รายการเจาะใจ : สรกล อดุลยานนท์ - การออกเเบบชีวิตด้วยหลัก Design Thinking [6 ต.ค 61] 

ลงมือทำคือคำตอบ

มารไม่มี บารมีไม่เกิด สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นดีเสมอ จงตั้งสติในการฟัง มีสมาธิจดจ่อกับเรื่องที่พูด โฆษณาดังที่ขัดใจเรา เป็นการฝึกตนให้อยู่กับสิ่งที่ไม่ได้ดังใจได้อย่างมีความสุข จงทิ้งเปลือก คือ โฆษณารบกวน เลือกแก่น คือ สาระความรู้ โลกนี้ไม่มีอะไรได้ดังใจเราทุกเรื่อง หากเราฝึกตนให้ใจรับได้ทุกเรื่อง เราจะมีความสุขได้ในทุกสถานการณ์ การอยู่ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีสติ วางใจให้ถูก คือ การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันอย่างหนึ่ง แต่ไม่ใช่รำคาญสิ่งอื่นที่เราไม่ชอบ ในสถานการณ์ร้ายเดียวกัน คนฝึกตนดีแล้ว จะยังมีความสุขอยู่ แต่คนดิ้นรนผลักไส จะร้อนรนไม่สิ้นสุด เพราะความยึดมั่นถือมั่นว่า อยากได้ อยากมี อยากเป็น ในสิ่งที่ชอบ แต่ไม่อยากได้ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมีในสิ่งที่ไม่ถูกใจ

Noo

ที่คุณว่ามามันไม่ใช่หยุดอยู่กับที่เฉยๆครับ แต่เป็นการเจริญที่จิตภายใน เพื่อบรรลุเป้าหมายทางจิต การหยุดจิตที่วุ่นวายให้อยู่กับที่มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะครับ การหยุดจิตได้ช่วยเพิ่มประสืทธิภาพในการโฟกัสความคิด พอโฟกกัสได้แล้วจะเอาไปคิดอะไรต่อก็อยู่ที่แต่ละคน

ง่ะ การหยุดปล่อยวาง การพอ คนละเรื่องกันเลยกับการปรับปรุงและพัฒนา

การปล่อยวาง/การหยุด/การพอ คือการดีลกับจิตใจตัวเองเมื่อเจอปัญหาค่ะ ถ้าเราไม่ปล่อยวางความรู้สึกแพ้ในใจเราก็จะไปต่อไม่ได้

ออกแบบชีวิต 1.หาทางเลือกเยอะๆ / ideaS 🚫อย่าตกหลุมรัก idea แรก ตัดทางเลือกให้เหลือ3-5ตัวเลือก ลงมือทำ ลองไปเรื่อยๆ 2.อย่าพะวงกับผลลัพท์ ให้อยู่ในกระบวนการนั้น

ปรับใจของคุณเองดีนะ เพราะคนอื่นไม่มีใครรำคาญเหมือนคุณ และไม่มีใครได้ดังใจทุกอย่าง

อย่าส่งจิตออกนอกไปทำบาป คนไม่ดีมักมองคนอื่นไม่ดี จึงสร้างกรรม ควรมีสติกลับมาดูตนเองให้มาก ให้คิดดี พูดดี ทำดี คิดลบ ชีวิตลบ การมองในแง่ร้าย เป็นมโนกรรม จะกลายเป็นอุปนิสัยที่ไม่ดีติดตัว ต้องฝึกคิดบวกให้เป็น คิดให้ถูกตรง การพูดแทรกในฐานะพิธีกร เพื่อให้เกิดการโต้ตอบในการสนทนา เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าพิธีกรพูดน้อย นั่นแหละผิดปกติ คนที่ขี้รำคาญคนอื่น และเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เมื่อไม่มีสติ ย่อมหงุดหงิด ไม่พอใจทั้งที่คนอื่นๆก็ไม่มีปัญหา ถ้าพูดจาตำหนิ หาเรื่อง ล่วงเกินผู้อื่น จึงไม่ควรพูด เพราะเป็นวจีทุจิต เป็นบาปเป็นกรรม บัณฑิตพึงพูดแต่เรื่องจริง เรื่องถูกต้อง เรื่องดี มีประโยชน์ จึงจะเป็นมงคลแก่ชีวิต

ปรับใจของคุณเองดีนะ เพราะคนอื่นไม่มีใครรำคาญเหมือนคุณ และไม่มีใครได้ดังใจทุกอย่าง

