อ.ถวัลย์วาดรูปควายไบซัน 

จริงอยู่ว่าภาพที่อาจารย์เขียนเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วนี้ต้องมีคุณค่าหรือ"มูลค่า"มากมายแน่ๆ เพราะว่า ผู้วาดเป็นอาจารย์ถวัลย์ แต่ถ้าคุณผ่านการดรออิ้งมามากเฉกเช่นนักศึกษาศิลปะที่มันทำอย่างอื่นไม่เป็นนอกจากการขีดเขียนมาตั้งแต่มันจำความได้แล้วล่ะก็ คุณจะรู้ว่า การตวัดวาดจากการราดเทสีลงไปแบบนี้ตั้งแต่เริ่มต้น แล้วสร้างสรรค์รูปทรงในความคิด เพื่อจะจรดสีดำสีเดียวนี้ลงไปบนผืนผ้าใบด้วยความแม่นยำในการกำหนดขอบเขตรูปทรง เพื่อให้มันแล้วเสร็จตามที่จินตนาการไว้ในใจ บิดแปรงลงไปแล้วใช้แทบทุกส่วนทุกท่าที่แปรงนั้นจะทำได้และให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกันของเส้น ,น้ำหนักหรือพื้นผิว ด้วยสติสัมปะชัญญะที่สมบูรณ์แบบ แบบนี้ และปรากฏออกมาเป็นงานที่สมบูรณ์ทั้งรูปทรงและเรื่องราวมากมายอย่างที่อาจารย์สาธยายให้ฟัง มันจะไม่ง่ายไปหน่อยหรือที่คุณจะพูดหรือคอมเม้นท์กันว่า "ภาพวาด มันขึ้นอยู่กับ"ใคร"วาด" โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของคลิปนี้ และอย่างน้อยก็ขอให้เป็นการให้เกียรติแก่ผู้วาด(ซึ่งท่านก็มิได้มีชีวิตอยู๋แล้ว) ที่ท่านมีความสามรถเฉพาะตัวสูงและก็มีคุณูปการต่อโลกศิลปะเป็นอย่างมาก ซึ่งคุณก็ควรให้เกียรติกับวงการศิลปะด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าการรับรู้และเข้าใจงานศิลปะมันก็มีความละเอียดหลายชั้นหลายระดับเหมือนๆกับการงานในวิชาต่างสาขาแขนงอื่นๆเช่นเดียวกันไม่ผิดเพี๊ยน การจะวิเคราะห์วิจารณ์ก็ควรจะกระทำด้วยความระมัดระวังให้มาก หากคุณไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญอย่างแท้จริงในวิชาชีพนั้นๆครับ

เคยทันเห็นแต่ตอน อาจารย์วาดม้า...มันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก จากกระดาษแผ่นหนึ่ง กับภู่กันและหมึกซึ่งไม่ต่างอะไรกับอุปกรณ์ที่เด็กใช้ตอนเรียนชั่วโมงศิลปะ...แต่ อาจารย์เอาไปวาด ้าที่โคตะระสวยด้วยเวลาแป๊ปเดียว...นี่กระมังที่เขาเรียกว่า ประสบการณ์+ฝึกฝน+ใจรัก = สำเร็จตามวัตถุประสงค์

ชักกระบี่ครั้งเดียวชนะสงคราม แต่เขาลับกระบี่มาเป็นสิบๆ ปี ฉะนั้น อันนี้ก็เหมือนกัน กว่าจะมาถึงจุดนี้ อ.เขาผ่านอะไรมามากมาย

เมื่อก่อนตอนเห็นงาน อ. ก็เฉยๆ แต่มาดูคลิปนี้ คือสุดยอด เทสีลงไป ใช้แปลง อันเดียว วาดภาพออกมาให้ควายดูมีพลัง มีความแข็งแกร่ง มีเอกลักษณ์ ของลายเส้น ที่ใครดูก็รู้ว่า งานของอ.ถวัช แน่ๆ ไม่แปลกที่แกจะดัง นับถือเลย

อ.ถวัลย์ เดินทางบนเส้นทางศิลปะมายาวนาน กว่าจะมาวาดภาพนี้ นี่คือคุณค่าของภาพวาดภาพนี้ หลายคนบอกภาพแบบนี้ใครๆก็วาดได้ จริงค่ะ แต่มันจะไม่แพงเท่าภาพนี้แน่นอน คุณค่าของภาพวาดก็แค่ค่าสีค่าผ้าใบ แต่คุณค่าของคนที่วาดภาพนั้นต่างหากที่มันแพง

อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ เคยกล่าวว่า อ.ถวัลย์ ดัชนี เป็นปรมาจารย์ที่มีฝีมือเหนือกว่าท่านซะอีก แต่ส่วนตัวผมเข้าไม่ถึงงานที่ อ.ถวัลย์ สื่อออกมาครับ

งานศิลป์ที่ยิ่งใหญ่กว่าภาพวาด นั่นคือชีวิตของอาจารย์ถวัลย์ สิ่งที่น่าติดตามมากกว่าผลงานของอาจารย์ คือชีวิตของอาจารย์ถวัลย์ น่าเสียดาย ที่ท่านจากไปเร็วขนาดนี้

