น้ำมนต์ในพระพุทธพุทธศาสนา เป็นเดรัจฉานวิชาจริงหรือ? ขัดกับพระสูตรจริงหรือ? ขัดกฏแห่งกรรมจริงหรือ? 

สำนักนั้นไหม ที่มักเห็นเขียนสติกเกอร์ติดรถนะครับ

ใปโต้ที่วัดเลยครับ

@@OlaySLM จะไปโต้กับคนสุดโต่ง เสียเวลา

คลอง10ค่ะ😁😁

จะเรียกน้ำมนต์ได้ต้องผ่านการปลุกเสก พระจึงเลี่ยงบาลีไปใช้คำว่าพุทธาพิเษกแทนปลุกเสก เหตุเพราะ"หมอปลุกเสก"เป็นเดรัจฉานวิชา

-บาลี สามัญผลสูตร สี. ที. ๙/๘๙/๑๑๔. มหาราช ! อีกอย่างหนึ่ง เมื่อสมณะหรือพราหมณ์บางพวก ฉันโภชนะที่เขาให้ด้วยศรัทธาแล้ว ท่านเหล่านั้นยังเลี้ยงชีวิตโดยมิจฉาชีพด้วยเดรัจฉานวิชาเห็นปานนี้ คือ ทำนายอวัยวะ ทำนายตำหนิ ทำนายลางดีลางร้าย ทำนายฝัน ทำนายลักษณะ ทำนายหนูกัดผ้า ทำพิธีบูชาไฟ ทำพิธีเบิกแว่นเวียนเทียน ทำพิธีซัดแกลบบูชาไฟ ทำพิธีซัดรำบูชาไฟ ทำพิธีซัดข้าวสารบูชาไฟ ทำพิธีเติมเนยบูชาไฟ ทำพิธีเติมน้ำมันบูชาไฟ ทำพิธีเสกเป่าบูชาไฟ ทำพลีกรรมด้วยโลหิต เป็นหมอดูอวัยวะ ดูลักษณะที่บ้าน ดูลักษณะที่นา เป็นหมอปลุกเสก เป็นหมอผี เป็นหมอลงเลขยันต์คุ้มกันบ้านเรือน เป็นหมองู เป็นหมอยาพิษ เป็นหมอแมลงป่อง เป็นหมอรักษาแผลหนูกัด เป็นหมอทายเสียงนก เป็นหมอทายเสียงกา เป็นหมอทายอายุ เป็นหมอเสกกันลูกศร เป็นหมอทายเสียงสัตว์. ส่วนภิกษุในธรรมวินัยนี้ เว้นขาดจากการเลี้ยงชีวิตโดยมิจฉาชีพด้วยเดรัจฉานวิชาเห็นปานนี้เสียแล้ว แม้นี้ก็เป็นศีลของเธอประการหนึ่ง.

น้ำพุทธาภิเษกหรือน้ำมนต์หรือน้ำที่ผ่านพิธีเข้าข่ายเดรัจฉานวิชา เพราะว่าผ่านการปลุกเสกจากหมอปลุกเสก

ใช้เฉพาะกับพระเท่านั้น คำว่าเดรัจฉานวิชา เพราะท่านห้ามพระยุ่งเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้

ยอดเยี่ยมครับนี่แหละใช่เลย น้ำพระพุทธมนต์แท้ๆคือใช้เพื่ออนุเคราะห์คนหมู่มากโดยไม่หวังลาภสักการะหรือค่าตอบแทนใดๆต่างกับน้ำมนต์ของพวกนอกรีตทำเพื่อสนองกิเลสตัณหาและมีค่าตอบแทน

พลีกรรมด้วยโลหิตคือล้างกรรมด้วยเลือดจัดเป็นเดรัจฉานวิชา ถ้าใช้ตรรกะทำเพื่อสงเคราะห์ผู้อื่นลบล้างความผิดนี้ พระย่อมทำพิธีพลีกรรมด้วยโลหิตได้นะสิ โดยอ้างว่าทำเพื่อสงเคราะห์ให้ผู้อื่นสบายใจ😂

