#คำผกากับการเมือง 

บ่ต้องดูเจ้า เข้าหรืบเข้าดงไปเต้อะเจ้า อีปี้คนงาม

ภาคภูมิ คัมภิรานนท์ เทศกินปานพระ

แหม่นๆ

555

เทศกินปานคูบา55555

พี่เเขกเป็นคนสันคะยอมครับ

chattima charnsnoh คือจีบผู้ชายไม่ว่ากัน??

ห่วย

คนไม่ได้บวชก็ต่อสู้ต่อไป

แต่ความทุกข์ของคนทั่วไปไม่ได้มีแค่เรื่องปัญหาความสันพันธ์ในครอบครัวนะ ถ้าพระไพศาลท่านต้องการทำ Engaged Buddhism ท่านควรเทศน์ด้วยการอธิบายถึงปัญหาอันเกิดจากโควิด-19 โดยเชื่อมโยงหลายๆมิติ ทั้งสังคม การเมือง เศรษฐกิจ เป็นต้น ไม่ใช่อธิบายในเชิงปัจเจกบุคคลเพียงอย่างเดียว ซึ่งการอธิบายโดยเชื่อมโยงหลายๆมิติมันไม่ใช่การปลุกมวลชน แต่มันทำให้ผู้ฟังเทศน์มีโลกทัศน์ที่กว้างขึ้น มีชุดความรู้ที่มากขึ้น ซึ่งคนฟังเขาจะนำเก็บไปคิดอยู่บ้านเฉยๆ หรือออกมาเรียกร้องอะไรบางอย่างจากรัฐบาล มันก็เป็นการตัดสินใจของผู้คนเหล่านั้นครับ

@@ferriswheel804 ผู้คนในสังคมเราปัจจุบันต้องการหาความสมบูรณ์แบบจากพระองค์หนึ่ง หรือจากบุคคลคนใดคนหนึ่ง100%ได้จริงๆหรือ ยังไม่ได้ตรัสรู้หรอกนะ พูดไม่ครบไม่ได้แปลว่าสิ่งที่เค้าพูดมานั้นผิด ไม่สามารถพูดให้ถูกใจคนได้ทุกคนก็ไม่ได้แปลว่าเจตนาเค้าไม่ดี ถ้าว่ากันเรื่องพระไพศาลท่านก็ไม่ได้กล่าวหาใครว่าผิดหรือถูกเลย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าท่านเทศน์อยู่กับใคร อะไรถูกต้องหรือไม่ ตัดสินกันที่ความเพอร์เฟคของลมปากอย่างเดียวย่อมไม่ได้ ดี-ไม่ดีดูกันที่จิตใจอยู่แล้ว ไม่มีใครเจตนาลบหลู่คนจนเลย ปี้แขกเฮาเชื่อมโยงปรุงแต่งเองล้วนๆ (: ประโยชน์ของเจตนาในการนำเสนออยู่ตรงไหน? ได้ตำหนิพระองค์หนึ่งเท่านั้นหรือ? ของแบบนี้มันไม่ใช่ปัญหาจริง ด้วยเหตุนี้ส่วนตัวไม่ได้มองว่ามันเป็นเรื่องผิดเลย

@@teerasakpromwong4729 ไม่ใช่การหา"ความสมบูรณ์แบบ"จากพระรูปหนึ่งหรือใครก็ตามครับ แต่เป็นเพียงการแสดงความเห็นแย้งทั่วไป ไม่ว่าฆราวาสหรือพระสงฆ์ต่างก็เป็นมนุษย์ มีความผิดพลาดเกิดขึ้นได้ เมื่อเกิดความผิดพลาดแล้ว ก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์เป็นธรรมดา และผมก็ไม่มีความเห็นแย้งว่าการเทศน์ของพระไพศาลนี้ท่านจะมีเจตนาร้ายอะไร เพียงแต่ท่านอาจขาดความเข้าใจหรือเพิกเฉยต่อปัญหาเชิงโครงสร้าง จนเห็นด้วยกับประโยคที่ว่า"โควิดคือของขวัญ"ซึ่งเป็นประเด็นหลักที่ทำให้พระไพศาลท่านถูกติ ต่อให้มีบางครอบครัวที่ไม่ค่อยได้รับผลกระทบร้ายแรงจากโควิดในระยะสั้น จนมีเวลามาสนใจการใช้เวลากับครอบครัว แต่ในระยะยาวปัญหาเศรษฐกิจอันเป็นผลพวงของโควิด มันจะกระทบต่อทุกคนในประเทศอยู่แล้ว ฉะนั้นโควิดจึงไม่มีทางเป็นของขวัญสำหรับใคร มันแค่ทำให้วิถีชีวิตคนเปลี่ยนแปลงโดยทางอ้อมและคร่าชีวิตผู้คนไปหลายแสนคน ไม่ว่าจากความเจ็บป่วยหรือเป็นเพราะความรุนแรงเชิงโครงสร้างครับ

อันที่จริงมันไม่ได้เกี่ยวว่า ประโยค"โควิดคือของขวัญ" พระไพศาลท่านเอามาจากไหน แต่มันเกี่ยวกับว่าท่านอธิบายความเข้าใจเกี่ยวกับประโยคนี้อย่างไร การทำ Engaged Buddhism หรือการนำเสนอแนวทางของศาสนาพุทธที่สัมพันธ์กับสังคม เศรษฐกิจ การเมืองและอื่นๆ จากที่เคยได้ฟังคือ ท่านอธิบายถึงการแก้ปัญหาผลกระทบจากโควิด-19ในเชิง"ปัจเจกบุคคล" ที่มีทุนทรัพย์ มีเวลามากพอกับการอยู่บ้านเป็นเวลานาน แต่ไม่ได้ยินการกล่าวถึงผลกระทบเชิง"โครงสร้าง"ที่มีโควิด-19เป็นตัวกระตุ้นให้อีกหลายครัวเรือนไม่มีทุนทรัพย์และเวลาเหมือนบางครอบครัว ไม่จำเป็นต้องโยงไปถึงรัฐธรรมนูญ แค่เฉพาะนโยบายในการเยียวยาของรัฐที่ไม่ทั่วถึงก่อนดีกว่า ทั้งนี้เราไม่รู้ว่าท่านเข้าใจปัญหาชาวบ้านมากน้อยแค่ไหน แต่สิ่งที่ท่านเทศน์เกี่ยวกับโควิด-19 มันก็สะท้อนว่าท่านมองข้ามปัญหาเชิงโครงสร้างอย่างสิ้นเชิง "โควิดคือของขวัญ"จึงไม่ใช่สิ่งที่ควรถูกหยิบยกขึ้นมาเป็นหัวข้อในการเทศน์ มันไม่ใช่ทั้งของขวัญหรือยาพิษ และการที่คนต้องอยู่บ้านมากขึ้น มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับโควิด-19โดยตรง แต่เป็นเพราะนโยบายของรัฐที่สั่งปิดกิจการบางส่วน ระงับการเรียนการสอนในสถานศึกษาต่างๆ และเคอร์ฟิว ถ้ารัฐไม่สั่งคนส่วนใหญ่ก็ยังใช้ชีวิตปกติต่อไป ฉะนั้นหากพระไพศาลตั้งชื่อหัวข้อการเทศน์ว่า"การปรับตัวเพื่อใช้เวลากับครอบครัวมากขึ้นสำหรับคนมีอันจะกิน"ยังพอยอมรับได้ครับ