ศิลปะก็คือศิลปะ จะถูกจะแพง คนวาด ความหมาย เก่าแก่ และอีกมากมาย โดยเฉพาะความหมายอ่ะ ลึกซึ้งเมื่อไหร่ แพงขึ้นมาทันที

แม่เจ้า ที่ล้อมๆ อยู่นี่คือ นักศึกษาจากมหาลัยทั่วประเทศที่ได้คัดเลือกด้วย ทำไม ไม่มี มารยาท เลย ล้อมคนวาดรูปซะแทบสิง ทั้งเสียงชัตเตอร์ โคตร ไร้มารยาท อ.ถวัลย์ คงวาดด้วยความอดทนมาก

ศิลปเป็นเรื่องที่คนบางคนไม่มีมีวันเข้าใจ และไม่จำเป็นต้องอธิบายไห้เข้าใจ คนวาดรูปสวยเก่งในโลกมีเป็นล้าน แต่ไม่รวยเพราะไร้ซึ่งความเป็นปัจเจก ตัวตนรากเง่า ไม่มีที่มาที่ไป ความต่างระหว่างยอดฝีมือ กับศิลปิน

รุ่นเดียวกับอาจารย์ที่ไปเรียนจบที่เดียวกันสามคน ศิลปินแห่ชาตินั้นๆทั้งสามคน สุดยอดมากๆ

ยังไม่ต้องถึงมองศิลปะออก ไม่ออกหรอก เอาแค่เคารพอาชีพคนอื่นให้ได้ก่อน

งานของอาจารย์ มีเยอะมาก มีหลายแนว หลายแบบ งานที่ดูแล้วสวยเลยก็มีเยอะ ต้องตามไปดู แล้วจะเข้าใจว่า คำว่าระดับโลกคืออะไร ส่วนงานแบบนี้เป็นเทคนิคที่แกชอบใช้ในช่วงหลังๆ ซึ้งดูเหมือนเด็กเล่นสี แต่ที่จริงมันเกิดมาจากการทำซ้ำแล้วซ้ำอีกๆๆ งานแกไม่มีลายเซ็นดูแล้วรู้เลยใครเขียน สีที่เทเลอะเทอะ + ฝีแปรงที่ดูไร้ทิศทาง ได้รูปที่ดูไม่ค่อยเหมือน แต่นั้นคือสิ่งที่ออกมาจาก ศิลปินระดับโลก

ร้อยคน,พันคน,หมื่นคน,เห็นภาพร้อยภาพ,พันภาพ,และหมื่นภาพ,มันคืองานศิลปะที่จะชี้ชัดในงานศิลปะที่ไร้ตัวตนด้วยจิตวิญญาณมากกว่าหนึ่งภาพ,มันคือคำนิยาม"อยู่เหนือโลก"หรือ"โลกุตระธรรม.ที่จำยอมด้วยสติ.❤.

โครตขลังเลยครับทั้งสุดยอดครับไม่มีใครเหมือนท่านผู้นี้เลยครับ ศิลปะแบบนี้วาดยากมากครับ ใจไม่นิ่งไม่เย็น ถ้าไปวาดละก็จะไม่ได้ภาพตามต้องการแน่นอนครับ

ผมเคยเป็นเณรอยู่วัดพระสิงห์ จ. เชียงราย ประตูพระอุโบสถสวยมากครับ จินตนาการได้หลายอน่าง เจาบอกเป็นผีมือของ อ. ถวัลด์ ดัชนี

เคยเห็นอาจารย์ที่บ้านดำท่านดูสงบนิ่งไม่มียโสอะไรทั้งสิ้น น่านับถือมาก ยังถ่ายรูปกับชาวต่างชาติที่ผมพาไปด้วย ดูแล้วคิดถึง

มันตกผลึกแล้ว เดี่ยวนี้มีคนวาดแนวนี้ตามอาจารย์เยอะ แต่ดูแล้วมันไม่ใช่ ไม่มีความดุดัน พลิ้วไหวเหมือนของอาจารย์ การจะลงเส้นตรงไหน เน้นตรงไหน ลงหนัก-เบาตรงส่วนไหนแล้วรูปออกมาดูมีพลังนั้นยากมาก อาจารย์คือบรรลุขั้นสุดยอดแล้ว ไม่มีใครเลียนแบบได้

สรีระวัวชัดเจนดุดันมาก เหมือนวิ่งพุ่งอยู่จริงๆ โดยไม่มีแม้แต่การร่างรูปด้วยซ้ำ ขนาดดูกลับหัวยังทรงพลังขนาดนี้

ตามความรู้สึก​ผมภาพนี้สวยมากเลยนะ​ มันมีชีวิต​เหมือนมันกำลังวิ่งอยู่เลย ศิลปะไม่มีผิดถูกหรอกครับขึ้นอยู่กับ​มุมมองอารมณ์​ความรู้สึก ภาพ1ภาพ​ คนสองคนมองอาจตีความได้เเตกต่างกัน​ บางคนเห็นเเวบเเรกก็เข้าถึง ได้ทันที​ บางคนเอาไปนั่งดูเป็นชั่วโมง​ก็ไม่อาจเข้าใจได้

