ชีวิต 800 ตอน 2 "คำตอบ" 

เคยผ่านจุดนี้มาแล้วค่ะ. ตอนนั้นอายุ19 มีครอบครัวที่ไม่อบอุ่นเหมือนคนอื่น แม่ตาย ยุกับพ่อ พ่อมีเมียใหม่ลูกติด3 ผู้หญิงหมด เรากับแม่เลี้ยงไม่ลงรอยกัน ทะเลาะด่ากันตลอด จนเราทนไม่ไหว เลยหนีออกจากบ้าน มาใช้ชีวิตคนเดียว ผู้หญิง ที่ตัวคนเดียว ยุห้องเช่าเดือนละ800 ในห้องไม่มีอะไร มีแค่พัดดลมเพดาน ห้องน้ำไม่มีประตู ลุกจากที่นอนก็ก้าวขาเข้าห้องน้ำได้เลย. นอนกับพื้นปูนเย็นๆ กระเป๋าเสื้อผ้าหนุนหัว เสื้อกันหนาวเป็นผ้าห่ม น้ำก็กดเอาขวดละ1 บาท บางทีกดน้ำกินกลับจากที่ทำงานมากินที่ห้อง กินข้าวกับน้ำพริก7บาทที่ขายในเซเว่น บางทีก็โครงไก่ทอดสับกิน2 วันเลยนะ บางวันกินข้าวแล้วคิดถึงพ่อ คิดถึงบ้าน กินข้าวทั้งน้ำตา แต่บอกตัวเองตลอดว่าต้องสุ้ ที่เป้นยุรุ้สึกได้ ว่ายังไม่สุดหรอก เราต้องทำได้ ไปต่อได้ ก็กัดฟันสุ้จนเงินเดือนออก เราทำงานโลตัส เงินเดือน12000 -13000 เอง แต่วันหยุดเราหางานพาสทามทำ ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เราจ่ายค่าห้องเช่า 800 น้ำไฟรวมกันไม่เกิน250 ไม่ค่อยยุห้อง ยุก็แค่นอนกลางคืน เช้าก็ไปทำงาน แล้วก็ให้พ่อ แล้วก็หาห้องเข่าใหม่ แล้วทำงานยาว เราใช้เงินเดือนนึง 2500-3000 บาท เรามีความสุขกับชีวิตแบบนี้ ผ่านมา6ปี สบายแล้ววมีเงินให้พ่อใช้ทุกเดือน เราเป็นคนไม่เที่ยว ไม่ติดหรูหรา เลยเหลือเก็บ เหลือใช้ เก็บทุกบาทจริงๆ ไม่ได้ขี้งก แต่ถูกสอนให้เป็นคนประหยัดมาตั้งแต่เด็ก พอมีเงินเยอะ มันก็ใช้ไม่เป็น ไม่รุ้จะซื้ออะไร เพราะที่มียุ มันเพียงพอและเหมาะสมสมบูรณ์ที่สุดแล้ว ปีหน้า64 จะปลูกบ้านของตัวเองแล้ว เพราะพ่อยังยุบ้านพักสวัสดีการบริษัทยุ ปีหน้า เราจะมีบ้านของตัวเองแล้ว ความลำบากในวันนั้นมันสอนเราหลายๆอย่าง สอนให้รุ้จักทำมาหากิน รุ้จักเอาตัวรอด หลายๆอย่างอ่ะ นี่แหล่ะ " ชีวิต "

เรื่องของผมก้อแย่คับ ตอนผมยังเด็กมาก ครอบครัวเรายากจนมาก พ่อพาเราไปเช่าบ้านเก่าๆพังๆอยู่เดือนละ400 แต่พ่อเป็นคนชอบดื่ม จนเสียงานหมดเงินแล้วก้อหนีหายไป แม่ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน แม่อุ้มผมไปยืนดมกลิ่นเขาทำกับข้าวอยู่ข้างรั้วบ้านเค้า บางทีก้อเก็บผักที่ขึ้นตามรั้วบ้านมาต้มกินแค่น้ำกับผักประทังหิว จนเจ้าของบ้านเช่ารู้เข้า ก้อสงสารก้อเลยให้ปลาทูมากิน หลังจากนั้นก้อให้แม่ช่วยซักผ้าล้างจาน ตอนนี้ผมเป็นเจ้าของกิจการไปแล้วคับ ขอบคุณสวรรค์ที่เมตตา

นาทีที่13:12. ใช่เลย น้ำพริกกระปุกจิ๋วในเซเว่น 7฿ ข้าวหุงเอง ไข่ต้มเอง1ฟอง ซื้อน้ำพริกในเซเว่น7บาท กินแบบนี้อยู่18วันก่อนจะเงินออก คิดถึงความหลัง ตัดภาพมาตอนนี้ชีวิตดีขึ้นเยอะมาก มีรถ มีงานประจำทำ มีลูกที่น่ารัก ย้อนกลับไม่มองอดีตเมื่อไรก็น้ำตาร่วงทุกครั้ง

แต่ก่อนใช้เงินเหมือนกระดาษตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าเรื่องนี้สอนให้เด็กวัยรุ่นเกเรแบบผมคิดได้เลยทีเดียว ต้องขอขอบคุณที่เผยเเพร่เรื่องนี้ออกมา ต้องขอบคุณจากใจจิงๆครับ

