ผลไม้Talk: ทำไมผมจึง"เลิก"ทำอาชีพช่างภาพWedding 

เข้าใจ และเห็นด้วยครับ ผมเองเป็นช่างภาพสมัครเล่น แต่เก่งเรื่องใช้ com พวก photoshop นี่ถนัดมาก แต่..เพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ญาติๆ ขอให้ถ่ายให้ ด้วยที่เราไม่ใช่มืออาชีพด้านถ่ายรูป แต่อาศัยการใช้ photoshop เอา ทำให้ภาพออกมาสวย แต่ปัญหาคืิอ ความคาดหวัง ถ่ายมา 200 -300 ภาพ ทุกคนก็อยากได้ภาพสวยๆทั้งหมด แถมจะเอาเดี๋ยวนี้ๆ หลังๆมาเลยเบื่อๆ ไม่ถ่ายให้ใครอีกเลย...เพราะกดดันมากๆ..ทั้งเร็ว ทั้งสวย บางคนไม่เข้าใจ บอกว่าถ่ายปุ๊บก็อัดภาพเลยไม่ได้เหรอ แต่พออัดภาพมาก็บ่นๆว่าทำไมมีรอยตีนกา หน้าเบี้ยว รอยสิวเยอะ...บ่นมาก หลังๆเลยช่างหัวมัน

จริง คิด เหมือนกัน กลับไป ถ่าย รูป ด้วย ใจ รัก ดี กว่า ไม่ อยาก กด ดัน เพราะ เคย นั่ง คิด เหมือนกันว่า นี่ กรู ทำไม ต้อง มา ตามใจคนอื่น เพราะเงิน ด้วย กลับ ไป เดิน ถ่าย รูป ตาม ถนน เหมือน เดิม ผม มีความ สุข มาก กว่า เยอะ กว่า เงิน ที่ ได้ ......

เปิดเพจ ได้ไหมครับ อยากไปดูรูปภาพมากเลยครับ

ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีดีครับ

ขอบคุณมากๆครับ ได้ข้อคิดดีๆเลยครับ

ยิ่งตามดูหลายคลิป แล้วยิ่งชอบ แนวคิด วิธีการนำเสนอ แบบสบายๆ เป็นตัวเอง ขอให้ทำคลิปดีๆออกมาเรื่อยๆนะคับ

ใข่เลย​ครับ​ที่คุณพูด​ ผมภ่ายภาพ​แต่งงานที่​Newzealand​ ปีละ​25​ถึง​30​งานต่อปี​ 11ชม.​ต่องาน​ ผม​48 แล้ว​ แต่​ยังสู้​555​ วันรุ่งขึ้น​ลุกไม่ขึ้นปวดเมื่อย​ทั้งตัวเลย​(5diii​x2 with 70-200&35f1.4). ชอบทุกวีดีโอ​ครับ​ ทำดีมาก​

ปิดเพจไปแล้วหรอครับ..เข้าไปค้นหาในเฟสไม่เจอแล้ว

ชอบคลิปนี้มากครับ

ขอบคุณมากๆครับ

คิดเหมือนกันเป๊ะเลยครับ 😄😄😄

ความรู้จากประสบการณ์ล้วนๆเลยครับขอบคุณครับ

ช่วยเฉพาะงานเพื่อน น้อง ๆ หลาน ๆ ที่งบประมาณขาด ๆ เกิน ๆ มาหลายงาน สบายใจดีกว่าครับ แม้จะไม่ได้ค่าตอบแทนหรือได้แค่สินน้ำใจก็มีความสุข ผลงานผมไม่ขี้เหร่นะครับ ถ้าเทียบกับทีมงานมืออาชีพก็ 90% อัฟ หลายรูปก็เป็นที่ประทับใจเจ้าภาพมากมาย เคยมีคนมาจ้าง พอพูดคุยกันรู้สึกกดดันก็ไม่รับงาน คนเรามีสไตล์และมุมมองการถ่ายรูปเป็นของตัวเอง