คลิปนี้แบ่งแยกมะนุดโลกเป็นกลุ่มๆ ได้อย่างชัดเจน .... คารวะ อ. ครับ ระลึกถึงท่านอยู่เสมอ แม้ท่านจะจากพวกกระผมไปนานแล้ว

ในรอบร้อยปี จะมีเกิดขึ้นซักคน อาจจะนะ . . . ท่านป็นศิลปินแห่งชาติด้วย ท่านเป็นตำนาน อ.ถวัลย์ ดัชนี

ศิลปะนี่น้อยคนจะเข้าถึงสินะ สำหรับผมและอีกหลายๆคนที่ไม่เข้าใจก็คงไม่เหมาะกับอะไรแบบนี้เท่าไหร่ เห็นแล้วชวนให้หงุดกงิด รู้สึกขัดใจเพราะดูยังไงก็ดูไม่ออกว่ายังคืออะไร อย่าถามหาความสวยงามเลยถ้ายังดูไม่ออกและเข้าไม่ถึง คนกลุ่มเล็กๆบางกลุ่มเท่านั้นที่เหมาะกับศิลปะแบบนี้ และเช่นกัน ศิลปะแบบนี้ก็ทำมาเพื่อคนกลุ่มเล็กๆบางกลุ่มเท่านั้น ไม่สามารถสื่อให้คนปกติทั่วไปส่วนใหญ่รับรู้และเข้าถึงอารมณ์ ความสวยงามได้

อนาโตมี่ที่แน่น สัดส่วนเป๊ะ บวกกับประสบการณ์ ธรรมะ ภาพจึงมีราคาแพง

อาจารย์ท่านไม่ได้วาดมั่วหรอกครับ จากที่ผมติดตามดูคลิปที่อาจารย์ถวัลย์สัมภาษณ์หลายๆคลิปผมบอกเลยว่าถ้าท่านจะวาดควายไบซันให้เหมือนจริงๆฝีมือระดับท่านคงวาดออกมาเหมือนกับภาพถ่ายได้เลย แต่ที่ท่านวาดเช่นนี้มันคือการถ่ายทอดศาสตร์และศิลป์ที่ท่านสะสมมา จึงออกมาเป็นลายเส้นที่มันเร้าอารมณ์แบบนี้ เป็นศิลปินที่หาตัวจับยากมากๆครับ การที่จะดึงตัวตนของเราออกมาจากผลงานของเรามันทำยากมากๆ ภาพนี้สุดยอดมากเลยครับอาจารย์ ถึงแม้ว่าอาจารย์จะเสียไปแล้ว ก็ยังทิ้งผลงานสุดยอดไว้ให้ลูกหลานดู ขอบคุณครับ

ทำไมท่านอาจารย์ถวัลแกพูดดจังเลยคับ..ผมชื่นชอบท่านอาจารย์มานานแล้ว...เพิ่งได้ดูคลิกแกวาด...ผมนี่หลงรักแกเข้าไปอีกขอบคุณคนถ่ายคลิปนี้นะคับ

คุณลองเล่นเต็มจอแล้วหมุนภาพดูนะครับจะเห็นกระทิงที่สวยมากๆ เหมือนมีชีวิตเลย การตะหวัดแปลงครั้งสุดท้ายนี่ภาพมีชีวิตขึ้นมาเลยครับ ลองหมุนมุมมองกันดูนะครับแล้วจะพบ กระทิงที่สวยมากๆ

หลายคอมเม้นทำให้เข้าใจคำว่า "ไก่ได้พลอย" จริงๆ

ศิลปินแต่ละคน มีแนวคิดแตกต่างกัน บ้างก็สร้างเร็ว บ้างก็สร้างช้า บ้างก็อ่านได้ง่าย บ้างก็อ่านได้ยาก ศิลปะออกแบบด้วยจิต เข้าถึงได้ด้วยใจ

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันขอรับ

ไม่แน่ใจว่าจะพูดยังไง แต่ ท่านวาด(ฝีแปรง) ด้วยความ มั่นคง หนักแน่น มีสมาธิ ในทุกขณะจิต

ผมเคยเห็น ทุกขั้นตอนได้ผ่านขบวนการคิด การวางแผนยุทธวิธี ฝีมือและประสบการณ์ชั้นบรมครู ความนิ่ง อารมณ์ ความเป็นศิลปิน ความหวั่นไหว การสนองตอบความรู้สึกตนและคนรอบข้าง

เห้ย คือมันสวยนะเว้ยตอนแรกก็ดูไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกแต่พอภาพเสร็จแล้วมันคือแบบ ชอบทั้งการตวัดแปลง การกระจายสี ไหนจะความคมของเส้น ไม่เก่งจริงทำไมได้

ดู อ.เฉลิมชัยวาดรูปลายไทย จู่ๆก็นึกถึง อ.ถวัลย์ ชอบลายเส้นของ อ.ถวัลย์ คลิป อ.ถวัลย์ ก็โผล่มาให้ดู

