ผีเปรตเดินผ่านบ้าน | เรื่องเล่าผีในความทรงจำ 

ผีเปรตเดินผ่านบ้าน | เรื่องเล่าผีในความทรงจำ
เรื่องนี้เกิดขึ้นในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ที่มีบ้านหลายหลังเรียงรายกันอยู่ในป่าลึกของประเทศไทย ชาวบ้านที่นี่เล่าต่อๆ กันมาว่า ในคืนหนึ่งมีเรื่องน่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้น มีชาวบ้านคนหนึ่งชื่อว่า "ลุงเปี๊ยก" เขาเป็นคนที่ชอบนั่งเล่นหน้าบ้านในยามค่ำคืน โดยเฉพาะเมื่อคืนเดือนหงาย
ในคืนวันหนึ่ง ลุงเปี๊ยกนั่งอยู่หน้าบ้านเช่นเคย ลมพัดเย็นๆ พร้อมกับเสียงหมาหอนที่ดังก้องมาเป็นระยะๆ บรรยากาศเงียบสงบจนเกือบจะได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง แต่จู่ๆ ลุงเปี๊ยกก็รู้สึกหนาวเยือกแปลกๆ ที่ปลายเท้า แล้วก็เริ่มได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนมาจากที่ไกลๆ เสียงนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ลุงเปี๊ยกพยายามมองหาต้นตอของเสียง แต่ก็ไม่เห็นอะไรในความมืด
เสียงนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และเมื่อลุงเปี๊ยกเริ่มหวาดกลัว เขาก็เห็นเงาดำใหญ่อันสูงใหญ่เคลื่อนผ่านมาทางหน้าบ้าน เงานั้นสูงกว่าต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ใกล้เคียง ส่องให้เห็นรูปร่างผอมสูง ผิวหนังคล้ำและมีใบหน้าที่ดูทรมาน เปรตตนนี้มีแขนยาวและมือที่ยาวมาก ลุงเปี๊ยกเห็นเปรตนั้นเคลื่อนไหวช้าๆ เดินผ่านหน้าบ้านของเขา และมันก็มองลงมาที่เขาด้วยดวงตาแดงก่ำ
ลุงเปี๊ยกตัวแข็งทื่อด้วยความกลัว เขารีบปิดตาและท่องมนต์เพื่อให้เปรตนั้นผ่านไป โดยไม่คิดว่ามันจะหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของเขา และเมื่อลุงเปี๊ยกเปิดตาขึ้นมา เปรตก็หายไปแล้ว แต่ความรู้สึกหนาวเยือกและเสียงกรีดร้องโหยหวนยังคงดังอยู่ในหัวของเขา
ลุงเปี๊ยกวิ่งเข้าไปในบ้านและเล่าเรื่องนี้ให้ชาวบ้านฟังในเช้าวันรุ่งขึ้น ชาวบ้านต่างเชื่อว่าเปรตนั้นเป็นดวงวิญญาณที่ทรมานและยังไม่ไปสู่สุคติ เพราะอาจจะมีกรรมที่ยังไม่สามารถปลดปล่อยได้ ชาวบ้านจึงพากันไปทำบุญและสวดมนต์เพื่อให้เปรตนั้นได้ไปสู่สุขติ และจากนั้นมาก็ไม่มีใครในหมู่บ้านเจอเปรตเดินผ่านบ้านอีกเลย
หลายเดือนผ่านไป ชาวบ้านเริ่มรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นและกลับมาดำเนินชีวิตตามปกติ
แต่แล้วก็มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็น "น้าสมหมาย" ชายวัยกลางคนที่ทำงานเป็นช่างไม้ เขามักจะกลับบ้านดึกเพราะต้องทำงานจนค่ำ คืนหนึ่งขณะที่น้าสมหมายกำลังเดินกลับบ้าน เขาสังเกตเห็นว่ามีเงาดำสูงใหญ่เคลื่อนผ่านไปในป่าใกล้ๆ เขาไม่ทันได้คิดอะไรมากเพราะคิดว่าอาจเป็นแค่จินตนาการ
แต่เมื่อเขากลับถึงบ้าน เขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนเช่นเดียวกับที่ลุงเปี๊ยกเคยเล่าให้ฟัง น้าสมหมายเริ่มรู้สึกหนาวเยือกขึ้นมาเรื่อยๆ และรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังจับตามองเขาอยู่จากที่มืด เขาจึงรีบเข้าไปในบ้านและปิดประตูทันที
วันรุ่งขึ้น น้าสมหมายเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนบ้านฟัง ชาวบ้านเริ่มกังวลและพากันมาที่วัดเพื่อขอคำปรึกษาจากพระอาจารย์ พระอาจารย์บอกว่าการทำบุญและสวดมนต์เพียงครั้งเดียวอาจไม่เพียงพอ วิญญาณเปรตนั้นอาจมีกรรมหนักและต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม
ชาวบ้านจึงร่วมกันจัดพิธีทำบุญใหญ่ขึ้นอีกครั้ง โดยมีการเชิญพระสงฆ์มาสวดมนต์และทำพิธีบังสุกุลให้แก่ดวงวิญญาณ และครั้งนี้ชาวบ้านทุกคนต้องมีส่วนร่วมในการสวดมนต์และถวายทาน เพื่อให้วิญญาณนั้นได้รับอานิสงส์จากการทำบุญ
หลังจากพิธีทำบุญใหญ่เสร็จสิ้น ทุกคนในหมู่บ้านรู้สึกสบายใจและมีความหวังว่าดวงวิญญาณเปรตจะได้รับการปลดปล่อยจากทุกข์ทรมาน และจะไม่กลับมาหลอกหลอนอีกต่อไป และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา หมู่บ้านก็กลับมาเงียบสงบ ไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องหรือเห็นเงาดำสูงใหญ่อีกเลย
เรื่องราวของเปรตที่เดินผ่านบ้านกลายเป็นตำนานที่เล่าขานต่อๆ กันไปในหมู่บ้าน เป็นบทเรียนให้ชาวบ้านรู้ถึงความสำคัญของการทำบุญและการสร้างความดี เพื่อให้ดวงวิญญาณทั้งหลายได้ไปสู่สุขติและไม่กลับมาหลอกหลอนคนเป็นอีก
RU-vid : / storiesth