รู้แค่กระผีกอย่าเรียกตัวว่า "เชฟ" อาชีพไร้ทางลัด เตือนแรงๆ ฉบับ "เชฟป้อม" | Thairath online 

แกจะสื่อว่า ไอพวกรายการอาหารที่ชอบเอาคนหน้าตาดีมาทำแล้วเรียกตัวเองว่าเชฟ เรียนเพิ่งจบก็เรียกตัวเองว่าเชฟ คือแกบอกว่ามันไม่ใช่แบบนั้น

จบ ฟูไซมา เรียนทำอาหารมา4ปี ทำงานอยุ่โรงแรมมา 5ปีได้ขึ้นเป็นซูเชฟ และก้ลาออก เพราะอาชีพเชฟไม่ได้สนุกอย่างที่คิด ประชุม บริหารคน และวัตถุดิบ ลองรับอารบของผู้บริหารหลายๆฝ่าย นี่ขนาดเป็น ซูเชฟ นะ ถ้าเชฟใหญ่ จะขนาดไหน คนทำอาหารเป็นไม่ได้เป็นเชฟจิงหรอก คนทำอาหารเป็น ส่วนตัวผม เรียกว่า กุ๊ก หรือ หัวหน้า แผนก เช่น หัวหน้าครัวยุโรป หัวหน้าครัวจีน เป็นต้น หม่อมป้ารู้จริงครับ

ป้าป้อมสอนอะไร จำแล้วเอาไปใช้ดีกว่ามั้ย อย่าทำตัวเหมือน้ำเต็มแก้ว ขนาดป้าป้อมเองยังต้องหาความรู้ตลอด

โครตจริง เคยไปฝึกงานในโรงแรม5ดาวแห่งนึง ฝึกในตำแหน่งผู้ช่วยเชฟ โครตเหนื่อย ปาดนํ้าตาเลย ไม่ได้ร้องเพราะอ่อนแอนะ แต่ร้องเพราะแม่งเหนื่อยชิบหาย

ความจริงทุกคำที่หม่อมแกพูดมันเป็นความจริงทั้งนั้น แต่ก็นะ คนจะเกลียด คนจะหมั้นไส้ แค่ปมด้อยเรื่องรูปลักษณ์มันก็ยกมาอ้างได้

ที่จริงมันทุกอาชีพเลยครับ แค่เรียนจบ ยังพูดไม่ได้หรอกว่าเป็นนั่นเป็นนี่แล้ว เรียนก็เรื่องนึง ประสบการณ์ในอาชีพมันยังต้องใช้อีกมาก

โชคดีที่ผมไม่เคยเรียกแทนตัวว่าเชฟ ผมแทนตัวว่าพ่อครัวตลอด มันดูบ้านๆดี

ในปัจจุบัน คำว่า กระผีก ใช้หมายถึงมีจำนวนน้อยหรือมีอยู่เล็กน้อย เช่น ข้าวของมีแค่กระผีกเดียว ขนไปเที่ยวเดียวก็หมด.

อาจารย์พูดถูกมากครับ รางวัลของคนทำอาหารคือ คนกินบอกว่า มันอร่อยมาก แล้วกินอย่างมีความสุข โห คนทำนี่ตัวลอยเลย ....

ชอบหม่อมป้ามาก ส่วนล่างๆ ก็เหมาะที่จะเป็นเกรียนคีย์บอดต่อไป ไม่เหมาะกับด้านอาหารและเชฟ ไม่สิ ไม่เหมาะกับสังคมประเทืองปัญญา เหมาะกับชีวิตกระผีกเดียวด้านเกรียนๆนี้ล่ะ

ความสุขของคนเป็นเชฟ คือได้ทำอาหารให้คนกิน คนกินแล้วอร่อย มีความสุข นั่นผมว่าคือความสำเร็จของคนเป็นเชฟแล้วนะ

