พระไพศาล วิสาโล | มีเท่าไรก็ยังไม่สุขสักที 

กราบนมัสการหลวงพ่อ..ความสุขจากการได้ฟังธรรมะ สุขจากการให้ หลายคนสามารถเป็นผู้ให้โดยไม่ต้องลงทุนคือการให้อภัย ลดความหัวร้อน สังคมจะได้น่าอยู่ขึ้น สาธุ

กราบขอบพระคุณท่านพระอาจารย์ สาธุ สาธุ สาธุ🙇🏻‍♀️🙏🙏🙏🙏🙏

กราบพระอาจารคะ. สาธุ สาธุ สาธุ

กราบสาธุค่ะพระอาจารย์

กราบสาธุๆๆเจ้าค่ะ

กราบสาธุเจ้าค่ะ

ใช่ค่ะ ไม่รู้จะแก้ยังงัยดี มีทุกอย่างที่คนจนๆคนนึงโหยหาอยากจะมี แต่พอมีมีแล้วก็ยังไม่มีความสุข รู้สึกไม่มีใครเข้าใจเลยสักคน โดนเอาเปรียบดูถูกแม้กระทั่งพี่น้องเราเอง เหนื่อยใจมากๆแก้ไม่ตก อยากจะละทิ้งปัญหาก็ทิ้งไม่ได้ ก็เลยต้องจำยอมมาตลอด..มันคงเป็นกรรม

กราบนมัสการพระอาจารย์สาธุค่ะ

สาธุค่ะ

น้อมกราบ สาธุ สาธุ สาธุ เจ้าค่ะ

สาธุๆๆ

ความสุขเกิดขึ้นก็เพราะความพอใจสันโดษก็คือความพอใจเพราะมันคู่กับความมักน้อยยินดีตามมีตามได้เฉพาะของของตนไม่เพ่งเล็งอยากได้ของคนอื่นตามความโลภของกิเลสคุณธรรมสันโดษจึงควรเป็นสิ่งที่น่าปรารถนาสำหรับผู้ปฏิบัติตนที่ต้องการพ้นทุกข์จัดเป็นอริยทรัพย์คือทรัพย์ภายในของคนดีอริยบุคคลก็ว่าได้

ຂ້ານ້ອຍ ນ້ອມກຣາບ ສາທຸສາທຸສາທຸ ຂໍຣັບ ພຣະອາຈານ.

กราบสาธุสาธุสาธุในหลักพระธรรมคำสอนของหลวงพ่อค่ะ

สาธุครับกราบท่านพระอาจารย์ไพศาลครับ

กราบสาธุเจ้าค่ะ

ถึงตาจะบอดแต่ใจไม่บอคคือยอดคนหมายถึงคนผู้มีปัญญาเข้าใจหาความสุขโดยการใส่ใจด้วยกุศลเรียกโยนิโสมนสิการการได้คบมิตรที่เป็นบัณฑิตมาเป็นกัลยาณมิตรถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของปัญญาเพราะจะได้ยินได้ฟังสิ่งดีงามต่างๆจากท่านผู้รู้ก็คือผู้ให้ทานคือธรรมะซึ่งคือทานอันสูงสุดเช่นเดียวกับอภัยทาน