มลทินเสน่หา [จบตอนเดียว]  

** โปรย **
ช่วงบ่ายยายพุดซ้อนกลับมาจากวัดเห็นหลานสาวนั่งทำงานตรงระเบียง ใบหน้าขาวนวลด้วยแป้งเด็ก นางทราบว่าลูกเลี้ยงของอดีตลูกเขยมาที่บ้านจากกระต่ายเล่าให้ฟัง แต่ก็อยากถามจากหลานสาว
“ได้ข่าวว่าทางโน้นมาหา” ยายพุดซ้อนไม่ได้เอ่ยชื่อ จันทร์หอมก็เข้าใจว่าหมายถึงใคร
“เขามาบอกข่าวดีจ้ะยาย”
“ข่าวดีอะไร หรือพ่อกำนันจะมีเมียใหม่เพิ่มอีกคน” นางประชดถึงอดีตลูกเขย ซึ่งกลายเป็นไม้เบื่อไม้เมา จันทร์หอมถึงกับหัวเราะเบาๆ
“ไม่ใช่เรื่องพ่อหรอกจ้ะ แต่เป็นภัทราจะหมั้น”
“อ้าว จะหมั้นกับใครล่ะ” ยายพุดซ้อนไม่ได้ประหลาดใจอะไรมากนัก ก็พอได้ข่าวว่ามีหนุ่มๆ มาจีบภัทราหลายคน
“ไม่ได้ถามจ้ะ แต่เขาคุยว่าทางผู้ชายรวยมาก”
“เขามาเชิญเราไปร่วมงานเรอะ”
“ไม่ใช่จ้ะ”
“อ้าว ไม่ได้เชิญไปร่วมงานแล้วมาทำไม” ยายพุดซ้อนเอ่ยด้วยความแปลกใจ
“เขามาบอกไม่ให้หอมไปงานเขาน่ะสิ”
“ทำไมกล้าพูดแบบนี้ นี่เขาเห็นยายเป็นหัวหลักหัวตอหรือไง” คนแก่บอกด้วยความกรุ่นโกรธ ถึงจะเป็นชาวบ้านธรรมดา แต่ถ้าหากพูดไม่ให้เกียรติก็รับไม่ได้เหมือนกัน
“ไม่เป็นไรจ้ะยาย ถึงเขาไม่บอกหอมก็ไม่ไป ดีแล้วที่เขาแสดงท่าทีมาก่อน”
“ไม่เป็นไรลูก เขาไม่เชิญก็ไม่ต้องไป ดีเสียอีกไม่ต้องไปปั้นหน้ารับแขก มาๆ มากินสาคูไส้หมูกับยายดีกว่า” คนแก่เห็นหลานเศร้า ทั้งที่ปั้นหน้ารื่นเริง เลี้ยงกันมาแต่เล็กแต่น้อยทำไมจะดูไม่ออกว่าจันทร์หอมเก็บความน้อยเนื้อต่ำใจ กับการไม่ดูดำดูดีของผู้เป็นบิดาไว้ข้างใน นางจึงเปลี่ยนเรื่องคุย
#พระพายนิยายเสียง #จบตอนเดียว #นิยายจบในตอน #อ่านนิยาย