สุดยอดเลย ขนาดคนมุงล้อมหน้าล้อมหลัง เสียงลากโต๊ะครืดคราดๆตลอดเวลา เสียงแสงแฟลชทุกนาที แต่ยังมีสมาธิกับรูปแบบตัดขาดจากโลกภายนอกเลยครับ

ตัวเล็กมีวาสนามากนะลูก พ่อก็ถือกล้องถ่ายภาพ​ ลูกก็จ้องมอง โตขึ้นเป็นเป็นยังไงน้อ ได้มองศิลปิน​ชั้นครู ท่านนึงปรัชญา​จารย์​ อีกคนไร้เดียงสาบริสุทธิ์​ คลิปปรัชญา​แห่งความรัก​❤

มันอยู่ที่คนวาด ถ้าคนนั้นเป็นที่ยอมรับ ผลงานที่ออกมาจะถูกตีความว่าดีว่าเลิศเสมอ

ของที่มีคุณค่าก็จะอยู่กับคนที่เห็นค่าและคู่ควร ไปอยู่กับคนที่ไม่คู่ควรไม่อินก็ไม่ต่างจากไก่ได้พลอย

----เวลาผมไปดูงานศิลปะ...ผมมีหลักส่วนตัวอยู่ประมาณ ๓-๔ ข้อ ที่ทำให้การไปดูงานศิลปะมีความน่าสนใจ ----๑. ไปดูทักษะฝีมือ (ดูลายเส้น ทีแปรง ความเนี้ยบ ลีลา ชั้นเชิง ฯลฯ) ----๒. ไปดูเทคนิค (บางงานไม่ได้เด่นที่ฝีมือ แต่ไปเด่นเรื่องเทคนิคที่ใช้ก็มีครับ...เช่น ศิลปะผสม , การใช้ฟองน้ำมาเล่น ใช้ผ้า ใช้ไม้ ฯลฯ) ----๓. ไปดูความคิดสร้างสรรค์ (บางงานก็มีครับที่เรียบๆ ไม่มีอะไรโดดเด่นในเรื่องทักษะฝีมือ แต่มันแฝงความคิด "คมๆ" เอาไว้) และ.... ----๔. ถ้าเราไม่มีความรู้อะไรเลย หรือไม่ถนัดงานศิลป์...ให้เราไปยืนคิดว่าในขณะที่ศิลปินกำลังทำงานศิลป์...เขากำลังคิดหรือจะสื่อสารอะไรออกมา

เด็กน้อยข้างถังทินเนอร์ ได้แอบเห็นของดีไปนะเนี่ย ได้มองตาอ.ถวัลย์ตอนกำวังวาดรูป

สวยมากชอบงานแบบนี้มาก เพื่อใครดูไม่ออก ใกล้กับถังสี คือส่วนหัว ที่มีเขา1คู่ ส่วนขวามือล่างของท่านเป็นขาหลังแต่ท่านวาดให้ข้อต่อไม่ติดกัน บางคนจะดูยากนิดหนึ่ง

เหมือนมีชีวิต มีวิญญาณ มีพลัง ภาพจริงคงงดงามมาก อาจารย์ศิลปินเอก ที่สุดเเล้วคับ🙏

ขอบคุณที่นำมาให้ชม ศิลปะเป็นเรื่องแล้วแต่คนมอง แต่ส่วนตัวชอบผลงานของ อ.ถวัลย์ นะว่า...กูคือกู หมายถึงศิลปะคือการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของตัวเองในขณะวาดภาพ

ผลงานและคอนเซ็ป+เทคนิคและประสบการณ์+ความเป็นตำนานของศิลปิน สิ่งเหล่านี้ทำให้เค้าโดดเด่นและแตกต่างจนเกิดเป็นคุณค่าและมูลค่า

ปลายฝีแปรง มีความคิดเจตคติแลจิตวิญญาณ อยู่ในนั้น และการสะบัดฝีแปรงครั้งสุดท้ายคือการทำให้ภาพมีชีวิต

บอกคำเดียวว่า สุดจริง โดยเฉพาะตอนจบ ตอนตวัดแปรงให้สีกระจาย(ทำได้สุดจริง) ซึ่งช่วยให้วัวที่ดูจืด ๆ กลายเป็นวัวเทพในบัดดล

กูคนนึงอะที่อ่านเม้นแล้วไม่อยากเถียงประเภทที่ว่า เอาภาพนี้ให้คนอื่นดูโดยไม่บอกชื่อนักวาดสิ ใช่มันดูไม่ออกเพราะไอ่คนดูมันไม่รู้ไงไบซันเป็นยังไงคืออะไร มันต้องมีความรู้มีศิลปะ ให้คนไม่รู้ดูอะ มันก็เหมือน ไก่ได้พลอย แหละครับ

อยากเห็นผลงานของท่านทั้งหมด ต้องไปดูที่บ้านดำ จ.เชียงรายเลยคับ

ลองให้คนธรรมดาวาดดูครับ ผมเชื่อไม่มีใครสนใจ รูปวาด มันขึ้นอยู่ที่ว่าใครเป็นคนวาดจริงๆครับ ต่อให้เค้าวาดรูปควาย เจ้าตัวบอกว่าช้างคนอื่นก็บอกช้างตาม