ผมชอบแนสคิดอ่ะ ชอบตรงคำว่า "ถ้าคุณใฝ่รู้อะไรก็สอนคุณได้" ทุกอย่างมีความรู้แฝงอยู่ในนั้นหมดแล้วแต่ว่าใครจะเค้นมันออกมาได้มากกว่ากัน

ขอบคุณคำสอนดีๆครับ ผมจะนำสิ่งเหล่านี้ไปใช้ และ พัฒนาตัวเองขึ้นอีกครับ 🙏

รอเรือ ชัดมาก นับถือครับอาป้อม

เชฟ ต้องผ่านเรื่อง ผัด ทอด ต้ม นึ่ง หมัก หั่น สับ ชำนาญเครื่องครัว มีไอเดียคิดวัตถุดิบ ตลอดเวลา และต้องมีระเบียบจัดการในครัว และต้องรู้รายละเอียดของวัตถุดิบ และต้องตอบโจทย์ของคนแดรกได้

ชอบความคิดมากๆครับ. คนเก่งคือคนที่รับฟัง และพัตนาไม่หยุด

แค่ต้มมาม่าเป็นหลงเรียกตัวเองว่าเชฟมาตลอด55

สุดยอดในมุมมอง​ตาสว่าง​ใจเปิดเลยขอบคุณ​มากคะ

ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำดีดี

ร้านอาหารต่างจังหวัดกินอร่อยมาก แต่ไม่เรียกตัวว่าเชฟ เป็นลุงบ้าง ป้าบ้าง ความสำเร็จของเขาคือลูกค้าไว้ใจเชื่อใจ ไม่มีกำแพงอะไรมาก คนละระบบกับการเรียนทำอาหาร เช่นการไม่มีการตวงวัตถุดิบ

พูดจริงๆนะครับ นอกจากที่หม่อมกล่าวมาแล้ว ผมขอเสริมอีกข้อที่เชฟทั้งหลายควรมี คือ อารมณ์ อย่างง่ายๆผมดูเชฟแรมซี่ (เฮลคิชเช่น) แล้ว ให้ทำอาหารอร่อยขนาดไหนผมก้อไม่อยากทาน ถ้าพ่อครัว/แม่ครัว เชฟ ....ขี้หงุดหงิด โมโหร้าย ทานไม่ลงครับบบบบ แต่ถ้าตรงกันข้ามผมว่าถึงจะพอทานได้ก้อยังอร่อยกว่าพวกเชฟเครียดๆ

พูดไทยชัดในแบบที่กุเองก็ยังพูดไทยแบบนี้ไม่ได้ ทั้งที่กุเป็นคนไทย เรียนไทย กินไทย เมียก็คนไทยน่าจะลูกครึ่งปีศาจอ่านะ แต่ทำไมพูดไทยชัดๆแบบนี้ไม่ได้ว่ะ

ขอบคุณค่ะหนูจะนำไปใช้ จะไม่ท้อค่ะ น้ำตาตกมาหลายรอบแล้ว มันกดดันสุดๆ เมื่อโดนตะคอก ทำได้แต่สั่นไปหมด สติหาย ต้องสู้

ผมทำอาหารไม่เก่งครับ แต่เลือกวัตถุดิบเป็น ไม่จำเป็นต้องทำอาหารเก่งหรอก แค่รู้จักการเลือกสรรของที่ดีที่สุด แล้วรู้จักใช้วัตถุดิบให้คุ้มก็พอแล้ว

ชอบครับชอบ ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะโต ทำกับข้าวเป็น ก็เรียกตัวเองว่า "เชฟ"

เขาพูดดีนะ มีอะไรที่เขาพูดผิด เปิดใจดิเวลาฟัง เห็นแต่ละคอมเม้นเเล้วหนักใจ๊555

ผู้พิพากษาก็ไม่ง่าย แค่รู้กฎหมายเป็นผู้พิพากษาไม่ได้ แค่ขับเครื่องบินซิมูเลเตอร์ (เครื่องจำลองฝึกขับ) ก็ใช่ว่าจะเป็นกัปตันได้ ดังนั้นเชฟ ก็เหมือนผู้พิพากษา เหมือนนักบิน...ระดับมันมี และ อย่าได้บังอาจเป็นในสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้. จงพยายามจนกว่าตัวเองจะมีความพร้อมกับชื่อที่มาพร้อมกับตำแหน่งนั้น.