คุณพูดโดยใจมาก..มีหลายส่วนผมก็เคยคึดเหมือนคุณ..และวันหนึ่งผมก็เลิกถ่ายรูป..ด้วยเหตุผมที่คุณพูด

ทำให้ผมนึกถึง Ozzy Osbourne เลยครับ

เขร้.... ฟังจบจนเฉยเลย ... เพลินมากครับ อยากให้แชร์ประสพการณ์ อีกครับ หนุกดี

ผมคนนึงที่ชอบถ่ายภาพมากเลย ตั้งแต่เรียน จนทำงาน ซื้อฟูลเฟรม 6D Mark II ซึ่งในขณะนั้นพึ่งเปิดตัวได้เดือนนึงราคาอยู่ที่ 70K พร้อมเลนส์ก็เกือบแสน ซื้อมาแรกๆ สนุกกับการถ่ายรูปพอตเทรต ถ่ายรูปแฟน ถ่ายรูปเที่ยว มีความสุข แต่ทีนี้เลยมีคนติดต่อถ่ายพลีเวดดิ้งบ้าง งานแต่ง งานบวชบ้าง ปรากฎได้เงินเยอะก็จริง แต่ความเป็นจริงเหนื่อย และความสุขลดลงเพราะต้องตามใจคนอื่น สุดท้ายตัดสินใจเลิกรับงาน ซึ่งปกติผมก็ทำงานรัฐวิสาหกิจได้เงินเดือน 20K อยู่แล้ว เลยหันมาทำอาชีพเสริม ถ่ายรูปตามที่เราชอบ แล้วก็อัพลง Eyeem ได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ก็มีความสุข แต่ทีนี้เพื่อนเลยมาขอยืมกล้องดื้อๆ บอกเอามาให้กูยืม กูจะเอาไปรับงาน มึงไม่รับงานแล้วมึงจะได้ถ่ายอะไร ผมก็ตอบไปว่าก็ถ่ายเล่นทุกวัน ก็อยากรักษามิตรภาพแต่ก็ไม่ให้ยืม สุดท้ายมันก็บอกว่า มึงซื้อกล้องมาเกือบแสนแต่มาถ่ายรูปลงเฟสบุ๊ค ไม่คุ้มว่ะ สุดท้ายความสัมพันธ์กับเพื่อนมาตั้ง 9 ปี บล็อคเฟส เลิกคบ เพราะเรื่องยืมกล้อง ผมเลยเกิดคำถามอยากถามพี่ๆ หลายๆคนที่รักกล้อง ว่า คิดยังไง กับคำว่า "ซื้อกล้องเป็นแสน แต่ใช้ไม่คุ้ม"

ให้ขอคิดดี...เรื่องหารตั้งราคา''ถ้าถูกไป เค้าจะไม่จ้างเพราะฝีมือเรา เขาจะใช้จ้างเราเพราะใช้ให้คุ้ม ถูกดี,,''

งานถ่ายรูปเป็นงานที่รักครับไม่เลิกแน่ งานมีหลายแบบไม่ได้มีรูปแบบเดียวทุกงานเปลี่ยนไปเรื่อยครับ ยิ่งยากยิ่งท้าทาย

ยุคนี้ดิจิตอลความผิดพลาดยังพอถูไถไปได้ สมัยยุคฟิล์ม ทำฟิล์มเสียไปม้วนเดียว แค่งานรับปริญญาแต่ในม้วนนั้นมีรูปเพื่อนคนสำคัญ แล้วเป็นงานการกุศลด้วยนะ…คือมาช่วยญาติถ่ายรับปริญญา โดนด่าจำไปจนวันตาย…จำจนถึงยุคดิจิตอล555 คือต้องโคตรระวังรอบคอบมากๆ แต่ยุคนี้สบายกว่าเยอะถ่ายแล้วเห็นเลย ไม่เหมือนยุคฟิล์มม้วนต้องมาล้างอัดถึงจะรู้

