เกือบไม่รอด หลงเข้าไปใน "เขาสก" จ.สุราษฎร์ธานี | หลอนตามสั่ง EP.17 | nuenglc 

เราเคยหลุดไปค่ะช่วง2ทุ่มเรามาผิดทาง จริงๆเราต้องไปอีกเส้นนึงระหว่างทางมาจอดรถถามว่าต้องกลับสุราษทางนี้ได้มั้ยเค้าบอกได้แต่.....ปกติเส้นทางข้างหน้าจะไม่มีคนใช้ ซึ่งแฟนเราไม่ยอมกลับรถเลยขับไปต่อ พอมาถึงตะกั่วป่าเราจำได้ว่าทางนี้เราเคยมาครั้งที่แล้ว แต่มาตอนกลางวันแต่เพื่อคววามสบายใจถามแม่ค้าโรตีว่ากลับทางนี้ใช่หรือไม่ แม่ค้าบอกว่าใช่แต่ก้อย้ำว่าทางนี้ไม่มีคนเดินทางน่ะมันมืด ไอเราก้อตะหงิดใจแล้วแต้ก้อไมได้สนใจอะไร จนผ่านเขาหลัก ขับรถมาเรื่อยๆจนถึงตีนเขา กำลังจะขึ้นเขาในใจแบบทำไมไม่มีรถสักคันนี้มัน2ทุ่มเองน่ะ ขับขึ้นไปเรื่อยๆทางตอนกลางคืนมันเงียบมาก บรรยากาศหนังผีชัดๆ มีหมอกลงหนาบ้างบางบ้างระหว่างโค้งต่างๆคิดใจถ้ามีคนยืนอยู่เราจะทำยังไง พอผ่า่นโค้งนึงไปเหนศาลพระภูมิในใจนี้ตกใจมากแต่ต้องคุมสติเพราะแฟนขับ ลูกกับหลานนั่งแคบหลัง เราติดอยู่ในเขาวงกตนั้น 2ชม>เล่าให้ใครฟังไม่มีคนเชื่อ เพราะตอนกลางวันที่ครั้งก่อนเราเคยมามันไม่ได้ไกลขนาดนี้ และรถที่จะสวนขึ้นมานั้นนับได้เลยมีแค้4คันเท่านั้น ผู้ร่วมทางที่มาทางเดียวกั-นนั้นมีรถบรรทุกอาหารทะเลที่ขับเร็วเหลือเกิน ความรู้สึกบนเขาเหมือนอยู่ในกล่องอึดอัดหายใจไม่ออก พอแฟนขับรถลงจากเขาเราเริ่มเห็นไฟถนนไกลมาก ในใจคือดีใจมาก.......แต่พอใกล้เเสงไฟนั้นมันเปนป้ายทางเข้าอุทยานราวๆ4ทุ่ม ทุกอย่างเงียบ วังเวง ไม่เหนบ้านคนเลยแต่......เราเห็นฝรั่ง38คน สภาพฃุดที่ใส่คือเหมือนผ้าฝ้ายทางเหนือเสื้อผ้าสกปรกมากเหมือนคลุกโคลนมา ยืนโบกรถเรา3คนเราเห็นลักษณะการโบกคือไม่ดีใจไม่ตื่นเต้นยืนอยู่กั-บที่โบกขึ้นลงช้าๆ ใจอยากจะจอดมากแต่ในใจเวลานี้รถไม่มีสักคันเส้นทางที่จะออกมาจากอุทยานนั้นต้องมีคนพาออกมา แฟนเลยตัดสินใจไม่จอดขับออกมาได้สักแปบเราถามวาทำไมไม่จอดแฟนเราบอกกลางคืนจะมีใครมายืนโบกรถ แต่ที่น่าแปลกใจลุกกับหลานเราที่นั่งเบาะหลังกับแคปหลังไม่มีใครเหนสักคน เรากับแฟนเหนกัน2คน ขับมาเรื่อยๆทางยิ่งมืด จู่ก้อมีมอไซขับมาเทียบ แฟนเรารีบเหยียบเพราะคิดว่าทางนี้น่าจะมีโจร พอขับมาเจอสี่แยกใหญ่คือเหมือนหลุดออกมาจากดินแดนแห่งนึง เข้าใจแล้วว่าเส้นทางนี้ทำไมไม่มีใครเดินทาง มันมืดเหมือนไปอีกมิตินึงจริงๆ หลังจากอีกวันเราก้อทำบุญให้ฝรั่ง3คนนั้น เราลืมบอกไปเราไม่เห็นขา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ทำงานที่เขาศกค่ะ...เส้นทางจะเปลี่ยว แต่ พูดถึง คนนุ่งขาว ห่มขาวนั้น...เจอเหมือนกันค่ะ เวลาทำงานอยู่ จะเห็นเขาเดินผ่านสายตาตลอดเวลา ตอนแรกก็นึกว่าลูกค้า แต่พอ หันไปดูดีดี มันเป็นไปไม่ได้เพราะไม่มีใครเดินทะลุ ฝาบ้านไปได้ เขามาดีค่ะ ไม่มาร้ายเวลาจะมีอะไรร้ายๆ ก็เหมือนเขาจะมาเตือนมาให้เห็นค่ะ.

ผมก็เคยครับ ขับจากสุราษจะกลับภูเก็ต มาถึงทางแยกที่ต้องเลี้ยวซ้าย ตอนนี้กำลังก่อสร้างทำวงเวียน แต่อะไรดลใจไม่รู้ครับทำให้ผมขับตรงไปไม่ได้เลี้ยวซ้าย ผมก็ขับไปเรื่อยๆจนผ่านป้ายปากซอยอุทยานเขาสก ผมก็เอ๊ะใจ ตั้งแต่ขับรถจะเข้าภูเก็ต ไม่เคยผ่านป้ายอุทยานเขาสก ก็เลยลองขับผ่านตรงไปเรื่อยๆ ตอนนั้นประมาณ18.30 พระอาทิตย์กำลังจะลับยอดเขา แฟนก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆสวยดี ผมก็คิดในใจว่ามันเริ่มไม่ใช่ทางที่คุ้นเคยคุ้นตา ก็เลยพูดกับแฟน แฟนก็ว่านั่นสิ เราไม่เคยขับผ่านป้ายอุทยานนะ ผมกำลังจะจอด แฟนบอกว่าอย่าพึ่งจอดมองหลัง มองหน้าดีๆ ถ้าไม่มีใครก็จอดแล้วรีบกลับรถ ผมเช็คหน้า หลัง มีรถผมคันเดียว ผมก็รีบกลับรถเลย ตอนนั้นน้ำมันก็ใกล้จะหมด เกือบขีดEแล้ว เอาวะ วัดดวง ขับย้อนออกมา ยกมือไหว้หลวงพ่อคูณในรถ ขอให้ลูกถึงบ้านปลอดภัยด้วยเถิด แฟนเปนมุสลิม ก็ท่องคาถาภาษาของเขา จนขับมาถึงที่สร้างวงเวียน มันก็มืดแล้ว ผมก็เลี้ยวขวาข้ามสะพานไป แล้วเปิดgps แผนที่ก็พาไปที่ไหนสักแห่ง จนไปเจอปั้มน้ำมันอยู่ตรง3แยกเล็กๆ ก็เลยจัดเเต็มถัง พอเติมเส็ดปั้มก็ปิดไฟ ปิดร้านเลยโชคดีของผม ขับตามแผนที่ไปเรื่อยๆ แฟนก็คุ้นทาง แล้วพูดขึ้นว่า นี่มันเขานางหงษ์นิ ผมก็ถาม ทำไม? แฟนบอกว่าถึงบ้านจะเล่าให้ฟัง ด้วยความอยากรู้ ผมก็ถามอีกจะให้เล่าให้ได้ แฟนก็บอกว่าอย่าถามตอนนี้ได้มั้ย ผมก็ขับต่อไป จนไปออกทางหลักถนนใหญ่ ผมก็จำทางเข้าภูเก็ตได้ ก็ปิด gps พอถึงบ้าน แฟนก็เล่าให้ฟังเกี่ยวกับเขานางหงษ์ พอรู้ก็น่ากลัวเอาเรื่องอยู่ครับ เช้าอีกวันผมไปเล่าให้เพื่อนที่ทำงานฟัง เพื่อนบอกว่า พี่โชคดีมาก ที่ออกมาในคืนนั้นได้ บางคนกว่าจะออกมาได้ก็ช่วงเช้าของอีกวัน ถนนเส้นนั้นมะก่อนมีการดักปล้น ขับหนีก็โดนยิงถล่มจนพรุน บางคนหลงอยู่ในนั้นทั้งคืน แล้วเพื่อนก็ถามว่าเจอรถกระบะขับตามมั้ย ไฟหน้า4เหลี่ยม เขาจะขับตามแล้วกระพริบไฟหน้า ผมก็ว่าไม่มีนะ ขับอยู่คันเดียวตอนที่หลง เพื่อนก็ว่า ถ้าเจอ เขาจะขับจี้ท้ายแล้วเปิดไฟเลี้ยวแซง ปล่อยให้เขาแซง แล้วรีบขับตาม เขาจะพาไปทางออก ผมก็ถามว่าเขาคือใคร เขาเปนครู กำลังขับรถกลับบ้านแต่มาเจอพวกโจรยิงเสียชีวิต เขาเปนคนดี วิณญาณก็เลยวนเวียนคอยช่วยเหลือคนหลงทางพาขับออกไปเจอถนนใหญ่ เพื่อนยังบอกอีกว่าถ้าได้ยินเสียงข่วนบนหลังคาอย่าทัก อย่าจอดลงดู ตั้งสติแล้วขับต่อไป ผมฟังแล้วก็เอ่อ ยังโชคดีที่ไม่เจออะไรที่ขนหัวลุกกว่านี้ จบครับ.