การตวัดพู่กัน.ตอนจบ... มันได้อารมณ์จริงๆ👍🖤

้เป็นบุญตาจริงๆ ที่ได้เห็นอ. วาดรูป คนที่ไม่เรียนศิลป์หรือมีอารมณ์ด้านศิลป์ก็คงจะเฉยๆ แต่สำหรับผมกลับรู้สึกทุกลายเส้นทุกก็ตวัดมันช่างงดงาม โดยเฉพาะฉากจบที่ลงตัว ได้ถึงความธรรมชาติ ว้าวววววว

ที่แพงเพราะคนโง่ๆมันตาไม่ถึงมองไม่รู้เรื่องครับ คนอื่นที่มีถานะมีบารมีเค้าดูออกว่าภาพสื่อถึงอ่ะไร และคนระดับนี้ส่วนมากเค้าเข้าใจในศิลปะ

ความเข้าใจ เข้าถึง รู้แจ้ง แล้วเรียนจบ รู้ถึงการเริ่มต้น เข้าใจถึงจุดจบ คือแก่นแท้ ของอาจารย์

ชอบการตะหวัดพูกันครั้งสุดท้าย รู้สึกได้เลยว่ามีพลังสุดๆ

ศิลปะคือเอกลักษณ์ คือความอดทน ยิ่งเป็นครั้งแรกยิ่งมีคุณค่า ถึงผลงานบางผลงานจะโครตธรรมดา แต่ที่มันพิเศษคือไม่มีใครคิดมันได้มาก่อนไง เหมือน ตั้งไข่นั้นล่ะ เสียงตวัดแปรงครั้งสุดท้ายได้ใจจริงๆ ถามว่ามันอยู่ที่ตัวบุคคลด้วยไหม คำตอบคือใช่ ยิ่งเจ้าของผลงานสร้างชื่อเสียงทำคุณประโยชน์แก่ชุมนุม แก่ประเทศมากเท่าใด คนนับถือก็ยิ่งเยอะ เมื่อเคารพต่อเจ้าของผลงาน ก็ย่อมชอบผลงานที่ทำออกมาเป็นธรรมดา ยิ่งเจ้าของผลงานต่ำต้อยติดลบเพียงใด ก็แสดงถึงความมุมานะกว่าจะยิ่งใหญ่เป็นที่ยอมรับมากเท่านั้น เพื่อเป็นตัวอย่างบุคคลแห่งความมุมานะอุตสาหะ ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน คนที่มีฝีมือ ที่มั่นใจว่าสุดยอดกว่านี้ นอกจากขายผลงานแลกเงินใช่ส่วนตัว เคยขายแบบเปิดประมูลบริจาคให้ฟรีๆไม่เอาเงินสักบาทบ้างไหม ถ้าไม่ก็ลองดู ลองลงทุนในเมล็ดพันธุ์ที่ช่วยเหลือโดยไม่ตั้งใจดู หนึ่งในเมล็ดพันธุ์นั้นอาจเติบใหญ่และให้ผลลัพธ์เกินกว่าจะคาดการณ์ได้ ในวันหน้าก็เป็นได้

หลายคนยังไม่เข้าใจคำว่า ศิลปะ "คุณค่ามันอยู่ที่คนสนใจ" ลองให้คนมาร้องเพลงพี่ตูน ร้อยคนเสียงโครตเหมือน มันก็ไม่ทำให้คนมาสนใจให้คุณค่ากับสิ่งที่เลียนแบบได้ เท่า ต้นฉบับ

เป็นบุญตาจริงๆครับที่ได้เห็นการตวัดแปรงของท่าน ขอบพระคุณที่ลงให้ได้รับชมครับ

มีแต่ความเห็น ภาพวาดขึ้นอยู่ที่ใครวาด ผมมองเห็นอนาคตและปัจจุบันลางๆเลยครับ ว่าวงการศิลปะไทยยังคงบัดซบ ตกต่ำ จมโคลน คุณจะเป็นบัวที่พ้นน้ำได้ มันต้องใช้เวลา อาจารย์ไม่ได้เกิดมาแล้วดังมีชื่อเสียง แต่มันคือการสั่งสม และทุกคนก็เป็นเช่นนั้น งานของคุณที่คุณมองว่าไม่ดัง คุณก็ต้องกลับไปมองว่างานของคุณเป็นเช่นไร สะท้อนอะไรไหม งดงามในเชิงวิจิตรศิลป์ยังไง หากคุณยังลอกหรือเลือนแบบเทคนิคคนอื่นอยู่ในการทำงานศิลปะ งานคุณมีคุณต่านะ แต่ตัวคุณไม่ได้มีคุณค่าอะไรให้กับตัวคุณเลย ฝากไว้ให้คิดครับ มันไม่ได้อยู่ที่ใครวาด มันอยู่ที่ผลงานนั่นแหละ ภาพแขวนกันเป็นสิบเป็นร้อย ของอาจารย์ถวัลย์ ไม่ใส่ชื่อผมยังดูออกเลย

