การบำเพ็ญบารมีที่ถูกแนวทาง 🙏พุทธทาสภิกขุ 🙏 

กราบสาธุ ขอรับ

กราบสาธุฯครับผม

พระธรรมเทศนานี้ บ่งชี้ว่า "การบำเพ็ญบารมี" ที่ถูกต้องนั้นพึงดำเนินตามแนวทางแห่ง "พระโพธิสัตว์" คือ (๑) การบำเพ็ญ "ทานบารมี" โดยไม่ปรารถนาผลตอบแทนใดๆทั้งสิ้น , (๒) การรักษา "ศีลบารมี" โดยมีจิตเมตตาไม่เห็นแก่ตัวและไม่เบียดเบียนด้วยประการทั้งปวง , (๓) การที่ "จิต" มี "สติและสัมปชัญญะ" คือ "ความระลึกและรู้แจ้งอารมณ์" เกิด "สมาธิ" ตั้งมั่นใน "เนกขัมมะบารมี" เพื่อหลีกออกจาก "กามารมณ์" หรือ "กามคุณ ๕" (รูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งสัมผัสทางกาย) ทั้งปวง , (๔) การบำเพ็ญ "ปัญญาบารมี" ให้ "เห็นแจ้ง" ใน "กองทุกข์" คือ การเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสารตามกฎแห่งธรรมชาติ เพื่อความหลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง , (๕) การบำเพ็ญ "สัจจะบารมี" โดยการรักษา "ความจริง" คือ ความถูกต้องที่แท้จริงตามกฎแห่งธรรมชาติ , (๖) การบำเพ็ญ "วิริยะบารมี" คือ มีความกล้าหาญ บากบั่น พากเพียร เพื่อการพัฒนาหน้าที่การงานของตนเองพร้อมกับสร้างสรรค์สังคมทุกระดับให้ตั้งมั่นอยู่ใน "คุณธรรม" โดยถ้วนทั่ว อันเป็น "หน้าที่" ของมนุษย์ตามคำกล่่าวที่ว่า "หน้าที่คือธรรมะ" , (๗) การบำเพ็ญ "ขันติบารมี" คือ มีความอดทนและอดกลั้นทั้งทางใจและทางกายต่อ "กิเลสและตัณหา" คือ โลภะ โทสะ โมหะ และ ความทะยานอยากทั้งปวงที่เกิดมีขึ้นในทุกลักษณะ , (๘) การบำเพ็ญ "อธิฐานบารมี" คือ การตั้ง "วัตถุประสงค์" ใน "กุศลธรรม" ให้หนักแน่นมั่นคงเพื่อมิให้ "กิเลสและตัณหา" ชักพาจิตโน้มเอียงไปในทางที่ผิด , (๙) การบำเพ็ญ "เมตตาบารมี" คือ การบำเพ็ญ "จิต" ให้มี "ความเป็นมิตร" ต่อมนุษย์และสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งปวงตลอดเวลาโดยการให้อภัยและให้ความช่วยเหลือเกื้อกูลตามกำลังความสามารถอย่างไม่มีขอบเขตจำกัดหรือโดยไม่มีประมาณและไม่ปรารถนาผลตอบแทนใดๆทั้งสิ้น , (๑๐) การบำเพ็ญ "อุเบกขาบารมี" คือ การตั้งจิตให้ "วางเฉยเป็นปกติ" อันเกิดจาก "ความเห็นแจ้งตามความเป็นจริง" ใน ศีล สมาธิ ปัญญา ซึ่งเป็น "จิตตั้งมั่น" ใน "ความเป็นกลางอย่างมีเหตุผล" ต่ามกฎแห่งธรรมชาติทุกประการ.