เส้นนี่เคยผ่านค่ะ...ไปตอนกลางวันวิวก็สวยดีนะคะ รถกะบะสีขาวกับคนใส่ชุดสีขาวที่บอกทางอาจจะเป็นปู่เจ้าเขาเขียวก็ได้นะคะ

จากไฟแดงไปร้านวัสดุ 11กม.ครับ และหน้าร้านวัสดุมีคนตายหลายศพครับ ผมคนที่นี่ ครั้งหนึ่งผมเคยเปิดคลิปนี้ให้เจ้าของร้านฟัง เขายังขนลุกเลย (เส้นเขาสก ตายเยอะมาก เมื่อก่อนเขาฆ่ากันตาย แล้วเอาศพไปทิ้งเขาสกครับ)เท่าที่ผมฟัง คุณไปผิดทางครับ ยังไม่ถึงอุทธยานเลี้ยวขวาก่อน เข้าไปทางตัน ถ้าไปเขาสก ต้องเลยแยกนั้นไปอีกหลายกิโล เพราะเขาสกมีบ้านเยอะ ทางไม่รก

ขนลุกเลยพอมาถึงกระบะคันขาว เราไปกับแฟน เพื่อนแฟน ขับกะไปหาที่พักข้างหน้า ออกเย็นดันถึงนั่นดึก เพราะหลงทาง เวียนไปมา สุดท้าย เห็นรถกระบะคันขาวจอดอยู่ข้างทาง มีคนหญิง ชาย และเด็ก เห็นมีเด็กเลยจอดถามทาง พอถามเสร็จเค้าชี้บอกไปทางนั้น ขอบคุณเค้าเสร็จขับออกมา อ้าวตายห่าน รถหายไปไหน ผมสงสัยเลยต้องวนรถกลับมาดูอีกรอบ ไม่มี!!!!! แทบร้องเลย พอเจอทางออกถึงบางอ้อเลย ขากลับเลยแวะวัดทำบุญให้พ่อแม่ลูกสามคนนั้น เข็ดหลาบ ไม่ไปแล้วเขาสก

เขาสก มีเรื่องงเร้นลับเยอะครับ แต่แนะนำนะครับ เมื่อขับรถผ่านให้บีบแตรหรือยกมือไหว้ศาลเจ้าพ่อเขาสกด้วยนะครับท่านศักสิทธิ์คอยช่วยเหลือผู้คนตลอดครับ รถบัสโดยสารเคยตกเหวยังรอดเพราะต้นไม้ใหญ่รับอยู่ ที่นี้จะเป็นตำนานรี้ลับเยอะ เช่น ถ้ำนางพันธุรัตที่รายการสารคดีฝรั่งเข้าไปในถ้ำยังไม่ออกมาเลยจนบัตินี้ ตำนานอสูรตัวเป็นคนหัวเป็นกระทิง ฤษีตาไฟ ป่าลับแล คาถาเรียกเนื้อเรียกนางของนางพันธุรัต สมัยก่อนผมได้สนธนากับหลวงปู่ลบ พระครูวิจิตรคณานุการ ท่านเล่าให้ฟังหมดครับ เทือกเขาสกเป็นป่าที่มีอีกมิติหนึ่งครับ เคยมีเจ้าหน้าที่ป่าไม่เสียชีวิตมาแล้วกับอสูรกระทิงนั่นละครับ

ผมคนพื้นที่ครับ จะเล่าถึง เขาสกสมัยก่อนคร่าวๆให้ฟัง จากการที่ผมได้รับฝังจากปู่ผมโดยตรง ปู่ผม เป็น ตำรวจ สมัยก่อนปู่ผมเล่าว่า เขาสกเป็นพื้นที่ ที่ติด2จังหวัด คือ สุราษ กับพังงา สมัยเมื่อ 50ปีก่อนไม่ว่าจะสุราษหรือพังงา บริเวณนั้น มีทั้งโจร และพวกค้ายาเสพติด ชุกชุม คนในพื้นที่ต่างก็รู้กันดี ตอนกลางวันจะมีการใช้เส้นทางเขาสกตามปกติ แต่หาก หลังจากพระอาทิตย์ตกดินแล้ว จะไม่มีไคร กล้าที่จะวิ่งบนถนนเส้นนี้ ตอนกลางคืน และคำบอกเล่าสิ่งลี้ลับอีกหลายๆเรื่องที่เล่าขารกันมา จึงไม่มีไครเดินทางตอนกลางคืน บนถนนสายนี้ ในขณะนั้นปู่ผม ได้ ปฎิบัติหน้าที่ ร่วมกับชุดปราบปราม เเละ ฝ่ายปกครองของจังหวัดสุราษ เพื่อ ทะลายลังโจร และ ทำลายกลุ่มพ่อค้ายาเสพติด ปู่เล่าว่าสมัยนั้น เมื่อจับโจร หรือ พวกค้ายาได้ เขาจะเอาตัวไปบนเขาสก เเล้วจัดการ ยิงหัวทิ้ง ทีบร่างลงไปใต้หุบเขา ของเขาสก สมัยนั่นหากจับโจรหรือพวกค้ายาได้ยิงทิ้งหมด มีน้อยคนที่จะนำไปฝากขัง เพราะสมัยนั้นมีพวกโจรเยอะเเยะเต็มไปหมด คอยดักปล้นจี้ ข่มขืน คนที่สันจร ผ่านไปผ่านมา บนเส้นทางเขาสก โดยที่พวกนั้นไม่ได้เกรงกลัวกฎหมาย แต่อย่างได ที่พูดมา อาจจะดูโหดร้าย แต่ มันก็เป็นเรื่องจรีงที่ปู่ผมเล่าให้ฟัง คุณจะเชื่อหรือไม่ ก็อยู่ที่วิจารณญาณ ของตัวเอง ขอบคุณครับ

ของแบบนี้ มันมียุจริงครับ เจ้าป่าเจ้าเขา เจ้าที่เจ้าทาง มียุทุกที่ ที่เค้าปกปักรักษาในที่นั้นๆ เวลาจะเดินทางหรือจะไปไหนต่อไหน ต้องขอเจ้าที่เจ้าทางบ้างครับ เพื่อความสบายใจ เพื่อให้ปลอดภัย เพื่อไปให้ถึงปลายทาง คนเขาสกดั้งเดิม คนเฒ่าคนแก่ดั้งเดิม เค้ารู้ๆกันยุ

เคยผ่านถนนเส้นนี่ครั้งนึง จำไม่เคยลืมเลย คือบอกก่อนว่าพ่อผมาเป็นคนขับรถบัสรับส่งคนไรงี้ แล้ววันนั้นผมไปกับพ่อด้วย พ่อไปส่งคนที่ภูเก็ต แล้วขากลับคือพ่อไปกลับเลย วันนั้นกลับประมาณ 3-4 ทุ่มเลย คือถนนเส้นนั้นคือโครตชันเลย แล้วคือด้วยพ่อไม่ได้มาเส้นนี้บ่อยด้วย แล้วพอเข้าถนนเส้นนนี้อะ เหมือนมันเปลี่ยนมิติเลยอะ แบบฟ้ามืดสนิทเลยเว้ย แบบสนิทเลยอะ แสงจันทร์อะไรคือไม่มีเลย แล้วก็ฝนตกด้วย ขับนานๆมากๆ ทั้งที่พ่อบอกว่าเคยมารอบนึงมันไม่ควรนานขนาดนี้อะ เรากับพ่อก็แบบ เอาละ ไม่ปกติละ เลยขับไปเรื่อยๆ คือมันไม่มีรถผ่านเลยเว้ย แล้วคือมืดสนิทอะ ฟีลแบบหนังผีดีๆรี่เอง แล้วเราก็ไม่ได้เป็นคนห้อยพระไรด้วย ก็เลยสวดมนต์ในใจเอา จำได้ว่าขับวนๆในเส้นนี้อยู่ 4-5 ชม. อะคือโคีตนานเลย ทั้งที่ พ่อบอกครั้งก่อน 2-3 ชม. ก็น่าจะใกล้ถึงบ้านละ ตอนนั้นมองออกไปนอกหน้าต่างอะ เหมือนเราเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นอะ เราแม่งโครตใจไม่ดีละอะ ใจสั่น ตัวสั่น คิดถึงคนที่บ้านมากไป คิดถึงบ้านมาก พ่อบอกอย่าไปกลัว นั่งเฉยๆ ขับไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ถึงบ้านละ ในใจคือแผ่เมตตาเลย สวดมนต์เพราะคิดว่่มันจะต้องเป็นอะไรที่มันไม่ปกติแน่ๆ พอขับไปปุ้บ ก็เจอศาลข้างทาง เราก็ยกมือไหว้ละบอกว่าขอให้ข้าพเจ้าได้กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยด้วยเถิด สักพักก็เริ่มมีแสงไฟภนนสลัวๆขึ้นมา และก็เข้าถนนสายที่จะไปบ้านเฉยเลยอะ คือแบบงงมาก และคือนี่ใจสั่นมาก น้ำตาไหลเลยนะ กลับถึงบ้านปุ้บ รีบวิ่งไปกอดแม่เลย แล้วก็เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกเดี๋ยวพาไปทำบุญไรงี้

อันนี้เปนเรื่องเล่าของคุณพ่อคุณเเม่สมัยท่านยังอยู่ภูเก็ตเมื่อประมาณ20กว่าปีที่เเล้ว ท่านขับรถจากท้ายเหมืองจะไปสุราษ เปนเวลาตี2 ผ่านทางเขาสกท่านได้เล่าว่า ขับรถผ่านเส้นทางนี้กันไปสองคน ด้วยความที่คุณพ่อเปนคนที่ชำนาญเส้นทางจึงไม่ได้มีความกลัวมากนัก หลังจากที่ขับได้ไปสักพักหนึ่ง ก้ได้พบเจอหญิง ผมยาวหน้าขาว ยืนโบกมืออย่างช้าๆที่บริเวณโค้ง ยืนโบกมือ3ครั้ง จังหวะนั้นคุณพ่อเล่าว่าไฟสาดไปพอดี คุณพ่อโชคดีที่มีสติ ก้ขับรถต่อไป มองกระจกหลังก้ยังเหนโบกมืออยู่ ด้วยความที่ดึกเเล้วไม่น่าจะมีใครมายืนจึงไม่หยุดรถ คุณพ่อก้ขับรถต่อไป จนออกมาจนเข้าสุราษ คุณพ่อก้ได้ถามคุณเเม่ว่าเหนเหมือนกันไหม คุณเเม่ก้ว่าเหน ซึ่งเปนเหตุการณ์ครั้งเเรกที่ได้พบเจอเเบบนี้

