ทำไมเด็กจบใหม่ ตกงานมากที่สุด | KEY MESSAGES #12 

หมดหวังกับอนาคตประเทศแล้วครับ มีแต่คนแก่ๆทำงาน คนเดิมๆ หน้าเดิมๆ ปัญหาเดิมๆ พอจะมีคนรุ่นใหม่ขึ้นมาทำงาน ก็ไปปิดโอกาสเค้า ได้แต่ลุงแก่ๆ เดินก็ไม่ไหว นั่งฟังยังหลับ สัปหงก มาทำงาน ไม่รู้จะไปหวังอนาคต อะไรกับประเทศ

เป็นคนนึงที่จบปริญญามาไม่ได้ใช้งานในสิ่งที่เรียน เพราะตอนเด็กไม่รู้ว่าควรเรียนอะไรที่เหมาะกับตัวเองหรือความต้องการตลาด เหมือนเรียนๆไปก่อนเพื่อให้มีปริญญา สุดท้ายตอนนี้ทำงานในสิ่งที่ไม่เกี่ยวกับตัวเองเรียนจบมาเลย มันสะท้อนว่าการศึกษาบ้านเรามันผิดพลาดเชิงโครงสร้าง ตั้งแต่กระดุมเม็ดแรก ควรบ่มเพาะให้เด็กได้เรีบนรู้เน้นการปฏิบัติจริง และให้คุณค่ากับการฝึกฝนเชิงทักษะ มากกว่าเน้นอยู่แต่ตำราวิชาการ กับค่านิยมว่าจบสถาบันไหน สุดท้ายแล้วการทำงานจริงมันขึ้นอยู่กับทักษะความชำนาญในการทำสิ่งนั้น ซึ่งก็สัมพันธ์กับโครงสร้างตลาด เศรษฐกิจ พอทุกอย่างโครงสร้างพื้นฐานแย่มันก็โยงกันไปหมด ยิ่งระบบการศึกษาบ้านเราก็ไม่ได้มีคุณภาพมาตรฐานเดียวกัน และที่สำคัญจบมาตลาดไม่รองรับก็ไม่รู้จะเรียนทำไมเหมือนกัน

ประเทศเรากำลังเป็นแบบนี้ 1. คนเรียนจบปริญญา​ตกงาน 2. เมื่อตกงานไม่อยากมีลูก 3. พวกค้ายาหาเงินได้วันละ 1,000 4. พวกมันออกลูกทีละ 3 คน 5. ประชากรไร้คุณภาพ มันบ่งบอกได้ถึงว่ารัฐบาลมันอยากอุ้มคนชั่วมากกว่าคนดี

ทักษะที่นายจ้างต้องการมาขึ้น - ภาษาอังกฤษ - ดิจิทัล - critical thinking (คิดเชิงวิพากษ์) Soft skill - teamwork ทํางานเป็นทีม - creativity ความคิดสร้างสรรค์ - adaptability การปรับตัวได้เร็ว

ค่านิยมมีส่วนมากๆค่ะ ตั้งแต่เกิดมา จำความได้คนถูกยัดความคิดว่าต้องเรียนต่อปริญญา ทั้งที่จริงๆแล้วประเทศเราไม่ได้ต้องการคนจบปริญญามากขนาดนั้น พอคนจบปริญญาตรีก็ต้องการงานที่สมกับที่ลงทุนไปเรียน อยากได้เงินเดือนสูง พอไม่ได้ก็ไม่ทำ มันไม่สมศักดิ์ศรี นอกจากนี้ เด็กไทยพอเรียนจบ ม.6 ก็เข้ามหาวิทยาลัยทันที มีเยอะที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วอยากมาเรียนสาขาที่เลือกหรือไม่ เราเสียดายแทนเด็กหลายคนที่มาเรียน ป.ตรีทั้งๆที่ยังไม่รู้จักตัวเอง เราอยากให้ค่านิยมเปลี่ยนไป อยากให้เด็กจบ ม.6 ลองไปทำงาน ไปมีประสบการณ์ชีวิต และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ส่วนจะเรียนต่อหรือไม่ก็ค่อยคิดดู

ประทับใจมากค่ะ เราที่เรียนครูมา4ปี ฝึกสอน1ปีแบบออนไลน์100% แต่ไม่สามารถนำความรู้4ปีที่เรียนมาใช้ได้เลย เพราะหลักสูตรสอนแบบออนไซต์ ทำให้รู้แล้วว่า เราไม่ได้อยากจบมาแล้วทำงานในระบบราชการแบบนี้ ถูกกดขี่เป็นแรงงานทาส สงสารนักเรียนมาค่ะอยากจะสอนให้ความรู้ที่ดี สร้างคนที่ดีมีคุณภาพ มีแรง มีไฟ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ในระบบแบบนี้ ท้อนะคะ พอดูคลิปนี้ก็ทำให้เข้าใจบริบทภาพรวมมากขึ้น โทษใครไม่ได้จริงๆ เพราะก็ผิดกันทุกคนรวมถึงตัวเราที่แม้เห็นปห.แต่ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ เป็นกำลังใจตัวเองและทุกคนค่ะ

จากประสบการณ์จบ ป.ตรี สตาร์คงานจริงได้ 12,000-13,000 ไม่ถึง 15,000 ค่ะ พอมาเป็นแม่ค้าได้ต่อเดือน 14,000-18,000 แถมมีเวลาให้ครอบครัว ไม่ต้องไปแก่งแย้งชิงดีกันสบายใจกว่าเยอะค่ะ คนอายุ 40 อัพก็โดนบีบให้ออกแล้ว ค้าขายดีกว่าค่ะ

เรียนจบที่แคนาดา งานรอก่อนจบเลยค่ะ การศึกษาที่นี่มีคุณภาพเอาไปใช้งานได้จริง หลักสูตรไม่ครอบจักรวาลเหมือนไทยค่ะ

เราเป้นอีกคนที่จบแค่ปวช. ทำงานตั้งแต่18ค่ะ แต่ทำที่บ้านเป็นงานเอกสาร มีทั้งลูกค้าของที่บ้านเอง ทั้งหาลูกค้าเอง ทำเพจเฟสบุ๊ค แล้วก็ปากต่อปากด้วยค่ะ ดีลกับลูกค้า ดีลกับหน่วยงานราชการ จนมาเจอโควิด ทีนี้ต้องเข้ากทม.ไปหางานค่ะ ทำที่แรกบ.ใหญ่สัญญาจ้าง3ด. ที่2บ.ขนาดปานกลาง11ด. ที่สุดท้าย บ.เจ้านายต่างชาติเงินเดือนเท่าเด็กจบใหม่ตอนนี้ได้20+แล้วค่ะ ได้ฝึกภาษาด้วย เคยทำบ.คนไทย กับ ต่างชาติ มันก็ต่างกันอีก เพราะของไทยเราส่วนใหญ่ดูวุฒิ ส่วนต่างชาติดูประสบการณ์และให้โอกาส การทำงานก็ต่างกันด้วย

ดัชนีการว่างงานในประเทศไทยผมไม่ค่อยได้เห็นมีใครมาพูดซักเท่าไหร่ (หรือผมไม่ติดตามข่าวไม่แน่ใจ) แต่ต่างประเทศดัชนีการว่างงานถือเป็นเรื่องสำคัญ เป็นตัวเลขที่มีผลต่อเศรษฐกิจสูง และยังบ่งบอกถึงประสิทธิภาพการบริหารงานของรัฐบาลอีกด้วย ผมขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆครับ

