ถูกแย่งลูกสาว..🇹🇭태국에 뺏긴 딸.. 

เขาไม่ได้เล่นค่ะ เม้นท์อะไรเนี่ย แม่ที่ไหนก็อยากให้ลูกอยู่ใกล้ๆทั้งนั้น แม่เขารักและห่วงลูกเขา แต่ยอนเขาอยากอยู่ที่ไทย แม่เลยเสียใจที่ลูกไม่กลับไปเกาหลีด้วยกัน 😑

คุณแม่เค้าร้องไห้คงเพราะอยู่ด้วยกันนาน พอจะกลับก็เลยคิดถึง อยากให้ลูกไปอยู่ด้วยใกล้ๆกัน กทม.ดีแค่ไหนคุณแม่ก็ไม่รู้สึกว่าเหมือนบ้าน อาหารอร่อยแค่ไหนก็ไม่ใช่บ้าน เหมือนเราไปเที่ยวประเทศอื่น ถึงดีแค่ไหน สุดท้ายเราก็อยากกลับบ้านค่ะ แต่ยอนแต่งงานแล้ว มีครอบครัวกับคนไทย และรู้สึกชอบประเทศไทยมากกว่าที่จะกลับไปเกาหลี ในฐานะที่เป็นทั้งแม่และเป็นทั้งลูก เราเข้าใจความรู้สึกของทั้ง 2 คนนะคะ คนเป็นแม่ เลี้ยงและดูแลลูกมาตั้งแต่เล็กจนโต วันนึงลูกอยากไปอยู่ที่อื่นที่ไม่ใช่เกาหลี แม่ก็ย่อมรู้สึกมากเป็นธรรมดา ถ้ายอนอยู่จังหวัดอื่นในเกาหลี แม่อาจจะไม่รู้สึก"ไกล"มากเท่านี้ นี่ถือว่าแม่ยอนก็อดทนมากนะ คิดถึงลูก แต่ก็ยอมรับในสิ่งที่ลูกตัดสินใจมาตลอด ถึงใครจะบอกว่าเกาหลีไทยแค่ 5 ชม. แต่การเดินทางข้ามประเทศไปมาบ่อยๆไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับบางคน เห็นแม่ร้องไห้แล้ว ทั้งสงสาร ทั้งเข้าใจความรู้สึกเลย อดทนนะคะคุณแม่❤

ติดตามคลิปยอนมาตลอดทุกครั้งทีพ่อแม่มาเค้ามีความสุขยอนก็ด้วย ยอนเค้าเคยถามพ่อแม่เรื่องที่เค้าจะอยู่เมืองไทยก็เสียใจทุกคนนั้นแหละยอนเค้าเคยเรียนที่ญี่ป่นมาก่อนแล้วก่อนหน้านี้ก็ไปหลายที่จนมารักกับหนุ่มไทยพ่อแม่เค้าก็คิดอยู่ว่ายอนคงไม่อยู่ที่เกาหลีแน่ๆในใจเค้ารู้อยู่ พ่อแม่ที่ไหนก็อยากให้ลูกมีความสุขเสมอแม้จะอยู่ไกล้ ไกล. พ่อเค้ายังบอกว่าดีที่อยู่เมืองไทยใกล้ๆ

@@toonkaopun9250 ถึงเค้าจะบอกว่าเค้ารับรู้และยอมรับในสิ่งที่ลูกเลือก ... แต่ใครจะห้ามความคิดถึงของแม่ได้คะ ฟีลแยู่คนละจังหวัดมันไม่เหมือนอยู่กันคนละประเทศ แม่คงอยากให้ยอนกลับไปด้วย เพราะอยู่ด้วยกันนานๆ ก็อยากอยู่ด้วยให้นานกว่านี้ เวลาที่เราอยากอยู่กับคนที่เรารัก "นาน"แค่ไหนก็ไม่เคยพอหรอกค่ะ แต่คนส่วนใหญ่มักใช้ความรู้สึกนี้กับแฟนมากกว่ากับพ่อกับแม่ไง จะงงว่าใกล้แค่นี้ร้องไห้ทำไม เอาจริงๆเดินทางข้ามประเทศเหนื่อยกว่าเดินทางในประเทศนะคะ ขึ้นเครื่องบินแต่ละครั้งใช่จะเป็นของสนุก แม่ยอนร้องไห้ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเราค่ะ #ในฐานะแม่คนนึง ความรักความคิดถึงมันห้ามกันไม่ได้หรอก

ค่ะ🙏🙏🙏🙏