หลวงปู่มั่นท่านสอน
ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน
สิ่งสำคัญของการปฏิบัติก็คือการมีสติในชีวิตประจำวัน
ทำสมาธิมากเนิ่นช้า ติดความสงบ
ติดความสุขอยู่อย่างนั้น
เนิ่นช้า ไม่ได้ช้าปีสองปี
อาจจะช้าถึงแปดหมื่นกัปป์ก็ได้
ทำสมาธิแล้วไปอยู่พรหมโลก เป็นอรูปพรหม
อายุยาวมาก เพราะไม่มีร่างกายที่จะแก่ ที่จะเจ็บ ที่จะตาย มีแต่จิต
เพราะอย่างนั้นทำสมาธิมากเนิ่นช้า
(2)
คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน
เวลาเราพิจารณาธรรมะไป จิตต้องใช้พลังงาน
ใช้ไปเรื่อยๆ จิตใจฟุ้งซ่าน ก็ต้องกลับมาทำความสงบใหม่
พอจิตใจสงบแล้วก็ออกพิจารณา
หรือถ้าเราชำนาญในการทำวิปัสสนาแล้ว ไม่ต้องไปคิดพิจารณา
ออกจากความสงบแล้วจิตจะทำวิปัสสนาเองเลย เดินเอง
ในรูปแบบเราก็ทำสมาธิไป
จิตมีแรงแล้วก็พิจารณากายก็ได้ จิตก็ได้ ให้มันทำงาน
จนกระทั่งจิตมันคล่องตัวในการดูไตรลักษณ์
สามารถดูไตรลักษณ์ได้ด้วยตัวเอง
สติระลึกรู้กาย ปัญญาเห็นไตรลักษณ์ของกาย
สติระลึกจิต ปัญญาเห็นไตรลักษณ์ของจิต
อย่างนี้จิตเดินวิปัสสนา ทำไปเรื่อยๆ
ช่วงไหนควรทำสมถะก็ทำสมถะ
ช่วงไหนควรเจริญวิปัสสนาก็เจริญวิปัสสนา
จะต้องรู้ด้วยตัวเองว่าตอนไหนควรทำอะไร
พระพุทธเจ้าท่านถึงบอกว่า
ธรรมะที่ควรเจริญด้วยปัญญาอันยิ่ง
คือสมถะและวิปัสสนา
-
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
8 กันยายน 2562 ไฟล์ 620908A ซีดีแผ่นที่ 84
--
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: dhamma.com
dhammat...
/ dhammadotcom
line.me/ti/p/~@...
ปฏิทินแสดงธรรม
www.dhamma.com...
แผนที่เดินทางไปวัด
goo.gl/maps/Ab...
20 сен 2024