เห็นด้วยค่ะ ประเทศไทยระบบการศึกษาไม่สอดคล้องกับความต้องการของสายอาชีพงานที่เกิดขึ้นใหม่ และเด็กเสียเวลาเรียนบางหลักสูตรเยอะเกินไป 4 ปี อาจเรียนได้ถึง 4 หลักสูตรวิชาชีพ นักศึกษาส่วนมากอาจจะเรียนเพื่อมุ่งสู่การเป็นข้าราชการ แต่กลุ่มที่เรียนมุ่งเน้นด้านพัฒนานวัตรกรรม และการวิจัยเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีอาจจะมีน้อยมากๆ

ทำรายงานแบบนี้ต่อไปครับ journalism ที่ผมหามานาน ดูน่าเชื่อถือ แล้วมีหลักฐาน การนำเสนอดูสากลนำเสนอให้สังคมไทยต่อไปครับ

ยินดีรับนักศึกษาจบใหม่ (มีประสบการณ์ 5 ปี จะพิจรณาเป็นพิเศษ)

ปัญหาที่สำคัญอีกประการคือ attitude ของเด็กรุ่นใหม่ เช่น รักสบาย รักอิสระ ขาดความอ่อนน้อม และ ความรับผิดชอบต่ำ บางครั้งเกิดคำถามว่าใน 100 คน มีกี่คนที่ขยัน และสามารถให้เต็มร้อย ส่วนตัวคิดว่า attitude ของเด็กรุ่นใหม่น่าเป็นห่วง

ผมเริ่มเข้าใจถึงปัญาหาผู้นำ รัฐบาลไม่มีวิสัยทัศน์แหละ แบบผูกขาดนั่งกินภาษีปชช. ในระยะยาวมันจะเริ่มส่งผลกระทบอย่างไร พูดยากเรื่องจิตสำนึก เพราะบางคนครอบครัวอิ่มท้องตัวเองสบายก็ถือว่าทำถูกต้องแล้วโดยที่ไม่สนใจคนอื่น แต่ถ้าคนที่มีจิตสำนึกจริงๆถ้าทำไม่ได้ หรือ ไม่ดี ผมว่าเขาจะรับผิดชอบกับผลกระทบ เอาผลประโยชน์ส่วนร่วมมาก่อนส่วนตน ซึ่งมันมีผมเชื่อแต่คงสู้พวกมีการเมืองเล่นพวกไม่ไหว น่ากลัวถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปประเทศเราคงหนีไม่พ้นประเทศยากจนแน่ จริงๆผมว่าในไทยมีคนเก่งเยอะน่ะแต่แค่ไม่ได้รับโอกาส มันเหมือนโรงเรียนข้อเสียคือไม่ได้สอนให้เด็กเรียนรู้ที่จะล้ม ปรับตัว มีแต่จำๆไปสอบเพื่อแข่งขันซึ่งแม่งแทบไม่ได้ใช้เลย ช่วงนี้คงต้องทำอย่างไงก็ได้ให้รอด เลิกพูดเรื่อง passion ได้เลยถ้าไม่ได้เกิดบนกองเงิน

เหนื่อยและ ลำบาก...จบมาหางานทำไม่ได้ หรือ ดีหน่อย ได้งานแต่เงินไม่พอใช้ เลี้ยงตัวเองยังไม่รอด เหตุนี้ถึงไม่อยากมีครอบครัวกัน...ครั้นจะเรียนที่จบมาแล้วมีใบประกอบวิชาขีพ ก็หัวไม่ถึงอีก...ส่งผลแน่ กับตลาดแรงงานการพัฒนาประเทศ....

ปัญหาจริงๆ ... คือ ค่าจ้างและเงินเดือน ความรู้/ทักษะ ในการทำงานที่คนจ้าง ต้องการมันน้อย ... ความรู้/ทักษะ ที่คนจบ ป.ตรี มีจริงๆมันเยอะกว่า ที่คนจ้างต้องการ ปัญหาจริงๆ ... คือค่าจ้าง ถ้าไม่อยากจ่ายค่าจ้างเยอะ ต้องลดสาขาที่นายจ้างไม่ต้องการ ให้ลดลงฯ

เป็น บทสรุปตกงาน ที่ดีที่สุด... เรียนเสนอรัฐบาล ลดการผลิต สาขาที่จบมาแล้ว ตกงาน... เพิ่ม การผลิต สาขาขาดแคลน... เช่น หลักสูตรนวดแผนไทย(คนสูงอายุปวดเมื่อย นวดกันบ่อย) ผู้ช่วยพยาบาล อาชีวะ-ช่าง หมอฟัน พยาบาล หมอ... ทำเว็บไซต์ ติว-สอบ มาตรฐานภาษาอังกฤษ (ให้ ทุกคนที่จะเข้าระบบราชการ ต้องสอบเทียบ)

ความเห็นส่วนตัว 1. รัฐให้อิสระกับ มหาวิยาลัยในการเปิดคณะต่าง (เยาวชนวาดฝันอย่างสวยหรู) 2. ค่านิยมของผู้ปกครอง ที่เห็นลูกใส่ชุดครุยดูสง่างาม ( น่าจะหางานง่าย) 3. รัฐให้ค่านิยมที่ผิดๆจากข้อ 1. แต่ละเลยเด็กที่เรียน สายอาชีพ หรือ วิทยาลัยเทคนิค ฯลฯ 4, อวดอ้างเด็กจบ ป.ตรี ได้ งด. 15,000บ. (ไม่ติดตามความเป็นจริง บางแห่งจ้างแค่ 5000) 5.ตลาดแรงงานไปกระจุกที่เมืองใหญ่ มีอีกเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้ปัญหาด่วน.... 1. โดยรัฐ ต้องจริงจังในการพัฒนาวิยาลัยอาชีวะให้มีคุณภาพ และ เปิดวิทยาลัยอาชีพเพิ่มในทุกๆจังหวัด เน้น...... สาขาเกษตกรรม (ปิดรับคณะต่างๆใน ม. ที่เรียนแล้ว หางานทำไม่ได้) 2. สร้างแรงจูงใจให้เยาวชนเห็นคุณค่าของการเรียนรู้ที่ได้ปฎิบัติจริง และรับรองมีงานทำ ให้เงินเดือนสูงกว่า ป.ตรีที่จบจาก ม. แนวคิดนี้ส่วนหนึ่งจะดึงเยาวชนกลับภูมิลำเนา ถ้าผู้ใหญ่ที่มีอำนาจ และเห็นแก่เยาวชนของชาติจริงๆ น่าจะลองเอาไปเป็นแนวคิด

1.ทัศนคติ.ของนศ.จบใหม่ไม่ตรงกับทัศนของเจ้าของกิจการ.2.รัฐสั่งเข้าแรงต่างชาติ 3.ผลิตคนไม่ตรงกับสายงาน

อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักโรค เครื่องนุ่มห่ม เท่านั้นที่สำคัญกลับชีวิต ถามว่าที่เรียนมาทั้งหมดก็นำมาใช้ใน ปัจจัย 4 ทั้งนั้น มนุษย์สร้างระบบมาเพื่อเป็นทาสชั้นดีในการปกครอง ระบบการศึกษาก็อยู่ในนั้น

