“ปราสาทวัดพู” นับเป็นโบราณสถานที่มีความเก่าแก่ที่สุด ของสปป. ลาว ซึ่งสร้างขึ้นเพื่อบูชาเทพเจ้า จากคติความเชื่อของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู แม้ว่าตัวปราสาทวัดพูในปัจจุบัน จะมีบางส่วนที่เสื่อมสลายไปตามกาลเวลา แต่ยังคงเหลือภาพจำหลักรูปบุคคล ที่ยังคงความงามและสามารถเชื่อมต่อ สื่อความหมายให้เข้าใจอีกจำนวนไม่น้อย ซึ่งถูกจารึกในส่วนประกอบของปราสาทประธาน โฮงนาง และโฮงท้าวในตำแหน่ง หน้าบัน ทับหลัง เสาประดับกรอบประตู และเสาติดผนัง ที่มีรูปแบบลักษณะทางกายภาพที่สามารถสื่อได้ชัดเจน เช่น ท่ายืน การนั่ง ท่าต่อสู้ ท่าเหาะ และการเคลื่อนไหวในอิริยาบถต่างๆ รวมถึงเครื่องแต่งกายที่มีความสวยงาม ด้วยเหตุนี้จึงเป็นแนวคิดสำคัญที่ผู้วิจัยนำมาเป็นแรงบันดาลใจเพื่อสร้างสรรค์การแสดงนาฏศิลป์ร่วมสมัยชุด “นัยห้วงศรัทธา” โดยแบ่งการแสดง ออกเป็น 3 ช่วง ได้แก่
ช่วงที่ 1 “ก่อกำเนิด” การก่อร่างขึ้นของรูปลักษณ์แห่งพลังศรัทธาจากการเข้ามาของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู
ช่วงที่ 2 “เคลื่อนผ่าน” ความเสื่อมสลายไปของความเชื่อของศาสนาพราหมณ์-ฮินดูพร้อมกับการเปลี่ยนผ่านเข้าสู่ยุคของอาณาจักรล้านช้าง
ช่วงที่ 3 “ผสมผสาน” ปราสาทวัดพูยังคงเป็นสถานที่ที่มีความศรัทธาอันเป็นจุดศูนย์รวมความเชื่อของผู้คนรุ่นแล้วรุ่นเล่า แม้ว่าบริบททางวัฒนธรรมทั้งหลายจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา
12 сен 2024