กรุงเทพ​ ไม่ใช่จะบอกว่าอยู่ยาก​ แต่เราต้องอยู่ให้ได้​ เมื่อ3ปีที่แล้ว​ ผมเคยคอมเม้นในหนังสั้นเรื่องนี้ ชีวิตไม่ต่างอะไรจากหนังเรื่องนี้เลย​ ชีวิตในกรุงเทพตัวคนเดียว​ ลูกอีก2ชีวิต​ เมียอีก1คน​ ตอนแรกที่อยู่กรุงเทพ​ ผมนอนที่ร้่านคอม2คืน​ และได้เจอเจ้าของห้องใจดี​ หอพักตรงข้ามบิ๊กซีเพชรเกษม​ ป้าให้เข้าอยู่ก่อน​ สิ้นเดือนถึงเอาค่าห้องมาจ่าย​ เงินเดือนเดือนแรก​ เบียขยัน​ โอที​ รวมๆแล้ว​ 9000กว่าบาท​ ผมจ่ายค่าเช่าเดือนละ1700รวมน้ำไฟ​ ที่เหลือผมส่งให้ทางบ้านเดือนละ4-5พัน​ 1เดือนผมใช้เงินอยู่กินที่กรุงเทพ​ เดือนละ1พันกว่าบาท​ ตอนนั้นมันลำบากมากน่ะครับ​ แต่ผมก็พยายามอยู่ให้ชิน​ อยู่ให้สนุกกับชีวิต​ จนตอนนี้ผมกลับมาอยู่กับครอบครัว​ ที่ลพบุรี​ มีรถกระบะมือสองหนึ่งคัน​ ซื้อด้วยเงินสด​ มีรถมอไซค์อีกหนึ่งคัน​ 3ปี​ มันนานน่ะครับ​ กว่าจะได้มาขนาดนี้​ (สำหรับคนจน)​ ไม่ลืมบุญคุณของทุกคนที่เคยช่วยเหลือ​ ทุกๆวันนี้​ ตอบแทนด้วยการช่วยเหลือประชาชน​ เป็นอาสาสมัคร​กู้ภัยในจังหวัดลพบุรี​ ครับ​ ขายของตามตลาดนัด​ พอได้ขยับขยาย​ คอมเม้นนี้​ ผมขอให้เป็นกำลังใจของคนต่างจังหวัด​ ที่เข้ามายืนด้วยขาตัวเองในเมืองหลวง​ ใช้ชีวิตให้เป็น​ แล้วมันจะสนุกกับชีวิตครับ​ สู้ๆครับ

เหมือนผมเลย ตอนได้เงินเดือนครั้งเเรก มันเป็นเงินที่เราเหนื่อยมาทั้งเดือน กว่าจะได้ ตอนนั้น ผมเข้าใจเลย ว่าตอนพ่อเเม่หาเงิน มันเหนื่อยเเบบ นี้นี่เอง นี่ผมพิมไปด้วยจะร้องให้ไปด้วยนะเนี่ย🥺

วันที่ 29 เหลือ 50 บาท ฉากที่หน้าร้านข้าวมันไก่รู้สึกยิ้มแล้วน้ำตาจะไหลไปกับพงษ์จริงๆเลย ซึ้งมากๆ ชีวิตที่มหัศจรรย์จริงๆ

ผมเริ่มหาเงินเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงแม่ เลี้ยงครอบครัวประมาณ ป.6 โชคดีที่ที่ได้อยู่ พอมีดินได้ปลูกน้ำเต้า ปลูกกล้วย ปลูกมันไว้กิน อยู่ชานเมืองกรุงเทพ แต่ต้องใช้ตะเกียง น้ำกินก็น้ำคลองแกว่งสารส้ม เงินที่ใช้แต่ละวันก็ค่ารถเมล์ พอได้เงินมาก็ให้แม่ซื้อข้าว มาม่า ไวไว มันหรูเกินไป ผมว่าหลายๆคนก็คงลำบากเช่นกัน ผมเห็นความคิดต่างๆใต้คลิป เลยอยากเป็นส่วนหนึ่งในการให้กำลังใจกับหลายๆคน อย่าหยุดที่จะสู้ ล้มแล้วก็ลุก ทำมันไปอย่างนั้น ถ้าถามว่าแล้วเมื่อไหร่ถึงจะสำเร็จ ผมก็ไม่รู้หรอก ผมพึ่งจะมีร้านเล็กๆ ตอนอายุ 38 กว่า25ปี ที่ต้องปากกัดตีนถีบด้วยตัวเอง แต่นับได้อีกอย่าง 38 ปี ที่ทนลำบาก ร้องไห้เพราะรู้สึกท้อ เหนื่อย ข้าวบูดล้างน้ำต้มกินใหม่ ผมเชื่อว่า ความจนสอนให้ผมใช้ชีวิต ความจนสอนให้ผมอดทน แม้เราจะไม่ได้มีเงินเหมือนใครเขา ผมไม่เชื่อหมอดู ไม่เชื่อโชคชะตา ผมเชื่อในสองมือที่ลงมือทำ

เห้อ !! ชีวิต ทำไมกูดูไปอ่านเม้ลไป น้ำตาถึงไหลลลลล

1. ชีวิตผมเทียบไม่ได้กับของพี่เขาเลย ขอบคุณที่ถ่ายทอดแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลาย ๆ คนนะครับ 2. ทีมงานทำหนังสั้นทำออกมาเยี่ยมมาก ถ่ายทอดมุมมองการสู้ชีวิตของพี่เขาได้เยี่ยมมาก ๆ เลย มานั่งดูตอนก่อนเข้างาน น้ำตาจะไหลไปกับข้าวมันไก่มื้อพิเศษที่พี่แกทานกับเงิน 50 บาท สุดท้ายของเดือน อ่านในพันทิพย์ว่ารู้สึกทึ่งแล้ว มาดูในเวอร์ชั่นนี้ น้ำตาตกเลยทีเดียว