ใช่ค่ะ ไม่เน้นการศึกษา ในช่วงโควิด ทำให้พ่อแม่หมุนเงินไม่ทันเพราะกิจการต้องหยุด ลูกๆไม่มีเงินค่าเทอม มหาลัยไม่มีความเห็นหรือยื่นมือเข้าช่วย จึงต้องลาออกมาหางานทำโดยใช้วุฒิ ม.6 และเริ่มต้นเรียนใหม่ โชคดีที่ลูกๆเข้าใจและไม่ท้อในเรื่องเรียนที่ต้องการจะเรียนให้จบอย่างน้อยปริญญาตรี และค่อยหาทางเรียนต่อไปจนกว่าจะได้ดั่งที่หวังไว้

จริงค่ะ คนทำงานโรงงานตำแหน่งพนักงานฝ่ายผลิตมีคนจบป.ตรีเยอะมากเเต่หางานที่ใช้วุฒิป.ตรี ไม่ได้เลยต้องทำตำแหน่งสายการผลิต

อาจารย์มหาวิทยาลัยบางคนยังไม่เคยทำงานในชีวิตจริง เรียนอย่างเดียว แล้วก็มาเป็นอาจารย์เลย อาจจะไม่มีประสบการณ์ในการแนะนำนักศึกษาได้มากนักที่จะเข้าสู้ตลาดการทำงานที่แข่งขันสูง

ขอบคุณที่นำเสนอรายงานดีๆ เพราะจะเป็นแรงกระตุ้นที่เป็นประโยชน์ต่อผู้รับผิดชอบโดยตรง ให้เร่งปรับปรุงให้ดีขึ้น

สำหรับผมขอชื่นชมทีมงานและผู้บริหารของ The standard ทุกท่านมาก ที่ช่วยกันผลิตสื่อที่มีคุณภาพ สามารถสื่อให้ผู้ฟังเข้าใจอย่างชัดเจนและเหมือนเป็นอีกกระบอกเสียงที่คอยสื่อให้ทุกคนรับรู้ถึงปัญหาต่างๆ เนื้อหาแต่ละ Episode ดีมากๆ จริงครับ

ผมคือหนึ่งใน20%ที่มาเป็นไรเดอร์ส่งอาหาร เนื่องจากงานประจำที่ผมทำอยู่มีเงินเดือนอยู่แค่ 13,000 ซึ่งมันทำงานเกี่ยวกับสาขาที่เรียนมา ซึ่งสำหรับตัวผมมันไม่สามารถนำมาเลี้ยงครอบครัวได้ ทำได้แค่ประครองการใช่ชีวิตประจำวันของตัวเอง ผมจึงยอมมาเป็นไรเดอร์รายได้อาจไม่คงที่แต่ผมสามารถที่จะทำงานระยะเวลามากขึ้น มันเหนื่อยกว่างานประจำแต่มันก็เลี้ยงครอบครัวได้

มองจากฝั่งมหาลัยเองก็ใช่ย่อยนะ พวกอาจารย์ถูกบีบให้เปิดหลักสูตรอะไรที่มันไม่จำเป็นก็เยอะ เพียงเพื่อให้ตัวเองมีงานทำ มหาลัยมีเงินมาลง แต่เด็กมาเรียนจบออกไปชะตากรรมเป็นไงรับผิดชอบตัวเองไปดิจ้า หึๆ บางคนมีกิจการที่บ้านรออยู่แล้ว มาเรียนเอาวุฒิพอให้รู้ทันงานเอกสารเท่านั้นแหละ ส่วนคนที่บ้านไม่มีอะไรให้เลย...สู้ๆนะ

ถ้าผ่านเวลาไปเรื่อยๆคนไทยจะปรับตัวเองครับ เช่นพ่อแม่เรียนมาแล้ว ปริญญาไม่มีความสำคัญจะบอกลูกหลานเอง ว่าไม่ต้องเรียนให้สูงแต่เอาตัวให้รอด ค่านิยมจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆครับไม่ต้อวทำอะไรมัน

ตกงานเยอะไม่ใช่แต่เด็กจบใหม่ครับ บริษัทผมเอาคนออก 150 คน เพื่อลดต้นทุน กลายเป็นคนตกงานตอนอายุ 35 เพราะสภาพเศรษฐกิจที่แย่ กำลังซื้อคนต่ำ ยอดขายลดลง บริษัทต้องลดต้นทุนเพื่อรักษาอัตรากำไรของบริษัท.. นี่แหละเหตุผลหลัก

หลายปัจจัยครับ พิษเศรษฐกิจ บริษัทเกิดใหม่น้อย มีเทคโนโลยีเครื่องจักรกลมากขึ้น นายจ้างหันไปจ้างคนที่วุฒิต่ำกว่าเพื่อลดเงินเดือน และอีกหลายๆอย่าง ที่สำคัญคือการเลือกคณะที่เรียน หลายคนเลือกคณะที่ชอบ เลือกที่เรียนจบง่าย คิดแค่อยากจบปริญญาให้พ่อแม่ภูมิใจแต่ไม่ทันได้คิดจบไปจะทำอะไร แทนที่จะเรียนในคณะที่จบไปทำอาชีพที่ตลาดแรงงานต้องการ

ที่เจอนะ 1.เลือกงาน ตากแดด/ตวจ ไม่เอา 2.เงินน้อยไม่สมัคร อยากได้เงินเยอะ แต่ไม่มี ปสก 3.ทำวันเสาร์ไม่สมัคร 4.สาขาที่จบมาเกร่อจัด คือเอาสาขาไหนมาทำก็ได้ ไม่จำเป็นสาขาเฉพาะ ตอนเอ็น ก็ขอให้เข้าได้พอ ไม่มองอนาคต 5.ทำงานไม่ทน อดทนไม่เป็น เข้ามาแปปเดียวออก แล้วบอกไม่อยากโดนกดขี่

บริษัทธุรกิจเกิดใหม่น้อยลง เพราะไม่เกิดการแข่งขัน ผูกขาดแค่บางเจ้า บริษัทเ่ลยต้องปรับตัวให้องค์การขนาดพอดี ไม่ใหญ่เกินไป การจ้างงานต้องการพนักงาน ทำอะไรได้หลายๆอย่าง แต่กดเงินเดือน น่าเศร้าจิงๆครับ บริษัทฝรั่งเวลาทำงานก็ทำอย่างเดียวไปเลย ไ่ม่ต้องทำหลายๆ อย่าง บริษัท คนไทย คนจีน

ทุกวันนี้เห็นพ่อแม่ต่างดีใจส่งลูกเรียนจบ คนเรียนจบก็ดีใจ แต่หารู้ไม่สิ่งที่ควรดีใจมากที่สุดคือการหางานทำได้และไม่เป็นภาระกับคนในครอบครัว

สำหรับผมคิดว่า ตัวผมคงจะดันตัวเองไปเรียนต่อนอกให้ได้ เพราะผมคิดว่าผมคงไม่เหมาะกับที่นี่จริงๆ ใครที่จะไปก็สู้ๆนะครับ เป็นกำลังใจให้

เมื่อ 20 ปีที่แล้ว เงินเดือนเริ่มต้น 15,000 ผ่านมา ยี่สิบปี ก็ เท่าเดิม !!

