อารยธรรมโบราณ ที่สกลนครมี แต่ที่อื่นไม่มี 

ทั้งประเทศไทยมันเครมหมด

ของวรมันก็ได้ครับ

​@@Narin-KhonKaen วรมันเป็นสร้อยพระนาม. ..วรมันไม่ใช่ชื่อราชวงศ์..

@@user-dk4bj4tr6w ราชวงค์ขอมก็ลงท้ายด้วยวรมัน เว้น สายของเจ้าแตงหวาน ไม่วรมัน

@@Narin-KhonKaen กษัตริย์ที่ลงท้ายด้วยวรมัน ..ที่อินเดียก็มี..ที่จามปาก็มี...ที่ชวาก็มี.. วรมันแปลว่าเกราะ..หมายความถึง กษัตริย์ผู้ปกป้องราษฎร.. พระเจ้าแตงหวานหรือตาซ็อกปะแอม...ไม่มีตัวตนจริงในหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี..เป็นตำนาน..เรื่องเล่าเอามาจากตำรับฤาษีทำนาย..ตำนานพื้นเมืองพุกามก็มีตำนานคล้ายกันแบบนี้. ในตำนานพระเจ้าแตงหวาน..ไม่มีการปฏิวัติพระมหากษัตริย์พระองค์ใดทั้งสิ้น..และไม่มีพระเจ้าชัยวรมันที่๙แต่อย่างใด..

​@@Narin-KhonKaenตามยุคตามสมัยครับ ขอมจะใช้วรมัน ราชวงค์ มายุคหลังๆ ผมคิดว่านะครับ😊

เสมา/สีมา/สุมา/ซือหม่า/ศรีมา/ศรีมหา..ศรีมหาโพธิ......นคร ราช ศรีมา.....ชื่อแบบจีน ก็เช่น สุมาอี้

ไปไกลแท้

@@user-fx5vk7hv2e ไม่ไกลหรอก เรื่องเดียวกัน แม้กระทั่งอาละดินกับตะเกียงวิเศษ

พระร่วง/ฟ้าร่วง/ฟ้าตก/ฟ้าหก/6/ลัก(ภาษาจีน)/โจฬะ/ขโมย(ภาษาเหมน)_ฟ้าร่วงคือพระอาทิตย์ตกหรือกลางคืน ฟ้ารุ่งคือพระอาทิตย์ขึ้นหรือกลางวัน หรือสว่าง_ รุ่งถ้าคนฟังไม่รู้ก็จะเขียนว่ารุ้ง.....ซันก็เป็นซานเป็นภูเขาเป็นพนมเป็นสามเป็นสยามเป็นสัญเป็นเสียนเป็นเศียร

พระโพธิสัตว์ผู้ได้มาจุติเป็นพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันนี้ ทรงเลือกตระกูลศากยโคตมวงศ์แห่งกรุงกบิลพัสดุ์นคร เพราะได้รับความนับถือมาก และบริสุทธิ์มา 7 รุ่นแล้ว ถ้าไม่บริสุทธิ์แล้วลงมาจุติแล้วเป็นพระพุทธเจ้าก็ยากที่จะได้รับการนับถือ สาเหตุที่เลือกตระกูลกษัตริย์เพราะในช่วงเวลานั้นมีการแบ่งชนชั้นวรรณะกัน และวรรณะกษัตริย์เป็น

ภาษาขอมไม่มี ..มีแต่อักษรขอม

​@@user-dk4bj4tr6wภาษาไม่มี มีแต่ตัวอักษร ฟังดูมันขำอยู่นะครับ แล้วขอมพูดกันสื่อสารกันด้วยตัวอักษรหรือครับ ถ้าจะบอกว่า ไม่มีตัวอักษร มีแต่ภาษาพูดคุยกัน มามีตัวอักษรหลังๆ คิดกันขึ้นมา จะได้เป็นสื่อในการเขียนเรียนรู้ นับเลข ตามยุคตามสมัยเปลี่ยนแปลงมาเรื่อยๆครับ สรุปเขมรไม่มีตัวอักษร เอาขอมไปประยุกต์ใช้ ในยุคแตงหวานแล้วมาบอกว่าเป็นขอม แต่หาไม่เลยครับ ขอมคือขอม

​@@user-mr8wl8bw1n ในบันทึกของโจวต้ากวาน(บันทึกว่าด้วยขนบธรรมเนียมประเพณีของเจินละ)..บทที่๑๐ กล่าวว่า โดยทั่วไปแล้วพวกบัณฑิตก็มีภาษาของพวกบัณฑิต พระภิกษุและดาบสก็มีภาษาของพระภิกษุและดาบส ภาษาพูดแต่ละเมืองแต่ละหมู่บ้านแตกต่างกัน.. ในบทที่๑๑ กล่าวว่า..พวกหนึ่งเป็นคนป่าที่เข้าใจภาษาที่พูดกัน คือพวกที่เขานำมาขายในเมืองให้เป็นทาส อีกจำพวกหนึ่งเป็นพวกที่ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนให้มีอารยธรรม เป็นคนป่าที่ไม่เข้าใจภาษาที่พูดกัน.. ..แสดงว่าในเมืองมีการพูดอยู่หลายภาษา และเขาใช้ภาษาอะไรสื่อสารกัน?.. อักษรเขมรโบราณ "จารึกยโศทราศรม". พุทธศตวรรษที่๑๕ พระเจ้ายโศวรมันที่๑ ใช้จารึก ๒ รูปแบบ ๑.ใช้ตัวอักษรที่มีอิทธิพลของอินเดียเหนือ ๒.ใช้ตัวอักษรที่พัฒนาจากตัวอักษรหลังปัลลวะ จารึกที่ปราสาทโลเลย มีจารึกในบรรทัดสุดท้ายระบุว่าตัวอักษรที่ใช้จารึกข้อความนี้เรียกว่ากัมพุชหรือว่าอักษรของชนชาติกัมพูชา ... "เนะ โศฺลก เนะ คิมนฺ สฺรสิริ นุ กมฺวฺชากฺษร".. (โศลกนี้เขียนด้วยกัมพุชอักษร..)