ขนาดอาจารย์. เฉลิมชัย. .ยอมรับไม่ธรรมดาจริงๆ. แค่วาดภาพมุมกำแพงของวัด

กลับโทรศัพท์มองมุมที่อาจารย์แกวาด รูปสวยมากเลยครับ

ดูเหมือนง่ายแต่ยากมากสัดส่วนสรีระการเทสะบัด งดงามทุกกระบวน

ใครทำสีหกเช็ดด่วนเลย​ 555​จริงๆผลงานแกสวยมากน่ะ​ แต่ภาพเเนวนี้เข้าไม่ถึงเลย

หนักแน่นสุดๆ โดยเฉพาะที่สะบัดพู่กันตอนสุดท้าย (ศิลปะอยู่ต่างคนต่างที่ก็ต่างความรู้สึก)

ชอบลายเซ็นอาจารย์ครับ 555 รวมถึงคำพูดอธิบายผลงานช่วงท้าย ถึงเข้าใจสิ่งที่สื่อภาพนี้ขึ้นมา ซึ่งเหมาะสมทั้งวิธีการ เวลา และความหมายครับ🙏

ผมเป็นคนเชียงรายบ้านเดียวกับอาจารย์ถวัลย์ อาจารย์เฉลิมชัย ชอบงานของทั้งสองท่านครับ

ใครก็ได้อธิบายกุที ตรงไหนคือหัว ตรงไหนคือขา ตรงไหนคือหาง.... คือกุเข้าไม่ถึง😂🤣😅

เราจะตั้งใจวาดแค่ไหน หรือสวยยังไง โคตรจะเหมือนยังไง รูปภาพมันอยู่ที่ความดังของคนวาด เพียงแค่เขี่ยๆ ก็มีค่า สรุปขึ้นอยู่ว่าใครมีชื่อเสียงกว่ากัน จบ ศิลปะคือการยอมรับ ไม่ได้ว่าสวยหรือไม่สวย

ภาพงานศิลป์ อยู่ที่คนชอบ บางคนยังบอกรูปไรวะ มันอยู่กับคนมองมากกว่าคับ เราคงบังคับใครให้ชอบ หรือมองแบบเราไม่ได้ แต่อาจารย์ ท่านเก่งมากคับ แม้จากไปแล้ว ผลงานท่านยังอยู่มากมาย

สุดยอด เริ่มจากการเทสีดำ แล้วจบด้วยภาพ ที่ใช้วิธีแบบคนโบราณวาด มันสุดยอดมากก สวยด้วย

ชื่อเสียงที่สะสมส่งผลต่อมูลค่าเสมอครับ เคยเห็นภาพราคาหลายสิบล้านไหมครับ เป็นภาพที่แค่ ทาสีบนผ้าแบ่งเป็นน้ำเงินแดง แค่นั้นจริงๆ

ผลงานของศิลปินทุกท่านบนโลก ต่างมาจากstory และประสบการณ์ชีวิตของแต่ละท่าน ถ้าไม่รู้จักประวัติหรือนาม ผลงานต่างๆ ก็เป็นสิ่งสมมุติที่สร้างขึ้นมา แต่ถ้าเราได้รู้จักศึกษามันให้ลึกซึ้ง ก็จะพบกับสิ่งที่ยิ่งใหญ่ และมหัศจรรย์ อาจารย์ได้ฝากผลงานระดับโลกไว้เยอะ อาลัยรักจากผู้ที่ชื่นชอบผลงานอาจารย์ครับ

ภาพวาด มันขึ้นอยู่กับ"ใคร"วาด

แบบนี้สิที่เขาเรียกว่าสุดยอด รุปมันสวยลึกซึ้ง สวยจิงคับ ขนลุกตั้งแต่อ.แกยังไม่ได้อธิบายอะไรเลย ตอนแรกพยามจับผิดว่าแบบนี้ใครก็ทำได้ แต่พอดูไปเรื่อยๆเหมือนน้ำตาเริ่มคลอ เข่าเริ่มจะทรุด พอเสร็จแทบอยากก้มกราบเลย

เอิมมม มูลค่าวัดกันที่ความดังสินะ ถ้าดังแล้วอะไรก็ดูดีและแพงไปหมด - -" ขอโทษที่พูดตรงๆครับ

สุดยอดวรยุทธ์ คือความเร็ว ดาบเดียวปลิดชีพเพียงชั่วขณะจิต ... คารวะอาจารย์ครับ

ลองพิมพ์​หาในกูเกิ้ล "ภาพอ.ถวัลย์​" อย่างโหดดด

เป็นภาพที่ต้องใช้จินตนาการดูมาก ... คงมีคาราแพงสมกับภาพ...