ฟังมาดีหมดแต่ลงท้ายก็จบแบบมองหานักลงทุน แท้ที่จริงแล้ว เด็กไทยต้องรู้ว่าเรียนเพื่ออะไร แล้วต่อยอดการศึกษาเป็นวิชาชีพ รัฐต้องสร้างภาคตลาดภาคการผลิตแล้วสนับสนุนให้คนไทยเป็นผู้ผลิต สร้างเทคโนโลยีของตัวเอง แล้วสนับสนุนภาคการส่งออก …. การอัดฉีดเงินเข้าระบบ มันเป็นไฟไหม้ฟาง ไม่นานก็หาย รู้แต่ก็ทำอยู่ได้…

ปริญญาเกร่อ ควรแบ่งการเรียนเป็น Academy และ Professionalให้ชัดเจน

มันจริงถึงจริงที่สุด นี่จบมานานงานยังไม่มีทำ ถ้าไม่มีธุรกิจครอบครัวก็คงแย่ ใครที่ยังหางาน ก็เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆ

ผมเคยทำงานธนาคารด้านเงินฝาก มีแค่2อาชีพ ที่มีรายได้หลังเกษียณคือข้าราชการ กับ เจ้าของธุรกิจ ผมก็เลยลาออกธนาคารมาสอบข้าราชการใช้เวลา2ปี ตอนนี้ผมสอบติดแล้วแต่ต้องมาดูว่าจะเรียกถึงป่าว ส่วนเอกชนนี้สมัครไปไม่เคยได้เพราะ1ต่อ20 คน ต้องไปสมัครแบบสอบแข่งไป ถึงมีโอกาส

ปริญญาสังคมศาสตร์เปิดเยอะเต็มเมืองทั้งราชภัฏอีกทั่วประเทศ หลากหลายอาชีพไม่ต้องจ้างผู้จบปฺตรี ใครๆก็เรียนจบ ขอให้มีเงินค่าเทอม ปิดตาข้างนึงยังจบเลย

น่าแปลกที่อัตราการว่างงาน ของผู้ที่มีวุฒิปริญญาตรี กลับสูงกว่า ผู้ที่มีวุฒิรองลงมา ในในทางทฤษฎี หรือสมมติฐานเบื้องต้น ตัวเลขมันไม่น่าออกมาจากนี้ มันบ่งบอกถึงอะไร เห็นใจน้องๆที่ตั้งใจเรียนจนจบ เบื้องต้นทำอะไรได้ก็ทำไปก่อนเลย อาจจะไม่ได้ตามวุฒิ ก็ทำไปก่อนนะคับ สู้ๆ พี่น้องชาวไทย

ผมเคยทำงานทั้งบริษัทข้ามชาติและของไทย​ฝากน้องๆที่จบใหม่ขอให้เลือกบริษัทข้ามชาติก่อนเลย​ เพราะฟังก์ชั่นงานชัดเจนสมชื่อกับตำแหน่ง​ออแกไนเซขั่นขัดเจน​ ไม่มีการก้าวก่ายงานและไม่วุ่นวายตอนเวลาเลิกงานเคารพเวลาส่วนตัว​ ถ้าคุณเลือกบริษัทไทยๆ​ฟังก์ชั่นงานกับตำแหน่งที่คุณใส่หมวกจะงงๆสับสนเพราะฟังก์ชั่นงานคุณถูกใส่หมวกหลายใบมากจนมั่วเละไปหมด​ เวลาเลิกงานวันหยุดคุณก็จะถูกโทรตามโทรจิกตามแม้เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแม้คุณจะเคลียร์งานของคุณเสร็จก็จะมีงานที่คนอื่นมันทำไม่ได้โยนมาให้คุณจากเจ้าของเหียๆ​แถมการเมืองรุนแรงเพราะเจ้าของมาบริหารเองถ้าเจ้าของบ้าจี้หูเบาก็เสร็จทำให้เกิดการประจบสอพลอยิ่งกว่าบ้านทรายทองและออแกไนเซชั่นก็ไม่มีผลอะไรเพราะบริหารแบบแฟลตไม่ใช่เจดีย์

ส่วนผมไม่ตกงานอยู่แล้วครับพึ่งจบปริญญาตรีปีแล้วแต่ก็กลับไปทำสวนอยู่บ้านกับพ่อแต่ก็มีรายได้ วันละ 1,000-2,000 บาทต่อวัน

ช่วยเปรียบเทียบปริญาตรีสายสังคม กับสายวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี หน่อยครับ ดูเหมือน ป.ตรีสายสังคม คือสายที่หางานทำไม่ค่อยได้ เพราะเปิดกันเยอะ คนจบมาเยอะ ต้องการตัวเลขให้คนจบปริญญาตรีมาก โดยไม่คำนึงถึงตลาดงานที่รองรับครับ

- 2532 งาน หายากมากๆ ยุคนายกชาติชายโรงงานต่างทยอยมาตั้งในไทย งานมีมากขึ้นเรื่อยๆ ได้เปลี่ยนงานกันว่าเล่น มีหนังสือพิมพ์หางานเล่มหนาๆ งานมีมากมาย -ต่อมายุคแรงงานขาดแคลนจนปัจจุบันต้องใช้ต่างชาติ -ยุคนี้ปริญญาตรีมีมากมาย แต่งานไม่มีรองรับ ประเทศไม่ได้พัฒนาตามการศึกษาของคน ส่วนแรงงานก็ขาดแคลน ยังดีที่มีชาวพม่ามาช่วยไว้ได้ ***ลองหางานต่างประเทศดูครับ หลานสาวผมไปรับจ้าง ช.ม.หลายร้อย มีครอบครัวฝรั่งกำลังเปลี่ยนสัญชาติแล้ว

เบื่อพวกคนแก่ที่ไม่มีความสามารถในสายงานที่ตัวเองทำ แล้วดันทุรังจะบริหาร อนาคตของประชาชนต้องขึ้นอยู่กับกลุ่มคนที่ไม่มีความสามารถเหรอ เงินเฟ้อขึ้นเยอะมาก อยากรู้ต้องทนกับคนชุดนี้ไปอีกนานแค่ไหน เลิกขโมยอนาคตของเด็กได้แล้ว

อัตรางาน กับอัตราคนจบมันสัมพันธ์กันไหมล่ะครับ จะได้เข้าใจถูกประเด็น ว่า ว่างเพราะเอาแต่ผลิตออกมามากๆ หาเงินกับการศึกษาจนไม่ได้มองที่ความเป็นจริง หรือ งานไม่ตรง เลือกงาน คุณภาพไม่ได้ มันก็อีกเรื่องนึง

สิ่งที่ควรรุ่นใหม่จะต้องทำ คือ 1. ค้นหาตัวเองให้เจอ ว่าตัวเองมีใจรักเกี่ยวกับอะไร ทำอะไรเก่งเป็นพิเศษ หรือว่ามีเราคนเดียวที่ทำได้ และใช้สิ่งนั้นทำเป็นอาชีพของตนเอง อย่างเช่นผมมีใจรักในประวัติศาสตร์ ผมเคยผ่านการแข่งขันรายการแฟนพันธุ์แท้มาแล้ว และความรู้ความสามารถของผมเป็นที่ยอมรับในแวดวงสังคม การสอนวิชาประวัติศาสตร์แบบนี้ผมไปไหนพ้น 2. เราสามารถหาเงินได้จากสิ่งที่เราทำ ถ้าหากว่า เราชอบเล่นเกม อยากเป็นนักแคสเกม คำถามคือคุณมีจุดขายอะไร เพราะในยุคสมัยนี้ นักแคสเกมระดับแถวหน้า สามารถหาเงินได้จาก youtube คำถามคือถ้าชอบเล่นเกม แล้วเกมที่เล่นนั้นหาเงินให้กับคุณได้หรือเปล่า 3. มี จุดขาย ในสิ่งที่ทำ ยุคสมัยนี้ มีฟรีแลนซ์มากมาย แต่ความรู้ความสามารถนั้นไม่ใช่สิ่งเดียวที่จะใช้ในการประกอบอาชีพได้ การจะทำงานอะไรก็ตามแต่นั้นต้องมีจุดขายในตัวเอง คือมีแบรนด์ประจำตัว และเราคือกระบี่มือหนึ่งในเรื่องนั้น หากจะอยู่รอดในยุคสมัยนี้ 3 ข้อนี้ต้องครบ