ดูแล้วร้องไห้เลยครับผมเคยผ่านเรื่องแบบนี้มา แย่กว่านี้สะอีก ผมกดน้ำฟรีในสวนสาธารณะ กินมาม่าทั้งเดือนวันละ3ซอง แถมไม่มีน้ำร้อนให้ต้มผมต้องแช่กับน้ำป่าวๆรอให้อืดแล้วกิน จำได้เดือนเดียวผมลดไป10กว่าโล ตอนนี้ผมเรียนจบ ผมมีงานทำ เป็นเจ้าของกิจการ อยากซื้ออยากกินก็ได้หมด ดีที่วันนั้นในอดีตที่ผมสู้และไม่ยอมแพ้มัน ปัจจุบันผมจึงลืมตาอ้าปากได้ ขอให้กำลังใจตัวเองและทุกคนว่าอย่าท้อครับ สู้ๆๆๆ

ผมเอามาประยุกต์ใช้ในชีวิตครับ "โครตดีมาก" พอเพียง ไม่เป็นหนี้ ไม่ต้องยืมตังค์ใคร ให้ใครด่าดูถูก" ขอขอบคุณ เจ้าของเรื่อง ที่นำมาถ่ายทอดให้ได้รู้ครับ " เยี่ยมมากครับ

เหตุการณ์ นี้ สำหรับผม มันเรียกได้ว่า จุด ต่ำสุดของชีวิตแล้วครับ ผ่านมาได้คุณก็ไม่ต้องกลัวเลยครับว่าชีวิตนี้จะอยู่ไม่ได้ เป็นกำลังใจที่ดีมากเลยครับ สำหรับคนที่กำลังท้อในชีวิต โดยเฉพาะ ผมเองก็กำละเจออยู่ในตอนนี้ แต่ผมเองก็กำลังจะชินแล้ว ครับ ขอบคุณสำหรับผู้จัดทำทุกท่านเลยครับ เป็นกำลังใจให้ ทำต่อครับ สังคมต้องการสื่อแบบนี้เยอะครับ

เข้าใจเลยอ่ะ เคยไม่เหลือเงินสักบาท กินข้าวกับน้ำพริก น้ำตาอาบแก้ม แต่นั้นก็เป็นจุดเปลี่ยนชีวิต ให้เราสู้

ผมดูเรื่องนี้เพราะมันสินอะไรหลายอย่าง..ดูกี่ทีก็นำ้ตาไหลทุกทีกับคำว่าครอบครัว…ผาอาจจะไม่ถึงขนาดเขาแต่ผมก็คิดว่าอาจมีสักวันนึงที่เป็นเหมือนเขาเพราะชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอน..ทุกวันนี้สอนลูกให้ทำกับข้าว กินปลากระป๋อง ให้เป็น.. สอนลูกๆใก้ติดดิน..ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่นำมาเสนอ เขาแสดงและถ่ายทอดได้ดีจริงๆครับ

ผมจะเอาแบบอย่าง เหมือนเรื่องนี้คัฟ เพราะตอนนี้ผมไม่ต่างอะไรจากเรื่องนี้เลย ต้องเดินหางาน นอนร้านเกมส์ ไม่มีที่นอน กินมาม่าแบบถ้วย วันละ1ถ้วย(15)บาท น้ำเปล่า7บาท ตอนนี้ผมได้งานแล้วคัฟ เงินเดือนเเค่7000 ผมต้องอยู่ให้ได้ และผมจะสู้ ให้ถึงสิ้นเดือนให้ได้คัฟ

ดูจนจบ แล้วรู้สึกว่า ความสุขคนเราอยู่แค่เอื้อมจริงๆครับ แต่เสียดาย สมัยนี้ คนที่จะมาร่วมแชร์ความสุขกับเรา ในยามที่เราลำบาก หาได้น้อยเต็มที คนคนนี้ โชคดีจริงๆครับ ที่มีครอบครัวที่คอยพลักดันเป็นกำลังใจให้เค้าสู้ต่อไป น้ำตาไหลเลย

ผมกำลังเริ่มงานพรุ่งนี้คับเป็นกำลังใจให้ผมด้วย

ติดตามตั้งเเต่ ตั้งกระทู้พันทิป จนทำเป็นหนังสั้น มาเจอเหตุการกับตัวเองเหมือนกัน มีเงินหมดตัว 6 หมื่น ไปลงหุ้นโดนโกง เป็นแสน ได้ค้นบ้านไปหาเศษเหรียญมาซื้อมาม่ากินกับเเฟน เเฟนกินเส้นผมกินน้ำซุป จนแยกกันไปหางานทำ แฟนเป็นเด็กเชียร์เบียร ผมเป็นหนักงานโรงแรม แต่ก็ยังไม่พอใช้ จนสู้ หาขายของออนไลน์ ชีวิตดีขึ้น มีรถขับ มี กิจการเป้นของตัวเอง เห็นคลิปนี้แล้วมีกำลังใจ ตลอดเลยครับ #ตอนไหนที่คุณท้อแล้วผ่านมันไปได้มันจะกลายเป้นเรื่องเล่าที่มีค่าของคุณ

ตอนนี้เจอโควิด….ผมต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ ตอนนี้ได้งานเป็นคนส่งอาหาร ผมต้องกอกน้ำไปเยอะๆ เพราะเงินต้องเอาไปใช้จ่ายในบ้าน แบ่งไว้เติมน้ำมันรถไว้เพื่อทำงาน กำลังท้อเลย ได้มาเจอวิดีโอนี้ มันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย อย่างน้อยมันทำให้ผมรู้ว่าไม่ใช่แค่ผมหรอกที่กำลังสู้ อยู่ตอนนี้ เหตุการทำนองนี้ใครไม่เจอกะชีวิตไม่รู้เลย บางวันไม่มีตังติดตัวเลยสักบาท …ผมก็ยังถือว่าผมยังไม่ลำบากเท่าไหร่ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่สู้ และท้อแท้อยู่ตอนนี้ แล้วเราจะผ่านมันไป

