เมื่อก่อนจากลา
ขวัญตายอดรัก
จำใจจำจากน้ำตาไหล
หักจิตจำจรสะท้อนในอก
น้องน้ำตาตก สะอื้นไห้
ว่าจำใจจำพรากจำว่าจากกัน
บวชเอาบุญสุนทานไม่ไปไหน
__..
พี่พร่ำสัญญาสึกมาน้องพี่
ได้ขึ้นวิมานฉิมพลีชื่นหัวใจ
เพียงหนึ่งพรรษาน้องก็มาเปลี่ยนสี
คนเราเดี๋ยวนี้เชื่อไม่ได้
พี่ถือสัญญาหวังมาเคียงคู่
สึกแล้วจึงรู้น้องเปลี่ยนดวงใจ
พี่บวชเป็นพระมุ่งธรรมมะตั้งหน้า
หวังได้บุญมาดลจิตใจ
เมื่อสึกพระมายิ่งพาใจเศร้า
พบหน้านงเยาว์กลับเมินไป
ผันผ่อนให้รอเรือนหอต้องลา
พบกันหลบหน้า เป็นไปได้
พอจะนึกรู้ว่าโฉมตรูเปลี่ยนใจ
คงพบคนใหม่จึงได้เมินหน้า
วิมานในฝันนะต้องพลันล้มลง
คนไม่ซื่อตรงซึ่งสัจจา
เมื่อก่อนเคยนึกสึกแล้วคงสม
หมายใจชื่นชมชื่นอุรา
เคยนึกเคยฝันและสุขสันต์กับน้อง
สึกมาได้ครองคู่วิวาห์
สึกแล้วผิดหวังอนิจจังต้องเศร้า
ใครเหมือนเช่นเราคงเศร้าโศกา
สึกมานอนหนาวร้าวดวงจิต
ยิ่งเศร้ายิ่งคิดทุกเวลา
คนเราเดี๋ยวนี้ไม่มีวันแน่
เดี๋ยวเปลี่ยนเดี๋ยวแปรเหมือนสายธารา
ถ้ารู้อย่างนี้บวชดีกว่าสึก
สงบใจไม่นึกคงสบายกว่า
จิตใจร้าวรวดอยากบวชสละโสด
กลัวเป็นชายสองโบสถ์จึงไม่กล้า
ขอเตือนน้องพี่ที่มีแฟนสาว
อย่าหลงเชื่อเขาจะช้ำอุรา
รักแล้วเร็วไวรีบไปสู่ขอ
มัวผลัดมัวรอ ต้องเสียท่า
ดูอย่างผมนี้ช้ำชีวีจนกว่า
มัวรอรักลาจึงเสียท่าเขาเอย
5 сен 2024