ขอบคุณ​สำหรับข้อมูลดีๆครับ​

เป็น HR ของบริษัทเอกชนใน จ.ภูเก็ต มี นศ.ป.ตรี ที่จบใหม่และคุณสมบัติก็ตรงกับที่ประกาศรับ แต่ฝ่ายบริหารเขาก็เป็นฝ่ายที่คัดเลือกอีกที เช่น รับได้เพียงแค่ 5 คน แต่มาสมัคร 10 คน HR ก็ต้องคัดกรองไปให้กับฝ่ายบริหารเพื่อพิจารณา จะจ้างไม่จ้างขึ้นอยู่ที่ฝ่ายบริหาร (ส่วนตัวเห็นใจมาก เข้าใจคนมาสมัครและทางบริษัท)

หมดยุคปริญญาแล้ว ยุคใหม่คือคุณคิดอะไรเป็นบ้าง และทำอะไรได้บ้าง ทำอะไรสำเร็จบ้าง นั่น คือคำตอบ.......

งานมีเยอะครับ แต่งานมีรายได้น้อย ค่าจ้างพอๆกัน กับผู้ใช้แรงงานไม่มีการศึกษา

น้องสามีของเรา เรียนเก่งมาก จบสถาบันดัง เรียนจบก็ไม่ได้ไปหางานประจำทำนะ ทำช่องยูทูป แต่ยังมีคนตามไม่มาก ตอนนี้กำลังต่อโท ที่ต่อคงเพราะยังไม่รู้จะไปทำอะไร อย่างน้อยก็เป็นที่เชิดหน้าชูตาของพ่อแม่ว่าลูกฉันเรียนเก่ง จบสูงจากสถาบันชื่อดัง อีกอย่างที่ทำให้เค้าไม่ต้องดิ้นรนก็เพราะบ้านรวย พ่อเค้าซื้อคอนโดไว้ให้ลูกเค้าเก็บค่าเช่า แค่ค่าเช่าก็มากกว่าเงินเดือนสตาร์ท ป ตรี แล้ว

สิ่งที่นายจ้างต้องการมากขึ้นคือทักษะแล้วค่าแรงเพิ่มขึ้นตามไหมคะ? เข้าใจว่าปัญหาส่วนหนึ่งเกิดนจากมหาวิทยาลัยไทยไม่ได้สอนทักษะในการทำงานให้เลยแต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดของปัญหาค่ะ เด็กไทยเก่งและรู้ว่าประเทศมันสิ้นหวังจนต้องขวนขวายเองได้ หลายคนคุณสมบัติดีพร้อมแต่เลือกที่จะว่างงานเพราะทำงานไปก็ไม่ได้คุ้มค่ะ ไม่ได้เลือกมากนะแต่นายจ้างรีเควสภาษาอังกฤษดีมาก, ดิจิทัลคล่องแคล่ว, มีภาษาที่สามงี้เงินเดือน 9,000 บาทถามหน่อยว่าใครจะอยากไปทำ ทำงานกี่ปีจะถึงค่าเรียนไหมเอ่ย? การผลักภาระมาให้เด็กมันง่ายค่ะทั้ง ๆ ที่ทุกคนรู้กันว่าต้นตอของปัญหาจริง ๆ คืออะไร

รู้ไหมตลาดแรงงานที่ขาดแคลนมากๆในประเทศไทย คือ ปวช. ปวส. เพราะเงินเดือนไม่สูง แต่มีทักษะการทำงานสามารถทำงานได้เลย ต่างจากปริญญาตรีที่เรียกเงินเดือนสูง แต่ไม่มีประสบการณ์การทำงาน ขาดทักษะการทำงาน รับเข้ามาก็ต้องมาฝึกอีกอย่างน้อย 3 ปี กว่าจะเป็นงาน

เยี่ยม ครับ. เป็นข้อมูลที่มีประโยชน์มากๆ .. เห็นภาพและสะท้อนปัญหาได้ชัดเจน ประเทศเราถึงไม่สามรถสู้ประเทศอื่นได้ เลย. ล้าหลังไปเรื่อยๆ ยากที่จะเปลี่ยนแปลงได้ .

มหาวิทยาลัยกล้าติดตามศิษย์ทึ่จบไปแล้วไหม เคยทำวิจัยไหมว่า ที่จบไปทำงานได้ไหม ทำงานแบบไหน ทำงานอะไร แล้วมีหลักสูตรแก้ไขไหม ถ้าตกระกำลำบาก บัณฑิตตกยาด

ผมฝึกงานเด็กก่อนจบป.ตรีทุกปี รู้สึกว่าแม้แต่ความรู้พื้นฐานในสาขาที่เรียนก็ไม่ดีเท่าที่ควร การศึกษาเราเหมือนเลี้ยงไก่ในฟาร์ม มีปีกมีขนมีหางตัวสมบูรณ์แข็งแรง แต่บินไม่ได้

เป็นช่องที่นำเสนอข้อมูลค่อนข้างรอบด้าน และน่าสนใจดีมาก พัฒนาต่อไป ครับ

เช่นเสริมด้วยการมีการเข้าฝึกอบรม แตกต่างสาขาที่เราเรียน แต่เสริมวิชาช่างทั้งปวงเข้าไปแค่นี้เราก็ไม่ตายแล้วครับ 🇹🇭🇹🇭🇹🇭🇹🇭

ขอบคุณ content ดีๆค่ะ

ความคิดล้าหลัง เรียนเพื่อพ่อแม่ แต่ไม่ได้เรียนเพื่อหาอนาคตตัวเอง

ชอบบทความแบบนี้ เปนกำลังใจให้

ไม่อยากมีชีวิตอยู่ในสังคมแบบนี้แล้วค่ะ จะ 26 แล้ว จบปริญญาตรีมาสามปี ยังไม่เคยหางานประจำทำได้เลย

จบป.ตรีสาขาอะไรที่ตกงานต้องดูด้วย​ ทุกคนอยากทำงานสบายงานง่ายๆดูเท่ดูดีชื่อสาขาการเรียนดูหล่อเลยแต่ตลาดไไม่ต้องการ ลองดูซิ​ว้าใช่แบบนี้หรือเปล่า และมหา'ลัยที่มีอยู่แทบทุกจังหวัดผลิตส่าขาอะไรออกมาบ้าง