เวลาท้อแท้จะเข้ามาดูประจำเรย #ร้องไห้เรยตอนกินข้าวมันไก่

จะมีสักกี่คน ที่ได้เจอเฮียใจดีแบบนี้

ทุกครั้งที่คิดว่าตัวเองเหนื่อย ท้อ เข้ามาดูเป็นแรงบันดาลใจให้สู้ในวันพรุ่งนี้ ชีวิตคนเราไม่ได้ยาก แต่เราทำให้มันยากเอง 😊😊😊

หนูดูหนังเรื่องนี้ ทำให้หนูเห็นค่าของเงินมากเลยค่ะ จะกินไรก็ต้องคิด จะใช้จ่ายอะไร ก็คิดเยอะๆ หนู เป็นคนใช้เงินเหมือนกระดาษ ไม่ต่ำกว่าวันละพัน คิดแค่ว่า เราเหนื่อยที่หามันมา ก็จะใช้ให้มันคุ้มเหนื่อยไปเลย แต่พอมาดูคลิปนี้ ทำให้รู้ว่า เงิน 30 บาทก็ทำให้เรา อิ่มได้ไปอีก มื้อไม่ต้องกินอาหารจานละ 100 ก็อยู่ก็อิ่มได้ เป็นหนังสั้นที่สร้างสรรค์และเป็นตัวอย่างที่ดีมากๆ เลยค่ะ ต่อไปนี้จะเก็บเงินไม่ฟุ่มเฟือยแบบนั้นอีกแล้ว จะพยายามค่ะ ✌️

ความสุขของเค้าแค่อยากอยู่กับลูกกับเมีย และความสุขอีกอย่างขอแค่ได้กินข้าวมันไก่กับน้ำอัดลม ผมนี่น้ำตาแตกพรางตอนเขากินข้าวมันไก่ มองย้อนดูตัวเองอะไรคือความสุข สุขที่ต้องมีเงินเกบกองเตมภูเขาแต่ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่มันอาจจะไม่ได้ใช้เลยสักบาท ความสุขที่ต้องมีทุกอย่าง หรือแค่ ความสุขกับทุกอย่างที่เรามี

ผมคนนึงตอนเด็กๆ พ่อ แม่ ให้เงิน 1000 บาทต่อเดือน พอผมเริ่มโตขึ้น ผมได้รีบเงินจากพ่อแม่ ต่อเดือน500 บาท ผมน้อยใจ แต่้มื่อดูคลิปนี้ ผมได้ข้อคิดและแง้บวก ว่าพ่อแม่ของผมทำงานเหนื่อยแค่ไหน และผมมีการศึกษาถึงผมจะทำตัวไม่ดีต่อคนรอบข้างและ พ่อกับแม่ อาจจะพรั้งพูดบางสิ่งที่ไม่ดี แต่ผมจะตั้งใจเรียนเพื่อหางานทำมาเลี้ยงดูพ่อแม่ ในยามชรา ที่ผมเติบโตมาได้ทุกวันนี้ ก็เพราะพ่อแม่คอยบ่มเพาะสั่งสอน ให้เป็นคนดี ผมอยากบอกพ่อกับแม่ว่า ถึงผมจะเป็นคนไม่ดี แต่ผมจะเรียนให้จบมห้พ่อแม่ภูมิใจ ผมจะหางานทำเพื่อเลี้ยงดูพ่อแม่ ให้ดีที่สุด และจะไม่ให้พ่อแม่ ต้องลำบาก ในอนาคต รักพ่อกัยแม่น่ะครับ ^^

ดูแล้วแบบย้อนมองตัวเอง อายุแค่18 ได้เงินอาทิตย์ละ 700-1000 บอกไม่พอ... จะเอาเป็นแบบอย่างเลยค่ะ

ผมก็เคยเจอคับ...กินมาม่าทั้งเดือน ซื้อมาหนึ่งลัง กินได้ทั้งเดือน ไม่มีกาน้ำร้อน ต้องใช้สายไฟช๊อตในขันน้ำให้เดือดเพื่อจะได้ต้มมาม่ากิน...ต้องเดินไปทำงาน ผมชอบคลิปนี้ครับ สร้างแรงบันดานใจมากๆๆ...สู้ๆๆคับ

อยากไห้มีพากต่อครับ อยากรุ้ว่าชีวิตครอบครัวของพี่พงษ์เป็นไงต่อ แล้วชีวิตพี่พงษ์กับเฮียจะเป็นยังไง เฮียเขาก็เป็นคนดีนะครับมีน้ำใจ #ดูแล้วน้ำตาไหล

ผมเดานะ เรื่องตอนท้ายพี่แว่นคนที่นั่งข้างๆ..........คิดว่าน่าจะเป็นเจ้าของเรื่องคนนั้นจริงๆ เพราะหนังชีวิตแบบนี้ ตอนท้ายๆ มักจะให้เห็นหน้าตาเจ้าของเรื่องทั้งนั้น เช่น วัยรุ่นพันล้าน The Pursuit of Happyness ยิ้มไว้ก่อนพ่อสอนไว้ เป็นต้น ตอนผมอ่านในพันทิปนะ ซึ้งมาก เป็น Content ที่ดีสำหรับแรงบันดาลใจชีวิตเลยทีเดียว บอกตรงๆน้ำตาผมมีไหลครับ ....