ขอบคุณที่นำมาลงครับ

เอาแค่วาดยังไงก็ได้ แต่แค่เล่าเรื่องในภาพออกมาให้ดูมีเนื้อหาแค่นั้น เอาง่ายๆใครเล่าจิตนาการความรู้สึกออกมาท่องแท้ ได้ดีเข้าใจง่ายกับภาพ ก็ดังได้ละมั้ง

ถ้าคุณไม่มีจินตนาการด้านนี้และในด้านศิลปะคุณก็ไม่มีทางที่จะเข้าใจ เหมือนผม😖😖😖😖

ให้เด็กน้อยดูโคตรเพชร เด็กก็เห็นเป็นแค่ก้อนหิน เด็กน้อยไม่รู้หรอกว่ากว่าจะมาเป็นเพชรเม็ดนั้นได้ต้องผ่านอะไรมาบ้าง คุณค่าของเด็กก็มีแต่ของเล่นทั่วไป

เอาตรงๆนะ ถ้า อ. หรือ ชื่อคลิป มันไม่บอกว่าคือ "ไบซัน" จะมีสักกี่คนที่ดูออก ต่อให้เป็นคนเรียนมาด้วยอ่ะ ???? ประเด็นคือ ไม่ได้จะมีกล่าวว่าใคร แต่ FC อ.ทั้งหลาย รบกวนใจเย็นๆก่อนนะครับ คนเขาแค่แสดงความเห็นต่อผลงาน ครับ ไม่ได้ปิดถนน หรือ โกงภาษี ... ผมเข้าใจนะครับว่าพวกคุณชอบผลงานอาจารย์ (ซึ่งผมเองก็ชอบ) แต่จากใจคนเรียนเลยนะครับ ไอ้สิ่งที่คุณทำอยู่เนี้ย มันไม่ได้ช่วยให้วงการศิลปะในบ้านเราดีขึ้นเลย อาจจะแย่กว่าด้วยซ้ำ ... ทั้งกระแหนะกระแหน ทั้งหยาบคาย ถามจริงๆ ทำไป เพื่อ ??? มันช่วยให้คนที่ไม่สนใจ ไม่เข้าใจ เข้าถึงศิลปะได้มากขึ้นหรอ ? "ศิลปะ" เมื่อเผยแพร่ออกไป มันก็กลายเป็นของ "โลก" ไปแล้วครับ มิใช่ศิลปิน ... ฉะนั้นมันย่อมถูกวิจารณ์ได้ ย่อมแสดงออกทางความหมาย,ความรู้สึก ต่างๆกันไปได้ เพราะ ผู้เสพ "ได้รับประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่างกัน" และมันก็ไม่จำเป็นจะต้องเหมือนกับศิลปินเลยด้วย ไอ้ประโยคที่ว่า "ภาพหนึ่งภาพ แทนคำพูดได้เป็นล้านคำ" มันเกิดจากตัวผู้รับสารครับ มิใช่ผู้ส่ง ฉะนั้น ใจเย็นๆนะครับ ... "ศิลปะ" ควรจะช่วยยกระดับจิตใจเราให้สูงขึ้น ไม่ใช่ยิ่งต่ำลง

หลายๆความเห็น หากคิดด้วยทฤษฎี​เสรีภาพก็สามารถทำได้ แต่ในขณะที่คนเหล่านั้นพิมพ์​ (ซึ่งบางคนแค่พิมพ์​ภาษาไทย​ก็ยังผิด)​ สละเวลาหาข้อมูลในมือถือที่ใช้แสดงความคิด(แต่ไม่เห็น)​ก่อนว่า ท่านเป็นใคร ทำอะไรมาบ้าง ถ้าจะวิจารณ์​เปลืิอกๆเห็นมันเป็นแค่สีระบายบนผ้าใบก็ได้ไม่ผิด แต่ศิลปิน​ทั้งโลกเค้าใช้ประสบการณ์​และความคิด ผสมความรู้สึกบวกทักษะสร้างสรรค์​มันออกมาเพื่อสื่อความภายในใจ อ.ถวัลย์​ ผู้ซึ่งถ่อมตน​ใช้ชีวิตเรียบง่าย คนที่อ.ศิลป์ฯ อบรมบ่มมาโดยตรง คนที่เพื่อนๆร่วมวงการให้การเคารพและยอมรับ คนที่งานของท่านได้พิสูจน์​ในตัวเองว่าไปไกลระดับโลก คนที่ทำงานหนักที่เพื่อนๆเล่าตรงกันว่า ขณะที่คนอื่นหลับแต่ท่านนั่งวาดรูป วิจารณ์​ไปเถิด.. ถ้านายเป็นคนที่เก่งและยิ่งใหญ่​แล้ว แต่ถ้ายัง.....

