ฉันเขียนเรื่องราวด้วยปลายปากกา แต่ว่าไม่อาจลบมันด้วยลิควิด เพราะโลกไม่อาจจะย้อนเวลา จึงรอเธอมาเพื่อลิขิต ชีวิตที่พังจนวิกฤตขอสารภาพว่าคิดผิด พอเห็นน้ำตาเธอไหลเป็นทาง ฉันดันเปราะบางเหมือนบิสกิต คิดถึงทุกจูบก่อนที่เราจาก ทั้งริมฝีปากและลิปสติก ฉันรอที่ดอยและคอยที่หาด หวังให้เธออยากมานี่อีก Cupid ได้โปรดช่วยแผลงศรอีกครา I need it เรื่องเราเก็บไว้รู้ไหมอาจ Rewrite it for you to read this Oh ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ชัวร์ (oh) แต่ก็ยังไม่กลัวที่จะลอง (yeah) ก็แค่อยากจะให้มันได้เจอ แม้ว่าเธอจะขว้างมันลงคลอง เรียงร้อยและเขียนเป็นบทกลอน และยังไม่พร้อมจะจบตอน ยังเขียนมันเพิ่มแม้อดนอน และใช้เวลาเพื่อกลั่นกรอง อะไรไม่ดีก็ตัดทอน