-บาลี สามัญผลสูตร สี. ที. ๙/๘๙/๑๑๔. มหาราช ! อีกอย่างหนึ่ง เมื่อสมณะหรือพราหมณ์บางพวก ฉันโภชนะที่เขาให้ด้วยศรัทธาแล้ว ท่านเหล่านั้นยังเลี้ยงชีวิตโดยมิจฉาชีพด้วยเดรัจฉานวิชาเห็นปานนี้ คือ ทำนายอวัยวะ ทำนายตำหนิ ทำนายลางดีลางร้าย ทำนายฝัน ทำนายลักษณะ ทำนายหนูกัดผ้า ทำพิธีบูชาไฟ ทำพิธีเบิกแว่นเวียนเทียน ทำพิธีซัดแกลบบูชาไฟ ทำพิธีซัดรำบูชาไฟ ทำพิธีซัดข้าวสารบูชาไฟ ทำพิธีเติมเนยบูชาไฟ ทำพิธีเติมน้ำมันบูชาไฟ ทำพิธีเสกเป่าบูชาไฟ ทำพลีกรรมด้วยโลหิต เป็นหมอดูอวัยวะ ดูลักษณะที่บ้าน ดูลักษณะที่นา เป็นหมอปลุกเสก เป็นหมอผี เป็นหมอลงเลขยันต์คุ้มกันบ้านเรือน เป็นหมองู เป็นหมอยาพิษ เป็นหมอแมลงป่อง เป็นหมอรักษาแผลหนูกัด เป็นหมอทายเสียงนก เป็นหมอทายเสียงกา เป็นหมอทายอายุ เป็นหมอเสกกันลูกศร เป็นหมอทายเสียงสัตว์. ส่วนภิกษุในธรรมวินัยนี้ เว้นขาดจากการเลี้ยงชีวิตโดยมิจฉาชีพด้วยเดรัจฉานวิชาเห็นปานนี้เสียแล้ว แม้นี้ก็เป็นศีลของเธอประการหนึ่ง.

​@@user-dr6pl2sf5dน้ำมนต์มันทำให้คนเข้าใจผิดว่าสัตว์โลกเป็นไปตามสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อาบแล้วหมดทุกข์ล้างเคราะห์กรรม หลีกหนีจากหลักการสัตว์โลกเป็นไปตามกรรม เจตนาคนทำดี แต่ผลที่ได้ไม่ดี ไม่ได้เรียกว่าทำเพื่อสงเคราะห์ผู้อื่น

สาธุ สาธุ สาธุ

ยินดีต้อนรับครับ😁

ช่องนี้ด้วยพระสิ้นคิด บอกคาถาอะไรไม่มีจริงๆวันๆพูดถึงคนนั่นคนนี้ กูๆมึงๆวันๆทำวัตรบ้างรึเปล่าไม่รู้

ในอรรถกถาไปศึกษาให้ดีครับ ท่านให้พระอานนท์รดน้ำเปล่าธรรมดาเท่านั้น รดแล้วก็แสดงธรรมชื่อรัตนสูตร ไม่ได้สวดและเสกอะไรเลย และทำเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ถ้าเราเอาน้ำมาเสกยังไงก็ขัดกับพระสูตรแน่นอนครับ ส่วนพระพุทธรูปแก่นจันทร์ไม่น่าใช่อรรถกถา เพราะในอรรถกถาท่านบอกไว้ว่าห้ามทำรูปเปรียบพระพุทธเจ้าไม่จะด้วยเงิน ทอง ดีบุก ดินหรือสิ่งใดก็ตาม

