමින් සලෙන සේ යශෝදරා දේවී
වාවනු බැරි තැන රහසේ හැඬුවා පෙර සංසාරේ ඇසුර
මතක් වී...
ළා දලු බෝපත් සෙමින් සලෙන සේ...
ලේන කුලේ සිට ආගිය මඟතොට
සිටියා නොසැලෙන පහන් ටැබක් වී
නිවන් දකින තුරු මේ සංසාරේ
පසුපස ආවා සෙවනැල්ලක් වී
ළා දලු බෝපත් සෙමින් සලෙන සේ යශෝදරා දේවී
වාවනු බැරි තැන රහසේ හැඬුවා පෙර සංසාරේ ඇසුර
මතක් වී...
ළා දලු බෝපත් සෙමින් සලෙන සේ ...
තැලී සෙනේ සිත සැලී හඬනවිට
වැටී දෙපා ළඟ යශෝදරාවෝ.
පිපී නිවන් මල් සධුකාර දී
නිවී පහන් විය උදෑසනක් සේ.
ළා දලු බෝපත් සෙමින් සලෙන සේ යශෝදරා දේවී
වාවනු බැරි තැන රහසේ හැඬුවා පෙර සංසාරේ ඇසුර
මතක් වී...
ළා දලු බෝපත් සෙමින් සලෙන සේ ...
------------------------------------------------------------------
ගායනය - කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ
සංගීතය - H M ජයවර්ධන
පද රචනය - රඹුක්කන සිද්ධාර්ථ හිමි
15 сен 2024