เรื่องจริงค่ะ ความสะอาดเป็นสิ่งสำคัญ

ดูจนจบ มีแง่คิดดีๆหลายข้อมาก 👍🏻👍🏻👍🏻

ขอบคุณมากครับ ได้ความรู้มากเลยครับ

แต่ละ comment แมร่งส่อสันดารที่ได้จากพ่อแม่ตัวเองมาเลยอ่ะ

ขอบคุณข้อแนะนำดีดี ชอบมาก.คุณป้อม. และติดตามอยู่เสมอ

คนที่ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีก หรือ พวกน้ำเต็มแก้ว ต่อใครเราอธิบายอะไรไปเค้าก็รับไม่ได้หรือไม่เข้าใจ เพราะเค้าเต็ม แล้วไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีก ดังนั้นเราอย่าได้สอนคนพวกนั้นเลย

ขอบคุณครับสำหรับข้อคิดดีๆ

ตรง ไม่อ้อมค้อม ขวานผ่าซาก แต่ได้รู้ความคิดเห็นใหม่ๆ ขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณที่ให้คำสอน

ใช่ครับ คนเราต้องเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ อยู่เสมอ

ชอบคำสอนมากเลยครับ

กว่าจะเป็นเชฟ คุณต้องรู้ว่า อาหารแต่ละอย่าง ต้นทางจนถึงปลายทาง มีวัตถุดิบอะไรบ้าง การปรุงมีอะไรบ้าง เทคนิคการทำ เวลาการทำ ทุกอย่างต้องรู้ อีกหนึ่งสำคัญ ต้องรู้ว่าลูกค้าแพ้อะไร ทานอะไรไม่ได้ ต้องรู้ว่าวัตถุมีองประกอบตัวไหนที่ทำให้ลูกค้าแพ้ได้ ทุกวันนี้ chef ไม่ได้เข้ามาทำอาหารแล้ว คอยบริหาร คอยคิดเมนู ต้นทุน ต้องประสานงานกับหลายๆฝ่าย

จริง​ เด็กปัจจุบัน​ พึ่งออกจากเปลือกไข่ ก็เรียกตัวว่าเชฟ

เรื่องจริงนะ แค่ผัดข้าวได้ไม่ใช่ว่าจะเป็นเชฟ คำว่าเชฟ คือจุดสูงสุดของการทำอาหาร และใส่ใจทุกรายนะเอียด แต่อย่าลืมว่าอาหารที่เรากินกันทุกวันนี้ คุณใส่ใจมันดีแล้วหรือ รึว่าแค่แตะลิ้นแล้วว่าอร่อย แล้วอย่าลืมว่าคนรับประทานอาหารบางคนเค้าใส่ใจแก่นแท้ของรสชาติที่แท้จริง ที่ไม่ได้มาจากผงชูรส

เป็นแม่ครัวธรรมดายังเหนื่อยสุดๆ

ก็นะถึงจะไม่เป็น ถึงจะขายแค่อาหารตามสั่ง ความสอาดมันก็ต้องมา

หม่อมพูดจริงทุกประเด็น

เมื่อ20ปีที่แล้วผมทำผัดกระเพราใส่ข้าวโพดอ่อนกินตอนเป็นวัยรุ่นยายด่าผมว่าทำอาหารบ้าๆบอๆกระเพราบ้าๆบอๆผมก็น้อยใจเลยไม่ทำมันกินอีกแต่ตอนนั้นผมว่ามันอร่อยนะพอเวลาผ่านไปเข้ามาทำงานในเมืองกรุงมีคนผัดกระเพราใส่ข้าวโพดอ่อนผมนี่ปลื้มเลย ปลื้มตรงที่รู้ว่ากูไม่ได้บ้าคนเดียว555

