ตาพยุง...จะสู้เพื่อหลานทั้งเจ็ด!!
"ตาไม่มีตังค์ พวกหนูไม่เอาตังค์ไปโรงเรียนก็ได้ หนูไม่กินก็ได้"
ฟังคำพูดของหลานแล้ว ผู้เป็นตา อย่างตาพยุง มงคลสำโรง ที่ฐานะยากจนและทำงานหนักเพื่อดูแลหลาน 7 ชีวิต ถึงกับอดร้องไห้ด้วยความสงสารหลานไม่ได้ ตาไม่อยากให้หลานลำบาก ไม่อยากให้หลานต้องอดข้าว ถึงตาจะไม่มีตังค์ แต่ก็อยากให้หลานมีตังค์ติดตัวไปโรงเรียนสัก 2 บาท 3 บาทก็ยังดี!!
...เห็นความยากจนของครอบครัวนี้แล้ว อดรู้สึกไม่ได้ว่า ทำไมคนรวยก็รวยล้นฟ้า แต่คนยากจน ก็จนแทบไม่มีตังค์ไปโรงเรียน ยังไม่ต้องมองไกลว่า หลานๆ ทั้ง 7 คนของตาพยุงจะได้เรียนถึงชั้นไหน หรืออนาคตจะเป็นอย่างไร?
...ตาพยุงกับวัย 67 ในวันนี้ ไม่เพียงเป็นเสาหลักของครอบครัวดูแลหลานทั้งเจ็ด แต่ยังต้องดูแลยายบุญหลาย ภรรยาคู่ชีวิต ที่หลายโรครุมเร้า ทั้งความดัน-เบาหวาน-เก๊าท์ จนทำงานหนักไม่ได้ จะเดินไปไหนที ต้องใช้ไม้ค้ำ เพื่อไม่ให้ล้ม โชคดียังพอช่วยหุงข้าวให้หลานๆ กินได้
...หากถามว่า พ่อแม่เด็กๆ ไปไหน? คำตอบคือ พ่อแม่เด็กแยกทางกัน และทิ้งลูกๆ ให้ตากับยายเลี้ยง ก่อนไป ก็บอกว่า จะไปหางานทำ แล้วจะส่งเงินมาให้ แต่ส่งได้ไม่เท่าไหร่ ก็เลิกส่ง!!
...ตาพยุงและหลานๆ อยู่ที่ จ.สระบุรี มีแค่วัว 1 ตัว ที่พอช่วยให้ตามีรายได้จากการรีดนมไปขายวันละประมาณ 10 กิโลฯ กิโลฯ ละ 18 บาท นอกจากนี้ยังรับจ้างส่งนมให้เพื่อนบ้าน โดยใช้รถปิคอัพที่ลูกทิ้งไว้ก่อนจะทิ้งลูกๆ ให้ตายายเลี้ยง
...ทุกวัน ตาต้องรีดนมวัว และไปรับถังนมของเพื่อนบ้านเพื่อไปขายยังศูนย์รับซื้อนม โดยตาพยุงจะพาหลานๆ ไปพร้อมกับถังนม เพื่อส่งหลานที่โรงเรียน พอช่วงบ่ายๆ เย็นๆ ก็รีดนมวัวอีกครั้ง ก่อนไปรับถังนมของเพื่อนบ้าน เพื่อไปขายยังศูนย์รับซื้อนมอีกรอบ ซึ่งได้เวลารับหลานๆ ที่เลิกเรียนพอดี
...วันนี้ เราอาจจะยังเห็นตาพยุงร่างกายแข็งแรงดี สามารถยกถังนมได้อย่างสบาย แต่อายุที่มากขึ้นเรื่อยๆ สังขารที่ร่วงโรยตามกาลเวลา ใครจะรู้ว่า ตาจะมีแรงทำงานแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหน และหากวันใดขาดตาไปสักคน ยายและหลานๆ ทั้ง 7 คนจะอยู่กันอย่างไร?
...นี่ขนาดตายังอยู่ รายได้ที่มี ยังไม่พอกับการดำรงชีพ 9 ชีวิต วันไหนตาไม่มีตังค์ วันนั้นอาหารของครอบครัวก็คือ ข้าวต้มโรยด้วยเกลือ!! ช่วงไหนพอมีตังค์บ้าง หลานๆ อาจได้กินไข่ ปลากระป๋อง นานๆ จะได้ลิ้มชิมรสเนื้อหมูหรือไก่กับเขาสักที ...ทำไมชีวิตช่างรันทดขนาดนี้!!
...ขณะที่ตาและยายก็แสนดี รักหลานมากกว่าตัวเอง ยามกิน ก็ให้หลานๆ กินอิ่มก่อน ตาและยายถึงจะกิน ถ้าข้าวไม่พอ ตายายพร้อมอดเพื่อให้หลานอิ่ม ส่วนเวลานอน ตาก็เสียสละให้ยายและหลานๆ ได้นอนในบ้าน ส่วนตานอนเพิงพักนอกบ้าน พร้อมเผชิญลม-ฝน หรืออันตรายใดๆ ที่อาจย่างกรายเข้ามา
...น้องเมย์ หลานคนโต ทนเห็นตาลำบากไม่ได้ จึงยอมลาออกจากโรงเรียน เพื่อมาช่วยตายายทำงาน และดูแลน้องๆ ขณะที่น้องมล หลานคนรอง แม้ยังเรียนหนังสืออยู่ แต่ก็ใช้เวลาวันหยุดหารายได้เสริมด้วยการรับจ้างขายลอดช่องที่ร้านขายของชำ น้องเมย์ บอกว่า สงสารตาที่ต้องทำงานหนักเพื่อดูแลพวกตน ไม่อยากเห็นตาเหนื่อย อยากช่วยงานตาเท่าที่สามารถช่วยได้ "อยากบอกตาว่า รักตาเหมือนพ่อ ขอบคุณที่เลี้ยงพวกหนูมา อยู่กับพวกหนูไปนานๆ นะคะ"
...ขณะที่ยายก็ขอให้ตาอย่าเป็นอะไร และอยากให้ลูกๆ กลับมาดูลูกบ้าง กลับมาช่วยตาอีกแรงเพื่อดูลูก ส่วนตาพยุงยืนยันว่า "ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ จะสนับสนุนให้หลานๆ ได้เรียนหนังสือ เพื่อจะได้มีความรู้และพัฒนาตัวเองเมื่อเติบใหญ่ ตาพร้อมสู้ ไม่ใช่สู้เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด แต่สู้เพื่ออนาคตของหลานๆ ที่ยังอีกไกล"
...หากท่านใดอยากเห็นตาพยุงและยายบุญหลาย พร้อมหลานๆ ทั้ง 7 ชีวิต มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ให้ตาพอมีเงินซ่อมแซมบ้าน หรือซื้อวัวมาเพิ่ม เพื่อรีดนมขายได้มากขึ้น หรือสนับสนุนทุนการศึกษาของหลานๆ ทั้งเจ็ด
📍 สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร หรือ ธกส. ชื่อบัญชี ขอรับเงินบริจาคช่วยเหลือนายพยุง มงคลสำโรง เลขบัญชี 020 186 839 616
ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ทุกวันเสาร์ เวลา 9.00-10.00 น.
ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 (IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211)
และ Facebook Live ที่เพจ ฅนจริงใจไม่ท้อ / konjingjaimaitor
รับชมรายการย้อนหลังได้ทางยูทูบ ฅนจริงใจไม่ท้อ
/ @user-cz5lv1lj8m
8 окт 2020