ขอบคุณคริบนี้มากๆเลยนะครับ ที่ทำให้ชีวิตรผมเปลี่ยนไป จนถึงทุกวันนี้ ผมได้มาอาศัยกับคนรู้จักเฉยไม่ได้เป็นญาติ อะไรกันเลย พ่อเเม่ผมจะให้เงินมาทุกอาทิตย์ อาทิตละ800 เเต่ก่อนนั้นผมใช้เงินหมดทุกอาทิตย์เลย เเต่อยู่มาวันนึง ผมได้มาเจอคริบนี้ก็ทำให้ผมได้ความคิดใหม่ๆ จากที่เอาตัง ไปโรงเรียนวันละ140บาท กลับกลายมาเป็นเอาตังไปวันละ 60บาทเองครับ ผมลองทำดูเเล้วก้รู้สึกว่าเราได้ประหยัดเงิน เก็บออม ขอขอบคุณคริบนี้มากครับ #ขอบคุณครับ#

หนังเรื่องนี้สะท้อนชีวิตจริงของคนจนที่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ พงศ์โชคดีที่มีเมียลูกเป็นธงไชยให้ทำดี ถ้าพงศ์โกงชีวิตคงจบแล้ว พงศ์มีคนช่วยเหลือตลอด โดยเฉพาะเจ้าของร้าน เฮียไม่รู้จัก แต่กลับมีน้ำใจช่วยเหลือและเชื่อใจ หาได้ยากมาก คนรวยหรือจนไม่ได้พิสูจน์ว่าใครมีน้ำใจ ผ่านมาเยอะ บางคนยิ่งรวยยิ่งโครตมีน้ำใจ

เรื่องนี้ดีมากครับ ผมสิเพิ่งรู้สึกตัวเอง ว่าที่ผมไปตีกอล์ฟออกรอบเพียงครั้งเดียว คนๆ หนึ่งเขากินข้าวได้เป็นเดือนเลย ต้องกลับมาคิดทบทวนตัวเองบ้างแล้วครับ เออ แต่ขอเริ่มจากการให้โอกาสคนก่อนและกัน เพราะถ้าพระเอกในเรื่องไม่ได้โอกาสจากเฒ่าแก่ที่ให้ทำงาน ไม่ได้เจ้าของห้องเช่าที่ให้อยู่โดยไม่มีเงินล่วงหน้า และไม่ได้พี่เจ้าหน้าที่รถไฟที่ให้ยิมจักรยาน พี่พระเอกในเรื่องคงลำบากมากกว่านี้

เเค่เฉพาะการใช้เงิน เหมือนผมเลย ผมใช้เงินเดือนละ 800-900 บาท เต็มที่ 1,500 บาท ต่อเดือน แค่ค่ากินนะครับ ค่าน้ำมันรถตกเดือนละ 200 บาท ถึงแม้เงินเดือนผมเกือบ2หมื่น อาจจะเยอะกว่าใน เรื่อง ชีวิต 800 ก็ตาม แต่ผมไม่ประมาณในชีวิตครับ คนที่ประมาณในชีวิตคือความยากจนครับ ผมเเค่เป็นมนุษย์เงินเดือน แค่หมื่น 2หมื่น จะใช้ชีวิต ที่หรูหราก็ไม่ใช่เรื่อง ไม่ประมาณก็ไมไ่ด้เสียหายอะไรนิครับ ทำไปเดี๋ยวก็ชินครับ ผมว่าสำหรับผมไมไ่ด้เกินไปหรอกนะครับ เพราะผมก็เหมือนทุกคนแหล่ะครับ จากคำว่า " ไม่มี " จนมีทุกวันนี้ ^^ แต่นับถือจริง ๆ เดือนละ 800 บาท สุดยอดครับ ^^ ชอบเรื่องนี้มากครับ ^^

ดูรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ชอบมาก น้ำตาไหลทุกครั้งที่ดู 14/04/2564

ฉากกินข้าวมันไก่ ฉากนี้พี่เต้ ต้องกินจริงๆเป็นสิบกล่องเลยนะครับ 555 ถ่ายฉากนี้ตอน ตีสอง ง่วงนอนก็ง่วง แต่พี่เต้ ก็สู้ไม่ถอยจริงๆครับ มืออาชีพจริงๆ

คนที่เป็นแรงใจ ไม่ใช่แค่ลูกเมียแต่รวมถึง ซ้อห้องเช่า เถ้าแก่ร้านคอม ในชีวิตจริงของเรา คงไม่มีโอกาศเจอคนแบบนี้ง่ายๆ(ถึงหนังจะเป็นเรื่องจริง) แต่อย่างน้อยทำให้รู้ว่า สังคมไทย ยังมีน้ำใจอยู่

ชอบ😊 มีใครชอบเรื่องนี้บ้าง

ผมใช้ชีวิตผิดพลาด ช่วงชีวิตที่ผ่านมาในเร็วๆนี้ ผมดันไปมั่วยา. ทั้งๆที่ผมน่าจะเก็บเงิน แระ ให้เมีย แระลูก ให้หมด ผมขับรถตู้ เงินมันได้มาง่าย ผมเรยผิดพลาด.... ผมจะคิดใหม่ทำใหม่ แระที่สำคัญ ผมจะเลิกยา.ให้ได้อย่างเด็ดขาด.😢😢😢😢😢😢😢

ผมชอบมากเลยหนังเรื่องนี้ทำให้ผมเปลี่ยนไปจากคนที่ฟุ่มเฟือยเป็นคนที่ประหยัดอดออม ผมสามารถทำในสิ่งที่คิดว่าผมจะไม่สามารถทำมันได้ก็คือ พอ

ทุกครั้งที่ผมกินปลากระป๋อง ก็ดูคลิปนี้แหละครับ ปลากระป๋องอร่อยขึ้นเยอะเลย 😇

เวลาคนเราเมื่อเจอปัญหา ถ้าตั้งสติ รู้จักวางแผน อดทนเพื่อให้เป็นตามเป้าหมาย....น่านับถือมากค่ะ....วันที่ติดลบ...คุณมีสติ และ ลุกขึ้นมาเร็วมาก แบบที่ไม่ทิ้งคนข้างหลังไว้ด้วยจริงๆ....หายาก มากๆ...จะเอาไว้เป็นตัวอย่างค่ะ....