ผมบ้านอยู่นคร ผมผ่านประจำตอนเป็นตำรวจ สภ.ตะกั่วป่า ต้องใช้เส้นนี้ และเวลาที่ผมผ่านทุกครั้งคือช่วง ตี1-ตี3 คือเปลี่ยวมากไม่มีไฟไม่มีบ้านคน ไม่มีแม้แต่รถวิ่งสวน สองข้างทางเป็นป่าเขาหมดเลย เคยเจอจะๆครั้งนึงคือผมปวดเยี่ยวจนไม่ไหว จนต้องจอดข้างทาง ซึ่งจุดที่ผมจอดนั้น ถ้ามาจากสุราษจะเลยทางเข้าอุทยานประมาน 5-6กิโล ตอนที่ผมเยี่ยวเห็นเป็นเงาคือรู้ว่าเป็นร่างคนแน่นอน เขาเดินมาทางผมจนห่างกับผมประมาน10เมตร แล้วก็หันหลังเดินกลับ เดินไปไม่ไกลก็หันหน้าเดินกลับมาทางผมอีก คือเขาเดินไปมาแบบนี้หลายรอบมาก ผมตัดสินใจลองเอาปืน .357 ยิงดู ตอนนั้นคิดอยู่2อย่างคือไม่ผีก็โจร เพราะคนปกติไม่มีทางมาอยู่ในที่แบบนี้เวลานี้แน่นอน หลังจากยิงปรากฎว่า เงานั้นหยุดชะงัก แต่แค่แป๊ปเดียว มันก็กลับมาเดินต่อ ผมมั่นใจว่าไม่ใช่คนเลยรีบวิ่งขึ้นรถ และรีบขับรถออกจากตรงนั้น คือเสียงปืน .357 นี่มันดังมาก เป็นคนต้องมีตกใจบ้าง ตอนผมเล็งผมเล็งไปใกล้ๆขาเขา คือจะยิงขู่ ถ้าเป็นคนต้องกลัวหรือตกใจบ้างแหละ แล้วเพื่อน ตร.อีกคนที่ลงบรรจุพร้อมผม เคยเจอแบบเห็นจะๆกับเมีย คือเห็นยายแก่ผมสั้นอยู่ข้างทาง พอขับเลยมาสักพักก็เจอยายคนเดิมอีก เห็นแบบนี้อยู่ประมาน 5 รอบ ตอนนั้นเมียมันกำลังท้องใกล้คลอดอยู่ เมียมันร้องให้เลย ผมถามรุ่นพี่ในโรงพักที่อยู่มาก่อนผม ปรากฏเกือบทุกคนเคยเจออะไรแปลกๆกับถนนเส้นนี้ เจอหนักเบาต่างกันไป ปล.ผมขอยืนยันว่าถนนเส้นนี้น่ากลัวจริงๆ จากอดีต ตร.สภ.ตะกั่วป่า (อยู่ตั้งแต่ปึ 58-62 ต้องผ่านเส้นนี้หลายรอบมากที่เล่าไปคือครั้งที่เจอชัดเจนที่สุด ส่วนครั้งอื่นก็เจอแต่แค่ขับรถผ่านแล้วเห็นเฉยๆไม่ได้น่ากลัวมากเท่ากับครั้งที่เล่า)

สวัสดีค่ะชอบฟังมากค่ะ

นี่เคยได้ยินได้ฟังมาจากคนเก่าๆ ที่สุราษฎร์ป่าเยอะ อาถรรเยอะ และมิติก็เยอะ ขนาดตอนกลางวันป่าบางพื้นที่รกทึบแดดยังส่องไปไม่ถึงน่าวังเวง กลางคืนจะเหลือหรือ บางคนสมัยก่อนเดินๆหาของป่ายังหลงเลย บ้างว่าก็โดนเครือเถาหลง แต่ที่เห็นชัดๆก็น่าจะเป็นเรื่องเล่าของขุนพันธ์ ที่ตามคนร้ายเข้าไปแล้วไปเจอป่าอีกมิตินึงอ่ะ ปัจจุบันเจริญถนนตัดผ่านก็จริง แต่ทุกอย่างมันสามารถเกิดขื้นได้

ผมเป็นคนตะกั่วป่าครับ ย้ายมาทำงานที่สุราษฎร์ช่วงปลายปี 2553 - กลางปี 2560 ประมาณ 6 ปี 9 เดือน ขับรถไปกลับทุกสัปดาห์ ยังไม่เคยเจออะไรครับ สงสัยสิ่งศักศิทธิ์จะคุ้มครอง ด้วยความที่ผมขับประจำก็คุ้นเคยเส้นทาง กลางวันขับสบาย บรรยากาศร่มรื่น มีกลับบ้านค่ำบ้าง แต่ไม่เคยกลับดึกแบบเที่ยงคืนนะครับ เรื่องการปล้นนี่ปัจจุบันไม่ค่อยได้ข่าวครับ แต่ถ้าในอดีต 40 -50 ปีก่อน ผ่านไม่ได้เลยครับ กลางคืนตั้งขอนไม้ดักปล้นบ่อยๆ จนฝ่ายปกครองมีนโยบายจริงจังต้องการพัฒนาสุราษฎร์ให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ทางการจึงไปแจ้งพวกโจรทั้งหลายผ่านกำนันผู้ใหญ่บ้านให้ทราบว่าต่อไปขอให้เลิกปล้น ใครไม่เลิกก็ไปเก็บถึงบ้านเลยครับเพราะถือว่าห้ามไม่ฟัง พูดง่ายๆ เอากำลังไปล้อมบ้าน เคาะประตูหน้าบ้าน ต่อให้หนีออกทางหน้าต่างก็ไม่รอดครับ สอยร่วงกลางอากาศเลย ตั้งแต่นั้นมาเรื่องการปล้นก็เงียบหายไปเพราะทางการเอาจริง (เรื่องนี้พ่อเล่าให้ฟัง) พื้นที่เขาสกนี่อยู่ในเขตอำเภอพนมครับ เป็นป่าผืนใหญ่ แม้ปัจจุบันนี้ พี่ชายผมสร้างบ้านทำสวนยางอยู่บอกว่าหน้าแล้งช้างจะลงมาจากบนเขาเพื่อหาน้ำกิน ได้ยินเสียงชัดเจนแถมทำต้นไม้หักด้วย สัตว์ป่ายังมีเยอะ แต่คนก็เข้ามารุกพื้นที่ป่าทำสวนกันเยอะแล้ว สมัยก่อนคนที่มีเรื่องมีคดีจากทางฝั่งนครศรีฯ พัทลุง หรือพวกคอมมิวนิสต์หนีทางการมาอาศัยในป่าพื้นที่เขาสกที่อยู่ลึกๆ หน่อย แต่ปัจจุบันไม่น่ากลัวแล้วครับ ที่สัมผัสมาคนทั่วไปก็ดูอัธยาศัยดีครับ เพราะผมทำงานออกตรวจในพื้นที่บ่อย ในซอยลึกๆ ก็เข้าไป ได้พบเจอพูดคุยกับผู้คนในพื้นที่ก็รู้สึกว่าเป้นคนทำมาหากินทั่วไป เพียงแต่การขับรถกลางคืนสำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยเส้นทางเป็นเรื่องที่เราหวาดๆ กัน เพราะความมืดทำให้เราไม่มั่นใจในความปลอดภัย ในอนาคตกรมทางหลวงก็มีแผนขยายเส้นทางเป็นสี่ช่องจราจรครับ คือต่อจาก อ.พนม ข้ามเขาสกไปถึงตะกั่วป่า แต่คงใช้เวลาอีกหลายปี จะได้เดินทางกันสะดวกปลอดภัยขึ้น

น่ากลัวมากก เพราะเป็นคนสุราษฎร์ธานีอยู่เเล้วด้วย555

ใครเจอสถานการณ์แบบนี้ให้อธิษฐานจิต. นึกถึงคุณบิดามารดา คุณครูยาอาจารย์. ที่นับถือ. สิ่งศักดิ์สิทธิ์เจ้าป่าเจ้าเขา. อุทิศบุญให้ภูติผีปีศาจที่ รบกวน อยู่ในขณะนั้น ภาวะหลอน. น่ากลัวมาก เรื่องนี้. เจ้าของเรื่องมีบุญมาก. มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง. วิญญาณร้ายจึงเข้ามาภายในรถไม่ได้. แต่เกาะบนรถได้. หลอนน่าดูเลย.

เรื่องนี้น่ากลัวมากจริงๆ ยอมรับเลย น่ากลัวมาก ประเด็นคือเป็นคนสุราษฎร์ธานีด้วย🤣❤️

ผมคนตะกั่วป่าครับ เคยขับจากกรุงเทพ 4 โมงเย็น แล้วผ่านเขาศก ประมาณ ตี 2 เส้นทางค่อนข้างเปลี่ยวและอันตรายครับ ส่วนตัวไม่เจอ เพราะไม่ค่อยกลัวเรื่องพวกนี้ แต่สิ่งเดียวที่รู้สึกคือ “ง่วง” ครับ5555 เส้นทาง คดเคี้ยวไปมาทำให้ง่วงมาก555

พอพูดว่าเปิดเพลงพระเจ้าตาก ยุทธศาสตร์ยิ่งใหญ่ ความตั้งใจเด็ดเดี่ยว คืนนี้เราจะเคี้ยวข้าวแล้วทุบหม้อข้าว55555ขำ

ฟังเเล้วกลัวนอนไม่หลับจิตตกเลยค่ะ ปกติเป็นคนสุราษฎร์ เเฟนขับรถรั้วส่งของ มีผ่านเส้นทางนี้หลายครั้ง กลางคืนมืดมาก ไม่มีไฟเลยผ่านป่า เหว ทางชันมากๆ ปกตินั่งไปกลัวมากยุเเล้ว เจอคลิปนี้นึกภาพออกเลย หลอน!!!!😟😟

พระเจ้าตากท่านคงแผ่ บารมีมาปกป้องคุ้มครองผู้ที่ประสบเจอกับเหตุการณ์นี้อยู่ เรื่องนี้ผมเคยฟังสดในรายกานเดอะโกส ตอนฟังหลอนมากครับ ในความคิดผมเหมือนเค้าหลุดไปในห้วงมิติอีก มิตินึง

ตรงนี้เเหละค่ะ ที่คนรู้จักมาเล่าให้ฟัง เขาไปเที่ยวกันสองคนไปรถกะบะ ช่วงรถกำลังขึ้นเขา รถหัวเผย่อเหมือนมีคนขึ้นหลังกะบะหนักมาก ขึ้นเขาเเทบไม่รอด ทั้งที่หลังกะบะไม่มีใครนั่งสักคน พี่คนขับเขาจะรู้สึกเขาเลยพูดว่าเดี่ยวทำบุญไปให้นะ ไม่ต้องตามไปหรอก รถเบาลงในทันที

เขาสกทางไปพังงามีศาลตายายอยู่ใกล้น้ำตก ผมไปสวนที่พังงาต้องหยุดไหว้ทุกครั้ง

ตอนเราอยู่ ม.5-ม.6 เราเคยเจอของดีบนเขื่อนเหมือนกัน เดินเวียนอยู่ในป่ามาถึงจุดเดิมๆ หลายชั่วโมงเลย เพราะตอนนั้นเราไม่เชื่อเรื่องสิ่งเร้นลับเลย ยกมือไหว้ขอขมา หลังจากนั้นเจอที่พัก และชวนเพื่อนกลับบ้านกัน เจ้าป่า เจ้าที่ แรงมากครับ เขาสก มีตำนานยาวมากครับ......