ขอบคุณครับ อาจารย์

ถูกต้องที่สุดครับ 💕❤️

ถ้าคุณอยากเก่งระดับต้นๆ ของเชฟ คุณต้องมี โชคของอาหาร ไม่เชื่อ ไปถามเชฟโคมัสสึ ดู

มีคำพูดนึงที่มักจะได้ยินที่กล่าวว่า "คนเราเมื่อรุ้มากก็ยิ่งต้องถ่อมตัวมากขึ้นเท่านั้น" บ่นคนอื่นได้ว่าคนอื่นได้ติคนอื่นสารพัดพอถึงในสิ่งตัวเองไม่รู้คุณก็เหมือนกับคนที่คนว่าเขานั้นเเล ขนาด เชฟ กอร์ดอน แรมซี่ ปากดีๆตินู้นนี่นั่นชาวบ้านตามรายการต่างๆ พอเจอเรื่องที่ไม่ถนัดก็ใบ้เเดร๊กก็มีให้เห็นมาเเล้ว ทำผัดไทยหมาไม่เเดร๊ก เจ้าตัวชิมเองบอกว่ารสชาติโอเคนะ พอเชฟหลักที่เขาทำผัดไทยมาตลอดชีวิตมาชิมผัดไทยที่เชฟ เเรมซี่ ทำเขาก้บอกว่านี่ไม่ใช่ผัดไทย เหวอเเดร๊กไปเลยเชฟเเรมซี่ หรือเเม้เเต่เคส ดราม่ามาสเตอร์เชฟอังกฤษ เเกง ‘เร็นดัง’ ของประเทศมาเลเซีย ที่บอกว่า “ไก่ไม่กรอบ” นั่นก้ย่อมเเสดงให้เห็นว่าเเม้เเต่คนที่เรียกตัวเองว่ากูรูหรือเเม้เเต่เชฟ ก็ยังอยุ่ในกะลา เเต่เที่ยวออกมาคอยสั่งสอนชาวบ้าน บางอย่างบอกว่าเราไม่รู้จักเเกงๆนี้เเละยอมรับความจริงก็ไม่มีใครตำหนิเเต่บางคนไม่รู้เเล้ววางหน้ามั่นหน้ามั่นโหนกนี่อนาถจิตมาก

ก่อนจะพิมพ์ด่าเชฟป้อม หร่อนทำอาหารให้กินได้ก่อน ทอดไข่ให้ไม่ไหม้กันก่อน มาพิมพ์ด่าดูออก ร้อนตัวเลยดิ

ม.ล. ขวัญทิพย์ พูดได้ดีมากเลยครับผมชอบมากครับเพราะว่าผมเห็นคนทำอาหารเป็นเล็กๆน้อยๆก็เรียกตัวเองว่าเป็นเชฟและคนไทยในอเมริกาก็เป็นแบบนี้เยอะมากทำอะไรยังไม่อร่อยเลยแต่เรียกตัวเองว่าเชฟ

เชื่อว่าไอ้ที่ด่าๆเขาหนะเเม่งดูไม่จบ

ขอบคุณนะครับ ผมก็คิดแบบนั้น นะ เชฟ คืออาชีพที่ ผมนับถือ มาก

ผมเป็นพ่อครัว ผมทำได้แต่อาหารจานหลัก ยังไม่สามารถคิดประดิษฐ์เมนูใหม่ๆขึ้นมาได้ ผมยังไม่ได้ไกล้คำว่าเชฟแม้แต่นิดเดียว

