เมื่อถึงพร้อมด้วยศรัทธาการบรรลุธรรมก็ไม่ใช่เรื่องยาก ธรรมะเถียงนาน้อยep120 

สาธุค่ะ

อนุโมทนาสาธุค่ะอาจารย์

นัอมสาธุครับอาจารย์

ขอบพระคุณค่ะ

กราบสวัสดีอาจารย์ น้อมกราบอนุโมทนาบุญ ในความเมตตา กราบสาธุ สาธุ

สาธุ​สาธุ​สาธุ​ค่ะอาจารย์​ฟังทุก​ตอนและปฏิบัติ​ตาม​อยู่​เป็น​พลังเงียบเสมอ

ผมได้ฟังธรรมะท่านอาจารย์แล้ว

กราบขอบพระคุณค่ะอาจารย์

สาธุ สาธุครับ

หนูเพิ่งรู้ว่าหนูไม่ได้บรรลุธรรมเพราะคลิปนี้ แต่เป็นชาญฤษี กดข่ม เหมือนหินทับหญ้า รอเวลาระเบิดอารมณ์ เมื่อถูกขัดใจ อารมณ์จะปะทุแรงมากเจ้าค่ะอาจารย์ สาธุในธรรมเจ้าค่ะอาจารย์🙏🙏🙏

อนุโมทนา สาธุสาธุสาธุ ครับ

น้อมกราบอาจารย์เปี๊ยกค่ะธรรมะที่อาจารย์สอนเข้าซึ้งถึงจิตใจมากค่ะขอน้อมรับและจะฟังคลิปนี้บ่อยๆค่ะ

ก็รู้สึกโอเคครับ

สาธุครับอาจารย์เปี๊ยก​ ขอบคุณครับที่ให้ความรู้ทางธรรมที่กระจ่างแจ้ง.

ขอบพระคุณครับอาจารย์

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ครับ ตอนแรกผมดู youtube ชุดแรกๆของท่านอาจารย์กล่าวถึงขั้นตอนการปฏิบัติจากเริ่มทำสมาธิจนได้ฌาน ผมฟังแล้วท้อ แต่ก็อดทนฟังต่อซ้ำๆอีกสองสามครั้ง จนแน่ใจว่าการทำสมาธิไม่ต้องเพ่งในคำบริกรรมไม่ต้องจับลมหายใจ แต่ให้สังเกตการเกิดดับของจิต ซึ่งผมเองเห็นว่าจิตมีการเกิดดับอย่างรวดเร็วมาก และผมได้ใช้ความรู้สึกในการสัมผัสเชือกปนะกอบด้วย ทุกครั้งที่นิ้วกับเชือกเลื่อนไปจิตก็ตามดูการเกิดดับ การแวบไปที่โน่นที่นี่ตลอดเวลาแทบทุกวินาที ผมทำแบบนี้ถูกต้องไหมครับ ตามรู้ตามดูไปเรื่อยๆ แล้วควรจะพัฒนาต่อไปอย่างไรครับ อ้อ เมื่อวันศุกร์ที่ 15 มีนาคม ผมเพิ่งไปผ่าตัดต้อกระจกเลนส์ตาด้านขวามา ก่อนเข้าห้องผ่าตัดผมเจริญสติและมีปิติอยู่นาน แต่พอเข้าห้องผ่าตัดมีการหยอดยาขยายม่านตา ยาชา หลายครั้งจนกระทั่งถึงเตียงผ่าตัดหมอให้มองแสงไฟและใช้ผ้าคลุมหน้าใช้แผ่นกระดาษปิดเพื่อถ่างเปลือกหนังตาให้กว้าง จากนั้นก็ฉีดยาชาที่กระบอกตาด้านซ้ายด้านขวา พอยาชาออกฤทธิ์ก็เริ่มผ่ากระจกตาด้านหางตาเปิดออกเพื่อเซาะเลนส์เดิมออก ปิติมันหนีไปตั่งแต่โดนผ้าคลุมตาแล้วครับ ที่มีอยู่คือความกลัว ความกังวล ไม่สบายกาย ไม่สบายใจ มือเท้าเกร็ง สติกระเจิง จนกระทั่งหมอบอกว่าจะเอาเลนส์ออก พยาบาลก็ขานว่าจะเอาเลนส์ใหม่ขานชื่อคนไข้ จากนั้นภาพดวงไฟก็ดับไป 2-3 วินาที แล้วภาพก็กลับมาอีกครั้ง ระหว่างทำหมอเขาก็ให้หยอดน้ำ cornea ตลอด จำได้ว่าช่วงท้ายๆของการผ่าตัดคือ ยอมแล้วหมอจะทำอะไรก็ทำเถอะ แตืความกลัวก็ยังมีอยู่ จนกระทั่งหมอบอกว่าเสร็จแล้ว จะปิดตาแล้ววันรุ่งขึ้นมาเปิดตาพบหมออีกทีนึง อันนี้เป็นประสบการณ์โดยตรงครับ อ้อ ระหว่างที่เขียนมานี่ผมเองก็เห็นอัตตาตัวกูตลอดครับ

# เห็นความจริงว่ามันไม่เที่ยง ...แม้แต่ความรู้สึกว่าเป็นเราเป็นเขา # แรงผลักของตัณหาทำอะไรไม่ได้....ความหวั่นไหวไม่เกิด # สรรพสิ่งไม่ได้เป็นอะไร มันเปลี่ยนสภาพตลอด

อยากถามสภาวะธรรมอาจารย์ว่าถ้าความทุกข์น้อยมากแต่จะทำต่อไปอย่างไรคะอาจารย์

สาธุๆๆค่ะฟังของท่านมาแยอะหลายคลิปนะค่ะ