ราคาภาพอยู่ที่คนวาดต่างหากครับ ถ้าผมทำแบบนี้เขาคงบอกว่าเลิกเหอะ555

มันคือศิลปะ. ศิลปะมันไม่มีอะไรที่ถูกและผิดหลอกครับ มันอยู่ที่จิตนาการของเราว่าเข้าถึงมันได้มากขนาดไหน และคุณกำลังสื่อถึงอะไร รูปวาดทุกรูปมันมีความหมายของมันอยู่ในตัว ขนาดตอนเรียนศิลปะครูใช้สีโปสเตอร์ ทำผลงานออกมาตามใจเราจะใช้เทคนิกอะไรก็ได้ ผมนี้ละเลงช่ะเละ แต่ความหมายผมดีและสื่อได้ดี ได้เต็ม20คะแนน แต่เพื่อนผู้หญิงที่ทำได้สวยกว่าผม กลับได้คะแนนน้อยกว่า. เงิบกันทั้งห้อง มันอยู่ที่จิตนาการ มันคือศิลปะ. *ไครอ่านจบได้นี้เก่งมากครับตบมือ

ทีแรกเหนเทสี นึกอยู่จะออกมายังไง พอดูตอนจบตอนสาดสีสุดท้ายนี้ สมควรที่ท่านเป็นตำนาน

คนถือกล้องกับคนข้างๆ ต้องถอดกางเกงใส่กรอบ ได้การสาดสีจากอาจารย์ถวัลย์ คุ้มแล้ว

ลองเปนกุวาดแบบนี้สิด่ากุแน่นอนแต่นี่ไม่ใช่กุไงชื่นชมกันใหญ่

มองภาพก็ต้องมองจากมุมที่คนวาดเค้าวาดสิครับถ่ายมาแบบนี้ก็มองเห็นอีกมุมนึง...แต่พอดูตอนวาดเสร็จจากมุมเดียวกับที่อ.แกวาดสวยดีครับเป็นไบซันหนุ่มที่คึกเเละก้าวร้าวพอสมควรเลยครับ

✌🏻👍ไม่เหมือน แต่ท่านอาจารย์มีชื่อเสียงเลยเป็นไบซัน

กว่าอาจารย์จะมาถึงจุดนี้ อาจารย์ต้องฝึกฝน ฝ่าฟัน มา ทั้ง ชีวิตเลย บางรูปอาจารย์บอกว่า ฝึกวาดเป็น ร้อย เป็น พันครั้ง กว่าจะได้ ชิ้นงานออกมา สมแล้ว ที่ขึ้น เบอร์ หนึ่ง

ตอนแรกคิดว่าโหน่ง ใสหนวดปล่อม ขอโทษด้วยครับ

ภาพของอาจารย์เป็นสิ่งที่ออกมาจากจิตวิญญาณครับ..ท่านเป็นศิลปินที่บรรลุแล้วครับ..อยากดูภาพสวยๆของท่านก็มีมากมายครับหาดูไม่ยาก..แต่ในคลิป..ท่านจำกัดด้วยเวลา วัสดุ...ท่านจึงถ่ายทอดออกมาในรูปแบบที่ได้ชมไป...ศิลปะเป็นเรื่องของจิตใจครับ..นานาจิตตังครับ

รูปนี้ต้องได้ อ.ไม้ร่ม มาขับกล่อมดนตรีเป็นแบล๊คกราวอยู่ข้างๆ

ภาพที่วาดไม่ได้เกิดจากความสวยหรือไม่สวย มันเกิดจากความคิดที่ตกผลึกการฝึกฝนมายาวนาน ไม่ใช่ว่าต้นไม้ร้อยอ้อมจะโตภายในชั่วพริบตา หรือวิหารที่สวยงามหลายที่ก็ไม่ได้สร้างวันสองวันเสร็จ กับหรือแม้คำพูดคำวิจารย์ที่ไร้ประโยชน์เพียงชั่วนาที มันเทียบไม่ได้หรอกว่าสวยหรือไม่สวย

เฉยๆ มากกับภาพนี้ ... เพราะ สำหรับฝีมือแก งานนี้มันไม่ได้ ว้าว! หรือ มีพลังอะไรขนาดนี้เลยครับ (คนเรียนศิลปะกว่า 70% ก็น่าจะเขียนได้) แต่! ส่วนนึงเนื่องจากเป็นการ "สาธิต" ทำให้แกต้องค่อยๆทำใส่ฝีแปรงได้ไม่เต็มที่ ถ้าลองเปลี่ยนขนาดงานให้ใหญ่กว่านี้ 1 เท่า เขียนตามสปีดจริงๆของแก แต่ยังใช้เวลาเท่าเดิม งานแกจะเป็นคนล่ะเรื่องกับงานนี้เลยครับ สิ่งหนึ่งที่อยากสำหรับคนส่วนใหญ่ คือ การแยก"ศิลปะ"ออกจากตัว"ศิลปิน" ... เราจึงมีแต่คนที่เสพงานผ่านตัว "ศิลปิน" ไม่ใช่ "ศิลปะ"

อือ​ เคยได้ยินเรื่องขำ​ๆ​ งานประมูลภาพของศิลปินดังมีภาพหนึ่งขายได้เป็นพันล้านสุดท้ายจึงรู้ว่าเป็นเพียงแค่ผ้าเช็ดแปรง​ สินค้าจะราคาปกติถ้าผู้ซื้อไม่ไปให้ความสำคัญมัน​ แต่ที่แพงๆเพราะผู้ซื้อมันเสือกรวยและ...

อาจารย์สุดยอดมาก สะบัดแปรงตอนจบ

กลับหัวกันดูยัง สวยมาก

คิดถึงอาจารย์อนัน.ร รป่าตาลวิทยาคุม เชัยงราย