จากคนเขาศก ฟังทั้งสองเล่า ผมว่าไม่ใช่อุทยานแห่งชาติเขาศก เพราะผมเองเป็นคนเขาศก อีกอย่างไม่ได้มีแค่อุทยานแห่งชาติเขาศก ที่อยู่ในอำเภอพนม แต่คนจะเข้าในว่าอุทยานอื่นคืออุทยานแห่งชาติเขาศก เพราะอยู่ ตำบลคลองศก และถ้าเป็นอุทยานแห่งชาติเขาศก ตั้งแต่ปากทางอุทยานถึงที่ทำการ รีสอร์ทบ้านคนเยอะ ตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว แต่ถ้าเป็นหน่วยพิทักษ์อุทยาน หรืออุทยานอื่น มีความเป็นได้ที่จะขับเข้าจนถึงป่าโดยที่ไม่เจอบ้านคนและด้านของเจ้าหน้าที่ เลยขออธิบาย จากปั๊มที่ตาขุนก่อนปากทางเขื่อน มากยังสามแยกไฟแดง ปากทางคริสต์ ระยะทางประมาณ 7 ก.ม.ซึ่งถ้าเลี้ยวซ้ายจะไปออก แยกนาเหนือ อ.อ่าวลึก กระบี่ เลยไปอีกประมาณ 2 ก.ม. ก็จะมีร้านวัสดุก่อสร้าง แต่ถ้าเลยไปมีอีกเส้นคือ พนม ทับปุด ห่างจากแยกไฟแดงแรกประมาณ 7 ก.ม.เช่นกัน เลี้ยวซ้ายเข้าเหมือนกันแต่ไม่มีไฟแดง ขับเข้าไปหลาย ก.ม. ทางเล็กคดเคี้ยวกว่าจะออกจากถนนเส้นนี้ใช้เวลาพอสมควร แล้วจะเจอตลาดอันนี้มีความเป็นไปได้ แต่ถ้าเลยเส้นนี้ ก็น่าจะไปเข้าซอยใดซอยนึงที่สามารถวนมาเส้นนี้ ซึ่งเป็นไปได้ หรือไม่ก็ขับตรงอย่างเดียวขึ้นทางเขาศกเข้าตะกั่วป่า ไปทางเขาหลัก ซึ่งคนจะวิ่งน้อยมากตอนกลางคืนยกเว้นคนในพื้นที่ จากที่ฟังผมเดาว่า น่าจะใช้เส้น พนมทับปุด แต่ก่อนจะใช้เส้นนี้น่าจะขับเลยไปแต่ไม่ถึงอุทยานแห่งชาติเขาศก แต่น่าจะเข้าอุทยานอื่นหรือหน่วยพิทักษ์อุทยานของอุทยานแห่งชาติเขาศก ซึ่งก่อนถึงอุทยานแห่งชาติเขาศก พวกนี้จะถึงก่อนอันนี้มีความเป็นไปได้ ถ้าลำดับเหตุการณ์ตามที่เล่ามานะ

ผมว่าพระเจ้าตากน่าจะมาช่วยครับ เพราะ ตอนที่พี่บอกว่าใส่ชุดหุ้มขาวก็น่าจะเป็นพระเจ้าตากสินมหาราช

ชอบเรื่องยาวๆแบบนี้มากเลย ทำอีกนะคะ 🧡

ชอบครับ ขอให้พี่เอาโฆษณาไปไว้ท้ายคลิปแบบนี้เรื่อยๆนะครับ เวลาฟังตอนนอนมันเพลินดีครับ

เหมือนเหตุการที่หนูเจอเลยค่ะ พึงไปมาเมื่อสงกานต์นี่เองเขาสก Gps พาไปขับไปไกลเรื่อยๆไม่ถึงสักทีหลงไป หลงมาบนเขา เขาหลอนมากๆขับไปใจเต้น แรงมากกกคือใจคอไม่ดีเลย😢ขอพรในใจ ขอให้เจอใครสักคนที่ถามทางได้สาธุคือเจอ ตำรวจเห้อออโล่งใจมาก เขาสกน่ากลัวมากก

คือชอบฟังเรื่องผีเกี่ยวกับป่ามาก เท่าที่ฟังมาคือมีสองเรื่องละที่รอด เพราะมีอะไรที่เชื่อมโยงกับ พระเจ้าตากสิน

ขอเรื่องเล่าจังหวัดมหาสารคามหน่อยค้าบ🙏🙏(รักช่องนี้มากๆๆ)

คลิปยาวสะใจมาก ชอบมากครับ อยากให้ทำคลิปยาวออกมาแบบนี้อีกครับ

เคยไปบ้านญาติที่พังงาค่ะออกเดินทางกลางคืน จ้างรถตู้ไป ญาติพากันหลับไปทั้งคัน มีแค่คนขับคนเดียวคืนนั้นช่วงตี3กว่าๆ น่าจะถึงช่วงประจวบคีรีขันธ์ - ปราณบุรี เราฝันกึ่งหลับกึ่งตื่นว่ามีผู้ชายสภาพเหมือนโดนรถชนแบบเสื้อเต็มไปด้วยเลือดทั้งตัวยืนจองรถเราอยู่กลางถนนแล้วเราสะดุ้งตื่นก็ได้ยินเสียงเหมือนลูกอะไรกระเด็นมาใต้ถ่ายรถเสียงดังมากแล้วเรานั่งแถวข้างสุดของรถตู้พอดี ตกใจมากแต่พอหันดูคนอื่นๆก็ยังหลับกันอยู่จึงได้ทักหาพ่อว่าเจอแบบนี้ๆนะ พ่อก็บอกให้สวดมนตร์แผ่เมตตาแล้วเราก็หลับไป พอตอนเช้าช่วงเข้าสุราษฎร์เราก็ได้บอกว่าเมื่อคืนเรานอนอยู่แล้วฝันแบบนี้ๆช่วงเวลานี้นะ พอถึงพังงา น้าเรากับคนขับรถตู้ก็ได้มาเล่าเราต่อว่าลุงคนขับแกตีรถคู่มาข้างสิบล้อแล้วแกเห็นหัวคนกระเด็นมาจากใต้รถสิบล้อมาใต้ท้องรถตู้แกเสียงดังมากประจบกับที่เราก็ได้เสียงดังมาจากใต้ท้องรถเหมือนกันลุงแกตกใจมากแต่แกจิตแข็ง ส่วนน้าเรานั่งข้างหน้าต่างแกไม่ได้หลับแกเห็นเงาร่างใหญ่อยู่ในห้องเกาะเบาะหลังแล้วเหมือนก็เกาะรอบๆรถวิ่งไปวิ่งมาเหมือนกันในช่วงเวลานั้น ตอนนี้ก็ผ่านมา5เดือนแล้วค่ะถึงกล้าเล่าตอนนั้นคือกลัวมากๆ ส่วนบ้านญาติที่พังงาเราไปทุกปีก็จะเจอทุกปีในเส้นสายใต้นั้นเพราะจะเดินทางกลางคืนตลอด

ถ้าเข้าไปในป่าเเล้วควรนำเมล็ดพันธุ์ดีไปปลูกให้สัตว์บ้างในที่สูงที่ใกล้น้ำดีใหมครับกับ ดีที่ได้รับผลประโยชน์ร่วมกันในเรื่อง ตามที่ดูในโครงการฯพระราชดำริให้ผลดีจริงฯครับ เเละการปลูกป่าสามอย่าง ที่ให้ผลไม้ให้ผลผลิตดีเป็นพืชที่ทน เป็นพืชมงคลที่ดี เป็นพืชที่เป็นพืชผลที่เป็นพืชผลไม้ทางการเกษตรที่มีในตลาดเเละงอกในที่ยอดภูเขาได้ งอกในขอบของขอบทุ่งหญ้าใด้ ผลไม้มีสัตว์ป่าไม่อด สัตว์มีกิน ป่าชุมชนมีพืชผลพันชนิดพันธ์พันธุ์ต้นพันธุ์ดีใด้ยั่งยืน เพราะต้น มะขามร้อยกว่าปีออกผลเป็นรถกระบะ ต้นมะม่วงร้อยปีเป็นผลเก็บรถกะบะ ต้นเงาะเหมือนต้นจามจุรียักษ์ออกผลต้นละมากมาย ต้นทุเรียนบ้านร้อยปีออกผล4000ลูกในจังหวัดสุราษร์ธานี ความยั่งยืนพอเพียงมีเพียงพอมีพอที่จะอยู่ใด้ดีด้วยการผสานการปลูกด้วยหัวใจจริงๆครับ หลวงพ่อจะเห็นด้วยใหมครับ พืชผลตกจากกรมการเกษตรที่มีอยู่มากมาย บางครั้งโตไม่ทันจะกินเเต่ก็บรรเท่าปัญหาใด้บ้าง ปลูกที่ร่มก็ใด้ครับโกโก้ หรือมะเหมี่ยว ชมพูพลาสติก หรืออื่นๆที่ออกผลิตภัณฑ์ใหม่ที่มีคุณภาพและบริการที่เป็นที่ควรค่าต่อการปลูกเพื่อคนเเละสัตว์ป่า เเละปลูกในป่าด้วยก็น่าจะดี หรือปลูกตามที่ลิงไม่รบกวนพระเเละไม่มารบกวนสถานที่ในการปฏิบัติธรรมครับ ป้ายขออนุโมทนาบุญก็ดีครับเพื่อปลูกต้นไม้ผลไม้ที่เป็นผลตามฤดูก็น่าจะดีครับบนเขาสูงปลูกใว้เดียวจ่าฝูงก็จะไม่มารบกวนมากครับถ้า ผลไม้พอจะมีการปรับปรุงในที่ลุ่มครับ ต้นลูกปาบ ต้นเดือย ต้นจิก ต้นไม้อื่นๆที่มีผลใด้บนดินป่าพลุ อ้อย ส้มพลี อื่นไปครับ ช้างปลูกไม้ไผ่ทำรั้วเขตต์ฐานของป่าสงวนแห่งชาติ 🐒ควรมีที่ไป เเละหากมากควรใว้เเถวป่าโกงกางบ้างจะทำให้ป่าโกงกางมีลิงเพิ่สักคู่สองคู่ที่เป็นป่าโกงกางเเถวๆริมทะเลจะดี ริ่มเขื่อนให้ใด้ใหมครับมีปลูกผลไม้เพิ่มไปด้วย นกปลูกป่ามากมายสวยด้วยครับ สาธุสาธุสาธุ

เคยไปภูเก็ตทางเจาสกเหมือนกันค่ะ มันจะเป็นทางธรรมชาติ...ไปเรื่อยๆมันจะขึ้นเขา ถ้าเป็นกลางวันคือบรรยากาศดีมาก ร่มรื่นและไม่ค่อยมีสัญญานนะ แต่ถ้าตอนกลางคืนจะมืดมาก แต่ช่วงหน้าฝนละก็ เส้นนั้นคือฝนตกทีละหนักตลอด

จังหวัดไหนที่ไม่มีคนกดไลค์ในคอมเม้น ติ๊กต้อกค่ะ🤣🤣

พี่ครับขอตำนาน 4 จตุธรรมธาตุแดนใต้หน่อยครับ 1. พระบรมธาตุสวี ชุมพร 2. พระธาตุเขี้ยวบางแก้ว พัทลุง 3. พระบรมธาตุไชยา สุราษฎร์ธานี 4. พระมหาธาตุวรมหาวิหาร นครศรีธรรมราช

จริงครับเส้นนี้...ผมเคยผ่านครั้งนึงกับครอบครัว หลอนมาก ผมคนจังหวัดไกล้เคียงไม่จำเป็นจะไม่ไปเส้นนี้เลยครับ