ขอบคุณคะป้าป้อม🙏🏻

คำว่าเชฟในที่เขาบอก น่าจะหมายถึง อาชีพครับ คนที่จะใช้คำว่าอาชีพเชฟได้ น่าจะต้องมีความรักผิดชอบ มีประสบการณ์ เรียนเชฟจบมา ถ้าไม่ทำอาชีพนี้ ไม่เคยทำจริงๆจังๆ ก็ไม่เรียกว่าเชฟ เปรียบเหมือนตัวผมเรียนเขียนโปรแกรม แต่ได้แค่งูๆปลาๆ จะให้เรียกโปรแกรมเมอร์ได้อย่างไร แต่ถ้าในบริบทพูดเล่นๆเอาไปใช้ได้ครับ เช่น มื้อนี้เดียวเป็นเชฟให้เอง ทัวร์นี้เดียวเป็นไกด์ให้เอง

สมัยหลาบปีก่อนวงการเชฟยังไม่แพร่หลาย ไม่มีใครพูดถึงกันมาก พอมาสมัยนี้เปนอาชีพยอดฮิต เท่ห ใครก็เรียนเชฟ ก็เลยยกระดับขึ้นมา ทำให้ดูมีค่าขึ้น เปนดาราไม่ได้ก็เปนเชฟนี่แหละดังเหมือนกัน เก่งไม่เก่งไม่รู้ ถ้ากูหล่อสวย ทำอาหารก็ดังได้ แบบนีแหละ

หม่อมท่านกำลังจะบอกว่าอย่าใช้คำพร่ำเพรื่อในแต่ละวงการ...ยกตัวอย่างเช่นที่เมื่อก่อนได้ยินบ่อยๆเช่นกูรูเรื่องนั้นเรื่องนี้..จริงๆอาจเป็นแค่กูรู้..ก็เป็นได้..ฟังคลิปนี้..จนจบก็รับรู้เข้าใจความรู้สึกคำพูดของคนโบราณที่ว่าปากร้ายแต่ใจดี..มีความปรารถนาดี..ก็จากหม่อมท่านนี่แหละ!!

ง่ายๆมันคือ ชนชั้นของโลกการทำอาหาร

คำสอนหม่อมป้อมดีมากๆเลยครับ ชอบหม่อมป้อมมาก

ยอดหลาย ' สบายใจชิว สุดๆ กิ๊วๆ (ครัฟ) เชฟ

ชอบค่ะ ♥️🙏 ทำสติ๊กเกอร์ของหม่อมได้ไหม

เชฟ เป็นมากกว่าจิตวิญญาณของอาหาร

เรียกผมว่า...... เด็กล้างจาน

เชฟกับคนพัดข้าวมันต่างกันนะ ถ้าไม่เชื่อเรา ลองไปถาม วินสโมก ซันจิ ดูได้ ตอนนี้เค้าอยู่ประเทศว่าโนะ