เพิ่งจบมาค่ะ โชคดีมากเรียนจบสายอาชีพมา ปวช.ปวส.ตรี เลือกเรียนในสิ่งที่รักค่ะเรียนไปมีความสุข(ขั้นบ้า)😅ระหว่างเรียนก็รับงานเก็บเกี่ยวประสบการณ์ตลอดระยะเวลา 7 ปีที่เรียนไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปคือพร้อมทำงานมาก จริงๆก่อนจะจบมีหน่วยงานต่างๆติดต่อมาเยอะเลยค่ะแทบไม่ต้องทำอะไรเลยเขาจัดการให้ค่ะเเต่เลือกนำเงินเก็บที่หาได้มาเปิดธุระกิจส่วนตัวเล็กๆเหนื่อยสานฝันให้ตัวเองดีกว่า ตลอดเวลาโควิตไม่ค่อยมีผลกระทบต่องานค่ะ มีความสุขดีเวลาทำงาน ตอนนี้เห็นอนาคตที่สดใส❤ จริงๆถ้าเรามีประสบการณ์กับงานนั้นๆเเละเก่งจริงๆ ก็หางานไม่ยากหรอกค่ะ นี่เป็นคนเรียนโง่ที่สุดของห้องค่ะถ้าจะวัดกันแค่ที่เกรด 2.32 แต่ประสบการณ์ในวิชาชีพและหน้าตา A( 4.00 )ค่ะ😂5555

เห็นด้วยอย่างมากเรื่องการปรับให้ข้อมูลความก้าวหน้าของมหาลัยเป็นสาธารณะครับ หน่วยงานรัฐควรจะเปิดเผยแนวทางกับความเป็นไปของการบริหารให้มากกว่านี้ เพราะในมุมมองนักศึกษาเชื่อว่าหลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่า Vision มหาลัยเป็นแบบไหน อยากให้อธิการบดีมหาลัยในไทยแสดงศักยภาพผู้นำทางการศึกษาให้ชัดและเทพกว่านี้ สู้ๆครับ

เราว่าการเรียนระดับปริญญาตรีในมหาลัยไทยมันใช้จริงไม่ได้เท่าไหร่ ต้องทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย ถึงจะดี

อาชีพไรเดอร์ในประเทศพัฒนาแล้วมันเป็นอาชีพที่คนที่เรียนหนังสือระดับประมาณ ปวช. (สำหรับสิงคโปร์) หรือเป็นแค่งานพาร์ทไทม์สำหรับคนหนุ่มสาวและคนต่างชาติ (สำหรับญี่ปุ่น) การศึกษาที่มีคุณภาพยังสำคัญอยู่นะคะ

เรียนสายอาชีวะหางานทำง่ายสุด เพราะประเทศมีความต้องการช่างสารพัดอย่าง ส่วนเหตุผลที่ว่าเด็กจบ ป.ตรีทำใมหางานยากขึ้นเพราะว่า มีคนที่เรียนจบ ป.โท เยอะขึ้นมากพอๆกับเด็กจบ ป.ตรี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับ สมองของแต่ละคนด้วยนะ อย่างพิมรี่พาย เรียนจบแค่ ม.6 แต่ปัจจุบันรวยเป็นพันล้าน ดังนั้นการศึกษาก็แค่ส่วนประกอบเล้กๆของชีวิตที่ช่วยให้เราไม่โดนใครมาหลอกง่ายๆ ส่วนชีวิตจริงนั้นขึ้นอยู่กับสมองและความสามารถของตัวเราเองล้วนๆไม่มีใครสอนได้นอกจากประสบการณ์ของตัวเราเอง

พูดยากครับ ระดับความเก่งความรู้ความชำนาญ ก็ต่างกันแล้วครับ เช่นบริษัทต่างชาติ บริษัทระดับประเทศ รายได้ก็ต้องสูง แต่มหาลัย top ของประเทศก็ได้ไป ก็ไปแข่งกันในกลุ่มนี้กันเอง กิจการหรือบริษัทรองๆ ก็คนที่จบจาก top ของประเทศบางส่วน ลงมาแข่งกันมหาลัยรองๆ ที่เหลือก็ตามสภาพ จบไปงั้นๆ ใครจะจ้างล่ะ แล้วก็ไปลงเอยที่ "อาชีพอิสระ" เขาก็ยกตัวอย่างเป็น "ไรเดอร์" ยอดฮิต ซึ่งมันก็เลี้ยงชีพได้จริงในระดับหนึ่ง แต่มันจะถึงไหนกัน ความเหลื่อมล้ำก็เกิด พวก top กลุ่มบนก็ไต่เต้า คุณภาพชีวิตดี มีเวลา มีเงิน ฯ กลุ่มล่าง รายได้ที่ต้อง "ออกไปทำ" ถึงจะได้กิน เครียด ไม่มีเวลา คุณภาพชีวิตก็ตามสภาพ ความต่างที่โหดร้าย: สมมุติทุกกลุ่มเป็นหนี้เหมือนกัน กลุ่มบนฟุ่มเฟือย เที่ยวต่างประเทศ รูดบัตรเครดิตซื้อเบรนด์เนม ก็ว่ากันไป / แต่กลุ่มล่างก็รูดบัตรเงินสดผ่อนตู้เย็นทีวี ผ่อนรถ ไปเที่ยวทะเลน้ำขุ่น หรือป่าเขาใกล้บ้าน หนี้เหมือนกัน แต่ทำงานใช้หนี้กันคนละขั้ว แล้วชีวิตในระหว่างหนี้นั้นต่างกันสุดลิ่ม น่าเศร้าครับ

ขนาดเรจบ อาชีวะทำงานมาครึ่งชีวิตย้งถูกเลิกจ้าง ว่างงานตอนนี้แต่ยอมไปทำงานที่ต่ำกว่างานที่เคยทำ อายุ50แล้ว บางทีเขาก็ไม่รับ

ควรปรับหลักสูตรใหม่ บางสาขาไม่จำเป็นเหมือนเมื่อก่อนก็ควรปิดไป สิ่งที่มองในปัจจุบันควรเน้นเรื่อง IT การลงทุนทางเศรษฐกิจ มีหลายสาขาหน่อย หรือหลักสูตรมัธยมควรเน้นที่ใช้ได้จริง อย่างวิชากระบี่กระบองก็ตัดออกไป เปลี่ยนเป็นทักษะการป้องกันตัวยังโอเคกว่า หลักๆที่ควรเพิ่มคือกฎหมาย วิชาเกี่ยวกับเศรษฐกิจประเทศ หรือวิชาแนะแนวเกี่ยวกับอาชีพ แนวโน้มความสำคัญของอาชีพ พาออกไปดูภาคปฏิบัติในสถานที่จริงบ้างว่างานแบบนี้ทำอย่างไร มีขั้นตอนอะไร ไม่ใช่ให้ศึกษาแต่ในตำรา หลักสูตรเดิมๆ ฝึกให้ท่องจำ แต่ไม่ฝึกให้เด็กคิดเอง

หลักสูตรไทยล้าหลัง และไม่จำเพาะเจาะจงไม่เน้นใช้งานจริง เรียนรู้แบบจับฉ่าย เอาหน่วยกิตเรียนเยอะเข้าว่า ไม่แปลก บางอย่างควรคงไว้ ไม่ควรเปลี่ยนเช่นภาษาไทย ก็อย่าเปลี่ยน เปลี่ยนวิธีการสะกดเป็นแบบภาษาอังกฤษ ไม่รู้หรือไง แต่ล่ะภาษามีความจำเพาะเจาะจงมีลักษณะพิเศษต่างกัน ใช้วิธีสอนเหมือนกันไม่ได้ สะกดไม่เป็น อ่านภาษาไทยไม่ออกไปรุ่นนึง