ช่วงนาทีที่ 21:00 กว่าๆ ตุ๊กตาหมีแพนด้าที่อยู่ข้างหลังพี่มันขยับหลบมุมกล้องครับพี่หนึ่ง

ขอเรื่องเล่าของจ.สุรินทร์หน่อยครับ

เคยหลงเข้าไปตอน 23.40 น. ขับไปคนเดียว จากพิษณุโลกไปภูเก็ต เพราะต้องไปเยี่ยมแฟนที่ติดอยู่เรือนจำภูเก็ต พอขับมาถึงถนนเส้นนี้ สิ่งแรกคือไม่มีไฟเลย ถนนมืดมาก ต้นไม้สูงคลุมถนน ทั้งสองทาง เปลี่ยวมากและไม่มีรถผ่านเลย ยิ่งขับยิ่งมืด ในใจกลัวตลอดได้แต่บอกสิ่งศักดิ์สิทธ์ให้คุ้มครอง ขับได้สักครึ่งชั่วโมงก็ไม่มีวี่แววที่จะออกจากถนนเส้นนี้ได้เลย เราไม่สามารถเหยียบเร็วได้เพราะเส้นทางที่ไป พอเราเหยียบคันเร่งก็จะเจอโค้งตลอด ไม่เคยศึกษาเส้นทาง ไม่เคยรู้ภมิประเทศ มาโดยใช้ GPS มือถือ กว่าจะออกถนนเส้นนี้ก็ 1.32 น.พอออกมาคือถนนมันจะกว้าง มีเสาไฟ คือในใจโล่งมาก ถ้ามีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นคงไม่มีใครช่วยเราได้แน่ ๆ กับถนนเส้นนี้ (ปัจจุบันแฟนออกจากเรือนจำแล้ว ตอบแทนการเยี่ยมไปหา โดยการนอกใจ เสียใจเวลาเกือบ 2 ปี ที่เราคอยไปเยี่ยมถึงเราจะลำบากเราก็รู้ว่าเค้าคงลำบากว่า เสียใจจริง ๆ )

ป้ายเขื่อนตรงนั้น ที่อำเภอตาขุนคับ ส่วนที่ไฟเเดงจะเป็นทางเข้า กระบี่ ก่อนถึงอำเภอพนม ค้าบ เเต่ถ้าเกินขับไปจะเป็น อำพนม ที่เขาสก จากเขาสก ก็เป็นจังหวัดพังงา คับ

เคยไปคะ ขนาดกลางวันยังหวิวๆ คือเงียบมาก อ้าว เขาสกรึคะ นึกว่าเขาหลัก😹 เราเจอที่เขาหลักคะ ไปสุสานซึนามิ ทะเล โรงแรม เงียบมาก เจอคนหาปลา เขาบอกว่าให้ออกไปจากเขาหลักก่อนหกโมงเย็นนะ กลางคืน มันน่ากลัว

เราเคยไปฝึกงานเป็นไกด์แถวๆเขาสกเมื่อปีก่อนเองค่ะ เส้นนั้นที่วิ่งไปพังงามันไม่มีไฟข้างทางเลย มีแต่บ้านคนกับป้ายบอกทางประปราย กลางคืนเปลี่ยวมาก คือเมื่อก่อนมืดยัง ปัจจุบันก็ยังเป็นอย่างนั้นเลยค่ะ

เรื่องนีัน่าสุดแล้วคับ นึกภาพตามแล้วขนลุกเลย ถ้าเจอเหตุการณ์จริงๆสติหลุดแน่ๆ 😅

เสียงคุณน่าฟังมากเลยค่ะ ทำให้การฟังมีอรรถรสมากขึืนเลยค่ะชอบมากๆค่ะ

''​เขาสก''​กลางคืนหลอนมากจริงๆ😂

เคยขับรถเส้นแถวนั่นเหมือนกันเมื่อ 8-9 ปีที่แล้ว ถนนตอนนั่นถือว่าดียุ แต่เหมือนอยู่อีกมิตินึงจริงๆขาไปวิ่งกลางวันช่วงเข้าสวยมาก มีหมอก ขากลับเรยไม่คิดอะไร สรุป ลุ้นมาก ว่าเมื่อไหร่จะออก ความรู้สึกจะนานกว่าปกติเพราะเราตื่นตัวยุตลอด จะเห็นรถสวนก็ต่อเมื่อผ่านเนินใกล้ๆแล้ว โค้งก็เหมือนกัน ผมขับไปได้ซักพัก เปิด GPS เพื่อช่วยเป็นไกด์ ว่าโค้งแบบไหนบ้าง ใช้ตาอย่างเดียว รู้สึกไม่ค่อยปลอดภัย จะเห็นอะไรคือ ต้องเข้าในระยะไฟหน้ารถแล้ว ออกจากภูเก็ต เกือบ 5 ทุ่ม ช่วงที่วิ่งเส้นนั่น คง ประมาณ เที่ยงคืนถึง ตี2-ตี3 ไม่กล้าขับเร็ว แต่ก็ไม่กล้าขับช้าเกินเพราะอยากรีบออกไปจากเส้นนี้ นึกไม่ออกเรย ถ้าเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วจะเป็นยังไง

ผมเพิ่งเคยมาฟังช่องพี่ จากการฟังรายการผีมาหลายๆช่อง ผมบอกเลยว่า เสียงพี่แม่งโครตเข้ากับรายการผีเลย หลอนจัด 😱

หนูเป็นผู้ติดตามใหม่นะคะ พี่เล่าเรื่องได้ดีมากๆเลยค่ะ แถมยังสนุกด้วย

เราเคยไป เมื่อไม่นานมานี้ เราจะไปทำงานที่คุระบุรี ลูกค้านัดเช้า เราเลยต้องไปช่วงกลางคืน ผ่านเขาสกนี่แหละ ทางเปลี่ยวเหมือนในเรื่องเล่าไม่มีผิด ไม่มีรถสวนสักคัน น่ากลัวมาก กลัวทั้งโจรกลัวทั้งผี สุดท้ายเราก็ขับไปถึงที่หมายโดยไม่ได้เจออะไร ปล.ก่อนเราจะไปเส้นนี้ เราเคยฟังเรื่องเล่าในเดอะโกสมาก่อนแล้ว จึงถือโอกาสไปพิสูจน์ความน่ากลัวซะเลย

เล่าเรื่องดีมากๆครับ น่าฟังและบรรยายเห็นภาพ ไม่ใช้คำฟุ่มเฟือย ปรกติผมเฉยๆกับเรื่องผีนะแต่ชอบฟังเวลาคุณเล่า กดติดตามให้แล้วนะครับ

อยากให้พี่ เอาเรื่องจาก เดอะโกส ที่คนเล่า เล่าไม่ค่อยเป็น เล่างงๆ มาสรุป มาเล่าใหม่อีกรอบ ครับ😅

ฟังมาหลายคนมาก เสียงคุณหนึ่ง และเทคนิคการเล่าเรื่องของคุณหนึ่งชอบที่สุด เป็นคนเดียวที่กดติดตามเลยน่ะค่ะ:^_^ เยี่ยม!