รอ เรือ ลอ ลิง ชัดมากครับผม อยากพูดแบบนี้ได้บ้างจัง

รักป้าป้อมที่สุด😆🤗

ขอบคุณครับ

บนถนนมีเชฟ เยอะแยะ....เชฟโรเลต

อ่านคอมเมนท์เห็นบอกว่ามีแต่คนว่าหม่อมป้า แต่ทำไมกูหาไม่เจอ หายไปไหนหมดอ่ะ😂

เราอยุกับร้านอาหารมาตั้งแต่เด็ก จนมาเจอคำว่าเชพจากในหนังเราคิดว่าคนๆนั้นมันต้องยิ่งใหญ่มากๆ จนมาถึงเคยเป็นแคชเชียร์ห้องอาหารแห่งหนึ่ง เค้าเรียกพ่อครัวว่าเชพใหญ่ แต่ลุกค้าสั่งออเดอร์แบบที่แตกต่งจากอกเรียนมา แกบอกทำไม่ได้ เพราะเค้าไม่ได้สอนทำแบบนั้นมันจะผิดสูตร.. เราเลยคิดว่าเชพมันก็เท่านั้นเอง.. เพราะเค้ายังสู้แม่เราไม่ได้เลย แม่เราเป็นแค่แม่ครัวธรรมดา แต่เวลแกชิมอาหารอะไร แกจะสามารถเอาไปทำอาหารรสชาตินั้นที่บ้านได้ นอกจากนี้เวลาลูกค้าออเดอร์อาหารแปลกใหม่ คือมันมีนศฝึกงานแกคิดถึงอาหารฝีมือแม่ตัวเอง อยากกิน แต่อยุคนละจังหวีดขอแม่เราทำ แม่เราก็บอกว่าแม่ไม่เคยทำนะลูก แต่เด็กคนนั้นบอกไไม่เป็นไรน้าทำได้อยู่แล้ว น้าทำกับข้าวอร่อย แต่บอกแค่ประมาณแม่ดค้าจะเอาหมูมาผัดใส่โน่นนิด ออกรสชาติประมาณนี้ สุดท้ายแท่เราเดามี่วจากที้เค้าบอกนิดเดียว ทำอาหารจานนั้น แถมลูกค้าคนนั้นยังบอกว่าแม่เราทำอร่อยกว่าแม่เค้าอีก แถมหน้าตาก็เหมือน.. พอมาฟังคลิปนี้ทำให้เรารู้ว่าแต่ก่อนเราเดาไม่ผิด คนเป็นเชพต้องเป็นสุดยอดจริงๆ แต่คนไทยเอามาเรียกสิ้นเปลืองเกินไป.. คนที่ไม่สามารถนำวัตถุดิบมาดัดแปลงก็ไม่สมควรเรียกตัวเองว่าเชพจริงๆ... ไม่ได้ดูถูกใครนะ แต่การเป็นถึงเชพมันต้องฟันฝ่าอะไรเยอะมาก เราต้องให้เกรียติเค้าคนที่เป็นเชพ ส่วนฝีมือไม่ถึงขั้นมันต้องลงมา ถ้าคนสอบได้กลางๆกับคนสอบได้ที่หนึ่งคือคนเรียนเก่งหมด แปลว่าเรายกยอคนเรียนปานกลาง หรือเราดูถุกคนเรียนเก่งกันแน่...

เป็นเชฟนิยากมาก ควบคุมบริหารจัดการหมด เหนื่อยสุดๆ คุมสต็อค เร่งยอดขาย ยิ่งความสะอาดต้องเป๊ะ ออกนอกบริเวณร้านเข้ามาต้องล้างมือตลอด เปลี่ยนถุงมือทุกๆ15นาที รายละเอียดยิบย่อยเยอะมาก

จะด่าอาป้อมอะไรก็ด่าเถอะ เดี๋ยวเค้าก็ได้รู้ตัวของเค้าเอง

จริงครับ !

นานๆทีได้ฟังใครพูดมักกดข้าม​ คลิปนี้ดันไม่ข้าม​ ขอบคุณครับ

หม่อมป้าพูดถูกที่สุด ขอถามหน่อยนะการทำอาหารต้องรู้และรักษา​สุขอนามัย​นั้นทุกคนทำได้มากแค่ไหน อย่าพึ่งเถียงหม่อมป้า หม่อมป้าแค่อยากให้คนๆนั้นเอาใจใส่ต่อสิ่งที่ทำขึ้นมาให้ได้คุณภาพ​ไม่ใช่จะอวดภูมิ​อะไรเลย

เชื่อคำของเซฟป้อมได้ดีทุกคน แต่ไม่เชื่อฟังก็ล้มเหลว เห็นมาเยอะละในรายการ Master chef