เราคนนึงที่ล้มเหลวในการเอาความรู้ทึ่ได้จากมหาลัยออกมาใช้ในที่ทำงานค่ะ ผลคือ เราทำงานไม่ได้เพราะความสามารถไม่เพียงพอ ต้องเสียเงินติวเพิ่มอีกหลายหมื่นเพื่อให้พอจะทำงานได้ แต่โชคดีที่เงินเดือนอาชีพแรกของเราเริ่มที่ สามหมื่น ซึ่งความกดดันมันสูงมาก ตอนนี้ก็เลยลาออกมานั่งเฉย ๆ ยังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงกับชีวิตต่อไป :(

ปัญหาจบป.ตรีตกงาน 1.ผู้จบขาดความมั่นใจจากสถาบันไม่ดังโอกาสน้อยลงผู้จบลังเลเพราะไม่มีประสบการณ์การฝึกงานขาดคุณภาพทำไม่จริงหาคนที่มีประสบการณ์มากๆมาให้ความรู้และวิธีงาน การเข้าไปทำงานจะต้องประเชิญกับอะไรบ้าง จะต้องปรับตัวอย่างไร ต้องอดทน ต้องเข้มแข็ง2.อย่าเลือกงานงานอะไรก็ทำมันได้เงินและได้ประสบการณ์ว่าจะปรับเปลี่ยนแบบของตัวเองอย่างไงเคยอ่านหนังสือแปลเล่มหนึ่งผู้เขียนจบ ดร.แต่สมัครเป็น พลตำรวจ ตัวผมเองเป็นระดับบริหาร เริ่มต้นจากเป็น รปภ.(บริษัทฯขอไปที่องค์การทหารผ่านศึกแล้วส่งผมมา)ไม่มีความรู้อะไรก็มาปรับเปลี่ยนและพัฒนาตัวเอง ผมอยู่ฝ่ายขายมีผู้จัดการฝ่ายขายจบมาจากเภสัชกร และอีกคนจบมาจากรัฐศาสตร์

โทษระบบอย่างเดียวไม่ได้ มันขึ้นอยู่ที่คนด้วย อยากให้ทางรายการนำเสนอในด้านพฤติกรรมของเด็กรุ่นนี้ด้วย ส่วนตัวเท่าที่สัมผัสมา ส่วนใหญ่ 1. ความอดทนต่ำ อยากทำงานน้อยๆ ได้เงินเดือนเยอะๆ เหนื่อยหน่อยเอาแล้วออก แบบไม่แจ้งล่วงหน้าด้วย 2. ไม่มีความเสียสละ ไม่มีความรับผิดชอบ งานไม่เสร็จแต่เลิกงานปุ๊บหาย line ไม่อ่าน โทรไม่รับ 3. ไม่มีความเป็น team work ชอบฉายเดี่ยว คิดได้แต่มุมมองตัวเอง 4. ไม่มีวินัย ไม่รักษาคำพูด เอาแน่เอานอนไม่ได้ 5. ไม่วางแผนชีวิต ไม่มีเป้าหมายชีวิต คิดแค่อยู่เดือนต่อเดือน 6. น้ำเต็มแก้ว ไม่ขวนขวาย ไม่คิดจะพัฒนา 7. ไม่ยอมรับผิด โทษได้ทุกอย่าง ยกเว้นตัวเอง

ขอบคุณ ผู้นำประเทศครับ ที่บริหารได้ดีขนาดนี้

อย่าคิดว่าคนว่างงานเพราะเค้าเลือกเยอะ เพราะส่วนใหญ่HRมันก็เลือก เลือกเยอะด้วย ขนาดตำแหน่งที่รับสมัครมันตรงกะประสบการณ์ที่เคยทำงาน หรือคุณสมบัติตรง แต่ไม่รับ เพราะอะไร ทัศนคติ/อคติ/ เพราะเคยสมัครงานร้านกาแฟ ที่สมัครเห็นว่าใกล้บ้าน แต่พอchatคุยโดนถามว่าทำอะไรมาก่อนเราก็ตอบตามตรงว่าเคยทำofficeมาก่อน บอกไปตามนั้น เขื่อไหมคนเป๋นHR บอกว่าอะไร งานบริการทำไม่ได้หรอก อะไรที่คุณบอกว่าทำไม่ได้ จบ.ตรี ยอมลดวุฒิการศึกษา แต่สิ่งที่คุณตอบมามันไม่มีเหตุผล ทั้งๆที่ประกาศรับสมัครบอกว่ายินดีต้อนรับคนเรียนรู้งานได้ ขนาดสมัครpart time ใช้ทักษะเฉพาะด้านที่จบ พอส่งใบสมัครไป รีบลดวุฒิการศึกษา บอกรับวุฒิม.3 ถ้าเรียนมาจบขนาดนี้ ไม่ต้องตรีก็ได้ อีกเคส สมัครไปจากรายเดือนรีบเปลี่ยนรับพนักงานรายวัน คำตอบคืออะไร อยากรู้ อคติแค่ใบสมัคร กับการศึกษา ไม่ถูกชะตา บอกตรงๆ อย่าอ้าง งั้นจบม.3 หรือ ม.6 ไม่ต้องต่อป.ตรี คุณก็รับแบบนี้หมดซิ รู้งี้จบแค่ม.6 ก็ได้ เสียเวลาชีวิต กะทัศนคติคนไทย เอาเหตุผลดีๆนะอย่าแถ อย่าปฏิเสธไม่ได้เลือกคนจริงๆ เราอยู่กลุ่มoverqualified เหรอ ? ไม่เคยเรียกร้องเงินเดือนเยอะกว่าวุฒิเพราะไม่เก่งหรือจบมหาวิทยาลัยดังๆ ไม่เคย ได้เงินเดือน เกิน 20000ในชีวิต แบบนี้เรียกว่าเรียกเงินเดือนสูงเหรอ ทั้งชีวิตไม่เคยได้เงินเดือน 20000 แต่สิ่งที่คุณปฏิบัติมันเลือกปฏิบัติกับมนุษย์คนนึง

ที่นี่ งานมีจำกัด โรงงานหรือธุรกิจก็เกิดขึ้นไม่มาก คนที่ทำงานกว่าจะออกจากงานก็อายุปาเข้าไป40อัฟ ส่วนแรงงานอื่นๆก็ เข้าๆออกๆ แต่ นักศึกษา ปีๆหนึงเด็กจบออกมามากมาย ยอดสะสมในแต่ละปีก็เพิ่มมากขึ้นๆ แถมด้วยแรงงานต่างด้าวเข้ามา ก็เพิ่มขึ้นทุกปี นี่ยังไม่รวม ลูกท่านหลานเธอ เด็กเส้นเด็กฝาก อีกสารพัด

หลักสูตร ค่านิยม มันโบราณ เช่น สายอาชีพ ตันที่ ปวส จริงๆต้องปรับให้เพิ่มเป็นตรี ในสายอาชีพ ต้อมมี โท เอก หลักสูตรควรแบ่งเปผ้น สายอาชีพกับสายวิชาการ มี ตรี โทเอก เหมือนๆกัน

วุฒิปวช.ปวส.ที่มีงานทำ เป็นลูกจ้างรายวันก็เยอะครับ วิจัยว่ามีงานแต่ไม่บอกว่างานอะไร