เคยหลงไปทางนั้นตอนสี่ทุ่มคนเดียว ไม่รู้จักเส้นทาง ไปกับ gps จะไปภูเก็ต เป็นช่วงเดือนธันวาคม ปี 2557 เห็นป้าย ข้างทางเขียนว่า อุทยานแห่งชาติเขาสก ด้วยที่เป็นฤดูหนาวฝนตกปรอยๆ เมื่อขับเข้าไปทางนั้น ก็เริ่มเต็มไปด้วยต้นไม้สองข้างทาง ในใจก็คิดว่า ก็อุทยาน ก็ต้องมีต้นไม้ ขับไปเรื่อยก็เจอทางโค้ง แบบโค้งหักศอก วนไป วนมา ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง แบบถี่ๆเลย ก็เลยต้องขับช้า และสภาพอากาศก็มีหมอกลงค่อนข้างหนาเลย มองไม่เห็นข้างหน้า ทางมืดมากกกกกก ถนนเป็นเลนสวนกัน เห็นเส้นไหล่ทางแคบๆ แต่ข้างทางมืดสนิท ช่วงแรก ยังคงมีรถสวนมาบ้าง 3-4 คัน ทำให้รู้สึกใจชื้นว่า เส้นนี้ก็มีรถวิ่ง ขับไปเรื่อยๆ ไม่มีรถสวนมาแล้ว ไม่มีรถตาม แต่คิดว่า มีหมอก รถก็ขับช้า จึงไม่มีรถตามมา ขับไปนานเกือบ 40 นาที สัญญาณ gps ก็หายไป ในตอนนั้นคิดว่า ถ้ามีทางแยก ก็คงหลงแน่ แต่ทำใจดีสู้ไว้ก่อน ค่อยๆขับไปเรื่อยๆ. เมื่อขับไปอีกสักพัก เจอรถกระบะต่อลูกกรง เหมือนขนของ จอดอยู่ไหล่ทางด้านซ้าย มีคนยืนอยู่ท้ายรถกระบะ ตอนนั้นในใจรู้สึกกลัวคน ไม่ได้คิดอย่างอื่นเลย รีบเอามือมาคลำที่ล็อกประตูว่าล็อกเรียบร้อยหรือยัง ขับผ่านมา อีกประมาณ 5 นาที ก็เจอรถกระบะ ลักษณะเดียวกัน จอดอยู่ไหล่ทางด้านขวา แต่มีคน 4 คน ยืนอยู่ด้านหน้า 2 หลัง 2 กลัวกว่าเดิม คิดว่า ถ้ามาโบก คงชนแน่ๆ แต่ก็ไม่มีอะไร ขับผ่านมาอีก หมอกหนามาก มองแทบไม่เห็นทาง ถนนเปียก ข้างทางมืดสนิทเป็นสีดำหมด มองไม่เห็นอะไรเลย ขับมาได้สักพักประมาณ 10 นาที ราวๆ5 ทุ่ม ก็มาเจอ รถ 10 ล้อ จอดอยู่ไหล่ทางด้านขวา มีเด็กอายุประมาณวัยรุ่น นั่งบนหัวรถสิบล้อ มีชายยืนอยู่ข้างรถ นาทีนั้นคิดแค่ว่า รถเขาน่าจะเสีย เลยจอดแบบนั้น เพราะรถค่อนข้างเก่า ก็ขับผ่านมา กลัวๆนะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีอะไร ใจจดจ่ออยู่กับทางที่ขับรถ เพราะมืดและหมอกหนาถนนก็เปียก จนกระทั่ง มีสัญญาณมือถืออีกครั้ง ก็มีสายจากเพื่อนโทรเข้ามาถามว่า ถึงไหน ตอนนั้นก็ตอบไปว่า ถึงตรงนี้มองไม่เห็นอะไรเลย แต่ทางแคบและโค้งหนักมากตลอดเส้นทาง แต่ก่อนนี้เห็นป้ายว่า เขาสก. เพื่อนอุทานตกใจว่า เฮ้ย ถามจริง มาทางนั้นทำไม ทำไมไม่มาทางอื่น เราตอบว่า ไม่รู้ มากับ gps เพื่อนรีบบอกเสียงลุกลี้ลุกลนว่า ขับมาดีดีนะ ถ้าเจออะไร อย่าจอดเด็ดขาด เราก็บอก เออน่าไม่จอดหรอก เมื่อกี๊เจอรถ 3 คันจอดไหล่ทาง เรายังไม่จอดเลย เพื่อนตกใจอีก บอกว่า ‘เจอรถจอดไหล่ทางนี่นะ เออๆๆๆ รีบมาเลย เดี๋ยวออกไปรับตรงทางออกเลย แกตั้งใจขับมาดีดีนะ ‘ เราก็ขับไปเรื่อยๆ เห็นป้ายตะกั่วป่า เพื่อนให้ไปรอที่เทศบาล แล้วจะให้เพื่อนอีกคนที่บ้านอยู่แถวนั้น นั่งรถจากตรงนั้นไปภูเก็ตด้วยกัน พอออกมาเจอเพื่อนของเพื่อน คำแรกที่เพื่อนถามคือ “เล่าให้ฟังหน่อย ขับมาทางนี้เจออะไรมั้ย จอดมั้ย “ เราก็ตอบไปอย่างที่เห็นมาอย่างละเอียด เพื่อนอุทานและพูดมาคำนึงว่า “มันไม่มีไหล่ทาง” ตอนนั้น เรางง เราเห็นรถจอดจริงๆ ไม่ได้โกหก เพื่อนบอกว่า จอดยังไง จอดไม่ได้ ไม่มีไหล่ทาง ถ้าไม่เชื่อ พรุ่งนี้กลางวัน ขับรถไปดูเลย เราไม่เชื่อเพื่อนอยู่แล้ว กะว่ายังไงพรุ่งนี้ต้องได้มาดู เพื่อนไม่เล่าอะไรเลย จนอีกวันเสร็จธุระ จะเดินทางกลับ ตอนนั้นบ่าย 3 เพื่อนถามว่า กลับทางไหน เราบอกว่า ทางเดิม ต้องกลับไปดูเส้นทางที่มา รถมันจอดได้จริงๆ เพื่อนบอกไปดู ดูให้ชัด ว่ามันจอดได้ไหม และตอนนี้ยังแค่บ่ายสาม ทันเวลาถ้าจะไปก็ต้องไปเลย. เราจึงลาและออกเดินทาง กลับเข้าทางอุทยาน เมื่อมาถึงอุทยาน ตอนนั้น อยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมา ภาพที่เห็น เมื่อคืนที่เป็นถนนแคบ มีหมอก ตอนนี้เห็นทุกอย่างชัดเจน. คือ ถนนสวนเลน มีเส้นแบ่งกลาง ทางซ้ายมีเส้นไหล่ทาง ซึ่งกว้างประมาณ 30-40 เซนติเมตรได้ เลยออกจากนั้นไปคือเป็นเหวลึกลงไป ส่วนทางขวา เป็นเขา มีไหล่ทางแค่ 30 เซนติเมตร พอๆกัน ทางโค้งตลอด นึกภาพรถที่จอดเมื่อคืน จอดยังไง นึกภาพแล้ว จินตนาการต่อไม่ได้เลย “รถจอดไหล่ทางไม่ได้” คำพูดนี้ทำเอาน้ำตาไหล มันจอดไม่ได้จริง คือมันเป็นเหว ตอนนั้นคิดอย่างเดียว เจอจังๆเข้าแล้ว แต่ไม่รู้ตัว แต่พอมาคิดดีดี เขาคงมาคอยดูคอยเตือน ไม่ให้ประมาท เรื่องมีประมาณนี้ หลังจากนั้น เพื่อนถึงโทรมาเล่าประสบการณ์หลอนในเขาสกให้ฟัง (ทุกวันนี้ยังจำภาพคืนนั้นติดตา และไม่ลืมเลย) ไม่น่ากลัว แต่ช็อกทีหลัง

👀+👂= 😲 👻 หลอน ยิ่งฟังขนลุกมากค่ะ โชคดีที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองขอบคุณค่ะที่เอาเรื่องจากจังหวัดสุราษฏร์ธานี มาเล่าให้ฟัง ถูกใจคนเมืองเงาะอร่อยค่ะ

เคยตามGPS ไปในอำเภอนึงในสุราษ ทางเปลี่ยวน่ากลัวมาก ยิ่งเข้าไปยิ่งไม่มีบ้านไม่มีไฟทาง แต่ก็ไม่เคยเข้าไปสุดทาง เพราะกลัวมาก ยิ่งเข้าไป ยิ่งเปลี่ยว

หลอนจริงนะ ส่วนตัวปีที่แล้วพักที่ในอุทยาน ไปเที่ยวกับแฟนแต่ออกไปกินข้าวข้างนอกไม่กินข้าวในที่พัก ไปกินออกมาจะ7โมงนืดๆแล่ว ห่างกันไม่ไกลมากประมานครึ่งชม ขับไปยังไงก็ไม่ถึงอุทยานง่าย ไม่มีบ้าน ไม่มีโรงแรม พ้นไปถึงพังงาแล่ว นั่งไปสักพักหูอือ พอเห็นอ้าวทำไมถึงพังงาแล่ว ก็วนกลีบขากลีบเปรียวมาก กว่าจะถึงทีพักหลอนมาก

ตอนนั้นกลับจากภูเก็ต แต่ไม่รู้ยังไงไปเส้นเขาสก ก็คือตอนบ่ายติดเย็น ตอนนั้นไม่เคยได้ยิน ได้ฟังเรื่องเส้นทางนี้มาก่อน แต่ขับไปเรื่อยๆ ช่วงแรกๆ ก็สวย ธรรมชาติ มีหมอก ป่า ความรู้สึกตอนนั้นคือ ทางเปลี่ยวจังแว้ แทบจะไม่รถสวนเลย จำได้แค่ว่ามีความวังเวง และรู้สึกยุในเส้นทางนานมาก แต่ไม่เจออะไรนะคะ อีกอย่างรู้สึกน้ำมันเหมือนใกล้จะหมด และไม่เห็นปั้มอะไรเลย ในใจก็ลุ้นตลอดทาง อย่าหมดนะๆ เพราะสัญญาณมือถือก็ไม่ค่อยมี น่ากลัวมากจิงๆ

เราเคยเจอประสบการณ์หลอนที่เขาหลัก ช่วงพลบค่ำนะคะ…และเราขับรถจากเขาหลักเพื่อจะไปสมุยก้อผ่านเส้นทางที่จะไปอุทยานแห่งชาติเขาสก วิวสวยค่ะ แต่แม้จะเป็นช่วงบ่าย มันก้อถนนโล่งอยู่ดี ..แต่อุ่นใจที่มองน้ำมันในรถยังเหลือมากกว่าครึ่งถัง…เราเดินทางคนเดียวตลอดค่ะ อันตรายสำหรับผู้หญิงมันมีอยู่แล้ว อาศัยพ่อแก้วแม่แก้วช่วยตลอด..แต่ด้วยความที่เกิดวันพุธกลางคืน จึงมักจะเจอสิ่งที่ไม่อยากเจอ เสมอๆ ด้วยความที่เราหัวดื้อ จึงมักจะไม่เชื่อในตอนแรก แต่เมื่อเอาความน่าจะเป็นทางวิทยาศาสตร์มาแย้งแล้ว ทดลองแล้ว ยังหักล้างไม่ได้ จึงจะเชื่อว่านั่นคือสิ่งลี้ลับ ที่ไม่ค่อยจะลับสำหรับเราค่ะ #เราพยายามจะไม่ขับรถกลางคืน

ผมกับแฟนเคยขับรถไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนแล้วหลงกลางป่าแบบนี้ครับ บอกเลยว่าผีไม่กลัวแต่แฟนนี่มันด่าตลอดทางเลย น่ากลัวกว่าผีอีก

เมื่อ10ปีที่แล้ว เคยวิ่งเส้นนี้ไปพังงา ไปมอไซค์กับเพื่อน2คนช่วงเวลาประมาน5ทุ่มเกือบๆเที่ยงคืนก็พอรู้ประวัติของถนนเส้นนี้อยู่บ้างแต่คืนนี้นั้นดันเจอกับตัว ช่วงเวลานั้นมันไม่ค่อยมีรถวิ่งแล้วและรถผมก็ขี่ผ่านศาลาข้างทางเห็นเงาดำๆเหมือนมีคนกลุ่มหนึ่ง3ถึง4คนนั่งในศาลานั่นเห็นเหมือนไฟแดงๆเหมือนคนสูบบุหรี่แต่แปลกรถก็ไม่มีที่ศาลา แต่ก็ไม่คิดไรมากใจดีสู้เสือถามเพื่อนเห็นมั้ยเพื่อนบอกเห็นแล้วก็ไม่พูดไรต่อขับรถจนไปถึงพังงา ไปถามผู้ใหญ่แถวนั้นเขาบอกว่าคนที่ขับรถกลางคืนเจอกันบ่อยนี้ยังน้อยเพราะยังมีศาลพ่อท่านคล้ายอยู่ ถ้าเป็นก่อนที่จะมีศาลแรงกว่านี้อีก

ผมค่อนข้างรู้ จักสถานที่นี้ดีเลยครับ15-20 ปีที่แล้ว เพราะผมเป็นคนสุราษฎร์ธานี เส้นนี้จะมี ชุดรำไทยตามโค้ง ทุกโค้งเลย แต่ที่สุดๆเลยคือ ฆ่าและพามาทิ้งที่นี่ เยอะเลยครับ พามาทิ้งที่นี่หลายเคสเลยครับ และยังมีเรื่องลี้ลับอีกหลายๆอย่าง ...ที่สำคัญ! อย่าขับในระหว่างเวลาตี3:00 - 5:00 ครับ ต้องระวังทางเส้นนี้ให้ดี ต้องดีให้ที่สุด 🙏

เอิ่มมม ดูคลิปนี้ตอน 9 โมงเช้า แดดส่องห้องนอนละ แต่นี่กลัวจนขนหัวลุกไปหมด 😅 กลัวจนต้องปิดตาฟัง กลัวจนไม่กล้าดูภาพประกอบ หลอน

สวัสดีค่ะ​ กลัวผีแต่ชอบฟังเรื่องผี​ ใครเป็นแบบเราบ้าง? 😅

อยากให้พี่หนึ่งทำคลิบยาวๆแบบนี้บ้าง เวลาหวานทำงาน หวานฟังพี่ตลอด

คุณเล่าเรื่องได้อารมณ์มาก ทำให้คนฟังคล้อยตามเนื้อเรื่องเหมื่อนร่วมอยู่ในเหตุการณ์ ป้าชอบค่ะ