ง่าๆๆๆจะบกว่ารักหม่อมป้าสุดๆ *เตือนแล้วนะ* 🤗🤗🤗

แต่ละคนกินอาหารมีรูปแบบการกินความชอบไม่เหมือนกันคนในเมืองกินอีกแบบ คนบ้านนอกกินอีกแบบแต่ละที่ก็มีอาหารการกินการปรุงรสไม่เหมือนกัน การเรียนรู้อย่าง ม.ล พูดก็ถูก แต่ไม่ควรดูถูกของคนอื่นก็พอ

พูดได้ดี 👍👍👍

ใช่ค่ะพุดถูกต้องมากๆๆค่ะ

ใช่ครับ ถูกต้องที่สุด เป็นเชพมันไม่ง่าย

เคยมั้ยไปกินร้านพวกที่ได้มิชลินสตาร์แล้วแบบไม่อร่อยเลย หรือปากไม่ถึงไม่รู้คือแบบเสียดายตัง

เราเรียนด้านอาหาร บอกใครเขาก็บอก "โอ้ จบมาเป็นเชฟหรอ" คือเราก็ได้เเต่ปฏิเสธ เชฟ ต้องมีประสบการณ์ ความรู้ต่างๆ มีอะไรมากกว่านี้จริงๆ

เพื่อนผมเรียกตัวเองเชฟเเบงค์เชฟเเบงค์เชื่อเชฟพริกเผามันยังไม่รู้จักดลย

ถูก!!! ครับจารย์

เคยสังเกตเหมือนกันค่ะว่าพ่อครัวสมัยนี้ชอบเรียกตัวเองว่าเชฟ ทั้งที่รู้มาว่าตำแหน่งนี้มันยิ่งใหญ่มาก พอมาฟังหม่อมป้าแล้วยิ่งกระจ่างใหญ่เลยค่ะ

ยอมรับในคำพูดของเค้าครับ

จริง สิ่งที่เเกพูดนั่นคือระดับ executive chef ระดับนี้รายได้ไม่ต่ำกว่าเเสนยิ่งมิลิลิน ตีไปเลยสามเเสนกว่ารายได้ฝรั่งนะคะ

อย่าไปด่าพี่ป้อม เขาสื่อว่าจะเป็นตัวจริงต้องฝึกฝนจนมีประสบการณ์ยอดเยี่ยมถึงจะเรียกว่าเซฟ การที่เรียนมาเพิ่งเริ่มต้น

เชฟคือหัวหน้าพ่อครัว แต่เดี๋ยวนี้คนติดว่าเป็นผู้ปรุงอาหาร ถ้าจะบัญญัติว่าเชฟคือผู้ปรุงอาหารหัวหน้าพ่อครัวก็น่าจะถูกเรียกว่ามาสเตอร์เชฟ

โดนใจ

สอนดีมากครับ ปากร้ายเเต่สอนดีคำด่าไห้กระตือรือร้นในการทำอาหาร

เชฟ ใช้มั่วซั่วไม่ได้ ถ้าไม่รู้ลึกถึงแก่นแท้ของอาหาร วัตถุดิบ หรือหน้าที่ของเชฟ ก็ไม่ควรเรียกตัวเองว่า เชฟ

พ่อครัวแม่ครัวถึงไม่ได้เรียนทำอาหารมา ทำอร่อยมีเยอะไป ไม่เห็นเขาต้องอยากให้คนอื่นเรียกว่าเชฟเลย ร้านข้าวราดแกง ร้านข้างทาง ไม่ใช่เชฟคนก็กินครับ

ถูกต้องทั้งหมดค่ะ

ชอบคำว่า ไม่แทนตัวว่าเชฟ หรือไม่ชอบให้ใครเรียกว่าเชฟ มันดูถ่อมตัวดีครับ

ถือว่าเป็นวิดีโอที่ดีเลย🖒

งั้นผมเรียกตัวเองว่า กุ๊ก ผู้ช่วยกุ๊กละกันครับ

ขอบคุณ มล. มากครับ ชัดเจนมาก