1ทานบารมี จิตท๊่คิดจะให้สบายกว่าจิตที่คิดจะเอา ช่วยลดการเห็นแก่ตัวลง 2ศีลบารมีคือทำอะไรอยู่ในความมีระเบียบ ภายนอกกระทบคนอื่น ภายในกระทบใจตนเอง ศีลให้ครอบคลุมไปถึงสิ่งที่ทำไม่ดี ต้องให้ได้บุญมากกว่าบาป การละอายต่อสิ่งที่ทำลงไป 3เนกขัมมะบารมี หลีกออกมาจากการเป็นทาสของกามารมณ์ ไม่ไปลุ่มหลงไม่เป็นทาสของกามารมณ์ 4ปัญญาบารมี รู้จักทำอะไรให้ถูกต้องที่นี่เดี๋ยวนี้ในสิ่งที่ควรจะรู้(รู้ทุกข์สาเหตุของการเกิดทุกข์)รู้ได้ด้วยจิตใจของตนเอง เพื่อความเป็นสุขของตนเองและผู้อื่น 5สัจจะบารมี จริงต่อธรรมในการเป็นมนุษย์ จริงต่อตนเอง หน้าที่การงาน ต่อผู้อื่น 6วิริยะบารมี ความกล้าหาญเข้มแข็งพากเพียร เพื่อผลิตสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ทำด้วยหน้าที่ของความเป็นมนุษย์ มีความสุขสนุกพอใจเมื่อได้ทำงาน 7ขันติบารมี อดทนทางกายทางจิต อดทนต่อกิเลสที่มาบีบคั้นเช่นการสูบบุหรี่ อย่าเห็นเป็นเรื่องเสียเปรียบแต่เป็นการเอาชนะกิเลสได้ด้วยความอดทน อดทนในสังคมที่ต้องมีการกระทบกระทั่งกัน ให้รู้สึกเป็นสุขสนุกสนานเมื่อต้องอดทน ต้องรอได้ อดทนเป็นพื้นฐานการบรรลุมรรคผลนิพพาน 8อธิษฐานบารมี ปักใจมั่นทำให้ดีที่สุด 9เมตตาบารมี ความเป็นมิตร ความรักโดยธรรมด้วยจิตล้วนๆ ไม่มีกิเลสมาเกี่ยวข้อง ความรักที่มีกิเลสเป็นกามารมณ์ 10อุเบกขาบารมี เมื่อเห็นจริงว่าเป็นเช่นนั้นจริง ธรรมเข้ารูปมันเฉยเอง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

บารมีแปลว่าการบำเพ็ญบารมีของทุกระดับชีวิตการเป็นมนุษย์ให้เต็ม ในทางโลก(โลกียะ)จะให้ผลก่อน โลกุตตระจะให้ผลทีหลัง สรุปทุกคนต้องบำเพ็ญบารมี จิตทุกคนมีเชื้อพุทธะอยู่ บารมีเป็นปัจจัยอันดับที่5คู่กับกาย(ปัจจัย4)

น้อมกราบสาธุสาธุสาธเจ้าค่ะ สวดบารมีสิบทัศจบแล้วพระพุทธเจ้าค่ะ พร้อมทั้งแผ่เมตา

อาศัยสัญญาณจิตงอกงามให้เต็มความสามารถทำความดีให้ถึงที่สุดต้องได้สิ่งที่ดีที่สุดที่จะได้ตามความต้องการตามธรรมชาติโดยเจตนาตามสัญญาณอคนลึกลับ..กราบสาธุ..เจ้าค่ะ

สาธุ

น้อมกราบบูชาคุณท่านพุทธทาส สาธุเจ้าค่ะ

🙏🏻🙏🏻🙏🏻

จิตที่คิดจะให้สบายกว่าจิตที่คิดจะเอา สาธุค่ะ

การที่เราจะรู้สึกอยู่กับจิตผู้รู้ทีรู้อยู่กับเราทุกข์วันได้นั้นต้องหยุดคิดก็คือไห้เราทำความรู้สึกตัวเท่านั้นเมื่อทำได้จะรู้เองว่ารู้สึกจังได

25 ธ.ค.66 วัย 69 ได้ฟังบารมีสิบทัศ คือ 1.ทาน 2.ศีล 3.เนกขัมมะ 4.ปัญญา 5.สัจจะ 6.อธิษฐาน 7.วิริยะ 8.ขันติ 9.เมตตา 10.อุเบกขา...สาธุ ๆ ๆ

มีโฆษณา อย่าดู

คนเราเมี่อรู้เห็นตัวเองก็บ่อดูทีอึนท้าบ่อรู้เห็นเจ้าของก็อยากดูทีไม่ไช้ตัวเราท้าดูต้องรู้เอง