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะต่อไปเนื้อแท้จะหายไป

คำว่าติรัจฉานวิชาเป็นคำกลางๆไม่ใช่คำด่า เป็นการเปรียบ วิชาต่างๆที่ไม่ทำให้บรรลุมรรคผล อันนี้รวมถึงวิชาหลายๆอย่างในทางโลกครับ ส่วนทำวัตถุมงคล คุณต้องมองให้ลึกกว่านี้ครับ กำลังใจทุกคนไม่ได้เท่ากัน ไปบอกให้คนบางคนนั่งสมาธิคงไม่มีใครมาทำกันหมด แต่พระเครื่องที่สร้างอย่างน้อย ทำให้คุณระลึกถึงคุณพระ อย่างเช่น พุทธานุสติ ธรรมานุสติ สังฆานุสติ หรือจะเป็นพวกเทพ ก็ยังเป็นเทวดานุสติ พวกนี้จัดอยู่ใน อนุสติกรรมฐานเช่นเดียวกับอานาปาตุสติ อย่างน้อยมีเหตุถึงคราวสุดท้าย มีพระเป็นที่พึ่ง ก็ยังไปสุขติ ไม่ลงอบายภูมิ ครับ ลองเปิดใจให้กว้างดูครับ ผิดถูกยังไงขออภัยครับ

@@essaaroma1213 ขอบคุณครับที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความรู้กัน ผมไม่มีปัญหาเลยกับการสร้างตัวแทนของพระพุทธเจ้า รวมถึงพระพุทธรูป เพื่อให้นึกถึงพุทธนุสติ หากแต่วัตถุที่ถูกสร้างขึ้นมา รวมถึงบุคคลที่อ้างว่าปลุกเสกขึ้นมานั้น อ้างถึงความศักดิ์สิทธิ์ อำนาจอิทธิฤทธิ์เหลือธรรมชาติ เหนือความเป็นจริง จนกลายมาเป็นสิ่งที่เรียกว่า พุทธพาณิชย์ ซึ่งแค่ความหมายก็ไม่ใช่แล้ว อีกทั้งยังมาอวดคุณวิเศษ บนบานศาลกล่าว กลายเป็นว่า ผิดวัตถุประสงค์จากการที่บอกว่า พุทธนสติ กลับกลายเป็นยึดมั่นถือมั่น ในวัตถุ ตีค่าราคากันจากก้อนดินที่ พระอาจารย์ในสมัยโบราณปั้นขึ้นเพื่อให้รำลึกถึงคุณความดีแล้วให้ความดีนั้นป้องป้องคุ้มภัย กลับกลายเป็นสิ่งที่ ทำให้บุคคลหลงในวัตถุ ยึดวัตถุ ตีค่า ให้ราคา ถึงขั้นแก่งแย่ง ปล้น ฆ่ากันเพียงเพราะสมมุติจากก้อนดินเท่านั้น ผมจึงอยากขอความรู้เพิ่มเติมจากพระอาจารย์ในเรื่องนี้ว่าผมควรมองอย่างไร ให้ถูกต้องและเป็นกลางครับ ผมเป็นนักเขียนที่เขียนเรื่อง "วิกฤตศรัทธา วิกฤตปัญญา" ครับ

ใช่แล้วถ้าทำน้ำมนต์ดีจริง คำสอนพระพุทธเจ้าก็ขัดแย้งทันที

ในอรรถกถาไม่มีนะทำน้ำมนต์ ในอรรถกถารัตนสูตรท่านรดน้ำธรรมดาเฉยๆ ไม่ได้ทำน้ำมนต์รดน้ำมนต์อะไรเลย และในฝ่ายมหายานก็ไม่มีเลยการทำน้ำมนต์

ลูกน้ำยุงที่อยู่บาตรน้ำมนต์ใหญ่ๆตามวัดต่างๆนั้น ก็ไม่ได้รับผลวิเศษอะไร กลับเสวยวิบากกรรมอยู่นั้นเอง

เสพคบคำสอนของพระพุทธเจ้าหรึยังครับอย่าเชื่อตามกันมา ถ้าฟังไม่รู้เรื่องก็แล้วแต่อินทรีย์ของคุณละครับ