อย่าส่งจิตออกนอกไปทำบาป คนไม่ดีมักมองคนอื่นไม่ดี จึงสร้างกรรม ควรมีสติกลับมาดูตนเองให้มาก ให้คิดดี พูดดี ทำดี คิดลบ ชีวิตลบ การมองในแง่ร้าย เป็นมโนกรรม จะกลายเป็นอุปนิสัยที่ไม่ดีติดตัว ต้องฝึกคิดบวกให้เป็น คิดให้ถูกตรง การพูดแทรกในฐานะพิธีกร เพื่อให้เกิดการโต้ตอบในการสนทนา เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าพิธีกรพูดน้อย นั่นแหละผิดปกติ คนที่ขี้รำคาญคนอื่น และเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เมื่อไม่มีสติ ย่อมหงุดหงิด ไม่พอใจทั้งที่คนอื่นๆก็ไม่มีปัญหา ถ้าพูดจาตำหนิ หาเรื่อง ล่วงเกินผู้อื่น จึงไม่ควรพูด เพราะเป็นวจีทุจิต เป็นบาปเป็นกรรม บัณฑิตพึงพูดแต่เรื่องจริง เรื่องถูกต้อง เรื่องดี มีประโยชน์ จึงจะเป็นมงคลแก่ชีวิต

​@@Ample-pj8lu ผมว่าดีแล้ว ถามแทนผมเองด้วย หมายถึง ลุงดู๋นะครับผม

มารไม่มี บารมีไม่เกิด สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นดีเสมอ จงตั้งสติในการฟัง มีสมาธิจดจ่อกับเรื่องที่พูด โฆษณาดังที่ขัดใจเรา เป็นการฝึกตนให้อยู่กับสิ่งที่ไม่ได้ดังใจได้อย่างมีความสุข จงทิ้งเปลือก คือ โฆษณารบกวน เลือกแก่น คือ สาระความรู้ โลกนี้ไม่มีอะไรได้ดังใจเราทุกเรื่อง หากเราฝึกตนให้ใจรับได้ทุกเรื่อง เราจะมีความสุขได้ในทุกสถานการณ์ การอยู่ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีสติ วางใจให้ถูก คือ การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันอย่างหนึ่ง แต่ไม่ใช่รำคาญสิ่งอื่นที่เราไม่ชอบ ในสถานการณ์ร้ายเดียวกัน คนฝึกตนดีแล้ว จะยังมีความสุขอยู่ แต่คนดิ้นรนผลักไส จะร้อนรนไม่สิ้นสุด เพราะความยึดมั่นถือมั่นว่า อยากได้ อยากมี อยากเป็น ในสิ่งที่ชอบ แต่ไม่อยากได้ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมีในสิ่งที่ไม่ถูกใจ

ณัฐพล กันทะวัง มีอยู่ 13.22 นาที เจอ netflix ไป 4 ads OMG 🙄

มารไม่มี บารมีไม่เกิด สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นดีเสมอ จงตั้งสติในการฟัง มีสมาธิจดจ่อกับเรื่องที่พูด โฆษณาดังที่ขัดใจเรา เป็นการฝึกตนให้อยู่กับสิ่งที่ไม่ได้ดังใจได้อย่างมีความสุข จงทิ้งเปลือก คือ โฆษณารบกวน เลือกแก่น คือ สาระความรู้ โลกนี้ไม่มีอะไรได้ดังใจเราทุกเรื่อง หากเราฝึกตนให้ใจรับได้ทุกเรื่อง เราจะมีความสุขได้ในทุกสถานการณ์ การอยู่ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีสติ วางใจให้ถูก คือ การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันอย่างหนึ่ง แต่ไม่ใช่รำคาญสิ่งอื่นที่เราไม่ชอบ ในสถานการณ์ร้ายเดียวกัน คนฝึกตนดีแล้ว จะยังมีความสุขอยู่ แต่คนดิ้นรนผลักไส จะร้อนรนไม่สิ้นสุด เพราะความยึดมั่นถือมั่นว่า อยากได้ อยากมี อยากเป็น ในสิ่งที่ชอบ แต่ไม่อยากได้ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมีในสิ่งที่ไม่ถูกใจ

อย่าส่งจิตออกนอกไปทำบาป คนไม่ดีมักมองคนอื่นไม่ดี จึงสร้างกรรม ควรมีสติกลับมาดูตนเองให้มาก ให้คิดดี พูดดี ทำดี คิดลบ ชีวิตลบ การมองในแง่ร้าย เป็นมโนกรรม จะกลายเป็นอุปนิสัยที่ไม่ดีติดตัว ต้องฝึกคิดบวกให้เป็น คิดให้ถูกตรง การพูดแทรกในฐานะพิธีกร เพื่อให้เกิดการโต้ตอบในการสนทนา เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าพิธีกรพูดน้อย นั่นแหละผิดปกติ คนที่ขี้รำคาญคนอื่น และเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เมื่อไม่มีสติ ย่อมหงุดหงิด ไม่พอใจทั้งที่คนอื่นๆก็ไม่มีปัญหา ถ้าพูดจาตำหนิ หาเรื่อง ล่วงเกินผู้อื่น จึงไม่ควรพูด เพราะเป็นวจีทุจิต เป็นบาปเป็นกรรม บัณฑิตพึงพูดแต่เรื่องจริง เรื่องถูกต้อง เรื่องดี มีประโยชน์ จึงจะเป็นมงคลแก่ชีวิต