ผมเดินทางออกภูเก็ต20.00ผ่านมาถึงตอนตี1น้องสาวผมง่วงมากและลดกระจกรถลงผมก็ลดกะจกลงเผื่อสูบบุหรี่ แต่ไม่มีรถวิ่งเลย ประมาณตี1ครึ่งก็พบรถวิ่งมาตามท้ายรถผมไม่ยอมแซงและผมก็ขับมาก็เกิดฝนตกอย่างหนักมองไม่เห็นทางเลยและรถเกิดอาการหนักท้ายกระบะมากเหมือนยางแบนและรถก็เกิดอาการวูบๆจะดับปมก็พยายามไม่ให้รถดับ และขับรถมาแบบไม่หยุดผมแปลกใจมากคือผมขับได้แค่40และมีสักพักรถก็ขับแซงรถผมไปอีกคันอย่างเร็วมาก ยังไงก็ต้องเข้าชุมพรให้ได้ค่อยดีรถ พอขับมาถึงชุมพรก็จะอดรถดูยางดูเครื่องยนต์ก็ปกติ และก็ขับมาถึงพัทยาปกติ ผมสงสัยเลยหาข้อมูลดู หลอนจริงครับ

ถนน บางเส้น ผมเจออะไรซ้ำๆก็มีครับ ตอนนั้น อยู่กับพี่6ล้อ เราทั้งคู่ผ่านถนนเส้นนึงที่เปลี่ยว ซ้ายขวาเป็นทุ่ง ขับไปสักพักเจอคนข้างทาง ใส่เสื้อลายสก๊อตแขนยาวหมวกฟางยืนอยู่ข้างทางซ้าย ไม่คิดอะไรผ่านไป ขับไปสักพัก เจออีกครับ เหมือนเดิมเสื้อตัวเดิมใส่หมวกเดิม พี่คนขับเริ่มมองหน้าผมผมก็มองหน้าเขา ต่างคนต่างเงียบ ขับไปอีก ครั้งนี้ชัดเจนครับ เหมือนเดิมทรงเดิม แต่นั่งข้างทางพี่เขาบอกว่ากูน่าจะถึงแยกไฟแดงตั้งนานแล้วนะทำไมมันไม่ถึง ทีนี้พี่คนขับถามเลยว่ามึงเห็นเหมือนกูมั้ย 3ครั้งข้างๆทาง ผมพยักหน้าแค่นั้นเอง พี่เขาจอดรถ พนมมือท่องอะไรไม่รู้ แล้วเป่า ขับไปแปปเดียวเจอแยกไฟแดง กลับถึงบ้าน เลยรู้เลยว่าเจอของดีเข้าให้แล้ว

10กว่าปีที่แล้ว เคยขับมอไซออกจากภูเก็ตตอนเที่ยงคืน มาถึงสุราษตอนตีสอง ฝนตกปรอยๆด้วย มืดมาก เปลี่ยวมาก ดีที่มีรถยนต์อีกคันขับ ตามมาให้พอมองทางชัด พอถึงปั้มที่พุนพินเลยไปจอดข้างๆขอบคุณเขา 555+

คนที่เดินทางไกลเป็นประจำ เล่าให้ฟังว่าเส้นทางที่ดุสุดคือ ทางใต้ จากราชบุรี-สามจังหวัด แม้แต่เรื่องลึกลับโหดสุดๆ จนมีคำแนะนำว่า ให้เดินทางตอนกลางวัน ถ้า 18.00 น เมื่อไหร่เตรียมหาที่พักได้เลย เพราะจากนี้เรื่องราวอาถรรพณ์จะโผล่มากันเพียบ ประวัติศาสตร์แถวนั้นเคยเป็นเมืองขึ้นอินเดียมาก่อน ความเชื่อไสยศาสตร์ก็ได้รับอิทธิพลมาจากแขกด้วย ยิ่งสยองหนัก

ผมเจอเหมือนพี่เลยคับแต่ผมเจอรถ รถ2คันหนึ่งคันสีขาวมีผู้ชาย1คนผู้หญิง1คนอีกคันหนึ่งสีดำผู้ชาย1คน

เห้ย !!!ย้อนกลับมาดูจากคลิปQ&A เห็นมือดำๆหยิบตุ๊กตาขึ้นมาหลอนเลย

เคยหลงไปทางนี้เลยค่ะ สามสี่ทุ่ม หลงไปแบบงงๆ ไม่มีรถเลยซักคัน เหมือนหลุดไปอีกโลกนึงมาก ดีไม่ตกเขาค่ะ น่ากลัวมากหลางคืน

กลางคืนถ้าหลอนมากๆก็เส้นจากสุราษฯผ่านอุทยานเขาสกไปออกตะกั่วป่า และอีกเส้นคือตรงสามแยกตลาดทับปุดถ้ามาจากกระบี่หรือสุราษฯเลี้ยวซ้ายไปภูเก็ตตรงไปจะขึ้นเขานางหงส์ไปเขาหลักหรือเข้าเมืองพังงาได้ เขานางหงส์ผมขับผ่านตอนกลางวันพอได้แต่กลางคืนไม่เอานะ ใครผ่านแถวนั้นกลางคืนอย่าวิ่งเข้าไปครับ เอาเป็นว่าคนต่างถิ่นจะวิ่งเข้าออกพังงาตอนกลางคืนไม่ว่าเส้นไหนให้ระวังให้มากๆ ผมคนใต้แต่กับพังงาเหมือนเป็นดินแดนพิศวงเลยนะ ส่วนตัวเจอแต่เรื่องดีๆคิดว่าพ่อแม่พระครูอาจารย์สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือคุ้มครองอยู่ครับ

เย้คริปมากำลังรอคริปอยู่เลยคะ การบ้านเสร็จตั้งแต่5โมงเย็นคะ

คือผมพึ่งไปพักมาที่เขาสก555

😂จิงคับ..ผมกับเพื่อนสามคนเคยมีประสบการแบบนี้เลยคับผ่ามมาสิบกว่าปียังจำได้คับ...(ขอเล่านิด) ไม่รุ้เส้นทางเลยคับจะไปภูเก็ตเวลาเที่ยงคืนกว่าๆคับฝนตกพรำๆ คือต่างคนนั่งตัวเกร็งไม่มีรถสวนเลยคับ ดีที่คนขับมีสติคับ ไม่มีรถตามหลังแน่นอนคับพอลงมาเกือบสุดทางคือมีแสงไฟรถเหมือนจะตามท้ายมาห่างๆคับแต่ไม่รุ้ว่ารถอะไรคับ..หลอนมากคับ

เจอมาเหมือนกันครับเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว (ประเด็นคือก่อนหน้านี้ผมไม่เคยได้ฟังหรือได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย) เรื่องมีอยู่ว่าผมเลิกเรียนจากมหาลัยตอน5โมงเย็น แล้วต้องไปธุระที่ภูเก็ตกับเพื่อน2คน เราเลยเลือกที่จะขับผ่านถนนเส้นนี้เพราะบรรยากาศยามเย็นตอนอาทิตย์ตกสวยมาก และได้ผ่านอุทยานช่วงเวลา2ทุ่มนิด ก่อนถึงอุทยานผมกับเพื่อนได้เจอกับเหตุการณ์แปลกๆ คือไฟหน้ารถติดๆดับๆประมาณ2ครั้ง จนได้เจอกับยายแก่ถือกระเป๋าเดินจูงเด็ก แต่เรา2คนไม่กล้าจอดเพราะกลัวมิจฉาชีพ ผ่านไปประมาณ500เมตรก็เจออีกแต่ไม่ทันได้เอะใจคิดว่าตาฝาดก็เลยขับต่อไปอีกเกือบๆกิโล เจอยายกับเด็กที่มีเลือดท่วมหัววิ่งตัดหน้ารถหลัง ผมกับเพื่อนได้หันมองหน้ากันต่างคนต่างกลัว จากนั้นรถก็เหยียบไม่ค่อยไป เหมือนกับบรรทุกอะไรหนักๆ จนผ่านอุทยานขึ้นบ่นเขา ไฟความร้อนไฟเครื่องก็โชว์ขับต่อไม่ได้จนเราไม่กล้าขับไปต่อต้องจอดเลียบข้างทางบนภูเขา แล้วได้เห็นกระท่อมหลังหนึ่งมีแสงไฟ เราจึงเดินเข้าไปเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่มีใคร เราเลยเดินกลับมาที่รถเพื่อลงสตาร์ทดู ผลคือรถก็ปกติ เราเลยขับรถไปต่อแต่ใจเราไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ระหว่างทางเรา2คนได้กลิ่นธูปตลอดทาง เราสองคนก็เลยพูดขึ้นมาว่า ขอให้ขับรถถึงภูเก็ตโดยปลอดภัยแล้ววันพรุ่งนี้จะทำบุญไปให้ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เจออะไรจนถึงภูเก็ต เช้าวันถัดมาก็เล่าให้พี่ชายฟัง พี่ชายก็เลยบอกว่าถนนเส้นนี้ตอนกลางคืนไม่มีใครเขาขับกันหรอกมีคนเจอดีมาเยอะ แล้วแกก็แนะให้ผมมาฟังเรื่องนี้

เรื่องนี้ช่วงเวลาดึกๆเงียบๆ ผมได้ฟังสดตอนออนแอร์อยู่ช่วย ต้นๆปี ฟังแรกๆสับสนนิดหน่อยครับเพราะตอนนั้นตื่นเต้นด้วย พอมาฟังย้อนหลัง อย่างหลอน คิดตามจนระแวงเวลาขับรถเลยครับ นครศรีธรรมราชผ่านเส้นนี้บ่อยแต่ก็ไม่เจออะไรแปลกๆครับ

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่านั้งเครื่องบินดีกว่าเเม้ราคาจะเเพงเเต่ถึงปลอดภัย5555

ชอบจังนี่คนั้งแรกที่ได้ฟังรายการนี้ คือเขาเล่าแบบเห็นภาพเลย มีรายการหนึ่ง เหมือนหนังสือเลย ไม่หลอนเหมือนรายการนี้ ชอบๆ

เมื่อ30ปีก่อนผมขับคนเดียวประจำไม่มีอะน่ากลัวเลย ยิ่งปจุบันสบายมาก ถนนกว้างรถดี สมัยก่อนรถไม่ดีถนนแขบอย่างเก่งก็เจอมูสัง และแม่นและตอนเด็กๆเจอศพทิ้งเหวบ่อยเขายิงกันแถวนำ้เค็มเอาศพไปทิ้งบ่อยตอนนั่น ปจุบันยืนยันปลอดภัยครับ