งั้นสาวกพระพุทธเจ้าคงเข้าป่าเข้าดงกันหมด

2. แต่ละคำพูดเป็น อกาลิโก คือ ถูกต้องตรงจริงไม่จำกัดกาลเวลา ภิกษุทั้งหลาย! พวกเธอทั้งหลายเป็นผู้ที่เรานำไปแล้วด้วยธรรมนี้ อันเป็นธรรมที่ บุคคลจะพึงเห็น ได้ด้วยตนเอง (สนฺทิฏฐิโก) เป็นธรรมให้ผลไม่จำกัดกาล (อกาลิโก) เป็นธรรมที่ควรเรียกกันมาดู (เอหิปสฺสิโก) ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว (โอปนยิโก) อันวิญญูชนจะพึงรู้ได้เฉพาะตน (ปจฺจตฺตํ เวทตพฺโพ วิญฺญูหิ) ................................................................................................................................................. 3. คำพูดที่พูดมาทั้งหมดนับแต่วันตรัสรู้นั้น สอดรับไม่ขัดแย้งกัน ภิกษุทั้งหลาย ! นับตั้งแต่ราตรีที่ตถาคตได้ตรัสรู้ อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณจนกระทั่ง ถึงราตรี ที่ตถาคตปรินิพพานด้วย อนุปาทิเสสนิพพานธาตุ ตลอดเวลาระหว่างนั้น ตถาคตได้กล่าวสอน พร่ำสอน แสดงออก ซึ่งถ้อยคำใด ถ้อยคำเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมเข้ากันได้โดยประการเดียวทั้งสิ้น ไม่แย้งกันเป็นประการอื่นเลย ................................................................................................................................................. 4. ทรงบอกเหตุแห่ง ความอันตรธานของคำสอน เปรียบด้วยกลองศึก (เหตุเสื่อม-ในอนาคตภิกษุไม่สนใจคำสอนของตถาคต และจะแต่งคาถาขึ้นใหม่) ภิกษุทั้งหลาย ! เรื่องนี้เคยมีมาแล้ว กลองศึกของกษัตริย์พวก ทสารหะ เรียกว่า อานกะ มีอยู่ เมื่อกลองอานกะนี้ มีแผลแตก หรือลิ พวกกษัตริย์ทสารหะได้หา เนื้อไม้อื่นทำเป็นลิ่ม เสริมลง ในรอยแตกของกลองนั้น (ทุกคราวไป) ภิกษุทั้งหลาย! เมื่อเชื่อมปะเข้าหลายครั้งหลายคราวเช่นนั้นนานเข้าก็ถึงสมัยหนึ่ง ซึ่งเนื้อไม้เดิม ของตัวกลองหมดสิ้นไป เหลืออยู่แต่เนื้อไม้ที่ทำเสริมเข้าใหม่เท่านั้น ................................................................................................................................................. 5. ทรงกำชับให้ ไม่ให้ศึกษา ไม่ให้ฟังคำสอนของคนอื่น และ ทรงกำชับให้ ศึกษาปฏิบัติเฉพาะจากคำของพระองค์เท่านั้น ภิกษุทั้งหลาย ! สุตตันตะเหล่าใด ที่กวีแต่งขึ้นใหม่ เป็นคำร้อยกรอง ประเภทกาพย์ กลอน มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำกล่าวของ สาวก เมื่อมีผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่ เธอจักไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟัง ไม่ตั้งจิต เพื่อจะรู้ทั่ว ถึง และจักไม่สำคัญว่าเป็นสิ่ง ที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน. ภิกษุทั้งหลาย ! ส่วนสุตตันตะเหล่าใด ที่เป็นคำของตถาคต เป็นข้อความลึก มีความหมายซึ้ง เป็นชั้น โลกุตตระ ว่าเฉพาะด้วยเรื่อง สุญญตา เมื่อมีผู้นำสุตตันตะ เหล่านั้นมากล่าวอยู่ เธอย่อม ฟังด้วยดี ย่อมเงี่ย หูฟังย่อมตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และย่อมสำคัญว่า เป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน

6. ทรง ห้ามบัญญัติเพิ่มหรือตัดทอน สิ่งที่บัญญัติไว้ ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุทั้งหลาย จักไม่บัญญัติสิ่งที่ไม่เคยบัญญัติ จักไม่เพิกถอน สิ่งที่บัญญัติ ไว้แล้ว จักสมา ทานศึกษาในสิกขาบท ที่บัญญัติ ไว้แล้วอย่างเคร่งครัด อยู่เพียงใด ความเจริญก็เป็นสิ่ง ที่ภิกษุทั้งหลายหวังได้ ไม่มีความเสื่อมเลย อยู่เพียงนั้น. ................................................................................................................................................. 7. สำนึกเสมอว่า ตนเองเป็นเพียงผู้เดินตาม พระองค์เท่านั้น ถึงแม้จะเป็นอรหันต์ผู้เลิศทางปัญญาก็ตาม ภิกษุทั้งหลาย ! ตถาคตผู้อรหันตสัมมาสัมพุทธะ ได้ทำมรรคที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ได้ทำมรรค ที่ยังไม่มีใครรู้ ให้มีคนรู้ได้ทำมรรค ที่ยังไม่มีใคร กล่าวให้เป็นมรรค ที่กล่าวกันแล้ว ตถาคตเป็น มัคคัญญู(รู้มรรค) เป็น มัคควิทู (รู้แจ้งมรรค) เป็นมัคคโกวิโท (ฉลาดในมรรค). ภิกษุทั้งหลาย ! ส่วนสาวกทั้งหลายในกาลนี้ เป็น มัคคานุคา (ผู้เดินตามมรรค) เป็นผู้ตามมาในภายหลัง ภิกษุทั้งหลาย! นี้แลเป็นความผิดแผกแตกต่างกัน เป็นความมุ่งหมายที่แตกต่างกัน เป็นเครื่อง กระทำ ให้แตกต่างกัน ระหว่างตถาคต ผู้อรหันต สัมมาสัมพุทธะกับ ภิกษุผู้ปัญญาวิมุตต์. ................................................................................................................................................. 8. ตรัสไว้ว่า ให้ทรงจำบทพยัญชนะ และคำอธิบายอย่างถูกต้อง พร้อมขยันถ่ายทอดบอกสอนกันต่อไป ภิกษุทั้งหลาย ! พวกภิกษุในธรรมวินัยนี้ เล่าเรียนสูตรอันถือกันมา ถูกด้วยบท พยัญชนะ ที่ใช้กันถูกความหมายแห่งบทพยัญชนะ ที่ใช้กันก็ถูก ย่อมมีนัยอันถูกต้อง เช่นนั้น ภิกษุทั้งหลาย ! นี่เป็น มูลกรณีที่หนึ่ง ซึ่งทำให้ พระสัทธรรมตั้งอยู่ได้ ไม่เลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป.. ภิกษุทั้งหลาย ! พวกภิกษุเหล่าใด เป็นพหุสูต คล่องแคล่วในหลักพระพุทธวจนะ ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา (แม่บท) พวกภิกษุเหล่านั้น เอาใจใส่บอกสอน เนื้อความแห่งสูตร ทั้งหลายแก่คนอื่นๆ เมื่อท่านเหล่านั้นล่วงลับไป สูตรทั้งหลาย ก็ไม่ขาดผู้เป็นมูลราก(อาจารย์) มีที่อาศัยสืบกันไป. ซึ่งทำให้ พระสัทธรรมตั้งอยู่ได้ ไม่เลอะเลือนจนเสื่อมสูญไป.. ................................................................................................................................................. 9. ทรงบอก วิธีแก้ไขความผิดเพี้ยนในคำสอน (หลักมหาปเทส 4) ๑. (หากมี)ภิกษุในธรรมวินัยนี้กล่าวอย่างนี้ว่า ผู้มีอายุ ข้าพเจ้าได้สดับรับมาเฉพาะ พระพักตร์ พระผู้มีพระภาคว่า“นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสอนของพระศาสดา”... (สงฆ์มีอายุรูปเดียว) ๒. (หากมี)ภิกษุในธรรมวินัยนี้กล่าวอย่างนี้ว่า ในอาวาสชื่อโน้นมีสงฆ์ อยู่พร้อม ด้วยพระเถระ พร้อมด้วย ปาโมกข์ ข้าพเจ้าได้สดับมาเฉพาะ หน้าสงฆ์นั้นว่า “นี้เป็นธรรมนี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสอน ของพระศาสดา”... (เจ้าอาวาส+ภิกษุสงฆ์+พระเถระ) ๓. (หากมี)ภิกษุในธรรมวินัยนี้กล่าวอย่างนี้ว่า ในอาวาสชื่อโน้น มีภิกษุผู้เป็นเถระ อยู่จำนวนมาก เป็นพหูสูตร เรียนคำภีร์ ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา ข้าพเจ้าได้ สดับมาเฉพาะหน้า พระเถระ รูปนั้นว่า “นี้เป็นธรรมนี้ เป็นวินัยนี้เป็นคำสอนของ พระศาสดา”... (เจ้าอาวาส+พระเถระเป็นจำนวนมาก) ๔. (หากมี)ภิกษุในธรรมวินัยนี้กล่าวอย่างนี้ว่า ในอาวาสชื่อโน้น มีภิกษุผู้เป็นเถระ อยู่รูปหนึ่ง เป็นพหูสูตร เรียนคำภีร์ ทรงธรรมทรงวินัย ทรง มาติกา ข้าพเจ้าได้สดับ เฉพาะหน้า พระเถระรูปนั้นว่า “นี้เป็นธรรมนี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสอนของพระศาสดา”... (เจ้าอาวาส+พระเถระ 1 รูป) เธอทั้งหลายยังไม่พึงชื่นชม ยังไม่พึงคัดค้านคำกล่าวของผู้นั้น พึงเรียนบท และพยัญชนะ เหล่านั้น ให้ดีแล้ว พึงสอบสวนลงในพระสูตร เทียบเคียงดูในวินัย ถ้าบทและพยัญชนะเหล่านั้นสอบลงในสูตรก็ไม่ได้ เทียบเข้าในวินัยก็ไม่ได้ พึงลงสันนิษฐานว่า“ นี้มิใช่พระดำรัสของ พระผู้มีพระภาค พระองค์นั้นแน่นอน และภิกษุนี้รับมาผิด” เธอทั้งหลาย พึงทิ้งคำนั้นเสีย ถ้าบทและพยัญชนะเหล่านั้น สอบลงในสูตรก็ได้เทียบเข้าในวินัยก็ได้ พึงลงสันนิษฐานว่า “นี้เป็นพระดำรัส ของพระผู้มีระภาค พระองค์นั้น แน่นอน และภิกษุนั้นรับมาด้วยดี” เธอทั้งหลายพึงจำ มหาปเทส.. นี้ไว้ ......................................................................