ชอบมากเวลาหนูท้อ เหนื่อย ทำให้หนูมีกำลังใจเก็บเงินให้แม่ หนูจะเอาโฉนดที่ดินออก ให้ได้สู้ๆๆโว๊ยๆๆ คลิปนี้เป็นแรงใจ ทำให้หนูไม่ท้อ 🤗

ขอบคุณนะคะ ตอนนี้ปี 2563 (2020) อยู่ภูเก็ต เจอวิกฤตโควิด ตอนนี้ว่าแย่แล้ว แต่วันข้างหน้าก็ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไรอีกบ้าง กว่าอะไรๆ จะฟื้นตัว ดูจบแล้ว Feel Good มากค่ะ (ยิ้มแต่ก็ร้องไห้)

น้ำตาจะไหล ตอนกินข้าวมันไก่ สุดยอดเลยครับ เจ้าของกระทู้

ถ้าเราทำเพื่อคนที่เรารัก มักจะทำได้เสมอ ผมก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว ยังดีที่ผมมีเพื่อนเยอะ เลยขออาศัยพักบ้านเพื่อนเอา ขยันตั้งใจเรียน ทำงานไปด้วย ไม่เดินทางผิดก็อยู่ได้แล้วครับ คนเรา

เวลาลืมตัวใช้เงินเยอะๆ.....จะกลับมาดูเตือนใจทุกครั้ง

โคตรดี ขอบคุณที่ทำอะไรดีๆมาให้ชมนะคะ ❤️

ไม่ว่าจะชีวิตจริงหรือการแสดง คุณคือคนที่มีมาณะและคุณคือพ่อที่ดีมากครับ ❤❤❤

ใครดูแล้วน้ำตาไหลออกมาเอง #ขอใลย์หน่อย

หนังโคตรดีเลย สุดยอดจริงๆครับ ดีกว่าภาพยนตย์ในโรงอีกครับ สุดยอดโคตรๆ

ทำให้รู้จักคุณค่าของเงินมากเลยครับ 800สำหรับเรามันเเค่เงินนิดเดียว เเต่สำหรับใครหลายคนมันอาจเป็นเงินที่สำคัญต่อชีวิตเขาอย่างมาก

ทำไมพี่พงษ์ แกปิดประตูร้านแรงขึ้นทุกวันๆๆ เลยครับ 5555

ดูแล้วนึกถึงตอนที่ผมเองเงินเหลือ200 กับอีก7วันก่อนเงินออกเลย เฮ้อ นึกถึงวันนั้นแล้วก็ดีใจที่ผ่านมาได้

เคยใช้ชีวิตแบบนี้ค่ะ ห้องเช่าเดือนละพันห้องเล็กๆแคบๆโทรมๆยังเป็นห้องน้ำรวมอีก ไปทำงานต้องนั่งเฉพาะรถไม่มีแอร์ รถปรับอากาศไม่ขึ้นเลยเด็ดขาด ข้าวเหนียวหมูปิ้งห่อละ 15 บาท แบ่งกินได้เช้า-เที่ยง เสื้อผ้าใหม่ๆไม่เคยซื้อใส่ เป็นช่วงที่ชีวิตมองดูแล้วลำบากที่สุด แต่กลับเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุดในชีวิต เงินเดือนแค่ 8000 บาท ได้ส่งให้พ่อแม่ มีเงินเก็บ สร้างตัวเองได้ เราทำแบบนั้นได้เพราะผู้ชายคนนึง......ที่เค้าเหมือนกับคุณพงษ์ เค้าใช้เงินวันละ 30 บาท เค้าไม่เคยห้ามเราเลยนะเรื่องใช้เงิน เขาให้เราได้ทุกอย่าง เราจึงเป็นอย่างเขาไปเองโดยปริยาย เพราะ เขามอบความรักให้เรามากพอแล้ว เรามีความสุขมากพอแล้ว สิ่งภายนอกจึงไม่มีความจำเป็นอะไรกับเราเลย เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ช่วงนั้นเหมือนชีวิตมีเงินเป็นร้อยล้าน .....แต่ทุกอย่างก็จบลง......มาถึงตอนนี้ ใช้เงินนวันละพันบาท หาได้วันละหลายพัน ยังไม่มีความสุข...เพราะคนข้างกายในปัจจุบัน ไม่มีความรักให้กับเราเลย รักแต่ตัวเขาเอง มองแต่ว่าเราจะให้อะไรกับเขาและครอบครัวเขาได้เท่านั้น เราเลยดิ้นหาความสุขจากการใช้เงิน เขาใช้ได้ ตัวฉันก็ต้องใช้ได้ ทั้งๆที่คนหาเงินคือเรา ต่างคนต่างแย่งกันใช้ ........ผล = ปัจจุบัน เป็นหนี้เกือบล้านค่ะ สิ่งที่จะแก้ไขได้ตอนนี้แค่.. มีความสุขกับตัวเองให้ได้ ยืนด้วยตัวเองให้เป็น เพราะอดีตที่แสนดีตอนนั้นเราย้อนมาไม่ได้แล้ว....ได้แต่คิดถึงห้องเช่าโทรมๆห้องนั้น จำทุกตารางนิ้วของห้องนั้นได้ และจะจำมันตลอดไป