*"เรียน ป.ตรี จป.วิชาชีพ เป็นอาชีพ ที่มาแรงแซงโค้ง ในช่วง 10 ปี"* ที่ผ่านมา กฏหมายเซฟตี้ไทย *"บังคับให้บริษัททุกแห่งต้องมี จป.วิชาชีพ ประจำบริษัท"* และ จบมาไม่ตกงาน (ถ้าไม่เลือกงาน)

ชอบรายการนี้มากครับ

รับสมัครงานเด็กจบใหม่ แต่ขอประสบการณ์2ปีอันนี้ก็ไม่เอา 🤣🤣

มีคำถาม งั้นมหาวิทยาลัยมีไว้ทำไม?? ในเมื่อผลิตคนออกมาก็คุณภาพไม่ตรงตลาดก็คือคุณภาพไม่ได้ จบมาต้องเรียนรู้งานจากผุ้มีประสบการณ์อีกตั้งหลายปีจนกว่าจะคล่อง มันเปลืองเวลาชะมัด เรียนรู้แต่ต้นน่าจะดีกว่า แล้วจะมีการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยไปเพื่อ?? มหาลัยควรจะยกระดับตัวเองมากกว่านี้รวมถึงสังคมไทยด้วยควรลดอัตราลงมาบ้าง ไม่ใช่ดันทุรังให้จบป.ตรีอย่างน้อยเพื่อโก้หรูดูเก่ง ดูอย่างญี่ปุ่นเป็นอย่าง คนเข้ามหาลัยหลักได้คือหัวกะทิจริงๆเขาไปทำงานด้านความเชี่ยวชาญหมด ที่เหลือไปทำงานค้ำชูชาติบ้านเมืองไป ส่วนมหาลัยเอกชนก้เงินถึงก็เชิญ มหาลัยไทยตั้งตนเป็นโยคีรอบรู้ทึกทักไปเองว่าเชี่ยวชาญ ถ้าเก่งจริงทำไมไม่มีมหาลัยไทยอยู่ใน 1-100 อันดับโลก?? สอนกันจริงๆคือเอาความรู้ความสามารถคนอื่นมาพูด ไม่ใช่เชี่ยวชาญหลอก เรียก " ผู้รู้ " " ผุ้เข้าใจ " แต่หาใช่ไอเดียข่อยจะดีกว่า ตั้งขึ้นมาเพื่อดูดเงินเพื่อเงินและรายได้แท้ๆ ไม่ต่างกับบริษัทๆนึง ทั้งๆที่มีรัฐบาลสนับสนุน ถ้าสังคมไทยเชิดชูอยากให้คนจบป.ตรีขนาดนั้นทำไมไม่ให้เรียนฟรีทุกมหาลัยหล่ะ?? ด้อยค่าคนจากสถาบันและจากการความมั่งคั่งกันเพื่อ???

เห็นด้วยครับ ทุกวันหาเด็กทักษะเก่งๆ ช่างเก่งๆ แทบไม่มีเลย กว่าจะมีประสบการณ์ได้นานมาก

เป็นแนวคิดที่ดีมากๆ

อยากให้รัฐบาลสนับสนุนการเรียนด้านสาขาวิชาชีพที่เรียนแล้วมีงานทำแน่นอน เป็นที่ต้องการของตลาดแรงงาน อย่างเงินกู้ กยศ. เพราะน้องมีโอกาศทำงานมากถึง100% (หากน้องไม่เกิดปัญหาส่วนตัว) ได้เงินเดือนและใช้คืนรัฐได้เร็วกว่า

จากที่ผมสัมภาษณ์งานเด็กจบใหม่จำนวนหนึ่ง พบว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะ 1. เด็บจบใหม่เลือกงาน ต้องการงานสบาย เงินเดือนเยอะ 2. วันเสาร์ไม่ต้องทำงาน 3. จะทำงานเฉพาะที่ได้รับมอบหมาย ไม่ขนขวายเรียนรู้สิ่งใหม่เพิ่มเติม 4. เวลาได้รับมอบหมายงานใหม่ จะเริ่มต้นด้วยคำว่า "ยาก, ทำไม่ได้, เป็นไปไม่ได้" ถ้าเป็นคนรุ่นก่อน จะบอกหัวหน้างานว่า "ได้ครับ, จอลองทำดูก่อนครับ, จะพยายามครับ" ผมไม่ได้มี Bias กับคนรุ่นใหม่นะครับ เพราะเด็กรุ่นใหม่มีอะไรให้ผมเรียนรู้เยอะมาก อยู่ที่ตัวบุคคลจริงๆ

จบอะไรไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือเลี้ยงตัวเองได้

เด็กจบใหม่ถ้าพ่อแม่เกษียร มีเงินบำนาญราชการ เขาจะให้ลูก ไม่ไปทำงาน เพราะมีเงินช่วยเหลือ ออก ค่ากิน ค่าสมัครสอบ ค่าเดินทางไปสอบ ลูกไม่ต้องทำอะไร นอกจากไปสอบราชการ คนที่ยังไม่หางานทำ บางส่วนทำแบบนี้ค่ะ. เพราะเขาเห็นว่าทำเอกชนทำได้ชั่วคราว. แก่ตัวมาไม่ได้เงินบำนาญ

จริงทุกอย่างเลยครับ แต่เอามาพูดทั้งทีน่าจะมีวิธีแก้ไขแทรกเข้ามาด้วย

เด็กจบใหม่มีความคิดเป็นของตัวเองสูง ยิ่งระยะหลังๆนี้ มีกระแสความคิดต่างกับคนรุ่นเก่าแบบสุดโต่ง แบบไร้เหตุผล เป็นอีกเหตุผลที่หน่วยงานเลือกรับคนเก่ามีประสบการณ์มากกว่าเด็กจบใหม่

สิ่งหนึ่งที่ทำให้นักศึกษาจบใหม่ตกงานเยอะมากเพราะเรามีรัฐบาลที่โง่เขาขาดวิสัยทัศน์. ใช้งบประมาณไม่ส่งเสริมการมีงานทำ ปล่อยผู้จบการศึกษา ตามยถากรรม..

เฮ้ รายการใหม่ ของ the standard เจ๋งดีครับ

มหาวิทยาลัย เปิดใหม่เยอะมาก หลายคณะ หลายสาขา หลายวิทยาเขต บางที่คุนภาพไม่ผ่านเลย จบมา แค่ได้ปริญญาก้อเยอะ แต่บางสถาบัน ถือว่า คุนภาพจริงๆๆ จบมา หลายคน เลยตกงาน ปัจจัยหลายๆๆอย่าง ในการ รับเข้ามา ต้องทำใจ สมัยนี้ปริญญาเกลื่อนเมือง

ดูครบทุกตอนครับ

1. เพราะเด็กสมัยนี้เลือกงานมากเกินไป ต้องการเงินเดือนสูง แต่ต้องสบาย เพราะบางคนใช้จ่ายเกินตัวตั้งแต่สมัยเป็น นศ จนติดเป็นนิสัย พอเงินเดือนน้อย ก็ไม่พอใช้ก็ไม่ทำดีกว่า อยู่บ้านให้พ่อแม่เลี้ยงดีกว่าสบายกว่า ติดสบาย 2. สาขาที่เปิดสอน ไม่มีตลาดรองรับเพียงพอ ไม่สอดคล้องกับตลาดแรงงาน 3. เทคโนโลยีต่างๆ ถูกพัฒนาขึ้นมาเพื่อลดการใช้งานมนุษย์