10. ทรงตรัสแก่พระอานนท์ ให้ใช้ธรรมวินัยที่ตรัสไว้ เป็นศาสดาแทนต่อไป อานนท์ ! ความคิดอาจมีแก่พวกเธออย่างนี้ว่า ‘ธรรมวินัยของพวกเรา มีพระศาสดาล่วงลับ ไปเสีย แล้ว พวกเราไม่มีพระศาสดา’ดังนี้. อานนท์ ! พวกเธออย่าคิดอย่างนั้น. อานนท์ ! ธรรมก็ดีวินัยก็ดี ที่เราแสดงแล้ว บัญญัติแล้ว แก่พวกเธอ ทั้งหลาย ธรรมวินัยนั้น จักเป็นศาสดาของพวกเธอ ทั้งหลายโดยกาลล่วงไปแห่งเรา อานนท์ ! ในกาลบัดนี้ก็ดี ในกาลล่วงไปแห่งเราก็ดีใครก็ตามจักต้องมีตนเป็นประทีป มีตนเป็น สรณะ ไม่เอา สิ่งอื่นเป็นสรณะ มีธรรมเป็น ประทีป มีธรรมเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ เป็นอยู่ อานนท์ ! ภิกษุพวกใด เป็นผู้ใคร่ในสิกขา ภิกษุพวกนั้นจักเป็นผู้อยู่ในสถานะอันเลิศ ที่สุดแล. อานนท์ ! ความขาดสูญแห่งกัลยาณวัตรนี้มีในยุคแห่งบุรุษใด บุรุษนั้นชื่อว่าเป็นบุรุษ คนสุดท้ายแห่บุรุษทั้งหลาย... เราขอกล่าว ย้ำกะเธอว่า... เธอทั้งหลาย อย่าเป็น บุรุษพวกสุดท้ายของเราเลย