เคยมีช่วงชีวิตที่ตกต่ำสุดๆ เหมือนกันครับ แต่ไม่ใกล้เคียงกับเรื่องนี้เลย คุณวางแผน แล้วก็อดทนทำให้ได้ตามแผนได้อย่างสุดยอดมากครับ ... น่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายๆ คนได้ ... ปล. ดูไปเรื่อยๆ แล้ว มันมีภาพไปทับซ้อนกับเรื่อง The Pursuit of Happiness ที่วิล สมิธ นำแสดงเลย ยิ่งตอนได้ซองเงินเดือนนี่ ซ้อนทับกันเป๊ะเลย ... ไม่ได้หมายถึงว่าเลียนแบบอะไรนะครับ แต่จะชมว่าคุณเต้สื่ออารมณ์ได้ดีมาก น่าจะออกมาโดยสัญชาติญาณของนักแสดงที่แท้จริง

ผ่านมาแทบทุกคนคับขึ้นอยุ่กับว่าช่วงเวลานั้นมันจะสั่นรึยาวขนาดไหน พี่เค้ายังดีนะมีกินวันระ30ผมนี้ดิสองสามวันค่อยใด้กินที ใช้สูตรกินน้ำเยอะๆเอานี้ปะจำเรย

สมมติคุณพงษ์เจอวิกฤตอีก เราแนะนำให้คุณพงษ์สมัครเป็นช่างในโรงแรมดูนะคะ หาโรงแรมที่มีสวัสดิการชุดเสื้อผ้า+ซักรีด(ไม่ต้องซักเอง) แล้วก็อาหารสองมื้อ(ประหยัดเงินค่าอาหาร) เราเชื่อว่าคุณพงษ์ขยันและอดทน ยังไงเจ้านายกับหัวหน้าต้องรักและช่วยเหลือแน่นอนค่ะ

ชอบเฮียเจ้าของร้านคอม คำพูดแต่ละคำแกตลกร้ายธรรมชาติมาก ครับ สรุปชอบทุกอย่างของหนังเรื่องนี้

ดูแล้ว เหมือนมีพระมาโปรดผมเลย จากตอนนี้ กำลังจะแย่ มากๆ ดูแล้ว มีคนแย่กว่า ทำให้ผมต้องอดออม และ ผ่านมันไปให้ได้ (ขอบคุณแรงบันดาลใจ จากทุกท่านที่ทำเรื่องนี้ )

ชอบมากคะ..นักแสดงเล่นได้ดีมากน้องปิติศักดิ์

คนใส่แว่นในร้านเกมนั่น เจ้าของกระทู้ตัวจริงนี่คับ สุดยอด!!!

มาม่าค่ะ มีแบ่งครึ่งห่อต้มใส่น้ำเยอะๆให้อืด เอาข้าวสวยลงไปคลุก ลงไปแล้วกินอิ่มท้องสบาย ทำแบบนี้อยู่เกือบจนสิ้นวิคค่ะ นึกถึงความหลังกว่าจะมีวันนี้

ย้อนกลับมาดูผมชอบนะ มันทำให้ได้รู้จักชีวิตเงิน 800 บาทในกรุงเทพเอาตามจริงอยู่ได้แทบไม่ถึง 5 วันด้วยซ้ำถ้าเราใช้ทุกวันแบบปกติ แต่ถ้ามองอีกมุมแบบในซีรี่ย์นี้เงิน 800 บาทก็อยู่ได้เป็นเดือนๆถ้าเราบริหารเงินเป็นแบบในคลิป ชอบครับดูแล้วมันได้เข้าใจชีวิตมากขึ้นทำให้คนที่ท้อมีกำลังใจ แรกๆมันก็จะยากลำบากแต่พอผ่านจุดตรงนั้นมาได้ มันก็จะสบายเอง 😀😊

ว้าว ผมจ่ายวันละ30-100 ครับ ขนาดอายุเเค่12นะครับดูคลิปนี้เเล้วรู้คุณค่าของเงินเลย

กินน้ำลูบท้อง ประปา ก็กินมาแล้ว3วันติดไม่มีเม็ดข้าวลงท้อง สู้ๆครับทุกคน

ผมเคยผ่านเวลาแบบนี้มาแล้ว สุดในชีวิตเงินเดือนแลกน้ำตาผมซึ้มเลย

ดูหนังนี้เเล้วนึกถึงช่วงแรกๆที่เข้ามาทำงานกรุงเทพฯเลยแต่ผมไม่มีลูกไม่มีเมียมัแต่แม่ที่ผมต้องส่งเงินให้ทำงานมาตอนนี้ก็จะ2ปีละตอนนี้ก็อายุ19อีก5วันก็2ปีละสู้คับเพื่อคนที่เรารัก #ทุกคนในครอบครัวผมได้งานทำหมดตอนนี้ไม่มีไครว่างงานละ😊😊😊

สุดๆครับผมเรื่องนี้คนเขียนเยียมมากครับที่สำคันนักแสดง เเสดงได้อารมดีมากครับ ขอบคุณเรื่องราวดีๆๆครับ

นาทีที่ 17.23 ผู้ชายที่นั่งใช้คอมข้างๆพระเอกแล้วพระเอกหันไปยิ้มให้ คือ เจ้าของเรื่องตัวจริงเราจำได้ ซึ้งอ่ะT^T

