ถ้าไม่คิด แล้วเอาอะไรมาพูด?  

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ

สาธุ

สาธุ

สาธุ ๆ ๆ ๆ

สาธุ

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ

สาธุๆๆ

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

ผู้ปฏิบัติมีปัญญาเกิดด้วยพลังบุญ

ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้วคุณ ทุกอย่างปรับเปลี่ยนไปตามกาล ในสมัยพุทธกาล โยมสร้างวัดถวาย สมัยนี้มีม่ะคนสร้างวัดถวายสงฆ์ ในป่าพระก็อยู่ยากแล้วสมัยนี้ น้ำ ผลไม้ หาแทบไม่เจอ ไม่เหมือนสมัยพุทธกาล แซะพระสงฆ์ไม่กลัวบาปกรรม คุณนับถือพุทธหรือเปล่า?

อันนี้ทุกสรรพสิ่งเกิดมาในโลกก็ต้องทำที่อยู่ แม้แต่คุณที่มาเม้น ยังต้องมีบ้านต้องอาศัย ถ้าไม่สร้างวัดหรือกุฏิอยู่ จะให้อยู่ในถ้ำ อยู่บนต้นไม้หรอคะ อันนี้สงสัยจริง

ขอคิดแป๊ปนึง

คนเขากราบทั่วโลกแล้วยังมาว่าระวังเดี๋ยวฟันจะผุหมด

@@yasawadee7231 อย่าเชื่อใครจนกว่าตนเองจะได้รู้ได้เห็นได้สัมผัสเองนะจ้ะสิบอกไฮ้เด้อ@Yasawadee นิพพานนั้นอยู่ใกล้นิดเดียวอยู่ข้างในตัวเรานี่แหละเพียงแค่จิตเป็นสมาธิก็พบกับนิพพานแล้วแล้วนิพพานนี้ไม่มีเกิดแก่เจ็บตายเห็นอยู่ชัดๆมึงเชื่อกูสี้ส่วนภพชาติชรามรณะที่แล้วๆมามึงก็จะเห็นว่ามึงมีภพชาติชรามรณะติดมาตลอดสายจนถึงที่ภพที่เป็นมนุษย์นี่แหละกูสิบอกให้ส่วนใอ้แว่นฟันหรอชอบหัวเราะอากๆๆๆอย่าไปใส่ใจมันมากเลยเสียเวลาเปล่าเอาเวลามาอยู่กับตนเองให้มากๆเพื่อฝึกจิตตนเองให้เกิดเป็นสมาธิจะดีกว่านะ

ประมาณนาทีที่ 17

สาธุ

สาธุ

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

สาธุ 🙏🏻 สาธุ🙇🏻สาธุ😇

ไปเปิดดูคำว่าสิ้นคิดในพจนานุกรมนะครับ นั้นแหละคือคำตอบที่ถูกต้อง

สาธุค่ะ

ก็ลองไปที่วัดท่านก่อนๆที่จะพูดไม่ดีกรรมมันเร๋็วมากนะคุณ

ความทุกข์ คือความลำบากความไม่สบายกายไม่สบายใจ ในสภาพที่ทนได้ยาก สภาพที่บีบคั้นทรมาร เพราะฉะนั้นความทุกข์ไม่ได้มาจากความคิดหรอกครับ ความคิดเกิดจากสิ่งเร้าจากอายตนะ6มากระทบจิตจึงเกิดปรุงแต่งแห่งตนเรียกว่าสังขาร จึงเกิดตัณหาอุปาทานในจินตนาการมโนภาพรูปลักษณอาการต่างๆจึงเรียกว่าความคิดครับ จริงๆแล้วทุกข์มันเกิดจากการเกิด ถ้าไม่มีการเกิดก็ไม่มีการทุกข์ เพราะเกิดมาจึงมีความลำบาก จึงมีความไม่สบายกาย จึงมีความไม่สบายใจ จึงมีเจ็บป่วยชรามรณะพลัดพลากจากของรักของหวง ล้วนเป็นทุกข์ทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นพระพุทธองค์ทรงกล่าวไว้ใน ปฏิจจสมุปบาทคือเหตุปัจจัยในขันธ์5อันเป็นกองทุกข์ จะดับทุกช์ได้ก็ต้องฝึกทำใจให้ปล่อยวาง จะพ้นทุกข์ได้ก็ต้องละกิเลสแลสังโยชน์ให้สอาดบริสุทธิ์ ปราศจาก รัก โลภ โกรธ หลง และอัตตาตัวตน อันเป็นอนัตตาธรรมและดับขันธ์ปรินิพพาน อันว่างเปล่าไม่ปากฏในภพภูมิใดๆอีกเลย นั้นแหละคือพ้นทุกข์ ที่แท้จริง คือการไม่เกิดนั้นเอง