คู่บารมีเจ้าชายสิทธัตถะ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่คือความตั้งใจ 

I love you ❤️❤️❤️

❤❤❤

รอนานมากกกครับ😆

คิดถึง 💖💖

เนตรงามยามพิศ มองแล้วจิตผูกพัน ปรางดังเย้ยจันทร์ โอษฐ์ยามยิ้มงาม

ว้าวอนุโมทนาบุญด้วยครับ

ขอบคุณมากนะคะ ❤️❤️❤️

สาธุครับ

สาธุ ด้วยครับ

สาธุด้วยค่ะ🙏🏻

ใช้ครับเราหากเกิดมาเพื่อให้ส่งเสริมพระโพธิสัตว์ผมก็พอใจเราคอยเกิดเป็นคู่ครองและคอยดูแลผู้ที่จะมาเกิดเป็นพระพุทธเจ้า

รักและศรัทธาเป็นของคู่กันจริงๆ ทั้งที่ผมไม่เคยคิดว่าเหมือนกัน ไม่รู้ว่าอันไหนมาก่อน

สะสมอยู่ทุกเช้าแล้วนะบุญ...ด้วยการสวดมนต์ภาวนานั่งสมาธิถือศีล รอเกษียณเพื่อแสวงบุญแห่งศรัทธาให้ชะโลมใจจนเต็มด้วยปิติ....ชื่นชมด้วยอิกคน

ใช่ครับเช่นนั้นเลย ผมก็ไม่ได้โหยหาอยากได้ความรักเลย ไม่อยากผูกเวรผูกกรรมกัน เฉยๆมากกับความรัก เกิดคนเดียวก็ตายคนเดียวได้

สาธุค่ะ🙏🏻

สาธุสาธุสาธุ🙏🙏🙏

🎉🎉🎉

ตอบ ความกลัว ย่อมเกิดแต่ความรัก ความโศรก ย่อมเกิดแต่ความรัก เมื่อบุคคลวิเศษแล้วจากความรัก ความกลัวก็ไม่มี แม้ความโศรกก็ไม่มีเช่นเดียวกัน เพราะอวิชชาแปด เป็นปัจจัย ก่อให้การเวียนว่ายตายเกิดในสงสารที่มีเบื้องต้นและเบื้องปลายไม่ปรากฏ สิ่งที่เราไม่เคยมี ไม่เคยเป็น ไม่มี ก็อวิชชาแปด คืออะไร อวิชชาแปดคือ 1.ความไม่รู้จักทุกข์ คือไม่รู้ว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นกองแห่งทุกข์ 2.ความไม่รูัจักสมุทัย คือไม่รู้ว่า ราคะ โทสะ โมหะ โลภ โกรธ หลง เป็นเหตุก่อให้เกิดทุกข์ 3.ความไม่รู้วิธีดับทุกข์ คือไม่รู้ว่า ต้องเจริญอสุภะสัญญาเพื่อกำจัดราคะ ต้องเจริญพรหมหารเพื่อกำจัดโทสะ ต้องเจริญพุทธาธัมมาสังฆานุสสติเพื่อละโมหะ ต้องให้ทานเสียสละสิ่งของเพื่อละความโลภ ต้องมีความเป็นกัลยาณมิตรต่อคนอื่นเพื่อละความโกรธ ต้องเจริญสติปัญญาให้รู้แจ้งตามความเป็นจริงเพื่อละความหลง 4.ความไม่รู้ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ คือไม่รู้ว่า ต้องมีความเห็นชอบ คือเชื่อว่าบุญมี บาปมี สวรรค์มี นรกมี สัตว์ที่ลอยมาเกิดมี อรหันตสัมมาสัมพุทเจ้ามี,ต้องมีความดำริชอบ,ต้องมีวาจาชอบ คำดีคำสุภาพไม่เป็นวาจาทุจริต,มีการงานชอบตรงตามหลักศีลห้าเป็นต้น,หาเลี้ยงชีพโดยชอบตรงตามหลักศีลห้าเป็นต้น,มีความพยายามชอบตามหลักศีลห้าเป็นต้น,มีสติชอบ,มีสมาธิชอบ(ฌาณ4) 5.ความไม่รู้อดีต คือไม่รู้ว่าเรามาจากไหน มีผิวพรรณวรรณใด มีชาติกำเนิดมาจากไหน เคยมีเคยเป็นสิ่งใดมา ในชาตินี้เราถึงได้เป็นเช่นนี้ คือเป็น กษัตริย์ เป็นพราหมณ์ เป็นเศรษฐี เป็นคนธรรมดา เป็นต้น 6.ความไม่รู้อนาคต คือไม่รู้ว่า ด้วยความดี ความชั่ว ความนับถือ ความเลื่อมใส การดำรงค์ชีวิต การใช้ชีวิตในปัจจุบันนี้ จักส่งผลให้เรา หลังจากตายไปแล้ว จtเกิดเป็นสิ่งใด ในภพใด ภูมิใด มีพิวพรรณวรรณเช่นไร เป็นต้น 7.ความไม่รู้ทั้งอดีตและไม่รู้ทั้งอนาคต 8.ความไม่รู้จักปฏิจจสมุปบาท คือไม่รู้ว่า เพราะอวิชชา เป็นปัจจัยก่อให้เกิดสังขาร สังขารเป็นปัจจัยก่อให้เกิดวิญญาณ วิณญาณ เป็นปัจจัยก่อนใก้เกิดนามรูป นามรูปเป็นปัจจัยก่อให้เกิดอายตนะหก อายตนะหกเป็นปัจจัยก่อให้เกิดผัสสะ ผัสสะเป็นปัจจัยก่อให้เกิดเวทนา เวทนาเป็นปัจจัยก่อให้เกิดตัณหา ตัณหาเป็นปัจจัยก่อให้เกิดอุปาทาน อุปาทานเป็นปัจจัยก่อให้เกิดภพ ภพเป็นปัจจัยก่อให้เกิดชาติ ชาติเป็นปัจจัยก่อให้เกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความโศรก ความพิไรรำพัน ความทุกข์ ความทุกข์ใจ ความคับแค้นใจ เมื่อคุณรู้สิ่งเหล่านี้จากการ รักษาศีล สมาธิ ปัญญา อันเกิดจากการเจริญจิตภาวนา เพื่อให้แจ้งเห็นตามความเป็นจริง โดยความเป็น อนิจลักษณะ ทุกขลักษณะ อนัตตลักษณะ แล้ว ไม่นานก็เข้าถึงนิพพานได้ ว่าแต่ตอนนี้ ศีล สมาธิ ปัญญา ไปถึงขั้นไหนแล้วละ เห็นอยากจะไปนิพพาน เหลือเกิน

ขอบคุณมากค่ะ