สะท้อนชีวิตได้ดีครับ..มันเหมื่อนกับผมเรยแต่ต่างตรงที่ผมยังไม่มีลุกมีเมีย .ก้อต้องสุ้กับภาระที่มีอะเน้อ..อยากมีก้อต้องทน อยากได้อะไรต้องสร้างขึ้นเอง..มันสอนไห้เรารุ้จักคุนค่าของเงินขึ้นเยอะมาก....สุ้เว้ยยย

หนึ่งในตำนานของพันทิป ขอบคุณที่เเบ่งปันนะคะ

ร้องไห้เรยครับพี่ นี่คือชีวิตจริงเลยครับ

ขอบคุณ​หนังเรื่องนี้มากครับที่ทำให้ผมมีเเรงบันดาลใจ​ที่จะสู้​ ชีวิตต่อเพื่อครอบครัว​ ขอบคุณ​จะใจ

ดูเรื่องนี้แล้วก็ยิ้มให้กับความใจดี มีน้ำใจของคนนะคะ เป็นกำลังใจดีๆอีกอย่างเลย 🥺

เคยอ้ะ หมู2ไม้ ข้าวเหนียว2ถุง กิน2มื้อ และบ่อยครั้งก็มาม่า น้ำร้อนไม่มี ก็ต้องเป็นมาม่าน้ำเย็น

ดูแล้วน้ำตาซึม รู้สึกเลยว่าความลำบากของเรามันดูกระจอกในทันที

น้ำตาไหลพร้อมๆกับรอยยิ้ม

นักแสดงสุดยอดเลยอ่ะ น้ำตาไหลตามTT

ขอชื่นชมคนทำหนังเรื่องนี้ทุกคนคับ

อยากให้มี พากย์3

คลิปนี้ดูแล้วเป็นกำลังใจการใช้เงินดีคับ. ตอนนี้ผมก็ทำแบบนั้น. ได้ใช้วันละ 20. บาท. นอกนั้น เมียยืด หมดคับ น้ำตาจิไหล

เป็นอีก1ครั้งที่เข้ามาดู เรามีเงินอยู่400บาทตอนนี้กับลูกน้อย2คน ดูเรื่องนี้แล้วทำให้คิดว่า ก้อยังดีเท่าไหร่แล้วที่มีเงินติดตัว บาทนึงก้อมีค่า

เรื่องนี้สร้างแรงบันดาลใจ. ให้ผมเลยคับบ. ชอบๆๆๆ

2019????ชอบดูๆมา3ปีละ

ผมดูเรื่องนี้ตั้งแต่ปี 57-58 ดูแล้วดูอีก ดูแล้วรู้สึกมีกำลังใจดีนะครับผมว่า ทุกวันนี้ก็ยังวนกลับมาดูซ้ำๆ

ต่อไปนี้กูจะใช่เดือนละ800-1000เห้อ

ผมจะบอกให้นะครับ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครอีกครับ ใครไม่เคยลำบากไม่รู้หรอกครับ ละครเขาจะเขียนบทยังไงก็ได้ แต่ชีวิตจริงมันจะไม่เหมือนละครครับ

ผ่านมาแล้วครับ ทุกคนมีอะไรแบบนี้ บางคนยิ่งกว่านี้ แต่แค่่นี้ก็มีกำลังใจในการใช้ชีวิตแล้วครับสู้ๆนะครับทุกคนผมเชื่อว่าคนที่มาดูและดูจนจบคื่อยอดนักสู้ทั้งนั้นครับ ปาดน้ำตาแพพ

โจทย์ของชีวิตนี่แหละครับความสุขของชีวิตที่มีกันทุกคนครับคือครอบครัวเหนื่อยก็พักช้าได้แต่ขอให้สู้ครับโคตรโดนใจผมเลยครับ...👍👍👍

สถานีรถไฟวัดสิงห์ บ้านผม คับกดลไน์ให้กระจาย

ผมเชื่อว่าเรื่องนี้ เป็นแรงบันดาลใจให้กับใครหลายคนที่กำลังท้ออยู่ ให้มีแรงสู้ต่อได้ครับ❤️

2020 เจอวิกฤติ​โรคระบาด #กำลังใจดีสุดๆ

ผมดุไม่ตํ่ากว่า10รอบ

ชอบตอนที่พงษ์ไปยืนหน้าร้านข้างมันไก่ ดูพงษ์มีความสุขมาก

สู้ไปดันไปครับ #ลูกอิสานเฮา👆👆

ดีต่อใจ สัมผัสได้ตรงในความรู้สึก ....ขอบคุณเลยครับทุกคนที่มีส่วนช่วยทำวิดีโอชุดนี้ แล้วสื่อออกมาให้ได้ดู

ดูแล้วน้ำตาใหล ดูทุกครั้งที่คิดถึงเมียและลูกๆ สุดยอดครับ

เราเคย เจอแบบนี้ แต่เราหนักกว่าเพราะ เรามีแค่50 ต้องอยู่ให้ได้1อาทิตย์เงินเดือนออก เราซื้อน้ำพริก12บาท ข้าววันล่ะถุง5บาท แบ่งกิน2มื้อ ก็อยู่ได้นิ พอถึงวันเงินออกเหลือด้วยนิดนึง

ดูแล้วน้ำตาไหลเลย...ทำตามแบบอย่าง อ้าว ! เราก็ทำได้นิน่า เดือนแรกผ่านไป เดือน 2 เริ่มสนุกแล้วสิค่ะ แต่เราหารค่ากับข้าว 2 มื้อ มื้อเช้ากับเย็น แต่กลางวันมีอาหารพิเศษฟรีอยู่แล้ว สู้ ๆ ค่ะ นี่แหละค่ะตัวคนเดียวทำอะไรก็ดีไปหมด สบายใจ