พี่สีดอหนึ่ง เข้าโขลงแม่ด้วน แม่คิ้วขาวหายไปไหน ฟ้าใสหายอีกแล้ว  

วันที่ 20 มิถุนายน 2567 พบโขลงช้างออกมาหากินตามทุ่งที่เขาเขียวในยามเย็น พบพี่สี หรือสีดอหนึ่งอยู่ในโขลงด้วย ในโขลงพอจะจำแนกได้ จะพบแม่ด้วน
แม่หางทอง พร้อมพลายน้อยโอไรอ้อน เห็นลูกแม่หางทองอยู่แว๊บๆ แต่หญ้าคาสูง น่าจะบังช้างน้อยเกิดใหม่ได้มิด ในโขลงยังพบแม่ขนตายาว และแม่หูรูเล็ก แต่ก็เป็นเรื่องแปลก ที่ไม่เห็นเด็กๆ เลยทั้งลูกแม่หูรูเล็กและลูกแม่ขนตายาว ก็น่าจะอยู่ใกล้ๆแม่ หรืออาจเป็นไปได้ระหว่างแม่กำลังกินหญ้าอยู่ เด็กๆ พากันทิ้งตัวนอนพักผ่อนทำให้เรามองไม่เห็น
พี่สีดอหนึ่งอยู่เนียนๆ กันในโขลง ช่างต่างจากพี่ชมวิวที่ทำเอาแม่พังพาลูกเล็กเด็กแดงเดินหนีกันจ้าละหวั่น ลำบากแม่ด้วนต้องมาถ่วงเวลา แต่พี่สีกลับได้รับการต้อนรับอย่างดี ไม่มีทีท่าว่าจะมีแม่พังหรือเด็กๆ ตัวไหนกลัว ยกเว้นพลายน้อยหนึ่งตัวในนั้น วัยเดียวกันกับกุญเชียง อยู่พบอยู่ในโขลงแม่ด้วน วันที่ 20 พฤษจิกายน 2566 เป็นพลายน้อยการละครที่เหยียบงวงตัวเอง แล้วแกว่งงวงเล่น
พลายน้อยยังไม่มีชื่อ มีความตื่นกลัวพ่อสีดอหนึ่ง จนไม่กล้าเข้าใกล้โขลง แต่โอไรอ้อนลูกแม่หางทองยังเด็ก ยังอยู่ข้างๆ แม่หางทอง พลายน้อยการละคร ระวังตัวอยู่ห่างๆ เมื่อพี่สีเดินมาหาก็มีอาการขออ่อนไปชัวขณะก่อน จะเผ่นหนีเข้าป่า ออกห่างโขลงไปอีกทาง ถึงสีดอจะไม่มีงา ก็ทำให้พลายน้อยหวาดหวั่นได้ ไม่รู้พี่สีจะใจดีหรือเปล่า เปิดอาดหลาดไว้ก่อน เพื่อความปลอดภัย
เมื่อสีดอหนึ่ง อยู่รวมๆกับแม่พัง ทำให้เราเห็นขนาดงวงที่ใหญ่โตของสีดอ เทียบกับขนาดโคนงวงของแม่พังทั้งหลาย ดูเผินๆเหมือนแม่พัง ยกเว้นขนาดโคนงวงและลำตัวที่ใหญ่กว่า ทำให้แยกได้ว่านั่นคือช้างสีดอ
จากข้อมูลก่อนหน้านั้น เราทราบกันว่าหนูหวิ่น สร้อยสุวรรณา ไปรับจ๊อบเลี้ยงลูกแม่หูรูเล็กพร้อมหนูฟ้าใส แต่เมื่อปรากฏว่า แม่หูรูเล็กมารวมกับแม่ด้วนอีกครั้ง หนูหวิ่นสร้อยสุวรรณาก็กลับมา
แต่หนูฟ้าใสไปไหนอีก ไปรับจ้างเลี้ยงเด็กที่ไหนอีก และล่าสุดที่เราพบ แม่ด้วนแม่ขนตายาว และแม่คิ้วขาวไปด้วยกัน แต่วันนี้แม่คิ้วขาวหายไป อาจเป็นไปได้ แม่ฟ้าใส ไปกับแม่คิ้วขาวเช่นเคย ไปเลี้ยงหลานที่เธอเคยพยาบาลใบหู
กลับมาที่พลายน้อยที่กลัวพี่สีดอนั้น เรายังไม่ได้ตั้งชื่อ พบขาอ่อนและเหยียบงวงตัวเองในโขลงแม่ด้วน ที่มีแม่ขนตายาวและแม่หูรูเล็กอยู่ในโขลงเหมือนวันนี้ ก็คงเป็นลูกหลานในโขลงแม่คิ้วขาวแต่เดิม
ในโขลงที่ไม่พบแม่คิ้วขาว ถ้าจะแยกโขลงไป พร้อมลูกน้อยและลูกที่โตขี้นมาหน่อย ก็พอแยกไปได้ ถ้าหนูฟ้าใสไปด้วย ยังไม่พบแม่หนูหูแหลมในโขลง เธออาจถูกบังหรือ ถูกแม่ด้วนไล่ไปกับแม่คิ้วขาวแล้วเพราะขืนให้อยู่ เวหา อาจโดนขาหลังนางได้ การที่แม่หนูหนูแหลมจะไปกับแม่คิ้วขาวและฟ้าใสนั้นสมเหตุผล จะได้ช่วยกันอารักษาลูกแม่คิ้วขาวได้ นี่เป็นแค่การคาดเดาเท่านั้นเพราะไม่พบแม่คิ้วขาวและหนูฟ้าใสในโขลง
ตอนเดินข้ามถนนพยายามจะมองหาเด็กๆ ลูกแม่หางทอง ลูกแม่หูรูเล็กและลูกแม่ขนตายาว กลับมองเห็นช้างน้อยแค่ตัวเดียว ก็คงจะเป็นไปได้ที่ถูกบังมิดระหว่างแม่พังทั้งหลาย
แม่ด้วนนั้นเดินรั้งท้าย ปล่อยให้เวหาวิ่งตามพี่ป้าน้าอาว์ข้ามถนนไปก่อน เราค่อยมาตามดูกันต่อไป ถ้าเราเจอแม่คิ้วขาว เราจะเจอใครบ้างอยู่กับเธอ
ขอบคุณที่ติดตามรับชมรับฟัง ช่วยกดไลค์ กดแชร์ กดติดตามเป็นกำลังใจให้นานาต่างๆ ทองปน คำพันธ์ด้วยครับ ขอบคุณครับ