เคยผ่านตอน 2 ทุ่มกว่าโดยไม่มีข้อมูลใดๆมาก่อน ก่อนจะขับเข้าเส้นทางนี้ได้ถามตำรวจที่ป้อมยามตรงแยกแถวนั้น(เรามาจากสงขลาค่ะ) ว่าเราจะไปเขาสก ไปทางไหน? เขาก็บอก แต่ทำไมเขาไม่ทักท้วงสักคำว่า"คุณอย่าไปเลย มันมืด วังเวงน่ากลัวนะคุณ ไม่ค่อยมีรถผ่านกลางคืนนะ " ไม่มีบอกอะไรกันบ้างเลย ดังนั้น เราจึงเดินทางไปในยามวิกาล เเฟนเราขับ ยิ่งขับก็ยิ่งมืดและดูเหมือนจะยิ่งไกลออกไปทุกทีๆ เราพยายามสอดสายตาหาบ้านคน แต่ดูเหมือนจะสิ้นหวังไปเรื่อยๆตลอดทาง อย่าว่าแต่บ้านคนเลย รถที่จะสวนมาสักคัน ยังไม่มี ขับไปไกลแค่ไหน ไม่อาจทราบได้ ผลสุดท้าย ตัดสินใจหันหัวรถกลับไปทางเดิมที่มา(หันหัวกลับเข้าไปหาที่พักในตัวเมืองสุราษฎร์นะคะ) โชคดีที่ไม่ได้เจอสิ่งลี้ลับใดๆ แต่ระหว่างทางที่ไป ใจมันหล่นหายไปเลยนะคะ อะยื้อส์...!!!(เล่าแล้วเล่าได้ตลอดค่ะ...เรื่องหลอนๆแบบนี้นะคะ)

ผมก็หลงที่เดียวกับพี่เลย เข้าไป3ทุ่มกว่าจะหาทางออกได้ 00.30 น ไปกัน4คน รถกระบะ ทุกคนเห็นเหมือนกันหมดว่ามีผู้หญิงอยู่ท้ายกระบะ. ตอนนั้นในรถเงียบกันหมดไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคนเลย

ถนนในพังงาพอเลย 2-3ทุ่มก็ไม่ค่อยมีรถแล้วล่ะค่ะ เข้านอนกันหมดแล้ว แล้วถนนบางเส้นรอการขยายทำให้เสาไฟลึกเข้าไปมากส่องไม่ถึงถนน ประกอบกับมีหมอกมาก ยิ่งช่วงหน้าหนาวยิ่งวังเวง น่ากลัวสำหรับคนทั่วไปแต่คนพื้นที่เขาชินกันแล้วค่ะ😅

เคยผ่านครับ ตอนไปภูเก็ต ตอนนั้นตอนกลางคืน ผ่านโค้งหนึ่ง ผมมากับพี่ จำได้ว่า มีคนตัดหน้ารถเเต่ผมกับพี่ลงไปดูเท่านั้นเเหละพี่วิ่งขึ้นรถเหงื่อเเตกเต็ม พี่ผมเหยียบ 120 เลย😂😂 เเล้วตอนไปเเวะป้ำก็เล่าให้ฟังว่า ตอนที่ลงไปเเล้วลอดหว่างขา เห็นคนเเก่ๆใส่ชุดคล้ายๆ ฤษีเดินถือไม้เท้า

เราเคยฟังแล้วคะเรื่องนี้คนที่เปรเจ่าจองเรื่องมาเล่าเองเราฟังาองครั้งคะครั้วแรกหลอนมากจนใจจะขาดเพราะฟังตอนนอนแต่ฟังรอบสองไม่หลอนเท่าไหร่คะ.. ฟังเฟจนี้อีกครั้งที่สามคะไม่หลอนเหมือนครั้งแรกอีกคะแต่ก้อสนุกมากอีกคะ.. ขอบคุณ​มากนะคะ

อาชีพของผมขับรถส่งของ CP ครั้งแรกที่ผมขับคนเดียวจะไปภูเก็ตผมขับมาจากตาขุน สาบานได้เลยพี่ผมมองไม่เห็นสามแยกไฟแดง ซึ่งทุกวันนี้เป็นไฟที่กระพริบตลอดเวลา ผมดู GPS แต่ดูเหมือนว่า GPSจะค้นหาเส้นทางใหม่ให้ผมเรื่อยๆ แล้วพาผมขึ้นเขา แต่โชคดีที่ผมไม่เห็นหน้าอะไรมาก แต่จากความรู้สึกเหมือนมีอะไรแว๊บไปแว๊บมาที่หางตาตรงข้างทาง ผ่านมาหลายปีครับ จนได้ฟังเรื่องของพี่เล่าผมว่าคล้ายๆกัน

น่ากลัวมากค่ะเรื่องนี้

ถ้าไปภูเก็ต พังงา ผมขับเส้นเซาเทรินด์อย่างเดียวครับทางโล่งสี่เลน มีไฟทาง ยอมไกลหน่อยแต่สบายใจครับ #คนสุราษฎร์

แต่งตัวเข้ากับเรื่องดีคะชอบ ทำคลิปดีๆให้พวกเราฟังต่อไป เป็นกำลัง💓👍🥇👏👏👏

ผมเคยขับลีมูซีนอยู่สนามบินภูเก็ต เคยไปส่งแขกที่โรงแรมติดชายหาดเขาหลักซึ่งอยู่ระหว่างอ.ตะกั่วป่า-อ.ท้ายเหมือง-ต.โคกกลอย จ.พังงาไม่ไกลกับสนามบินจ.ภูเก็ต เครื่องลงประมานเที่ยงคืนผมพาแขกไปส่งถึงโรงแรมประมานตี1กว่าๆเกือบๆตี2ประมานนั้นครับ ส่งแขกเสร็จก็ตีรถกลับ จากโรงแรมซึ่งเส้นทางผ่านมันคดเคื้ยวข้างทางเต็มไปด้วยต้นมะพร้าว ความเร็วก็ใช้ได้แค่ประมานไม่เกิน40-60ตอนนั้นก็ขับไปเรื่อยๆครับไม่ได้คิดอะไร แต่ผมดันไปเห็นป้าย"ทางหนีสึนามิ" เพียงเท่านั้นแหละภาพที่เคยติดตาตอนที่เกิดคลื่นยักษ์สึนามิมันก็ย้อนออกมาจากความทรงจำ ภาพคนตายจำนวนนับไม่ถูกที่กระจัดกระจายไปทั่วทุกที่บริเวณนี้ แล้วหมาเจ้ากรรมมันก็หอนออกมาจากไหนไม่รุ้ บ้านคนก็ไม่มี หมอกก็เสือกมาลงอีก เหมือนในฉากหนังผีเป๊ะ!ผมจำได้ว่าตอนขับจากถนนใหญ่เข้าไปในซอยโรงแรมไปใช้เวลาไม่เกิน15นาที แต่ตอนขับออกเป็นครึ่งชมแล้วยังไม่ออกถนนใหญ่ที ขับไปก็เห็นแต่ป้ายทางหนีสึนามิ เหมือนวนมาที่เดิม เปิดจีพีเอสโทสัพก็หมุนติ้วๆๆๆพอดูสัญญานแม่งไม่มี ตอนนั้นเหงื่อแตกพลั่กๆแอร์ก็ไม่เย็นแล้ว ด้านนอกรถหมอกก็ลงอากาศไม่น่าจะร้อน จังหว่ะนั้นผมนึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ขึ้นมาแล้วก็หยิบเหรียญพระอาจารย์ที่ผมนับถือที่ห้อยคออยู่ แล้วกล่าวขอให้บารมีของท่านช่วยผมที จังหวะนั้นผมก็เห็นไฟแดงๆเหมือนท้ายรถ ผมเลยรีบเหยียบตามออกไป ก็ไปเจอกับบ้านคนและปากทางเข้า นึกในใจกูรอดแล้ว รถคันที่เห็นไฟท้ายก็ไม่เจอ เลี้ยวขวาซัดยาวเข้าภูเก็ต ผมไม่มองกระจกหลังปรับขึ้นบนกลัวจะเห็นใครนั่งอยู่เบาะหลัง555+ นับตั้งแต่วันนั้นถ้ามีแขกไปเขาหลักตอนกลางคืนผมจะไม่ไปให้เพื่อนแทนตลอด และมีบางคนก็เคยเจอเหตุการณ์แปลกๆคล้ายๆผมเหมือนกันครับ

เคยขี่มอร์เตอร์ไซต์กับน้อง บนถนนเส้นนี้ ประมาณ 6โมงเย็นกว่าๆ ก่อนที่จะเข้าถนนเส้นนี้ในตัวเมืองสุราษฎร์ คือรถเอยคนเอยคึกคักมาก เหมือนเยาวราชตอนกลางคืนเลย แต่พอถึงเซาเทิร์นเหมือนหลุดมาอีกโลกเลย มืดมาก เงียบมาก วังเวงสุดๆ รถก็ไม่ค่อยจะมี บ้านคน ร้านค้าก็ไม่ค่อยมี ปกติถนนใหญ่มันจะไม่น่ากลัว แต่นี่เป็นถนนใหญ่ที่รู้สึกน่ากลัวมากจนบอกไม่ถูก คือขับไปจะร้องไห้แล้วอะ จนต้องบอกน้องเราว่า ย้อนกลับเข้าตัวเมืองเถอะ ค่อยผ่านเส้นนี้ตอนเช้า

พี่หนึ่งขอผู้หญิงชุดดำที่ สุราษฎ์ธานี-กระบี่ หน่อยคะ

ฉันไปรัชประภา แล้วก็ขึ้นไปเขาสกมาแต่ดีนะไปกลางวัน ขนาดกลางวันยังน่ากลัวเลย ตอนเช้าขึ้นไปดูหมอกยังน่ากลัว มากๆ

ผม กลางคืนออกทริปกับ บิ้กไบค์ กับ เพื่อน. ผมแม่งสุดจะเสียวหลัง ( คน สุราษฎร์ มีดีครับ ) มันคนละโลกครับ ผมจำได้ตอนเวลาตี1:8นาที่ แล้วเวลามันตรงกันกับเพื่อนมากัน8คนคันแต่มันมี รถเครื่องที่ไม่ใช่เพื่อนในทีม รวมเป็น9 มันน้ากลัวมาก ขนาดผมคนสุราษฎร์เองน่ะ

ผมคนพื้นที่ครับ เมื่อก่อนเป็นจุดทิ้งศพครับ มีฉายาว่าเขาศพ ส่วนมากมีการฆาตกรรมอุ้มฆ่าก็จะมาทิ้งเหวที่นี้ หลังจากมีเส้นทางตัดใหม่เส้นเขาต่อ-ปลายพระยา ก็ไม่ค่อยจะมีรถวิ่งเส้นเขาสกอีกเลยนอกจากชาวบ้านในพื้นที่ๆจะใช้เป็นทางลงไปพังงา ระนอง ภูเก็ต และนักท่องเที่ยวจากภูเก็ตพังงานขึ้นมาพักที่อุทยานฯ

เคยผ่านตอนเที่ยงคืนกลัวมาก ตอนนั้นกำลังทำทางใหม่ด้วย แต่ดีที่ยังมีรถสวนบ้าง นั้งสั่นตลอดทางแต่ก็ไม่เจออะไร