เหมือนกันเลยครับ หัวอกเดียวกัน ผมเลิกมานานมากล่ะ มันไม่ใช่ความสุขล่ะ

เอาอีก ๆๆ

จริงทุกคำพูดครับ

เฮียพูดได้ตรงทุกคำเลยคับ ไม่ผิดเพี้ยนไม่มีคำพูดจะมาเสริมเพิ่มเลย 😅

กาเพาะสำคัญกว่างานนะคับ

จิงคับพีผมถ่ายมานานเป็นโรคกระเพาะมาสามสีปีแล้วคับ เมื่อก่อนสนุกมากแต่ยังสนุกกับถ่ายแต่รับานน้อยลง

จริงๆติดตามพี่มานานแล้วครับ ไม่กล้าถาม :)

ขอบคุณที่แบ่งปันมุมมองที่มีประโยชน์มากๆ ครับ

งานแต่งมีสองใจช่างภาพต้องเอาใจส่วนเจ้าสาวต้องพิถีพิถันหน่อย ผมซื้อกล้องฟิล์มตัวแรกถ่ายงานแต่งเพื่อนล้างออกมาฟิล์มดำทั้งม้วนเพราะตอนกลอฟิล์มกลับดันเปิดฝาหลังกล้องดู เจอหน้าเพื่อนทีไรมันด่าหมดเลยรูปงานแต่งกูไม่ได้ซักรูป แต่ก่อนผมก็มองช่างภาพสูงอายุว่าแก่แล้วทำไมยังรับจ้างถ่ายรูปอยู่แต่เดี๋ยวนี้ช่างภาพวัยรุ่นคงมองผมว่าแก่แล้วยังมาถ่ายรูปอีก ทำไงได้ใจมันชอบถ่ายลงเฟสบ้างไม่ได้ตังค์หรอกเพลินดี คุณผลไม้ "เลิก"ทำอาชีพช่างภาพแล้วแต่ระวังอดใจไม่ไหวหวนกลับมาทำใหม่จะลงทุนหนักกว่าเดิมอีกนะจ๊ะ ผมเคยเลิกมาครั้งแต่ก็อดใจไม่ไหวก็ต้องหวนกลับมาถ่ายรูปอีก จร้า

จริงๆคัรบตอนนี้มีเรีองสายตา

เดือน หนึ่ง เจองานบวช ไป 5 งาน ไม่ไหวเลยครับ ผมยังอายุ 25 เอง โรคกะเพาะนี่แหละครับมาเร็วสุดละ ตอนนี้หันมารับ แต่งานเวตติ้ง out door กับ ท่องโลกขายภาพบน สต๊อก มีความสุข ไม่ต้องเจอคนเยอะ ไม่ต้องเจอความกดดัน.แต่สำหรับบางคนก็เลิกไม่ได้จริงๆครับ ที่ต้องทำเพราะอาจมีอีกหลายชีวิตที่ต้องดูแล ยังไง พยายามรักษาสุขภาพด้วยครับ..

ให้ข้อคิดได้เยอะครับ ความจริงของงานบริการ งานจบมีเรื่องเล่า หรืองานจบเราอยากลืม

สำหรับผมนี่เป็นคลิบที่ให้ข้อคิดมากๆ นะครับ ต้องขอบคุณมากจริงๆ

ตอนแรกผมก็อยากถ่ายพรี งานรับปริญญา ตอนนี้หาตัวเองเจอแล้ว ช่างภาพสายกีฬา

งานแบบนี้มีไหมครับ รับถ่ายรูปริวิวสถานที่ อะไรคล้ายๆแนวนี้

งานคุณล้ำไปหลายสิบปี เด็กรุ่นใหม่ตามไม่แน่นอน ทำต่อให้ตายคากล้องไปเลยครับ

ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆคับ

Pครับอยากเป็นช่างภาพต้องไปเรียนรู้ทางไหนครับเเนะนำให้ทีครับ

ขอบคุณสำหรับความรู้ที่นำมาแบ่งปันครับ